Մեջբերում Գորտուկ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
Կարդացել եմ , Բյուր ուզում եմ ասեմ , որ առանց մտածելու , թե ինչ ա ասում , անընդհատ կրկնում ա միտք չարտահայտող բաներ: Հա մեկ էլ գիտեք ինչ ա անում , մի տետր ա վերցրել ու էնտեղ գրում ա թուրքերեն , իսպաներն, իտալերեն , ֆրանսերեն , արաբերեն ու սրանք իբր , թե այդ լեզվով են , այնինչ ինքն է , հորինել ու միայն ինքն է հասկանում , ու ասում է իբր իր գրածը այդ լեզվով է:
Որտե՞ղ ես կարդացել: Որտեղ որ կարդացել ես, էդ գիրքը ճղի, շպրտի մի կողմ: Առանց մտածելու, միտք չարտահայտող բաները բացարձակապես կապ չունեն դեպրեսիայի հետ: Քո նկարագրածը մտածողության ֆորմալ խանգարում ա, թե որ մեկն ա, չեմ կարա ասեմ, որովհետև «միտք չարտահայտող բաները» շատ աբստրակտ ինֆորմացիա ա: Ո՞նց միտք չի արտահայտում: Նոր, նախկինում գոյություն չունեցող բառե՞ր ա ասում, թե՞ գոյություն ունեցող բառեր, որոնք իրար հետ կապ չունեն: Նախադասությունները քերականական կառուցվածք ունե՞ն: Հարցերին ո՞նց ա պատասխանում և այլն: Բայց նորից եմ ասում. սա դեպրեսիայի տիպիկ ցուցանիշ չի:
Իսկ էդ «իբր ֆրանսերեն-արաբերենները» տիպիկ նեոլիգզմների, ինչպես նաև շատ հնարավոր ա, որ սիմվոլիկ մտածողության օրինակ են: Այսինքն, ևս մեկ ապացույց, որ գործ ունենք պսիխոզի, ոչ թե դեպրեսիայի հետ: