Նախաամուսնական դեպրեսիա...

[Second Chance]

Ես այլևս երբեք ազատ չեմ լինի
Արդյոք ճիշտ եմ վարվում
Վերջ ազատ կյանքին...
Այլևս առաջվա նման անհոգ ինձ չեմ կարող պահել..
Ընկեներիս հետ չեմ կարող զվարճանալ..
Իսկ եթե...
Այս և նմանատիպ մտքերը հաճախ են այցելում ամուսնության պատրաստվողներին , նրանք դառնում են նյարդային, ցրված, նույնիսկ դա անրադառնում է ֆիզիկական առողջության վրա.....
Բոլոր նրանք ովքեր ամուսնացել են ավելի լավ գիտեն սրա մասին, ավելի շատ այն պատահում է աղջիկների մոտ, քան տղաների, ինձ հանդիպած շատ մարդիկ տառապել կամ տառապում են սրանով, հոգեբանները երևի լավ ծանոթ են այս երևույթին ու կարող են խորհուրդ տալ այս դժվարությունը հաղթահարելու համար

[ivy]

Ես այլևս երբեք ազատ չեմ լինի
Արդյոք ճիշտ եմ վարվում
Վերջ ազատ կյանքին...
Այլևս առաջվա նման անհոգ ինձ չեմ կարող պահել..
Ընկեներիս հետ չեմ կարող զվարճանալ..
Իսկ եթե...
Այս և նմանատիպ մտքերը հաճախ են այցելում ամուսնության պատրաստվողներին , նրանք դառնում են նյարդային, ցրված, նույնիսկ դա անրադառնում է ֆիզիկական առողջության վրա.....
Բոլոր նրանք ովքեր ամուսնացել են ավելի լավ գիտեն սրա մասին, ավելի շատ այն պատահում է աղջիկների մոտ, քան տղաների, ինձ հանդիպած շատ մարդիկ տառապել կամ տառապում են սրանով, հոգեբանները երևի լավ ծանոթ են այս երևույթին ու կարող են խորհուրդ տալ այս դժվարությունը հաղթահարելու համար

Ծանոթ վիճակ է, անցել ենք, գիտենք...
Բայց կարող եմ մխիթարել` նախաամուսնական դեպրեսիաները ոչինչ են ամուսնական դեպրեսիաների հետ համեմատած. այնպես որ վայելեք ձեր նախաամուսնական դեպրեսիաները ինչքան կարող եք:

[Second Chance]

Ծանոթ վիճակ է, անցել ենք, գիտենք...
Բայց կարող եմ մխիթարել` նախաամուսնական դեպրեսիաները ոչինչ են ամուսնական դեպրեսիաների հետ համեմատած. այնպես որ վայելեք ձեր նախաամուսնական դեպրեսինարը ինչքան կարող եք:

Իյա Ivy վախեցնում ես հիմա դեպրեսիաս ավել կուժեղանա

[Ուլուանա]

Ես այլևս երբեք ազատ չեմ լինի
Արդյոք ճիշտ եմ վարվում
Վերջ ազատ կյանքին...
Այլևս առաջվա նման անհոգ ինձ չեմ կարող պահել..
Ընկեներիս հետ չեմ կարող զվարճանալ..
Իսկ եթե...
Այս և նմանատիպ մտքերը հաճախ են այցելում ամուսնության պատրաստվողներին , նրանք դառնում են նյարդային, ցրված, նույնիսկ դա անրադառնում է ֆիզիկական առողջության վրա.....
Բոլոր նրանք ովքեր ամուսնացել են ավելի լավ գիտեն սրա մասին, ավելի շատ այն պատահում է աղջիկների մոտ, քան տղաների, ինձ հանդիպած շատ մարդիկ տառապել կամ տառապում են սրանով, հոգեբանները երևի լավ ծանոթ են այս երևույթին ու կարող են խորհուրդ տալ այս դժվարությունը հաղթահարելու համար

