Ֆեմինիզմի սահմանները

[Sambitbaba]

Իմիջայլոց, ես էլ էի կուկլա սիրում, հետո որ մի քիչ մեծացա սկսեցի աղջիկներին սիրել… ու սաղ վախտ հետներն էի խաղում…

Դրա համար էլ տենց բաբնիկ մնացել ես...

[Chuk]

Հա, բայց սովորաբար դա ոչնչի չի բերում, և այդ պատճառով ասված է. "Ծնողների տաղանդները երեխաների մեջ քուն են մտնում":

Սամ ջան, չգիտեմ ինչ ա ասված, ինչ ասված չի, տարբեր մշակույթներում տարբեր էդպիսի թևավոր խոսքեր կան, էդ էական չի: Գիտեմ մի ուրիշ բան. երեխեքը ձգտում են նմանակել իրենց միջավայրի վարքը ու առանձնահատուկ իրենց մոտ կանգնած ու իրենց համար հեղինակություն ունեցող մարդկանց վարքը: Սրա համար ա, որ հասուն տարիքում երեխեքը ձգտում ունենում են նմանակել իրենց ծնողների մասնագիտությունը, իսկ ավելի վաղ տարիքում իրանց մոտ սկսում ա ձևավորվել իրենց միջավայրի՝ հանրության վարքին համապատասխան վարքը՝ այդ թվում սեռով պայմանավորված:

Հենց քո բերած տանկի օրինակը դրա վառ ապացույցն ա: Եթե երեխեն տանկ ա ընտրում, ուրեմն ինքը գիտի, թե դա ինչ ա, իսկ դա նշանակում ա, որ ինքը արդեն լավ պատկերացնում ա, թե ով ա «կռվողը», իսկ ով «երեխուն խնամողը»: Եթե մի հատ աֆրիկյան՝ քաղաքակրթությունից հեռու ցեղի երեխուն տաս խաղալիքներ, մեջները տանկ, չի ընտրի, որտև չգիտի էդ ինչ ա: Բայց խաղալիք նիզակը կընտրի, որտև դա տեսել ա, ու գիտի, որ իրա հայրը դրանով ա որս անում:

Ես չեմ հասկանում, թե դու ինչի՞ ես բերում ինչ-որ փորձի օրինակ, որին չես կարող հղվել, ու որն ինքդ էլ վստահ չես, որ ճիշտ ա: Տենց օդի մեջ հղումներ լիքը կարելի ա անել:

[Lion]

Ռուսերեն է, բայց արժե ստեղ դնել -

 •

• 

 Սեղմել՝ ցույց տալու համար

[Sambitbaba]

Սամ ջան, չգիտեմ ինչ ա ասված, ինչ ասված չի, տարբեր մշակույթներում տարբեր էդպիսի թևավոր խոսքեր կան, էդ էական չի: Գիտեմ մի ուրիշ բան. երեխեքը ձգտում են նմանակել իրենց միջավայրի վարքը ու առանձնահատուկ իրենց մոտ կանգնած ու իրենց համար հեղինակություն ունեցող մարդկանց վարքը: Սրա համար ա, որ հասուն տարիքում երեխեքը ձգտում ունենում են նմանակել իրենց ծնողների մասնագիտությունը, իսկ ավելի վաղ տարիքում իրանց մոտ սկսում ա ձևավորվել իրենց միջավայրի՝ հանրության վարքին համապատասխան վարքը՝ այդ թվում սեռով պայմանավորված:

Հենց քո բերած տանկի օրինակը դրա վառ ապացույցն ա: Եթե երեխեն տանկ ա ընտրում, ուրեմն ինքը գիտի, թե դա ինչ ա, իսկ դա նշանակում ա, որ ինքը արդեն լավ պատկերացնում ա, թե ով ա «կռվողը», իսկ ով «երեխուն խնամողը»: Եթե մի հատ աֆրիկյան՝ քաղաքակրթությունից հեռու ցեղի երեխուն տաս խաղալիքներ, մեջները տանկ, չի ընտրի, որտև չգիտի էդ ինչ ա: Բայց խաղալիք նիզակը կընտրի, որտև դա տեսել ա, ու գիտի, որ իրա հայրը դրանով ա որս անում:

Ես չեմ հասկանում, թե դու ինչի՞ ես բերում ինչ-որ փորձի օրինակ, որին չես կարող հղվել, ու որն ինքդ էլ վստահ չես, որ ճիշտ ա: Տենց օդի մեջ հղումներ լիքը կարելի ա անել:

Արտ ջան, ինձ դուր չի գալիս որևէ միակողմանի մոտեցում յուրաքանչյուր հարցի: Դա հաճախ շատ սխալ եզրակացությունների է բերում, և այս թեման էլ ամենայն հավանականությամբ, հակում է հենց դրան:

Ես նման սովորություն չունեմ, որ ամեն կարդացածս բանը ֆիքսեմ, հետագայում որպես փաստարկ բերելու նպատակով: Եթե մի բան իմ տրամաբանությանը մոտ է, հավատում և հնարավոր եմ համարում այդ ու անցնում առաջ, բայց այդ դեպքում ինչ-որ բան պահպանվում է հիշողությանս մեջ և պետք եկած ժամանակ դրսևորում է իրեն, բայց, կրկնում եմ, ոչ թե քեզ կամ մեկ ուրիշին ինչ-որ բան ապացուցելու համար, այլ այն պատճառով, որ ինչ-որ նստվածք տվել է իմ մեջ: Իսկ այն, ինչ մոտ չէ իմ տրամաբանությանը` չնայած դրան էլ հեշտությամբ կարող եմ հավատալ, քանի որ ինձ համար այս Տիեզերքում այլևս անհավանական ոչինչ չկա, - բայց և այնպես դա հիշողությանս մեջ չի մնում, ջնջվում-գնում է:

Ես կոնկրետ գիտությունների մարդ չեմ ու ինձ փաստարկներ հարկավոր չեն: Առավել ևս, որ սեփական կյանքս շատ ու շատ անգամներ ինձ ցույց է տվել, թե ինչպես են անհավանական բաները հավանական դառնում:

Բայց այս անգամ որոշեցի, քո խաթր փորձել փնտրել ասածդ փաստարկը: Եվ ահա թե ինչ բերեց այդ առաջին փորձը.
http://lekarna.ru/2012/10/07/pochemu...lo-v-gormonax/
https://sites.google.com/site/letovg...devockam-kukly
http://psypopanalyz.ru/vospitanie-de...-mashinki.html
Մի տեղ էլ կարդացի, որ երբ աղջիկը մեքենա է ընտրում (կամ իմ ասած տանկը), նա տանկի վրա գոգնոց է կապում ու փորձում է տանկին կերակրել: ("На, машинка, кашку"...): Ափսոս հետո կորցրեցի:

Սա էլ, շատ հնարավոր է, փաստարկ չի հանդիսանում ձեր համար: Բայց ավելի շատ օգնել անկարող եմ ուղղակի, քանի որ գիտական աշխատություններ ու դիսերտացիաներ կարդալու սովորություն չունեմ:
Եվ այսուհետև առաջարկում եմ ասածս ամեն ինչին մոտենալ որպես թյուրիմացության, քանի որ հիմնականում փաստարկներ չունեմ:
Ես չեմ նեղանա:

Հ.Գ. Հա, շատ հնարավոր է, որ այդ ասածս վաղուց Շոպենհաուէրի մոտ եմ կարդացել` "Կյանքի իմաստության աֆորիզմներ"-ում:
Կամ էլ էն հին օրացույցների էջերին, որ կախում էին պատից ու օրը մել էջ պոկում էին...
Ով գիտի:

[Chuk]

Սամ, շնորհակալություններ հղումներ տալու համար: Անպայման կկարդամ: Դեռ թռուցիկ նայեցի ու ֆիքսեցի, որ օդի մեջ են: Տենց հոդվածներ կարելի ա միլիոն հատ գրել՝ «ուսումնասիրությունները ցույց են տվել» պնդումով, առանց կոնկրետ ուսումնասիրության հղվելու: Եթե թռուցիկ նայելուց ինչ-որ բան բաց եմ թողել, ներող, ինչպես ասեցի հետո կկարդամ:

[StrangeLittleGirl]

Սամ, կներես իհարկե, բայց ինձ թվում ա՝ էստեղ դու ես ծայրահեղացնում: Թեման բացվել ա, որպեսզի քննարկվի, թե որտեղ ա վերջանում կանանց ու տղամարդկանց հավասար իրավունքներն ու հնարավորությունները ու որտեղ ա սկսվում հիստերիկ ֆեմինիզմը, բայց դու անցել ես կոնտինուումի մյուս ծայրը ու պնդում ես, որ սենց պետք ա լինի, նենց պետք ա լինի:

Ինչ խոսք, կանանց ու տղամարդկանց վարքը շատ դեպքերում կենսաբանությամբ ա պայմանավորված, շատ դեպքերում էլ հասարակական նորմերի արդյունք ա: Դրանում, իմ կարծիքով, ոչ մի վատ բան չկա: Բայց եթե կոնկրետ ընտանիքում մայրը որոշում ա աշխատել, հայրն ա տանը մնում երեխա պահելու, կարծում եմ՝ չի կարելի հիստերիկաներ բարձրացնել, թե սա բնությանը դեմ ա:

Կանանց ու տղամարդկանց հավասարություն ասելով ես հասկանում եմ իրավունք ունենալ կոնկրետ իրավիճակներում կոնկրետ վարքագիծ ընտրել, ու անկախ նրանից, թե դա ընդունված ֆեմինինը կլինի, թե մասկուլինը, արդյունքում դիսկրիմինացիայի չենթարկել:

Այ, Դանիայում դեկրետի մի շատ լավ օրենք կա: Երեխա ունենալուց հետո մորը երկու, թե երեք ամիս ֆիզարձակուրդ ա հասնում: Կենսաբանորեն հասկանալի պատճառներով մայրը պիտի երեխային կրծքով կերակրի: Հորը երկու շաբաթ, թե ինչքան, չգիտեմ: Բայց դեկրետի մնացած մասը սեռական խտրականության ենթարկված չի. ծնողներն իրենք են որոշում, թե ոնց բաշխեն, ով տանը մնա, ով աշխատի: Ու սա հավասար իրավունքների ու հնարավորությունների դրսևորման վառ օրինակ ա:

[Sambitbaba]

Սամ, շնորհակալություններ հղումներ տալու համար: Անպայման կկարդամ: Դեռ թռուցիկ նայեցի ու ֆիքսեցի, որ օդի մեջ են: Տենց հոդվածներ կարելի ա միլիոն հատ գրել՝ «ուսումնասիրությունները ցույց են տվել» պնդումով, առանց կոնկրետ ուսումնասիրության հղվելու: Եթե թռուցիկ նայելուց ինչ-որ բան բաց եմ թողել, ներող, ինչպես ասեցի հետո կկարդամ:

Արտ ջան, մի վայրկյան անգամ չեմ կասկածել, որ հենց էսպիսի պատասխան եմ ստանալու: Ու նաև չեմ կարող ասել, թե դու ճիշտ չես: Առավել ևս ասեմ, ես ինքս էլ նայել եմ դրանց թռուցիկ, քանզի ինձ դա չէ, որ ապացուցում է տարբերությունը տղամարդու և կնոջ միջև:

Ասելով տարբերություն, ես ոչ մի կողմին գովաբանելու կամ նսեմացնելու միտք կամ ցանկություն չունեմ` նրանք ուղղակի տարբեր են: Մարմնով: Մտքով: Իսկ միակ բանը, որ տարբեր չէ, դա այն է, ինչի մասին դուք սովորաբար չեք խոսում: Հոգին:
Ձեզանից շատերի համար հոգի ասածը գոյություն չունի` անկախ սեռական պատկանելիության: Դեմ չեմ, սա ազատ կամքի և ազատ ընտրության մոլորակ է և մարդ ընտրում է մտածել այնպես, ինչպես ընտրում է մտածել:
Բայց հոգու գոյությունը հերքել` նշանակում է համարել, որ մեզ տրված ժամանակաշրջանն ամփոփված է մի կյանքի մեջ միայն և ինձ թվում է, թե սրանից է գալիս ֆեմինիզմի, այնպիսին ինչպիսին այն կա, սխալ ընկալումները:

Մեր իրականության մեջ տղամարդու գործը հեշտ է` հիմնականում նա իրեն նվաստացած չի զգում, հակառակը, տղամարդ տեսակի մեծամասնությունն իրեն կնոջից ավելի վեհ էություն է համարում: Նրանք չեն էլ մտածում անգամ, թե իրենց ո՞ր արժանիքների համար են հասել այդ առավելությանը: Իսկ ինչու՞ մտածեն: Նրանց ինքնասիրությունն առանց այն էլ շոյված է, իսկ որքան շատ մտածես, կարող է տակից մի վատ բան դուրս գա...

Իսկ կինն իրեն նվաստացած է զգում և մեր իրականության մեջ ցավոք, հենց այդպես է որ կա... Ինչ խոսք, որ նա իրավացիորեն ցանկանում է վերականգնել արդարությունը և, համարելով, որ իրեն ընդամենը մեկ կյանք է տրված ապրելու, սկսում է շտապել և այստեղից էլ գալիս է նրա սխալ մոտեցումը հարցին:
Ամենացավալին այստեղ այն է, որ կանանց մեծամասնություն իրենց ոչ միայն նվաստացած են զգում, այլ ինքներն իրենց համարում են նվաստ... Այստեղ մեծ տարբերություն կա, ուշադրություն դարձրեք սրա վրա: Այս եզրակացության ես եկա, կարդալով Ակումբի մի թեմա, չեմ հիշուոմ, ուղղակի՞ կնոջ, թե՞ կոնկրետ հայ կնոջ մասին... Գրառումների մեծամասնության մեջ կանայք համաձայն են, որ տղամարդն առավել է կնոջից, որ կինը զիջում է տղամարդուն և պետք է ընդունի վերջինիս առավելությունն ու հնազանդվի նրան:
Եվ սա բերում է նրան, որ կինը, շտապելով մեկ կյանքի ընթացքում ինքն էլ արժանանալ որոշակի հարգանքի և համարելով, որ ավելի հեշտ է գնալ արդեն տրորված արահետով, որոշում է ոչ թե վեր բարձրացնել իր կանացի արժանիքները, այլ ուղղակի ջնջել դրանք ու տղամարդկային, արդեն իսկ "հարգված" արժանիքներ ձեռք բերել:

Կասես թե հեռացա երեխաների մասին թեմայիս, բայց իրականում ոչ: Այսքան երկար-բարակ գրելուս պատճառն այն է, որ, ինչպես գիտես, ինքս աթեիստ չեմ: Ու քանի որ հավատացյալ էլ չեմ, համարում եմ, որ մեր առավել կարևոր մասնիկն է հոգին, որ այն ամփոփված չէ մի կյանքի սուղ շրջանակներում և իր հավերժության մեջ բազում տարբեր փորձեր է ապրում տարբեր կերպարանավորումներում: Հոգին օժտված չէ սեռական հատկանիշներով, բայց իր ֆիզիկական մարմնավորումների մեջ ընտրում է լինել տարբեր սեռերի ներկայացուցիչ` որոշակի փորձ ապրելու համար: Եվ այն միտքը, որ տղա երեխայի` ձեռքը տանկին մեկնելը, իսկ աղջիկ երեխայի` ձեռքը տիկնիկին մեկնելը բոլրովին էլ պատահականություն չէ, - ես համարում եմ լրիվ տրամաբանական, քանի որ համարում եմ, որ այդ փոքրիկն աշխարհ է եկել, որպեսզի որոշակի փորձ ապրի իր իսկ գրած սցենարի համաձայն, որպես կին կամ որպես տղամարդ որոշակի փորձ ապրելու համար: Իսկ նրա ձեռքը կոնկրետ խաղալիքին մեկնելու պատճառն էլ, ըստ այդմ, ոչ թե պատահականություն է, այլ թաքնված է իր սպասվող կյանքի մասին նրա նախնական գիտելիքների մեջ:

Բայց սա չի նշանակում, թե ինձ պես մտածող կինը պետք է ձեռքերը ծալած նստի իր նվաստացած վիճակում ու սպասի, որ հաջորդ անգամ կմարմնավորվի որպես տղամարդ ու կապրի իր կայֆերը: Բացարձակապես ոչ: Մենք անընդհատ ֆիզիկական կյանք ենք վերադառնում այդ կյանքում ինչ-որ բաներ դեպի լավը, դեպի բարին վերափոխելու համար և այդ պատճառով է, որ դրա անունը դրել ենք Բարեշրջում (Էվոլյուցիա):

Ուղղակի կարծում եմ, որ ինձ պես մտածող կինն ավելի մեծ շանսեր ունի սեփական բալանսը վերականգնելու համար ոչ թե շտապել ու փորձել նմանվել տղամարդու` իր կանացիությունը կորցնելու շնորհիվ, ինչը երբեք ոչ մի լավ բանի չի բերի, քանզի սխալ է ի սկզբանե, - այլ իր էներգիան ծախսի սեփական` կնոջ, - արժանապատվությունը վերականգնելու համար:

[StrangeLittleGirl]

Սամ, ի՞նչ ա նշանակում տղամարդու պես պահել: Ուսում ստանա՞լ, կարիերա անե՞լ, գիտությամբ զբաղվե՞լ, պատերազմում կռվե՞լ, ընտրություններին մասնակցե՞լ, ղեկավար պաշտոն զբաղեցնե՞լ, թե՞ ճաշ եփել, խանութ-շուկա գնալ, տուն մաքրել և այլն:

[Sambitbaba]

Սամ, կներես իհարկե, բայց ինձ թվում ա՝ էստեղ դու ես ծայրահեղացնում: Թեման բացվել ա, որպեսզի քննարկվի, թե որտեղ ա վերջանում կանանց ու տղամարդկանց հավասար իրավունքներն ու հնարավորությունները ու որտեղ ա սկսվում հիստերիկ ֆեմինիզմը, բայց դու անցել ես կոնտինուումի մյուս ծայրը ու պնդում ես, որ սենց պետք ա լինի, նենց պետք ա լինի:

Չեմ ծայրահեղացնում, Բյուր ջան: Բայց քանի որ հիմնականում խոսվում է հարցի միայն մի կողմի մասին, ես էլ, գոնե որոշ բալանս պահպանելու համար, փորձում եմ խոսել նրա մյուս կողմի մասին, չէ՞ որ ուրիշ մեկն այդ մասին չի էլ խոսելու:
Ապրես, որ գրեցիր սա, գրածդ մի քանի մտքեր էլ բերեց ու հիմա կասեմ դրանք:

Ինչ խոսք, կանանց ու տղամարդկանց վարքը շատ դեպքերում կենսաբանությամբ ա պայմանավորված, շատ դեպքերում էլ հասարակական նորմերի արդյունք ա: Դրանում, իմ կարծիքով, ոչ մի վատ բան չկա:

Հարյուր տոկոսով համաձայն եմ քեզ հետ:

Բայց եթե կոնկրետ ընտանիքում մայրը որոշում ա աշխատել, հայրն ա տանը մնում երեխա պահելու, կարծում եմ՝ չի կարելի հիստերիկաներ բարձրացնել, թե սա բնությանը դեմ ա:

Քո հարյուր տոկոսի դեմ` ես հազար տոկոսով եմ համոզված սրանում և ասեմ, որ սա շատ ավելի կողմ է բնությանը, քան դու կարծում ես: Սա իրոք որ Տիեզերքի խաղերն են:

Հավանաբար գիտես, որ, ինչպես մոլորակներն են պտտվում Արևի շուրջ, այնպես էլ Արևն` իր մոլորակներով հանդերձ, պտտվում է մեր Ծիր Կաթին գալակտիկայի կենտրոնի շուրջ, այն տարբերությամբ միայն, որ մոլորակների պտույտն Արևի շուրջ ավելի շրջանաձև է, իսկ Արևի պտույտը գալակտիկայի կենտրոնի շուրջ` ավելի էլիպսաձև, այսինքն, մենք մեկ հեռանում ենք գալակտիկայի կենտրոնից, մեկ մոտենում: Քանի որ մի այդպիսի պտույտը տևում է մոտավորապես 26000 տարի, մեր հեռանալը կամ մոտենալը մոտավորապես 13000 տարի է տևում:
Էզոթերիկ գրականությունն ասում է, որ մարդու ուղեղի աջ և ձախ կիսագնդերը կատարում են մարդու մեջ եղած տղամարդկայինի և կանացիի դերերը, ու կախված կոնկրետ մարդու սեռից, ավելի ակտիվ է այդ կիսագնդերից մեկը կամ մյուսը: Եվ դա չի հերքում այն փաստը, որ երկու կիսագնդերն էլ աշխատում են մի մարդու մեջ, անկախ նրա սեռի:
Բայց այս կիսագնդերի ակտիվությունը կախված է ոչ միայն մարդու սեռից, այլ նաև Արևի և մեր մոլորակի պտույտից գալակտիկայի կենտրոնի շուրջ: Այն 13000 տարվա ընթացքում, երբ մենք հեռանում ենք գալակտիկայի կենտրոնից, ակտիվ է մեր ուղեղի տղամարդկային կիսագունդը, իսկ հաջորդ 13000 տարվա ընթացքում, երբ մենք սկսում են մոտենալ գալակտիկայի կենտրոնին, ակտիվ է կանացի կիսագունդը: Այստեղից էլ` մատրիարքատի (մայրարքայություն) և պատրիարքատի (հայրարքայություն) միմյանց հաջորդելը:

Այսօր մեզ բախտ է վիճակվել ֆիզիկապես զգալ այդ տարբերությունը մեզ վրա ու ներկա լինել պատրիարքատի ու մատրիարքատի հերթական հերթափոխությանը, որովհետև 2004 թվականից մենք սկսել ենք մոտենալ գալակտիկայի կենտրոնին:

Կանանց ու տղամարդկանց հավասարություն ասելով ես հասկանում եմ իրավունք ունենալ կոնկրետ իրավիճակներում կոնկրետ վարքագիծ ընտրել, ու անկախ նրանից, թե դա ընդունված ֆեմինինը կլինի, թե մասկուլինը, արդյունքում դիսկրիմինացիայի չենթարկել:

Այստեղ էլ` լրիվ քո կողմից եմ, Բյուր ջան:

Այ, Դանիայում դեկրետի մի շատ լավ օրենք կա: Երեխա ունենալուց հետո մորը երկու, թե երեք ամիս ֆիզարձակուրդ ա հասնում:

Սովետում էլ էր էդպես:

Կենսաբանորեն հասկանալի պատճառներով մայրը պիտի երեխային կրծքով կերակրի:

Ոչ միայն, սիրելիս: Այստեղ հոգևոր սնունդն էլ է շատ կարևոր: Ինչպես նաև շատ կարևոր է այն, որ երեխայի պորտը կտրելով` մոր և երեխայի էներգետիկ ամբողջականությունը չի կտրվում:
Առաջներում, օրինակ, երեխայի կյանքի առաջին քառասուն օրվա ընթացքում շատ տեղեր նույնիսկ հորը` երեխային հեռվից էին ցույց տալիս, էլ չխոսենք օտարների մասին: Որովհետև համարում էին, որ միայն մայրն է, որ անկարող է որևէ բացասական էներգիա տալ իր զավակին: Երկու խոսքով ասած:

Ծնողներն իրենք են որոշում, թե ոնց բաշխեն, ով տանը մնա, ով աշխատի: Ու սա հավասար իրավունքների ու հնարավորությունների դրսևորման վառ օրինակ ա:

Եվ տանը մնացող տղամարդն այսօր ավելի ու ավելի է դրսևորվում, քան առաջ էր: 2004 թվականից հետո՞...

Ասում են, մայրարքայության ժամանակ տղամարդկանց հիմնական գործը պատերազմելն էր ու... երեխա պահելը:
Ո՞վ գիտի: Կապրենք - կտեսնենք:

[Sambitbaba]

Սամ, ի՞նչ ա նշանակում տղամարդու պես պահել: Ուսում ստանա՞լ, կարիերա անե՞լ, գիտությամբ զբաղվե՞լ, պատերազմում կռվե՞լ, ընտրություններին մասնակցե՞լ, ղեկավար պաշտոն զբաղեցնե՞լ, թե՞ ճաշ եփել, խանութ-շուկա գնալ, տուն մաքրել և այլն:

Էդքան մի նսեմացրու ամեն ինչ, Բյուր ջան...
Եթե համարում ես, որ դա է պատճառը` ասածիս հետ չհամաձայնվելու, - ավելի լավ է էլ չխոսենք այս մասին:

Միայն թե մի բան եմ ուզում ճշտել քեզ համար, որպեսզի այլևս նման թեթևսոլիկ բաներ չասես.

Ես իրոք որ ֆեմինիստ եմ: Ես իրոք, կնոջն ավելի կարևոր եմ համարում մարդկության կյանքի համար, որովհետև կինը յուրաքանչյուր հարցում կարող է փոխարինել տղամարդուն, իսկ տղամարդը կնոջը` ոչ: Եվ այս ամենը գրում եմ միայն և միայն կնոջ շահերը պաշտպանելու համար, այլ ոչ հակառակը:

Բայց ամբողջ հարցն է.

ՊԵ՞ՏՔ Է ԱՐԴՅՈՔ, ՈՐ ԿԻՆԸ ՓՈԽԱՐԻՆԻ ՏՂԱՄԱՐԴՈՒՆ...

[laro]

Իմ համար գիտե՞ք օրինակ ինչը ընդունելի չի. էն, որ տղաները տրանսպորտում զիջում են. մի լավ ընկեր ունեի, շատ բոյով էր, շատ ու մարշուտկայում խցկվելուց երեք անգամ ծալվում էր, որ տեղավորվի. տղան նույն իրավունքն ունի էդ տեղում նստելու ինչ աղջիկը: Ասենք եթե էդ աղջկա ձեռքին իրենց ճանր բաներ կան, նորմալ ա տեղ զիջելը, բայց շատ հաճախ տղային ավելի ա պետք նստելը, քան աղջկան: Իհարկե հաճելի ա, երբ զիջում են տեղը, բայց եթե տեղս շատ «նեղ» (ասենք շատ հոգնած եմ կամ ծանր բան կա մոտս) չի լինում հիմնականում մերժում եմ, շատ հաճախ իրանց կանգնելն ավելի անհարմար ա լինում, քան իմը:

[Աթեիստ]

ՊԵ՞ՏՔ Է ԱՐԴՅՈՔ, ՈՐ ԿԻՆԸ ՓՈԽԱՐԻՆԻ ՏՂԱՄԱՐԴՈՒՆ...

Եթե ուզում է, ԻՀԱՐԿԵ։

Իմ պատկերացնելով, էս ա ֆեմինիզմի հիմքը։

[Sambitbaba]

Եթե ուզում է, ԻՀԱՐԿԵ։

Իմ պատկերացնելով, էս ա ֆեմինիզմի հիմքը։

Քո պատկերացնելը դեռ մի կողմ, Արտ ջան:

Բայց ցավալին այն է, ոչ շատ կանայք էլ հարցն այդ կերպ են պատկերացնում...

