Կինոսանտա

[Վոլտերա]

առաջին 46 րոպեն մեռնելով եմ նայել, ինքս ինձ համոզելով, խնդրելով հազիվ մի կերպ նայեցի, բայց ահավորն էր, կարելի էր 3 րոպեում տալ էդ պատկերը, 46-րդ րոպեից հետո համաձայն եմ հետդ, շատ սիրուն էր, տպավորիչ, դերասանակն խաղը լավն էր, Բրոուդիին շատ եմ սիրում, համ ու հոտն էր կինոյի:
Բայց ամեն դեպքում հաստատ չեմ ասի, որ սիրել եմ էս կինոն, ինձ թվում ա էս ֆիլմ չի, որ նայես ու ինքը մնա մեջդ, մի երկու օրից կմոռանամ երևի, որ նայել եմ:

Մար, ֆիլմն ամբողջությամբ սիրուն էր` սկզբից մինչև վերջ, այսինքն նենց չի որ քառասուներորդ րոպեից սկսած փոխվում ա: Ուղղակի երևի սկիզբը մի քիչ ջանջալոտ ա, բայց մի տաս, տասնհինգ րոպեից ընտելանում ես:

Բրոուդիին ես տենց չեմ սիրում, բայց էս Նոյի կերպարը էնքան լավ էր ստացվել, ամենատպավորվողը ինքն էր միջներից