Թեմայից դուրս, բայց հետաքրքիր կամ կարևոր գրառումներ

[Ներսես_AM]

Ժողովուրդ ջան, ամեն ինչ սև ու սպիտակ չի‎։ Կյանքը գունավոր բան ա Հա, սովետում լավ բաներ էլ կային վատ բաներ էլ։ Նենց որ բոլորդ էլ ճիշտ եք

Նացիստական գերմանիայում էլ լավ բաներ կային‎‎։ Կուզեի՞ր ապրեիր նացիստական գերմանիայում։ Տո ես գիտեմ որ դու սկի սովետում չէիր ուզենա ապրել, որտև նաղդ ՆԿՎԴի պադվալում փտելու էիր գնայիր, տեղդ էլ չէին իմանա էնքան ա լեզուդ երկար Հիմա եկել ես ստեղ «Կոտ Լյապոլդ» ես խաղում գլխներիս

[Շինարար]

Շին, Լատվիայի ու Էստոնիայի բնակչության մոտ 40%-ը ռուս էր ու հիմա էլ դեռ ռուս ա, խաբա՞ր ես։ Ռիգայի քաղաքապետը ռուս ա, բլին։ Դրանք կապ չունեն։ Անասուն վիճակում գտնվում են միայն անասուն երկրները։ Մնացած ամեն ինչը, տարածքային խնդիրներ, ռեպրեսիաներ, ռուսների ագրեսիա, սեփական անասունությունը արդարացնելու համար ա։

Ռուսին ո՞վ բան ասավ, ասած՝ օղորմածիկ տատիս՝ ռսի ցավը տանեմ բայց ինքը սհաթը չէր օրհնում, հարսներից երեքը ռուս էին

Վերջը, գնամ տուն, չթողիր աշխատեմ, էսօր շատ խիստ նամակ եմ ստացել ղեկավարներիցս, թե հերիք ա ակումբում Տրիբունի հետ գյալաջի անես, խելքդ գլուխդ հավաքի, թե չէ երկու տարուց փասափուսեքդ հավաքելու ես, հետ գնաս քո սովետի վաղտից ավելի լավ Հայաստան

[Վիշապ]

Սովետի ժամանակ լավ բաներ կային, ինչպես օրինակ մեր հին տան չուգունե «պառավոյ»–ները, որոնց վրա ես փայտե դահուկներս քշելուց հետո չորացնում էի մաշված սապոգներս, պպզում, դեմ տված տաքացնում էի մրսած մեջքս ու հետևում, թե ինչպես է մայրս թխում իմ սիրելի «պծիչյե մոլոկոն»…
Կամ ասենք լուսնյակ գիշերով ծիրան էի թռցնում պետական այգուց, հետո ծառից ինջնելուց երբեմն հանդիպում էի ոզնիների ու սկսում նրանցով զբաղվել, մոռանալով ծիրաններով լի պարկս…
Ինչ–որ ռոմանտիզմ կար… ։Ճ

Սովետական համակարգը մեծ բանտ էր, բանտին հատուկ ռոմանտիզմով ու կարգերով։ Հիմիկվա քաոսի ու բարդակի մեջ ազատություն գտնելը ավելի հեշտ է, իսկ ազատությունը հնարավորություն է դեպի լավը` լավատեսի աչքերով, ինչպես նաև հնարավորություն է դեպի կործանում` վատատեսի աչքերով։ Լավատե՛ս եղեք ։Ճ

[Տրիբուն]

Ու դա իմ համար վիրավորական ա, իրականում, առաջին հերթին ոչ թե իմ ընտանիքի, այլ իմ երկրի կարգավիճակի տեսանկյունից, անկախության գաղափարի տեսակետից:

Արա, արաաաաա, արյաաաաաաաաաաաաա, բայց դու ինչ մի ուրիշ կարգի ջեբ տռող ես, Չուկիտո։ Երկրի կարգավիճա՜կ, անկախության գաղափա՜ր ․․․․ հոգեցնցվեցի, ապեր։ Պշոլ կ չյոռտու ․․․ ապեր։ Կարաս էս պաթոսդ վերցնես, կլորացնես ու մտցնես սկզբից Սերժիկի, հետո էլ Լևոնի քամակը։

Ես քեզ հենց իմ անունից, իսկ դու ինձ քչից շատից ճանաչում ես, հայտարարում եմ։ Ես՝ Տրիբունս, ժամանակակից Հայաստանի բուրժուաս, որն ապրում ա շատ բարեկեցիկ կյանքով, տարվա մի մասը անցկացնում ա աշխարհի լավագույն անյկուններում, որ թու թու թու ոչ մի բանի պակաս չունի, պաշտոնապես հայտարարում եմ, յոոոոխխխել եմ անկախությունը իրա գաղափարախոսությամբ ու մնացած բոլոր ատրիբուտներով, դրոշով, գերբով, օրհներգով, հիքսոսներով, փղերով ու Տիգրան մեծով, եթե Հայաստանի բնակչության 40%-ը պիտի աղքատ լինի, եթե կան երեխեք որոնք դպրոց գնալու կոշիկ չունեն, եթե Գյումրիում մինչև հիմա տնակներում են ապրում, եթե իմ նախագահը Սերժն ա, վարչապետը Մուկը, դեպուտատը Շմայսը, բիզնեսմենը Դոդն ու Սաշիկը։

Պար՞զ եմ մտքերս արտահայտում, ապեր։

[John]

Չուկ ջան, Հայաստանի փոքր մոդելը քո համար Երևանն ա, իմ համար շարունակում ա Գյումրին մնալ։ Ես որ լսում եմ պատմություններ 30-40 տարի առաջվա Գյումրու մասին ու տեսնում եմ էսօրվա Գյումրու վիճակը՝ սիրտս կտոր-կտոր ա լինում։ Ու եթե մեկը ինձ փորձի համոզել, որ էսօրվա գյումրեցին ավելի գոհ ա կյանքից, քան 30-40 տարի առաջվա գյումրեցին, քմծիծաղը միակ բանն ա, որ կարամ պատասխանեմ։ Ու հա, Գյումրիում 10 չէ, ախպերս, 0,1 տոկոս չես ճարի, որ թղթի վրա «Ազատ-Անկախ» Հայաստանը իրա համար գրոշի արժեք ունի Սովետական «բանտի» հետ համեմատած։
Լավատեսությունը լավ բան ա, բան չունեմ ասելու, բայց արի չկտրվենք իրականությունից։ Էս պահին ամեն ինչ նրան ա տանում, որ քանի գնա վատի ա գնալու սաղ։ Էդ եթե փաստերով նայենք, իսկ եթե երազենք․․․ հա, կարա ամեն ինչ հրաշալի լինի վաղը, մյուս օրը, մի տարուց, տաս տարուց։
Բայց դե պատմությունը վատ սովորություն ունի կրկնվելու, իսկ ես ինչքանով տեղյակ եմ հայոց պատմության վերջին հազարամյակից՝ քաքի ցիկլի մեջ ա ընկած հայ ազգը․ մեկից դուրս ա գալիս՝ ընկնում ա մյուսի մեջ։

[Chuk]

Արա, արաաաաա, արյաաաաաաաաաաաաա, բայց դու ինչ մի ուրիշ կարգի ջեբ տռող ես, Չուկիտո։ Երկրի կարգավիճա՜կ, անկախության գաղափա՜ր ․․․․ հոգեցնցվեցի, ապեր։ Պշոլ կ չյոռտու ․․․ ապեր։ Կարաս էս պաթոսդ վերցնես, կլորացնես ու մտցնես սկզբից Սերժիկի, հետո էլ Լևոնի քամակը։

Ես քեզ հենց իմ անունից, իսկ դու ինձ քչից շատից ճանաչում ես, հայտարարում եմ։ Ես՝ Տրիբունս, ժամանակակից Հայաստանի բուրժուաս, որն ապրում ա շատ բարեկեցիկ կյանքով, տարվա մի մասը անցկացնում ա աշխարհի լավագույն անյկուններում, որ թու թու թու ոչ մի բանի պակաս չունի, պաշտոնապես հայտարարում եմ, յոոոոխխխել եմ անկախությունը իրա գաղափարախոսությամբ ու մնացած բոլոր ատրիբուտներով, դրոշով, գերբով, օրհներգով, հիքսոսներով, փղերով ու Տիգրան մեծով, եթե Հայաստանի բնակչության 40%-ը պիտի աղքատ լինի, եթե կան երեխեք որոնք դպրոց գնալու կոշիկ չունեն, եթե Գյումրիում մինչև հիմա տնակներում են ապրում, եթե իմ նախագահը Սերժն ա, վարչապետը Մուկը, դեպուտատը Շմայսը, բիզնեսմենը Դոդն ու Սաշիկը։