Հետաքրքիր է, որքան հիշում եմ, ինձ նմանատիպ մտքեր չեն այցելել ամուսնությունից առաջ... Այսինքն՝ իմ իրավիճակը մի քիչ ուրիշ էր... Որոշակի մտքեր ու մտավախություններ կային, բայց դրանք ավելի շուտ ոչ թե ամուսնանալու հետ էին կապված, այլ երկրից հեռանալու, ուղղակի ամուսնանալս ու երկրից հեռանալս տվյալ դեպքում համընկնում էին, ու ես գիտեի, որ երկրից հեռանալով՝ անհայտ ժամանակով զրկվում եմ ընտանիքիս, ընկերներիս հետ ռեալ շփումից... Այ դա խիստ անհանգստացնում էր, բայց միաժամանակ գիտեի, որ եթե ամուսնանալուց հետո մնայի Հայաստանում, շարունակելու էի շփվել ընկերներիս հետ, ինչպես նաև շատ ու շատ այլ բաներ անել, ինչպես նախկինում։ Դե պարզ է, որ ոնց էլ լինի, անհոգությունը հաստատ ինչ–որ չափով պակասելու է, բայց եթե գնում ես այդ քայլին, ապա պիտի գիտակցես, որ կյանքի նոր փուլ ես մտնում, ու կյանքդ շատ առումներով փոխվելու է։

Կարծում եմ՝ այս հարցում շատ բան կախված է նաև այն մարդուց, որի հետ պատրաստվում ես ամուսնանալ, ինչպես նաև նրա ընտանիքից, եթե նախատեսվում է նրա ընտանիքի հետ ապրել։ Ինձ թվում է՝ նորմալ ամուսնությունների դեպքում մարդիկ, թեկուզ կանայք, իրենց ընկերներին չեն կորցնում։ Ինչպես արդեն ասացի, պարզ է, որ նրանց հետ անցկացրած ժամանակն ամեն դեպքում կրճատվելու է, բայց եթե իսկական ընկերություն է, ու ամուսնանում ես քեզ իսկապես սիրող ու հարգող մարդու հետ, ապա ամուսնությունը պետք է որ վերջ չդնի մինչ այդ ունեցած ընկերական հարաբերություններին ու հանդիպումներին։ Իսկ այն ժամանակը, որ պակասելու է ընկերական շփումներից, վերջիվերջո, փոխհատուցվում է սիրելի ամուսնու հետ անցկացրած ժամանակով։

Ծանոթ վիճակ է, անցել ենք, գիտենք...
Բայց կարող եմ մխիթարել` նախաամուսնական դեպրեսիաները ոչինչ են ամուսնական դեպրեսիաների հետ համեմատած. այնպես որ վայելեք ձեր նախաամուսնական դեպրեսիաները ինչքան կարող եք:

Դեմք ես։ Լավ մխիթարանք էր։

[Երկնային]

Ես այլևս երբեք ազատ չեմ լինի
Արդյոք ճիշտ եմ վարվում
Վերջ ազատ կյանքին...
Այլևս առաջվա նման անհոգ ինձ չեմ կարող պահել..
Ընկեներիս հետ չեմ կարող զվարճանալ..
Իսկ եթե...
Այս և նմանատիպ մտքերը հաճախ են այցելում ամուսնության պատրաստվողներին , նրանք դառնում են նյարդային, ցրված, նույնիսկ դա անրադառնում է ֆիզիկական առողջության վրա.....
Բոլոր նրանք ովքեր ամուսնացել են ավելի լավ գիտեն սրա մասին, ավելի շատ այն պատահում է աղջիկների մոտ, քան տղաների, ինձ հանդիպած շատ մարդիկ տառապել կամ տառապում են սրանով, հոգեբանները երևի լավ ծանոթ են այս երևույթին ու կարող են խորհուրդ տալ այս դժվարությունը հաղթահարելու համար

բնական բան է… շատերի մոտ կյանքի տարբեր հատվածներում նման մտքեր կարող են առաջանալ… ուղղակի շատ-շատ մարդիկ վախենում ու ենթագիտակցաբար աշխատում են հեռու մնալ նորից, անհայտից…

[Frigid-]

Ես այլևս երբեք ազատ չեմ լինի
Արդյոք ճիշտ եմ վարվում
Վերջ ազատ կյանքին...
Այլևս առաջվա նման անհոգ ինձ չեմ կարող պահել..
Ընկեներիս հետ չեմ կարող զվարճանալ..
Իսկ եթե...

Եթե հիմիկվանից ապագա ամուսինդ իրա "տղամարդավարի" խոսքը սենցա դրել, ուրեմն լուրջ դեպրեսիայի կարիք ունես

[dvgray]

հոգեբանները երևի լավ ծանոթ են այս երևույթին ու կարող են խորհուրդ տալ այս դժվարությունը հաղթահարելու համար

հոգեբան չեմ, բայց եթե կարելի է, մի քանի խորհուրդ տամ, հատկապես աղջիկներին:
Ամուսնացեք միայն նրա հետ, ում հետ արդեն հասցրել եք լինել շատ մոտ ընկերներ:
Ամուսնանալուց առաջ երկու ոտքը մի կոշիկի մեջ դրած /սակայն շաաատ փափուկ ու տակտիկապես գրագետ ձևով/ հրաժարվեք ապրել ուրիշի ընտանիքում, և համոզեք ձեր ապագա կողակցին հենց առաջին օրվանից ստեղծել սեփական տուն-ընտանիքը:
Մնացած դեպրեսիվ հնարավոր իրավիճակները, կախված առաևջին անգամ սեքուալ /հնարավոր է անկատար/ հարաբերության /եթե այդպիսին կա/, ցավագին կենցաղային անկատար հարցերի և այլնի հետ, լրիվ բնական ու ժամանակի հետ անցնող բաներ են, որոնք շատ անգամ շրջանցել հնարավոր չի: Դրանից պատմություն մի սարքեք ու դիանց մասին ժամանակից շուտ մի մտահոգվեք:

Հ.Գ. Տուր քեզնից մի փոքրիկ մասնիկ, որ ստանաս մի ուրիշ, շատ անգամ ավելի մեծ ու թանկանժեք մասնիկ:

[Kuk]

Աղջիկները ինչ վախեցած երևույթներ են
Նեղանալ չկա, կատակ եմ անում բայց դե ամեն կատակ իրա մեջ որոշակի լրջություն ա պարունակում
Էս էլ էր կատակ

[Նարե]

Եթե գա արդեն այն ժամանակը , երբ ես պատրաստ կլինեմ կյանքս կապել իմ սիրած անձնավորության հետ, հաստատ դեպրեսիա չեմ ապրի , այլ անհամբեր կսպասեմ մեր Հարսանիքին

[Selene]

