Մեդիտացիա

[Նոյեմ]

Եվ սակայն, սխալ շնչառության դեպքում մարդ կամ շատ մեծ դժվարությամբ կկարողանա խորհրդածել, կամ ընդհանրապես չի կարողանա:

Sambitbaba ջան, ի՞նձ ավելի կոնկրետ չէիր բացատրի հստակ դրանց տարբերությունների մասին: Ես շնչառական վարժությունների մասին չեմ ասում, որը առանձին բանագավառ ա, այլ շնչառությունը լսելու մասին: Դա նույնպես մեդիտացիայի տեսակ ա համարվում: Անապանասատիի հետ եմ, կարելի ա ասել՝ շնչառության գիտակցում: Ինձ հստակ սահմանում կտա՞ս, թե որն ա մեդիտացիան ու ինչու էս դեպում մեդիտացիա չի համարվում, այլ ասեն, շնչառական վարժություն: Իրերի բնույթը դրանից ինչո՞վ ա փոխվում:

[Rhayader]

Բա որ էդքան շատ բան ես հասկանում մեդիտացիայից, բա կիսվի, բացատրի, սովորեցրու, իմանանք:

Իսկ ինչի՞ սովորեցնեմ: Ինքնուրույն սովորեք:

[Նոյեմ]

Իսկ ինչի՞ սովորեցնեմ: Ինքնուրույն սովորեք:

Բա էլ ինչի՞ ես մտնում էս թեմա: Որ ասես, թե ով ա սխալ, ով՝ ճի՞շտ:

[Rhayader]

Բա էլ ինչի՞ ես մտնում էս թեմա: Որ ասես, թե ով ա սխալ, ով՝ ճի՞շտ:

Կարծիքներ լսելու ու հետևություններ անելու համար

[Նոյեմ]

Կարծիքներ լսելու ու հետևություններ անելու համար

Հուհ, դե ավելի լավ

[Rhayader]

Հուհ, դե ավելի լավ

Իրականում շատ պարզ է տրամաբանությունը: Որը նաև բացատրում է, թե ինչու են լիքը մարդիկ սխալ:

Մեդիտացիան, այս թեմայում օգտագործվող իմաստով, ովքե՞ր են մշակել: Հետևաբար, որտե՞ղ է պետք փնտրել ինֆորմացիա այն մասին, թե ինչպես է պետք մեդիտացիա իրականացնել: - դրույթ Ա

Իսկ որտեղի՞ց են այս թեմայում գրառում անող մարդկանց մեծ մասը սովորել մեդիտացիայի մասին: - դրույթ Բ

Արդյո՞ք Ա և Բ դրույթները նույնական են: Սա էլ պատասխանում է այն հարցին, արդյոք դուք գիտեք, թե ինչ է մեդիտացիան, թե ոչ: Ու եթե ես նույնիսկ մեդիտացիայի մասին ոչինչ չիմանայի, ու ցանկանայի նոր սովորել, ես կարող էի առաջ քաշել այս դրույթներն ու հասկանալ, որ ձեր կարծիքն այս հարցում ինձ ոչ մի արժեքավոր գիտելիք չի տա

Պարզ տրամաբանություն:

[Sambitbaba]

Sambitbaba ջան, ի՞նձ ավելի կոնկրետ չէիր բացատրի հստակ դրանց տարբերությունների մասին: Ես շնչառական վարժությունների մասին չեմ ասում, որը առանձին բանագավառ ա, այլ շնչառությունը լսելու մասին: Դա նույնպես մեդիտացիայի տեսակ ա համարվում: Անապանասատիի հետ եմ, կարելի ա ասել՝ շնչառության գիտակցում: Ինձ հստակ սահմանում կտա՞ս, թե որն ա մեդիտացիան ու ինչու էս դեպում մեդիտացիա չի համարվում, այլ ասեն, շնչառական վարժություն: Իրերի բնույթը դրանից ինչո՞վ ա փոխվում:

Անապանասատիի մասին առաջին անգամ քեզանից լսեցի, Նոյեմ ջան, և շատ շնորհակալ եմ ուսուցման համար:
Հենց նոր կարդացի մի քիչ Վիքիպեդիայում և կարդացածիցս այնպես է ստացվում, որ ես անգիտակցորեն հենց Անապանասատիի մասին էլ խոսու՞մ եմ երևի... Թե՞ սխալվում եմ... Համենայն դեպս իմ ասածի և նոր կարդացածիս մեջ ես ոչ մի տարբերություն չտեսա, այնպես որ խնդանքդ բավարարել անկարող եմ, սիրելիս...