Պար՞զ եմ մտքերս արտահայտում, ապեր։

Մտքերդ կոլոլի, ուր մտցնելդ ինքը որոշի ապեր

Ինչու՞: Որտև էշություններ ես գրում: Էն, որ էսօր դոմիկներում են դեռ ապրում, երկրիդ անկախության պրոբլեմը չի, այլ էդ անկախությունը քո ձեռից թռցրել են ասածդ սերժիկը, մուկն, շմայսը, դոդն ու սաշիկը: Անկախության գաղափարը սրա պատճառով «յոխելը» անմտության գագաթնակետ եմ համարում: Նենց որ իդի նա խույ:

[Chuk]

Ես որ լսում եմ պատմություններ 30-40 տարի առաջվա Գյումրու մասին ու տեսնում եմ էսօրվա Գյումրու վիճակը՝ սիրտս կտոր-կտոր ա լինում

Իմ սիրտն էլ, Հոս ջան:
Իմ սիրտը Երևանի համար էլ ա կտոր-կտոր լինում:

[Արշակ]

Նացիստական գերմանիայում էլ լավ բաներ կային‎‎։ Կուզեի՞ր ապրեիր նացիստական գերմանիայում։ Տո ես գիտեմ որ դու սկի սովետում չէիր ուզենա ապրել, որտև նաղդ ՆԿՎԴի պադվալում փտելու էիր գնայիր, տեղդ էլ չէին իմանա էնքան ա լեզուդ երկար Հիմա եկել ես ստեղ «Կոտ Լյապոլդ» ես խաղում գլխներիս

Աբեր, չէ, չէի ուզի Սովետում ապրել։ Շատ ուրախ եմ, որ ապրում եմ անկախության ճամփա բռնած Հայաստանում (Էս մասը մի քիչ խաբեցի՝ Հայաստանում չեմ ապրում էս պահին)։
ՈՒ հա, եթե Սովետի վախտով ծնվեյի, լավագույն դեպքում ՆԿՎԴ–ն չգիտեմ ինչ ա, դրա պադվալներում փտելու էի։
Բայց էդ ամեն ինձ չի խանգարում, որ հասկանամ, որ ամեն ինչ սև կամ սպիտակ չի։ Պետք չի ծայրահեղությունների գիրկը ընկնել։

Հ․ Գ․
Ինտերնետային ֆորումների մի հատ ոսկի կանոն կար է, անունը չեմ հիշում, ինչևէ, ըստ էդ կանոնի, հենց որևէ թեմայում որևէ մեկը նացիստական Գերմանիան կամ Հիտլերին ա մեջբերում, պետք ա էդ թեման ադմինիստրատիվ փակել՝ դեմագոգյան խոդի ա ընկել։

Ինչևէ, կոմպիս զարիադկեն նստեց, քունս էլ տանում ա։ Գնացի։ Ց

[Chuk]

Պետք չի ծայրահեղությունների գիրկը ընկնել։

Արշ, թող մեր ծայրահեղությունը լինի Սովետի ամեն ինչը սևացնելը, ոչ թե դրա նոստալգիայի մեջ ընկնելը:

[John]

Իմ սիրտն էլ, Հոս ջան:
Իմ սիրտը Երևանի համար էլ ա կտոր-կտոր լինում:

Ինձ ոչ ոք չի պատմել 30-40 տարի առաջվա Երևանի մասին, բայց դե իմ սիրտն էլ ա ցավում Երևանի համար․․․ Հայաստանի համար։

Հա, ի դեպ, ի՞նչ գործ ունեմ ես էս ժամին Ակումբում․ եկել էլ գրառում անեի էն մասին, որ

Անցած երեկոն իմ կյանքի ամենաերջանիկ երեկոն էր․․․ Էն որ երջանիկ ես, ու քեզ թվում ա, որ սաղ աշխարհն ա երջանիկ։ Բոմբ զգացողություն ա։