[Mephistopheles]

Ժող… խի՞եք ընգել չամիչի բաղերը… եթե կինը մարդ ա՝ հոմո սափիենս ա, որը, ինչքան ես եմ հիշում մինչև էսօր առավոտ տենց էր, ապա ինքը պետք ա ունենա նույն հնարավորություններն ու իրավունքները ինչ որ նույն հոմո սափիենսի որձը, այսինքն տղամարդը… ֆեմինիզմի հիմքն էս ա…

բայց կիրառումը բարդ ա որովհետև կա կարծրատիպեր հենց հասարակության մեջ համ տղամարդկանց համ կանանց մեջ… էդ կարծրատիպերը կոտրելու ժամանակ սկսում են երբեմն, նույնիսկ հաճախ ընկնել ծայրահեղությունների մեջ…

կինը պտի կարողանա անել ամեն ինչ ինչը որ տղամարդն ա անում… բայց ստերեոտիպերը խանգարում են, օրինակ հաճախ նույն գործի համար տղամարդն ավելի շատ ա ստանում քան կինը, քանի որ, չգիտես ինչի համարվում ա որ տղամարդը "տուն ա պահում"… բայց իրականում դա հիմարություն ա… մարդը վարձատրվում ա էնքան ինչքան իրա արածի գինն ա ոչ թե իրա կարիքներն են… ու սենց շատ բաներ…

խոսքը միշտ էլգնացել ա արհեստական խոչննդոտնեմրի մասին որոնք, այո, դրվում են կնոջ առջև…

ոչ մեկը ոչ մեկին չի փոխարինում…

[Mephistopheles]

…


Հարյուր տոկոսով համաձայն եմ քեզ հետ:

Քո հարյուր տոկոսի դեմ` ես հազար տոկոսով եմ համոզված սրանում և ասեմ, որ սա շատ ավելի կողմ է բնությանը, քան դու կարծում ես: Սա իրոք որ Տիեզերքի խաղերն են:

Հավանաբար գիտես, որ, ինչպես մոլորակներն են պտտվում Արևի շուրջ, այնպես էլ Արևն` իր մոլորակներով հանդերձ, պտտվում է մեր Ծիր Կաթին գալակտիկայի կենտրոնի շուրջ, այն տարբերությամբ միայն, որ մոլորակների պտույտն Արևի շուրջ ավելի շրջանաձև է, իսկ Արևի պտույտը գալակտիկայի կենտրոնի շուրջ` ավելի էլիպսաձև, այսինքն, մենք մեկ հեռանում ենք գալակտիկայի կենտրոնից, մեկ մոտենում: Քանի որ մի այդպիսի պտույտը տևում է մոտավորապես 26000 տարի, մեր հեռանալը կամ մոտենալը մոտավորապես 13000 տարի է տևում:
Էզոթերիկ գրականությունն ասում է, որ մարդու ուղեղի աջ և ձախ կիսագնդերը կատարում են մարդու մեջ եղած տղամարդկայինի և կանացիի դերերը, ու կախված կոնկրետ մարդու սեռից, ավելի ակտիվ է այդ կիսագնդերից մեկը կամ մյուսը: Եվ դա չի հերքում այն փաստը, որ երկու կիսագնդերն էլ աշխատում են մի մարդու մեջ, անկախ նրա սեռի:
Բայց այս կիսագնդերի ակտիվությունը կախված է ոչ միայն մարդու սեռից, այլ նաև Արևի և մեր մոլորակի պտույտից գալակտիկայի կենտրոնի շուրջ: Այն 13000 տարվա ընթացքում, երբ մենք հեռանում ենք գալակտիկայի կենտրոնից, ակտիվ է մեր ուղեղի տղամարդկային կիսագունդը, իսկ հաջորդ 13000 տարվա ընթացքում, երբ մենք սկսում են մոտենալ գալակտիկայի կենտրոնին, ակտիվ է կանացի կիսագունդը: Այստեղից էլ` մատրիարքատի (մայրարքայություն) և պատրիարքատի (հայրարքայություն) միմյանց հաջորդելը:

Այսօր մեզ բախտ է վիճակվել ֆիզիկապես զգալ այդ տարբերությունը մեզ վրա ու ներկա լինել պատրիարքատի ու մատրիարքատի հերթական հերթափոխությանը, որովհետև 2004 թվականից մենք սկսել ենք մոտենալ գալակտիկայի կենտրոնին:


…

դե հիմա ինձ ասեք… էս տղուն ո՞նց չսիրես…

…հալալ ա քեզ Սամ ախպեր…