Հասկանում ես, ես երբեք ոչ յոգայով, ոչ շնչառական գիմնաստիկայով առանձնապես չեմ հետաքրքրվել: Միշտ համարել եմ, որ լուրջ բաների նկատմամբ ինձ լրիվ բավարար է դիլետանտի կարգավիճակը` քիչ թե շատ գիտեմ ինչ-որ բան և դա բավական է: (Այն դեպքում, իհարկե, եթե համարել եմ, որ դա իմը չէ: ) Եվ խորհրդածումն էլ, ազնվորեն ասած, շատ մեքենայորեն մտավ կյանքս, այնքան մեքենայորեն, որ հենց այս պահին զարմացած հարցնում եմ ինձ. այդ ինչպե՞ս ստացվեց... Երիտասարդ տարիներիս այն փորձերը, որոնց մասին վերևում պատմեցի, վաղուց արդեն մոռացության էի տվել մինչև այն պահը, երբ երեկ առաջին անգամ հիշեցի այն գրառումն անելիս:

Զբաղվում է մարդ խորհրդածմամբ թե ոչ, դա իր գործն է, իհարկե, բայց լավ կանի, որ նույնիսկ անկախ դրանից, սովորի ճիշտ շնչել: Ինքդ պատկերացրու. հիմա ասենք հենց խորհրդածման համար մարդ նստում որոշ ժամանակ ու սկսում է ճիշտ շնչել, - դրանում որևէ վատ բան կա՞: Բոլորը համաձայնվում են, որ դրանից հետո իրենց շատ ավելի լավ են զգում: Մեկն ասաց վերևում, որ մի քանի րոպե խորհրդածելուց հետո կարծես մի քանի ժամ քնած լինի; ոմանք ասացին, որ խորհրդածման ժամանակ քնում են անգամ, ճի՞շտ է: Դե, ուրեմն եթե մի քանի րոպե ճիշտ շնչելը ստիպում է մեզ լավ զգալ, ուրեմն ինչու՞ չսովորել ճիշտ շնչել ոչ թե մի քանի րոպե, այլ ամբողջ օրը...

Ինձ, օրինակ, այդպես շնչելը նույնիսկ որոշ կողմնակի օգուտներ էլ է բերել. ամբողջ կյանքս տառապել եմ գլխացավերով: Մինչև վերջին տարիներս տոննայով դեղահաբեր եմ ընդունել, մինչև մոտ հինգ տարի առաջ սովորեցրեցի ինձ դեղի բանկան ուղղակի ձեռքիս պահել (պլացե՞բո... չգիտեմ, կամ այո, կամ ոչ: ) Իսկ վերջին` մոտ... երևի մեկուկես-երկու տարին, երբ սկսեցի ստիպել ինձ այդպես շնչել, հաբերն արդեն ձեռքիս էլ չեմ պահում: Ճիշտն ասած, արդեն չեմ էլ հիշում, թե վերջին անգամ երբ եմ գլխացավ ունեցել...

Ամբողջ կյաքումս հաց եմ ուտում օրն ընդամենը մեկ անգամ, երբ գործից տուն եմ հասնում: Երևի այդ է պատճառը, որ հեչ չեմ սիրում դրսում հաց ուտել: Բայց դե, մարդ ես, պատահում է, մի բան ծամելու ցանկություն է լինում օրվա ընթացքում... Առաջ մեծ պրոբլեմ էր ինձ համար` ի՞նչ ծամեմ: Հիմա... շնչում եմ ուղղակի, և դա հագեցնում է քաղցս այնքան, որ հանգիստ դիմանում եմ մինչև տուն կհասնեմ:

[Sambitbaba]

Եթե խոսքը լուրջ մեդիտացիայի մասին է, ոչ թե մահարիշի-բան, ապա գիտությունը պաշտոնապես հայտարարել է, որ դեռ չի կարող բացատրել երևույթը