Հետո մտա Ակումբ՝ իջա երկնքից

[Chuk]

Ինձ ոչ ոք չի պատմել 30-40 տարի առաջվա Երևանի մասին, բայց դե իմ սիրտն էլ ա ցավում Երևանի համար․․․ Հայաստանի համար։

Հա, ի դեպ, ի՞նչ գործ ունեմ ես էս ժամին Ակումբում․ եկել էլ գրառում անեի էն մասին, որ

Հետո մտա Ակումբ՝ իջա երկնքից

Հոս ջան, մի օր քեզ կպատմեմ Երևանի մասին, չնայած ինքս ոչ թե տեսել եմ, այլ լսել, կարդացել, «նայել»:

Հասկացի ուղղակի, որ ոչ մեկը չի ասում, որ խնդիր չկա: Լիքն են խնդիրները: Դժվարությունները: ԱՆարդարությունները: Աղավաղումները: Խոսքը բացարձակ դրա մասին չի:



Կներես երջանկությունդ մի փոքր խաթարելու համար: Ժպտա ու երջանիկ եղի:

[anhush]

սովետին դեմ եք, ՀՀ-ին դեմ եք, Ռուսաստանին դեմ եք... ինչքան հասկանում եմ սուտի թամաշայի համար կասեք նաև որ Եվրոպային, Ասիային, Աֆրիկային Ավստրալիային էլ եք դեմ:
Հետաքրքիր է, թե դուք ինչի՞ն/ու՞մ եք կողմ: Ռեալ ո՞ր երկրին, ազգին, ժողովորդին, համայքին, թաղին, ընտանիքին: Կա՞ էտ ձև մի հավաքականություն:

[Chuk]

սովետին դեմ եք, ՀՀ-ին դեմ եք, Ռուսաստանին դեմ եք... ինչքան հասկանում եմ սուտի թամաշայի համար կասեք նաև որ Եվրոպային, Ասիային, Աֆրիկային Ավստրալիային էլ եք դեմ:
Հետաքրքիր է, թե դուք ինչի՞ն/ու՞մ եք կողմ: Ռեալ ո՞ր երկրին, ազգին, ժողովորդին, համայքին, թաղին, ընտանիքին: Կա՞ էտ ձև մի հավաքականություն:

Անձամբ ես ISIS-ին եմ կողմ: Հարցե՞ր:

[anhush]

Անձամբ ես ISIS-ին եմ կողմ: Հարցե՞ր:

հետաքրիքր է

[Տրիբուն]

Մտքերդ կոլոլի, ուր մտցնելդ ինքը որոշի ապեր

Ինչու՞: Որտև էշություններ ես գրում: Էն, որ էսօր դոմիկներում են դեռ ապրում, երկրիդ անկախության պրոբլեմը չի, այլ էդ անկախությունը քո ձեռից թռցրել են ասածդ սերժիկը, մուկն, շմայսը, դոդն ու սաշիկը: Անկախության գաղափարը սրա պատճառով «յոխելը» անմտության գագաթնակետ եմ համարում: Նենց որ իդի նա խույ:

Ապեր, էտ ի՞նչ մի անկախություն էր, որ Սերժիկի ու Մկան պես կիսագրագետները տենց հեշտ ձեռներիցս թռցրեցին ու մինչև հիմա թռցրած են պահում։ Նենց որ, նա խույ նե պասլիլայուտ, ապեր, նա խույ աձեվայուտ։

20-րդ դարում ալամ առաջադեմ աշխարհը գնացել ա ինտեգրացիոն միավորումներ ստեղծելու ճանապարհով։ ԵՄ-ն դրա լավագույն օրինակն ա։ Մարդիկ, երկրները, կամավոր հրաժարվում են իրանց անկախության մի մասից հանուն բարեկեցության, ապահվության, անվտանգության ու կանխատեսելիության։ Անկախության վեհ գաղափարը աստվածացնում են միայն հետամնաց ու չմո ազգերը, քանի որ ոչ մի այլ, օգտակար գաղափար քամակներից չեն կարում հանեն։ Կրկնում եմ, յոխեմ էտ անկախությունը։ Ոնց ուզում ես հասկացի։