Ֆեմինիզմի սահմանները

[Շինարար]

Կինը չպետք է ծառայի բանակում:
Տղամարդը չպետք է երեխային կուրծք տա:

Սամ ջան, տղամարդը ուղղակի չի կարող կրծքով կերակրել, իսկ կինը կարող է ծառայել բանակում. համեմատությունդ էնքան էլ տեղին չի: Եթե զինծառայությունը պարտադիր չլինի, այլ կամավոր, իմ կարծիքով՝ ճիշտ կլինի, որ կանայք էլ հավասար հնարավորություն ունենան զինվորական ծառայություն անցնելու, եթե ցանկություն ունեն: Հեչ չլինի՝ սոցիալական ցանցերում մի քիչ քիչ կհոխորտան բանակում ծառայելու իրանց ցանկության մասին:

[Rammstein]

Ինքս ինձ ֆեմինիստ եմ համարում ու գտնում եմ, որ տղամարդիկ ու կանայք պիտի հավասար իրավունքներ ու հնարավորություններ ունենան: Բայց ինձ թվում ա՝ ներկայիս հասարակությունն արդեն ուրիշ ծայրահեղության մեջ ա ընկնում (հատկապես Սկանդինավիայում դա շատ ուժեղ ա աչք ծակում): Կանայք դառնում են դոմինանտ, իսկ տղամարդիկ՝ փալաս: Կանայք չեն թողնում տղամարդը տղամարդ զգա իրեն (հենց թեկուզ էնպիսի փոքր բաներում, ինչպիսին հաշիվ փակելն ա), տղամարդիկ էլ վախենում են մի բան էնպես չանեն, հանկարծ սեքսիստ դուրս չգան:

Կամ մի ուրիշ աբսուրդ օրինակ. համալսարանում երբ որևէ աշխատատեղի հայտարարություն ա լինում, մրցույթը չի կայանում, մինչև իքս քանակությամբ կանայք չեն դիմում: Ասենք, ֆիզիկայի ամբիոնում պրոֆեսորի հաստիք ա: Էդքան կին որտեղի՞ց են ճարելու, որ դիմի, եթե փաստացիորեն ուղղակի չկա էդքան թվով կին ֆիզիկոս:

Մի խոսքով, էս թեմայում ուզում եմ քննարկենք, թե որտեղ ա վերջանում առողջ ֆեմինիզմն ու որտեղ ա սկսվում հիստերիկությունն ու պոզիտիվ դիսկրիմինացիան:

Որպես կանանց եւ տղամարդկանց իրավունքների հավասարություն քարոզող շարժում, «Ֆեմինիզմ» տերմինն արդեն սեքսիստական ա: Էդ տերմինից արդեն իսկ երթադրվում ա, որ միայն կանանց իրավունքներն են ոտնահարված: Դրա համար չեմ ուզում ասել առողջ ֆեմինիզմը, կասեմ հավասարությունը վերջանում ա այնտեղ, որտեղ ՈՐԵՒԷ ԿԵՐՊ հաշվի ա առնվում մարդու սեռը ու դրանից ինչ-որ բան ա կախված (խոսքս իհարկե ֆիզիկական տարբերություններով պայմանավորված բաների մասին չի):

Էդ մրցույթներին կանանց քանակ ապահովելու պարտադրանքը մարդու սեռը հաշվի առնելու վառ օրինակ ա, այլ կերպ ասած` անհավասարություն ա: Իմ համար միշտ աբսուրդ են եղել տենց բաները, միշտ զարմացել ու զարմանում եմ, թե իրավահավասարության առումով ամենազարգացած երկրները ոնց են տենց բան թույլ տալիս:

[StrangeLittleGirl]

Զարգացած պետությունների թեմայով: Մի հատ սենց կայք կա: Տարբեր պետություններ տարբեր պարամետրերով համեմատում ա: Կանանց-տղամարդկանց դոմինանտության հարցն էլ կա: Բելգիայում համարյա հավասար ա, բայց հլը Դանիայում նայեք:

[Ruby Rue]

Էդ մրցույթներին կանանց քանակ ապահովելու պարտադրանքը մարդու սեռը հաշվի առնելու վառ օրինակ ա, այլ կերպ ասած` անհավասարություն ա: Իմ համար միշտ աբսուրդ են եղել տենց բաները, միշտ զարմացել ու զարմանում եմ, թե իրավահավասարության առումով ամենազարգացած երկրները ոնց են տենց բան թույլ տալիս:

Ես էլ էի ուզում սա ասել: Կանանց կոնկրետ քանակ սահմանելը արդեն իսկ խտրականություն ա, ու հակասում ա հավասարության կոչերին:
Բայց օրինակ երբ համալսարանում դասախոսը մտնում ա լսարան ու տեսնելով որ բավականին շատ (ընդհանուրի 20-25%-ը) աղջիկներ են, ասում է, բա գնացեք լեզվաբանական կամ ամուսնացեք, ֆիզիկայի ֆակուլտետում ի՞նչ եք անում, այ սա արդեն կոպիտ ա ու խտրական:
Համալսարանում նման դեպքերի հաճախ կարելի ա հանդիպել, օրինակ` որոշ դասախոսներ քննություններ անցկացնելուց աղջիկներին ավելի «թեթև» են քննում զուտ նրա համար, որ նրանք աղջիկ են: Նույն ձև պատասխանի աղջիկը, նույն ձև տղան, աղջիկը կարա ավելի բարձր ստանա: Կամ ուրիշ դեպքում էլ եթե մի աղջիկ լավ ա պատասխանում, զարմանում են` բա թե աղջիկ ու էսքա՜ն խելացի:
Ու սա գալիս ա էն տարածված կարծրատիպից, որ տղաները ավելի ուժեղ են ճշգրիտ գիտություններից, քան աղջիկները: Բայց բարեբախտաբար, կամաց անցնում ա էդ մտածելակերպը:

[Ռուֆուս]

Ես ֆեմինիստ եմ

[Վահե-91]

Ու սա գալիս ա էն տարածված կարծրատիպից, որ տղաները ավելի ուժեղ են ճշգրիտ գիտություններից, քան աղջիկները: Բայց բարեբախտաբար, կամաց անցնում ա էդ մտածելակերպը:

Աղջիկները տեսական մասը լավ անգիր են անում: Ցանկացած գործնական բան տղերքն ավելի լավ կանեն:

[Ruby Rue]

Աղջիկները տեսական մասը լավ անգիր են անում: Ցանկացած գործնական բան տղերքն ավելի լավ կանեն:

Որևէ ձև կարա՞ս հիմնավորես ասածդ:
Ես մեռնեմ, որևէ բան անգիր չեմ կարողանա անել: Ու լիքը տղաներ էլ գիտեմ, որ տեսությունն անգիր են անում:

[Վահե-91]

Որևէ ձև կարա՞ս հիմնավորես ասածդ:
Ես մեռնեմ, որևէ բան անգիր չեմ կարողանա անել: Ու լիքը տղաներ էլ գիտեմ, որ տեսությունն անգիր են անում:

Չեմ բացառում, կան և անգիր անող տղերք, և հասկանալով սովորող աղջիկներ:

Իմ աչքի տեսածն եմ ասում: Լաբորատոր աշխատանքների ժամանակ մեր կուրսի էն ամենալավ սովորող աղջիկները, որ 100-ից պակաս գնահատակ չունեին, երբ պետք էր ինչ որ սարք միացնեին կամ ինչ որ սարքի հետ աշխատեին, ահավոր անփույթ էին: Չնայած տղերքն էլ էին էտ սարքերի հետ առաջին անգամ աշխատում, բայց ավելի լավ էին գործը գլուխ բերում

[Ruby Rue]

Իմ կարծիքով, աղջիկների գործնականում ավելի անփույթ ու ուշ կողմնորոշվելու պատճառը հիմնականում դաստիարակությունն ա: Օրինակ` երբ ինչ-որ աղջիկ երեխա հետաքրքրվում ա էլեկտրոնիկայով, ինչ-որ սարքերով, ծնողները միշտ իրեն հետ են պահում` ասելով, որ դա աղջկա բան չի: Ես տանը նույնիսկ լամպ փոխած չկամ, որովհետև ասում են` տանը բա տղամարդ չկա՞, որ աղջիկ երեխան լամպ փոխի:
Մեքենաները, սարքերը, ֆիզիկան, տարբեր սպորտաձևերը «աղջկական» չեն համարվում ու ծնողներն անընդհատ փորձում են փոխել երեխայի հետաքրքրությունների շրջանակը:
Աղջիկը պիտի տիկնիկերով խաղա, հետո աղջիկը պիտի սկսի շպարվել, բարձրակրուկներ հագնել. շատ ծնողներ նույնիսկ չշպարվելու ու զիզի-բիզի չհագնվելու համար են իրենց աղջիկներին հանդիմանում, էլ ու՞ր մնաց նորմալ վերաբերեն, որ աղջիկն ասենք տան հեռուստացույցը վերանորոգի:

[Վահե-91]