Միշտ էլ կյանքի որոշակի փուլի անցումը մի քիչ բարդ է լինում, առավել ևս, երբ խոսքը գնում է այնպիսի կարևոր փուլի մասին, ինչպիսին ամուսնությունն է, բայց... Կարծում եմ, որ ամուսնանալու համար պիտի բացի սիրել-սիրված լինելը նաև պատրաստ լինես դրան հոգեբանորեն՝ քաջ գիտակցելով, որ շատ բաներ այլևս առաջվա նման չեն լինելու, իհարկե շատ բաներ էլ պիտի նոր զգաս, վայելես, արդեն իսկ կյանքի այդ հատվածի փորձը ձեռք բերելու ու նրա բարիքները վայելելու պահն է քո կյանքում
Երբ պատրաստվում ես դպրոց գնալ, մատծում ես, թե ոնց պիտի հաղթահարես դպրոցական «փորձությունները»՝ նստել, դաս անել, իսկ դրա փոխարեն դու կարող էիր այնքան անհոգ ժամերով խաղալ բակում ընկերներիդ հետ, չնայած դպրոցը կրճատեց ընկերներիդ հետ անցկացվող ժամանակդ, բայց նրանցից քեզ չկտրեց այնքանով, որքանով որ դու կարողացար ճիշտ կազմակերպել քո դասերը, հետո արդեն՝ աշխատանքը, գործերը: Ամուսնության դեպքում, քանի որ դու արդեն կատարել ես քո ընտրությունը ու պիտի ամուսնանաս հենց նրա հետ, ուրեմն որոշակիորեն տեղյակ ես՝ ինչպիսին կլինի ընկերներիդ հետ շփումդ հետամուսնական շրջանում ( նրա վերաբերմունքն այդ հարցին նկատի ունեմ), իսկ այ թե ինքդ որքան ժամանակ կտրամադրես դրան՝ կախված ցանկությունից ու սիրելիիդ հետ այդ ժամանակի մի մասն անցկացնելու այլընտրանքից, քո որոշումը կլինի միայն :
Ամուսնությունը չի կարող լինել ազատ կյանքի վերջը, չէ որ վերջին հաշվով կատարյալ ազատություն չկա, ուղղակի փոքր ինչ փոխվում են պարտականությունները, պատասխանատվությունն է մեծանում, բայց եթե քո կողակիցը առաջին հերթին քեզ լավ հասկացող ընկեր է, ապա նոր՝ սիրող ու հարգող ամուսին, ցանկացած խնդիր էլ լուծելի է լինելու, ի դեպ, մինչ ամուսնանալն էլ կարելի է նրա հետ որոշակիորեն քննարկել այս խնդիրը, եթե ես հայտնվեմ նման վիճակում, երբ ժամանակը գա, կփորձեմ իմանալ նաև նրա ապրումների մասին, միգուցե երբ հարցերը միասին քննարկենք, էլ ոչ մի դեպրեսիա էլ գլուխ չբարձրացնի, իսկ ամուսնանալու որոշման հարցում էլ ոչ մի կասկած չի լինի, չնայած նման որոշում կայացնելիս ես արդեն իսկ ոչ մի կասկած չեմ ունենա, կարծում եմ

Հ.Գ. Տուր քեզնից մի փոքրիկ մասնիկ, որ ստանաս մի ուրիշ, շատ անգամ ավելի մեծ ու թանկանժեք մասնիկ:

Համաձայն եմ

[Սերխիո]

Ամուսնանալուց առաջ երկու ոտքը մի կոշիկի մեջ դրած /սակայն շաաատ փափուկ ու տակտիկապես գրագետ ձևով/ հրաժարվեք ապրել ուրիշի ընտանիքում, և համոզեք ձեր ապագա կողակցին հենց առաջին օրվանից ստեղծել սեփական տուն-ընտանիքը:

ոնց-որ թե մենք էլ ապրում ենք մի այնպիսի հնարավորություններ ընձեռող երեկրում , որ կարելի է բնակարան ձեռք բերել մի քանի տարում ?
Իսկ եթե աղջիկը սիրում է տղային , բայց տղան ,ասենք մի 100-150 հազար աշախատավարձ ա ստանում , բա ետ ժամանակ ինչ անեն ? տանեն 50 հազարը տան վարձով ապրեն ? կամ մի գուցե տղա մինուճար է, ուրեմն կնոջ ստիպելով պետք է թողնի մենակ ծնողներին ?
Միանշանակ չի կարելի ասել ,որ բոլոր պարագաներում է դա հարկավոր :

Հ.Գ.
Բայց պետք է ասեմ ,որ ես էլ եմ կողմ առանձին ապրելուն :

[Մանոն]

Ես այլևս երբեք ազատ չեմ լինի
Արդյոք ճիշտ եմ վարվում
Վերջ ազատ կյանքին...
Այլևս առաջվա նման անհոգ ինձ չեմ կարող պահել..
Ընկեներիս հետ չեմ կարող զվարճանալ..
Իսկ եթե...
Այս և նմանատիպ մտքերը հաճախ են այցելում ամուսնության պատրաստվողներին , նրանք դառնում են նյարդային, ցրված, նույնիսկ դա անրադառնում է ֆիզիկական առողջության վրա.....
Բոլոր նրանք ովքեր ամուսնացել են ավելի լավ գիտեն սրա մասին, ավելի շատ այն պատահում է աղջիկների մոտ, քան տղաների, ինձ հանդիպած շատ մարդիկ տառապել կամ տառապում են սրանով, հոգեբանները երևի լավ ծանոթ են այս երևույթին ու կարող են խորհուրդ տալ այս դժվարությունը հաղթահարելու համար