Մի անգամ ծավալուն հոդված էի գրել մեդիտացիայի մեխանիկայի գիտական ուսումնասիրության մասին.

http://songoffall.blogspot.com/2012/...g-post_14.html

Դե ֆակտո, իրական մեդիտացիայի ժամանակ ուղեղն աշխատում է ոչ այնպես, ինչպես աշխատում է նորմալ ժամանակ: Թե ինչպես կարող է ազդել մարդու վրա՝ ավելի լավ է լուրջ գրականության մեջ նայել, թե դրա պրակտիկան անող մարդիկ ինչ են ասում:

Կարդացի հոդվածդ... Շատ էր լավը: Շատ մատչելի ես գրել, Ռայ ջան, հասկանալի բոլորի համար... Սրտանց, շնոպրհակալ եմ...

Ու կուզեյի մի երկու բան խոսել քեզ հետ այս մասին: Բայց սկզբում ասա. դու Հոզե Սիլվայի մեթոդին ծանո՞թ ես...

[Rhayader]

Կարդացի հոդվածդ... Շատ էր լավը: Շատ մատչելի ես գրել, Ռայ ջան, հասկանալի բոլորի համար... Սրտանց, շնոպրհակալ եմ...

Ու կուզեյի մի երկու բան խոսել քեզ հետ այս մասին: Բայց սկզբում ասա. դու Հոզե Սիլվայի մեթոդին ծանո՞թ ես...

Սիլվայի մեթոդը մեդիտացիայի հետ կապ չունի, իրականում այն ավտոտրենինգ է՝ գումարած անասելի շատ նյուէյջ ու պլացեբո:

[Rhayader]

Ավտոտրենինգի ամենալավ գիրքը, որ հանդիպել եմ, Լևիի «Искусство быть собой»-ն էր:

[Sambitbaba]

Սիլվայի մեթոդը մեդիտացիայի հետ կապ չունի, իրականում այն ավտոտրենինգ է՝ գումարած անասելի շատ նյուէյջ ու պլացեբո:

Եթե հարցին նայենք "шаг влево, шаг вправо, - считается побегом" տեսանկյունից, իհարկե, կարելի է նյուէյջ ու պլացեբո էլ համարել, ու էլի լիքը անուններ կպցնել:
Բայց մի բան հաստատ է. կոնկրետ իմ Նյու Էջի` ասածդ "մագնիսա-հրեշտակային", - մատը Սիվայի մեթոդի մեջ խառը չի, քանզի սա սկսվել է 1980ականների ամենավերջում, իսկ Սիլվայի մեթոդն արդեն 60 տարուց ավելի պատմություն ունի:

Ինչևէ:
Հարցն այն է, որ, կարդալով քո հոդվածը Յոսիպովիչի ուսումնասիրությունների մասին, ես իսկույն հիշեցի Սիլվայի մեթոդը, քանի որ նրանք երկուսն էլ, թող նույնիսկ տարբեր զանգակատներից, բայց միևնույն ղողանջն են հնչեցնում: (Իմ կարծիքով: )

Ինքդ դատիր.

Յոսիպովիչ. - իր փորձի կոնտեքստ է վերցնում ուղեղի կեղևի բաժանումը երկու ցանցերի. էքստրինսիկ և ինտրինսիկ:
Սիլվա. - - իր փորձի կոնտեքստ է վերցնում ուղեղի բաժանումը երկու մասերի. բետա (ձախ) և ալֆա (աջ):

Յոսիպովիչ. - Սովորաբար ակտիվ է ինտրինսիկ ցանցը, որը կենտրոնացած է ներքին մտային գործընթացների վրա: Էքստրինսիկ ցանցն ակտիվանում է, երբ մտավոր պրոցեսներն ուղղվում են խնդրի լուծման վրա:
Սիլվա. - Ձախ կիսագունդն ավելի շատ ընկալում է այս նյութական աշխարհը, իսկ աջ կիսագունդը` ոչ-նյութականի աշխարհը:

Յոսիպովիչ. - Երբ ակտիվ է ինտրինսիկ ցանցն, էքստրինսիկը պասիվանում է, ու ընդհակառակը՝ երբ եքստրինսիկ ցանցն ակտիվանում է, ինտրինսիկը պասիվանում է:
Սիլվա. - Մեզանից միայն 10 տոկոսն է մտածում, հավասարաչափ օգտագործելով երկու կիսագնդերը: Մնացած 90 տոկոսը հենվում են միայն ձախ կիսագնդի վրա, համարյա ամբողջովին արհամարհելով աջ կիսագունդը:

Յոսիպովիչ. -Էքստրինսիկ ցանցը պատասխանատու է արտաքին ինֆորմացիայի ընկալման ու արձագանքի, կոնկրետ խնդիրների լուծման համար: Ինտրինսիկ համակարգի գործունեությունը դեռ լիովին չի բացահայտված, բայց հայտնի է, որ այն արտաքին ստիմուլներով չի պայմանավորված: Հետաքրքիր է՝ էքստրինսիկ ցանցն առավել պատասխանատու է օբյեկտիվ ընկալումների և ապրումների համար (կապված է արտաքին ազդակների հետ), ինտրինսիկը՝ սուբյեկտիվ, արտաքին աշխարհից անկախ ընկալումների հետ:
Սիլվա. - Բետա-մակարդակի վրա դուք պատկանում եք այս, ֆիզիկական աշխարհին, հինգ զգացմունքների` տեսողության, լսողության, համի, հոտի և շոշափման աշխարհին, ժամանակի և տարածության աշխարհին: Ալֆա-մակարդակի վրա դուք ընկնում եք մի այլ աշխարհ, որտեղ ֆիզիկական ստանդարտները մնում են հետևում և հնարավոր է դառնում "ընկալումն" առանց զգայական օրգանների: Դա ոչ-ֆիզիկական արքայությունն է, որտեղ ժամանակա-տարածքային խոչնդոտներ այլևս չկան և սկսում են աշխատել ինտուիցիան, էքստրասենսորային ընկալումն ու պսիխիկան:

Յոսիպովիչ. -Մյուս կողմից՝ նրանց միաժամանակ գործունեությունը չի խախտում մտավոր գործունեության ամբողջականությունը: Այս տեսությունից կարելի է հետևություն անել, որ հնարավոր է՝ մեդիտացիոն կոնկրետ պրակտիկաներ բերում են օբյեկտիվ և սուբյեկտիվ մտավոր գործընթացների ներդաշնակ, միավորված աշխատանքի: Այլ կերպ ասած, ոչ թե պարզապես տեղի է ունենում էքստրինսիկ և ինտրինսիկ ցանցերի միաժամանակ ակտիվացում, այլ այդ երկու ցանցերի ներդաշնակ աշխատանք, առավել համարձակ ենթադրություն՝ միավորում:
Սիլվա. - Ուղեղի երկու կիսագնդերի աշխատանքի տարբերությունը կաված է ուղեղի ալիքների հաճախականությունից: Արտաքին աշխարհի մտածելակերպն իրականացվում է մոտավորապես 20 ցիկլ/վայրկյան հաճախականության վրա: Եթե կենտրոնացնեք ձեր մտածելակերպը 10 ցիկլ/վայրկյան հաճախականության վրա, կհավասարեցնեք կիսագնդերի ակտիվությունը:
(Հասկանալի լինելու համար ես պետք է ավելացնեմ, որ Սիլվան ուղեղի գործունեության չորս մակարդակներ է առաջ քաշել. բետա(21-14 ցիկլ/վայրկյան), ալֆա(14-7ց/վ), թետա(7-4 ց/վ) և դելտա(4-1 ց/վ): Այստեղից երևում է, որ մտածելակերպը 10 ցիկլ/վայրկյան հաճախականության վրա կենտրոնացնելու համար անհրաժեշտ է ուղղակի իջեցնել ձախ` բետա կիսագնդի հաճախականությունը (14-7ց/վ) մինչև աջ` ալֆա կիսագնդի հաճախականությանը (14-7ց/վ): )
Սիլվան պնդում է, որ Յոսիպովիչի ասած ներդաշնակության դեպքում է, որ մարդիկ հանճարներ, կամ կինոյի/սպորտի աստղեր կամ միլիոնատեներ են դառնում:

Ռայ ջան, մի՞թե Յոսիպիվիչն այսօր չի խոսում նույն բանի մասին, ինչի մասին խոսել է Սիլվան ավելի քան 60 տարի առաջ:

Հ.Գ Ինչպես տեսնում ես, մնացած երկու մակարդակների մասին (թետա և դելտա) ոչինչ չասացի: Ու չեմ էլ ասի: Կսպասեմ, մինչև Յուսիպովիչը կամ մեկ ուրիշը կսկսի խոսել...