Իմ կարծիքով, աղջիկների գործնականում ավելի անփույթ ու ուշ կողմնորոշվելու պատճառը հիմնականում դաստիարակությունն ա: Օրինակ` երբ ինչ-որ աղջիկ երեխա հետաքրքրվում ա էլեկտրոնիկայով, ինչ-որ սարքերով, ծնողները միշտ իրեն հետ են պահում` ասելով, որ դա աղջկա բան չի: Ես տանը նույնիսկ լամպ փոխած չկամ, որովհետև ասում են` տանը բա տղամարդ չկա՞, որ աղջիկ երեխան լամպ փոխի:
Մեքենաները, սարքերը, ֆիզիկան, տարբեր սպորտաձևերը «աղջկական» չեն համարվում ու ծնողներն անընդհատ փորձում են փոխել երեխայի հետաքրքրությունների շրջանակը:
Աղջիկը պիտի տիկնիկերով խաղա, հետո աղջիկը պիտի սկսի շպարվել, բարձրակրուկներ հագնել. շատ ծնողներ նույնիսկ չշպարվելու ու զիզի-բիզի չհագնվելու համար են իրենց աղջիկներին հանդիմանում, էլ ու՞ր մնաց նորմալ վերաբերեն, որ աղջիկն ասենք տան հեռուստացույցը վերանորոգի:

Չեմ կարող հաստատ ասել դաստիարակությունից ա, թե բնությունն ա տենց ստեղծել: Բայց կարամ ասեմ, որ էտ տարբերությունը դրական բան ա: Եթե աղջիկը էտ «տղայական» համարվող բաները կարենա իդեալական (ավելի ճիշտ տղու պես) անի, էտ աղջիկը իմ համար կդառնա տղա, այսինքն ես իրան կընդունեմ, ոնց որ իմ եղբորը կամ ընկերոջը, հետևաբար՝ ոչ գրավիչ: Այսինքն գրավիչ էն առումով, որ օրինակ ցանկություն չի լինի իրա հետ ընտանիք կազմելու:

[Ruby Rue]

Չեմ կարող հաստատ ասել դաստիարակությունից ա, թե բնությունն ա տենց ստեղծել: Բայց կարամ ասեմ, որ էտ տարբերությունը դրական բան ա: եթե աղջիկը էտ տղայական բաները կարենա իդեալական անի, էտ աղջիկը իմ համար կդառնա տղա, այսինքն ես իրան կընդունեմ, ոնց որ իմ աղբորը կամ ընկերոջը, հետևաբար՝ ոչ գրավիչ: Այսինքն գրավիչ էն առումով, որ օրինակ ցանկություն չի լինի իրա հետ ընտանիք կազմելու:

Մի վայրկյան. եթե աղջիկը կարողանում ա կոմպ կամ հեռուստացույց սարքել կամ խողովակներ փոխել, ինքը դադարու՞մ ա աղջիկ լինել:

[Վահե-91]

Մի վայրկյան. եթե աղջիկը կարողանում ա կոմպ կամ հեռուստացույց սարքել կամ խողովակներ փոխել, ինքը դադարու՞մ ա աղջիկ լինել:

Իհարկե ոչ, դու իմ ասածը մի տեսակ «փոքրացրեցիր»:

[Chuk]

Իմ կարծիքով, աղջիկների գործնականում ավելի անփույթ ու ուշ կողմնորոշվելու պատճառը հիմնականում դաստիարակությունն ա: Օրինակ` երբ ինչ-որ աղջիկ երեխա հետաքրքրվում ա էլեկտրոնիկայով, ինչ-որ սարքերով, ծնողները միշտ իրեն հետ են պահում` ասելով, որ դա աղջկա բան չի: Ես տանը նույնիսկ լամպ փոխած չկամ, որովհետև ասում են` տանը բա տղամարդ չկա՞, որ աղջիկ երեխան լամպ փոխի:
Մեքենաները, սարքերը, ֆիզիկան, տարբեր սպորտաձևերը «աղջկական» չեն համարվում ու ծնողներն անընդհատ փորձում են փոխել երեխայի հետաքրքրությունների շրջանակը:
Աղջիկը պիտի տիկնիկերով խաղա, հետո աղջիկը պիտի սկսի շպարվել, բարձրակրուկներ հագնել. շատ ծնողներ նույնիսկ չշպարվելու ու զիզի-բիզի չհագնվելու համար են իրենց աղջիկներին հանդիմանում, էլ ու՞ր մնաց նորմալ վերաբերեն, որ աղջիկն ասենք տան հեռուստացույցը վերանորոգի:

Պլյուս Հայաստանում նման մասնագիտություն ընտրում են հիմնականում լավ սովորող (սովորած) աղջիկները, ովքեր արդեն տեսությունը «չրթել» են ու ծնողները համաձայնվում են իրենց աղջկան տալ էդ մասնագիտության: Իսկ տեսականում փայլել ու ձեռքի շնորք ունենալը միշտ չի, որ համընկնում ա: Տղերքի դեպքում հաճախ էդ մասնագիտությունն ընտրում են նաև վատ սովորողները, բայց ձեռքի շնորք ունեցողները:

Լուրջ, փորձում եմ հիշել մի աղջկա մեր ու հարևան կուրսերից, որ դպրոցում վատ սովորող ա եղել ու ընդունվել ա մեր ֆակուլտետ, չի ստացվում