կարծում եմ վերը նշվածները, Ամինա ջան, բավականին քիչ են մարդուն դեպրեսիայի մեջ նետելու համար, ու գրվածքիդ վերջում դու ինքդ քեզ կարծես ուղղել ես՝ դրանք դժվարություններ անվանելով:
Դե իհարկե այդպիսի նանազգացողություններ մարդն ունենաում է իր կյանքում ամեն ակնկալվող փոփոխությունից առաջ: Բայց ես մի բան նշեմ. իր իսկական սերը գտած մարդը երբեք չի ափսոսա «ազատությունը կորցնելու համար» ու չի վախենա սպասվելիք դժվարություններից: Այնպես որ, եթե դու չես տատանվում քո ընտրության մեջ՝ լցվիր ապագայի նկատմամբ լավատեսությամբ ու իրոք վայելիր քո ...«նախաամուսնական խառնաշփոթը»

[Second Chance]

Եթե հիմիկվանից ապագա ամուսինդ իրա "տղամարդավարի" խոսքը սենցա դրել, ուրեմն լուրջ դեպրեսիայի կարիք ունես :

Չգիտեմ ինչու էք բոլորդ իմ վրա տրամադրվել ես այս հարցը ընդհանուր եմ բարձրացրել, որովհետև գիտեմ որ դա շատերի համար խնդիր է…իսկ ինձ անձամբ նման բաներով չեն վախեցրել

հոգեբան չեմ, բայց եթե կարելի է, մի քանի խորհուրդ տամ, հատկապես աղջիկներին:
Ամուսնացեք միայն նրա հետ, ում հետ արդեն հասցրել եք լինել շատ մոտ ընկերներ:
Ամուսնանալուց առաջ երկու ոտքը մի կոշիկի մեջ դրած /սակայն շաաատ փափուկ ու տակտիկապես գրագետ ձևով/ հրաժարվեք ապրել ուրիշի ընտանիքում, և համոզեք ձեր ապագա կողակցին հենց առաջին օրվանից ստեղծել սեփական տուն-ընտանիքը:
Մնացած դեպրեսիվ հնարավոր իրավիճակները, կախված առաևջին անգամ սեքուալ /հնարավոր է անկատար/ հարաբերության /եթե այդպիսին կա/, ցավագին կենցաղային անկատար հարցերի և այլնի հետ, լրիվ բնական ու ժամանակի հետ անցնող բաներ են, որոնք շատ անգամ շրջանցել հնարավոր չի: Դրանից պատմություն մի սարքեք ու դիանց մասին ժամանակից շուտ մի մտահոգվեք:

Հ.Գ. Տուր քեզնից մի փոքրիկ մասնիկ, որ ստանաս մի ուրիշ, շատ անգամ ավելի մեծ ու թանկանժեք մասնիկ:

Համաձայն եմ լրիվ , բայց հարցը ոչ թե նրանում է, որ վախենում ես կամ կասկածում, որ կարող է ամենինչ քո երազած ձևով չլինի… Աղջիկների մոտ հիմնական դժվարությունը կարծում եմ կապված է կին դառնալու փաստի հետ... շատերը դժվարությամբ են հաշտվում այդ փաստի հետ, չէ որ ամեն ինչ կփոխվի դու արդեն առաջվա անհոգ զգացողությունը չէս ունեննա , մի տեսակ ինձ թվում է, որ ինչ որ կարևոր առանձնահատկությունից կզրկվես...
P.S.«ես չեմ ուզում լինել կին
ես սիրում եմ մայրիկին» տենց մի բան էլի...

[Աբելյան]

դրա դեմ ամենալավ միջոցը չամուսնանալն ա

ա՛-զա՛-տու՛թ-յու՛ն