Ներկա Պահի ուժը

[Sambitbaba]

Սամ, ինչքան էլ դու համաձայն չլինես, ինչքան էլ համոզված լինես, որ սա կրոն չի, ես կողքից որպես կրոն եմ տեսնում: Սա քո հավատալիքն ա, քո կրոնն ա: Հետո ի՞նչ, որ կրոն բառն էդքան չարչրկվել ա: Մեկ ա, էս ամեն ինչը կրոնի ավելի ա նման: Կամ գոնե փիլիսոփայության: Բայց սա գրականություն չի: Մարտինի թեման չեմ մտնում, չգիտեմ: Բայց եթե սերիալն ա քննարկվում, ավելի լավ կլինի՝ տեղափոխվի կինոյի բաժին: Կինոյի բաժինն ինչու՞ պիտի փակվի: Էնտեղ կինոներ են քննարկվում, ոչ թե գրքեր, իսկ ֆիլմի սցենարի քննարկումը գրքի քննարկում չի, ֆիլմի սցենարի քննարկում ա:

Եթե ես Պարադի թարգմանեմ, դա կդնեմ լեզուների բաժնում, որովհետև դա լեզվաբանություն ա, բայց ոչ գրականություն: Թե չէ գրականություն լայն իմաստով ակումբն ինքը տեղով մեկ գրականություն ա, հո ամեն ինչ չես կարա խցկես էդ բաժնում:

Ստացվում է, որ դու կարճատես ես, սիրելիս...
Քանի որ հասել ենք սրան, թույլ տուր ես էլ կարծիք հայտնեմ կրոնի և Աստծո հանդեպ քո վերաբերմունքի մասին: Չեմ պնդում, թե ճիշտ եմ, բայց, հնարավոր է, սխա՞լ էլ չեմ...

Հավանաբար, ժամանակին կրոնը քեզ ինչ-որ ցավ է պատճառել կամ, ավելի փափուկ ասած, չի արդարացրել քո ինչ-որ սպասումները... Դա շատ սովորական երևույթ է և շատերն են իրենց կյանքում ապրում նման պահեր: Բայց ոմանք հանգիստ են տանում դա, իսկ ոմանք` շատ հիվանդագին: Կարծում եմ, դու երկրորդներից ես: Իսկ ավելի ցավալին այն է, որ այդ հիվանդագին հրաժարականդ կրոնից տեղափոխել ես նաև Աստծո վրա, և հիմա, հենց մի տեղ լսում ես Աստծո անունը, համարում ես, որ դա էլ կրոն է, ոտքերդ ձեռքերդ ես առնում և...

Դժվար թե դու Թոլլեի գրքի շուքի տակ անգամ նստած լինես: Հակառակ դեպքում գոնե ուշադրության կարժանացնեիր գրքի վերնագիրը` "Ներկա Պահի ուժը": Ներկա Պահի, Բյուր... Թոլլեի մոտ ամեն ինչ ամփոփված է Ներկա Պահի մեջ: Իսկ իմացածդ կրոններից ո՞ր մեկն է խոսում ներկա պահի մասին, բոլորի գագաթնակետը մի՞թե հետմահու կյանքը չէ:

Ես դեմ չեմ, հնարավոր է, որ ավելի հարմար տեղ կարելի է գտնել այս գրքի համար: Ոմանք որպես հարմար տեղ կարող են նշել նույնիսկ աղբարկղը:
Բայց տեղափոխլ այն կրոնի բաժին... բացառվում է:

Հ.Գ. Համ էլ վախենում եմ. հոգևորականները կարող են ինձ դատի տալ...