[StrangeLittleGirl]

Իմ կարծիքով, աղջիկների գործնականում ավելի անփույթ ու ուշ կողմնորոշվելու պատճառը հիմնականում դաստիարակությունն ա: Օրինակ` երբ ինչ-որ աղջիկ երեխա հետաքրքրվում ա էլեկտրոնիկայով, ինչ-որ սարքերով, ծնողները միշտ իրեն հետ են պահում` ասելով, որ դա աղջկա բան չի: Ես տանը նույնիսկ լամպ փոխած չկամ, որովհետև ասում են` տանը բա տղամարդ չկա՞, որ աղջիկ երեխան լամպ փոխի:
Մեքենաները, սարքերը, ֆիզիկան, տարբեր սպորտաձևերը «աղջկական» չեն համարվում ու ծնողներն անընդհատ փորձում են փոխել երեխայի հետաքրքրությունների շրջանակը:
Աղջիկը պիտի տիկնիկերով խաղա, հետո աղջիկը պիտի սկսի շպարվել, բարձրակրուկներ հագնել. շատ ծնողներ նույնիսկ չշպարվելու ու զիզի-բիզի չհագնվելու համար են իրենց աղջիկներին հանդիմանում, էլ ու՞ր մնաց նորմալ վերաբերեն, որ աղջիկն ասենք տան հեռուստացույցը վերանորոգի:

Բայց էդ երևույթն էս ֆեմինիստական երկրներում էլ կա Ուրեմն հեծանիվիս ոտնակը կոտրվել ա, չեմ կարողանում նորմալ կայանեմ: Էն օրն ընկերուհիս ասում ա՝ տանը տղամարդ չկա՞, որ սարքի:
Օրինակ հեծանվային հարցերում Երևանում ինձ շատ էին էրես տվել. սաղ խնդիրները տղաներն էին լուծում: Իսկ ստեղ, որ արհեստանոց չտանեմ, փոքր հարցերով ինքս եմ զբաղվում, ու ստացվում ա: Բայց դե նորից. կնախընտրեմ թուլանալ ու հաճույք ստանալ: Եթե իմ փոխարեն էդ հարցը լուծող կա, էլ ինչու՞ գլուխ ցավացնեմ:
Ստեղ ոչ միայն դաստիարակության, այլև հետաքրքրությունների հարցն ա: Աղջիկներից շատերը չեն հետաքրքրվում զանազան բաներ քանդել-սարքելով, իսկ տղաների ուշքը գնում ա դրա համար: Դե բնական ա, ով ինչով շատ զբաղվի, դրանից էլ լավ կլինի:

[Sambitbaba]

Սամ ջան, տղամարդը ուղղակի չի կարող կրծքով կերակրել, իսկ կինը կարող է ծառայել բանակում. համեմատությունդ էնքան էլ տեղին չի: Եթե զինծառայությունը պարտադիր չլինի, այլ կամավոր, իմ կարծիքով՝ ճիշտ կլինի, որ կանայք էլ հավասար հնարավորություն ունենան զինվորական ծառայություն անցնելու, եթե ցանկություն ունեն: Հեչ չլինի՝ սոցիալական ցանցերում մի քիչ քիչ կհոխորտան բանակում ծառայելու իրանց ցանկության մասին:

Հա, ճիշտ ես, Շին ջան: Ես էլ հետո փոշմանեցի այդ համեմատության համար, բայց փոխել արդեն ուշացրել էի...
Բայց դա էական չի, լիքը այլ համեմատություններ կարելի է բերել: Խոսքս այն մասին է ուղղակի, որ կնոջը չի կարելի օվերդոզ լինել ոչ ֆիզիկական ծանրաբեռնվածությամբ, ոչ էլ ավելորդ սթրեսային վիճաակներով: Որովհետև այդ ամենը կարող է վնասել առողջ մարդ լույս աշխարհ բերելուն:
Իզուր չի ասված, որ կինը օջախի պահապանն է, իսկ ամուսինը` տան պահապանը: Եթե կինը սկսում է պահպանել տունը, օջախն անտեր է մնում ու մի օր հանգչում է, - այս է խնդիրը: Իսկ տղամարդն էլ, տեսնելով, որ կինը եկել է տունը պահպանելու, ուրախությամբ հանձնում է այդ գործը կնոջն ու դառնում Բյուրի ասած փալասը...

Եվ սա մենք հպարտությամբ անվանում ենք էմանսիպացիա...

Հա, կինը գտնվում է նվաստացած վիճակում: Համաձայն եմ ու պատրաստ եմ առաջինն ինքս բղավել այդ մասին:

Բայց, առանց այն էլ ծանրաբեռնված կնոջը հիմա էլ գերծանրաբեռնելով` այդ հարցը չես լուծի...