Ռուֆ, թեմայի վերևից սեղմիր «Թեմայի գործիքներ», բացված ցանկից «Բաժանորդագրվել էս թեմային»: Կսկսես սաղ գրառումների համար տեղեկացումներ ստանալ: Հետո կհանես բաժանորդագրումից, ու էլ ներվերիդ չի ազդի, որ նոր գրառումների ժամանակ երևա:
Ռուֆ, թեմայի վերևից սեղմիր «Թեմայի գործիքներ», բացված ցանկից «Բաժանորդագրվել էս թեմային»: Կսկսես սաղ գրառումների համար տեղեկացումներ ստանալ: Հետո կհանես բաժանորդագրումից, ու էլ ներվերիդ չի ազդի, որ նոր գրառումների ժամանակ երևա:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
որոշեցի ստեղ պատասխանել, որ թեմայից շատ չշեղվենք։
Ինձ թվում է, բողոք չէբողոք կլիներ, եթե ես Ակումբում ընդհանրապես չգրեի էդ պատճառով: Իսկ ես փոխարենը վերահսկում եմ էն, ինչ գրում եմ, ի տարբերություն ասենք 7-8 տարի առաջվա, երբ գրում էի էն, ինչ մտքովս անցնում էր, առանց ֆիլտրելու ու ինձ հաշիվ տալու, թե ինչքանով է նպատակահարմար էդ մասին գրելը։
Sambitbaba (08.10.2015)
Արտ, թեմայից դուրս, արտագաղթել բառի մասով, իհարկե ես դեռ համոզված չեմ, որ ինձ կհաջողվի դրսում մնալը, ամեն ինչ կերևա երկու տարի հետո, էդքան էլ լիահույս չեմ, բայց կներես կյանքը մի անգամ ա տրվում, ես Հայաստանում ութ ամիս չկարողացա գործ գտնել, մեծամտություն չանեմ, բայց հաստատ դիմածս շատ տեղեր շատ ավելի քիչ ունակություններ էին պահանջում, քան ես ունեմ, ինձ ամենահիասթափացրած երկու օրինակը ասեմ, Հայաստանում շատ հայտնի ու հարգված ակտիվիստ, իրավապաշտպան, բոլորիս աչքի լույս մարդու կազմակերպությունը, ոչ վանաձորցի, որ Սաքունցի վրա չգնաք, միակներից էր, որ լայեղ արեց գրավոր մերժել՝ ասելով, որ մրցույթը մեծ էր և մարդիկ կային, ովքեր ավելի լավ որակավորում ունեին և այլն, ավանդական քոփի փասթ պատասխան, ու երբ իմացա, թե ով ա անցել, չգիտեմ, եթե դու ազնիվ հայրենանվեր նպատակներով կազմակերպություն ես ներկայացնում, ֆեյսբուքներում խրոխտ ճառեր ես գրում արդարության և այլնի մասին ու ընտրում ես մեկին, ով որևէ կերպ չի համըկնում քո հրապարակավ ցուցադրած իմիջին: Հա, ու մրցույթի համար լինելու էր նաև հարցազրույցի փուլ, էդ ինչքան վատն էր իմ ցուցանիշը, որ նույնիսկ հարցազրույցի չհասա: Ընդ որում կազմակերպչական աշխատանք էր պետք անել, մի բան, որում միշտ վստահ եմ եղել, որ հրաշալի կարամ անեմ, ու էստեղ հենց էս պահին դա ապացուցում եմ ինքս ինձ ու ուրիշներին:
Օնլայն լրատվամիջոցներից մեկին էի դիմել նաև, որովհետև իրանք հայտարարություն ունեին կայքում՝ թարգմանչի, լրատվամիջոցներում աշխատելու հինգ տարվա փորձ ունեմ, հայերենից բացի տիրապետում եմ երեք օտար լեզուների, որոնցից կարող եմ գրագետ հայերեն թարգմանություններ անել, ոչ մի պատասխան, նույնիսկ հիշացրի, որ դիմել եմ, էլի ոչ մի պատասխան: Ֆեյսով ընկերներիցս մեկի հետ էի քննարկում, ով էդ լրատվամիջոցում աշխատելու փորձ ուներ, ասաց՝ ես գնալու եմ էս երկու օրը էնտեղ, քո մասին կասեմ: Մի խոսքով՝ ասել էր՝ մի ընկեր ունեմ, սենց շատ գրագետ, բան, խմբագիրն ասել էր՝ մեզ գրագետ պետք չի, նենց մարդիկ են պետք, որ գան էստեղ ուղղագրություն սովորեն, ու տենց մարդիկ էլ իրոք աշխատում են մեր լրատվամիջոցների մեծ մասում:
Դե իմ աշխատած տեղում էլ զուտ արդեն փոփոխության ակնկալիքի բացակայության պայմաններում էնպիսի սուր դեպրեսիա էր մոտս սկսվել, հոգեկանս խախտվում էր արդեն, ամեն ինչ ընտիր էր, բայց երբ դաշտում իրանցից լավը չկա, իրանք գիտեն, որ գնալու տեղ չունես, իրանց ինչի՞ն ա պետք քեզ համար ավելի լավ պայմաններ ապահովել: Իրոք, Հայաստանի պայմաններում հրաշալի գործատուներ են, ովքեր արդեն զգացել են, որ իրանք ըստ էության կարիք չունեն էդքան լավը լինելու: Ընդամենը տասը հազար դրամ աշխատավարձս բարձրացնեին, մի տարի էլ էի էշ-էշ մնալու:
Մարդիկ կան, իրանց մոտ ստացվում ա, ես ուրեմն Հայաստանի համար անճարակ եմ եղել: Արտագաղթն ու կզելն իրար կողքի մի գրի, ախպոր պես, թող ստեղ փորձեմ, գուցե մի բան ստացվում ա, չստացվի, հետ գալը կա ու կա, էլի հորս ու ախպորս հաշվին ապրելը, ինչը հավատա ահավոր ծանր զգացողություն ա որոշակի տարիքից հետո դառնում, բայց դե գիտեմ՝ բարի են, կընդունեն:
Ու ես Հայաստանում իմ չափահասության տարիքից սկսած բոլոր միտինգներին մասնակցել եմ, Ստեփան Դեմիրճյանանցն էր առաջինը, ոչ որպես ակտիվիստ, չէ, ես ժողովուրդն եմ եղել՝ ուղղակի մասնակից, Ստեփան Դեմիրճյանի վաղտ էդ միտինգավոր կնանոնցից էնքան զզվելի արտահայտություններ էի լսում՝ ով էրևանցի չի, նա հայ չի, և այլն, որ վստահ էի՝ էս մասսայով բան փոխողը չենք: Չեմ մասնակցել ուղղակի 2008-ին, որովհետև Հայաստանի ծայր հարավում ծառայության մեջ էի, լրիվ ուրիշ մթնոլորտ, լրիվ կտրված էդ իրականությունից, ու լրիվ ուրիշ կերպ տրամադրված էի, բայց դրանից հետո էլ Վանաձորի շրջանակում տաքսու վարորդների բողոքներից սկսած համարյա ամեն տեղ եղել եմ՝ մարդահաշիվ, էն քիչ թե շատ մարդաշատ ու լուրջ, լրջոտ ասեմ գոնե թե չէ էնտեղ լուրջ բան չկար միտինգների ժամանակ նույնիսկ ոչ մի անգամ չհավատալով առաջնորդներին, բայց չէ, գնացել եմ: Ուզում եմ ասեմ՝ ոչ մի կերպ չեմ համարում, որ երբևէ կրավորական կեցվածք եմ ունեցել և այլն: Մի ասա՝ կզել ու արտագաղթել, որովհետև ես լրջորեն տրամադրված եմ դրսում ամեն կերպ փորձելու իմ կարողությունները ռեալիզացնել, ու դա ինձ համար ինքնառեալիզացման փորձ ա, ոչ թե արտագաղթի, ու էդքան էլ լավատես չեմ էս պահին, որ ստացվելու ա մոտս:
Ինքնազեղման, թե՞ ղզիկանալու համար կներեք, ես սենց մանրամասն երբեք չեմ սիրել իմ խնդիրները անկեղծ պատմել, բայց դե ուզեցա ասեմ էս հերթ: Ու ինձանով չի, համարյա բոլորը նույն վիճակում են, դրա համար էլ ես ոչ ոքի չեմ մեղադրում: Ես որ տենց կզած ապրեմ ու մեռնեմ մի օր, հետևիցս ոչ մեկ չի ասելու, թե վայ մալադեց, բայց չարտագաղթեց և այլն, ասելու են՝ անճարակ մարդ էր էլի, խեղճուկրակ, ու արդեն առիթներ եղել էր, որ դեմս ասեին ու ինչ-որ իրանց կարծիքով բանի հասած մարդկանց օրինակ բերեին՝ սաքուլիկատիպերի, բանի, որ տես, հալալ ա, իրան:
Չէ, ախպեր, ես ճիշտ ուղու վրա եմ:
Վերջին խմբագրող՝ Շինարար: 09.10.2015, 03:21:
Էս ինչ-որ բան եմ էլի բաց թողել
Շին, այ եղբայր, քեզ ո՞վ բան ասեց: Ո՞վ մեղադրեց քեզ արտագաղթելու մեջ կամ որևէ ուրիշ մեկին:
Հենց հարցն էլ էդ ա, որ հիմա ստեղ նենց պայմաններ են, որ արտագաղթելը բնական բան ա դառել, ինքնապահպանման բնազդի պես մի բան: Ու նոր սահմանադրությունը դա խորացնելու ա: Դրա համար ենք ասում, որ պետք ա սրա դեմն առնել: Պետք ա կարողանալ փոխել համակարգը, նենց երկիր ստեղծել, որ դու ուզես ստեղ լինել ու քո՝ ստեղ գալը չդառնա ծայրահեղ քայլ: Ռոմանտիկ բաներ եմ ասում: Կարող ա: Բայց առանց պայքարի էս երկիրը վերացման վտանգի տակ ա: Ես դա չեմ ուզում: Ես ուզում եմ փոխել էս ամեն ինչը: Ու հազարավոր ուրիշ մարդիկ էլ են ուզում: Մենք քեզնից լավը չենք, որ էս տարբերակն ենք ընտրել, ուղղակի մեր մոտեցումն ուրիշ ձևի ա, այլ կերպ ենք մտածում: Կամ էլ կարող ա ասենք մեկը ես դեռ էն վիճակի մեջ չեմ ընկել, որ կատարեմ ընտրություն, որը չէի ուզի:
Մի խոսքով, բռատ, արտագաղթում ես մեղադրում եմ ստեղծված համակարգին, ոչ թե արտագաղթողին: Ու ուզում եմ էդ համակարգը փոխել:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Շինարար (09.10.2015)
Ես ագրեսիայի թեմայի մասին էի: Էդ ինչ գինովցած բաներ ես գրել, հետո ջնջել:
Ա հեչ, իրա arazaz-ի մեջբերման մեջ մնացել ա, էդտեղից չեմ ջնջել: Սարսափելի բան չէր, ուղղակի երբ որ հայհոյանքների թեմայով բուռն քննարկումներ են գնում, որոշ ակումբցիների հայհոյական բառերի համար տուգանում են, էդ պահին ադմինի կողմից թեկուզ տենց մեղմոտ, բայց որոշ բառեր օգտագործելը սխալ էր: Անմեղոտ բառեր էին՝ ուղղված իշխանություններից. մեկը «աշոտյանի»-ի հոմանիշն էր, մեկը «վատ մլիցու», կամ ավելի ճիշտ դրա տղայի:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Chuk (09.10.2015), Sambitbaba (09.10.2015)
Այս պահին թեմայում են 8 հոգի. (0 անդամ և 8 հյուր)
Էջանիշներ