[Freeman]

Չէի ասի, թե դրանք լրիվ համեմատելի են, հիշեմ վաղը գրածդ լրիվ կարդամ, մանրամասն գրեմ)
Իմ մոտ ձախ կիսագնդի ակտիվությունը ցածր ա, բայց վրոդի նյութական աշխարհն ընկալում եմ :դ

[Rhayader]

Ինտրինսիկ ու էքստրինսիկ նեյրոնային ցանցերը կիսագնդերի հետ կապ չունեն: Սիլվայի դրույթները պսևդոգիտության դասական օրինակ են. ինքը մակերեսային, պոպուլյար տվյալների վրա հետևություններ է անում՝ նևրոլոգիայից ոչ մի լուրջ գիտելիք չունենալով:

[Sambitbaba]

Չէի ասի, թե դրանք լրիվ համեմատելի են, հիշեմ վաղը գրածդ լրիվ կարդամ, մանրամասն գրեմ)
Իմ մոտ ձախ կիսագնդի ակտիվությունը ցածր ա, բայց վրոդի նյութական աշխարհն ընկալում եմ :դ

Դե, Ֆրիման ջան, ես էլ չասացի, թե Յոսիպովիչը Սիլվայի գիրքն արտագրել` նոր տեսութուն է սարքել...

[Sambitbaba]

Ինտրինսիկ ու էքստրինսիկ նեյրոնային ցանցերը կիսագնդերի հետ կապ չունեն: Սիլվայի դրույթները պսևդոգիտության դասական օրինակ են. ինքը մակերեսային, պոպուլյար տվյալների վրա հետևություններ է անում՝ նևրոլոգիայից ոչ մի լուրջ գիտելիք չունենալով:

Եթե Սիլվան, վաթսուն տարի առաջ, "մակերեսային ու պոպուլյար տվյալների" վրա անում է այն հետևությունները, ինչ անում է (և դեռ մինչև վերջ չի էլ հասցրել անել) Յոսիպովիչը` նևրոլոգիայի այսօրվա զարգացածության պայմաններում, - պատկերացնում եմ, թե ինչերի հասած կլիներ Սիլվան, եթե վարթուն տարի առաջ նևրոլոգիան նույնքան զարգացած լիներ, որքան այսօր...

Ռայ, եթե նույնիսկ համաձայնվեմ էլ, որ ուղեղը կապ չունի ուղեղի կեղևի հետ(?..), միևնույն է, կհամաձայնվեմ, որ կապ չունի փորձի կոնտեքստը միայն (քո խոսքերն են, այլ ոչ իմ): Բայց ի՞նչ տարբերություն, թե ինչով են նրանք երկուսն էլ փորձում հասնել (կամ հասնում) իրենց վերջնական արդյունքին, որն է. "օբյեկտիվ և սուբյեկտիվ մտավոր գործընթացների ներդաշնակ, միավորված աշխատանքը":

Ընդ որում մեկը նոր սկսել է իր ուսումնասիրությունները և առայժմ եթե ինչ-որ բան ասում է, ինքն անգամ մինչև վերջ վստահ չի, թե ինչ է ասում. հուսանք, որ ավելի մեծ արդյունքների կհասնի: (Չես պատկերացնում, թե որքան շատ է իմ ցանկությունն այդ հարցում... Որովհետև ես թքած ունեմ այն հանգամանքի վրա, թե ով է վերջիվերջո հասնելու դրան, ինձ համար կարևոր է, որ մեկնումեկը վերջապես կարողանա համոզել ձեզ, թե ինչ հրաշքներ է իր մեջ պարունակում մարդը: )

Իսկ մյուսի մեթոդով զբաղվել են արդեն կես միլիոնից ավել մարդիկ, որոնցից շատ-շատերը հասել են գերազանց արդյունքների (Մեթոդի մասին գրքերում կարելի է հանդիպել շատ մարդկանց վկայություններնի, ովքեր պատմում են սեփական փորձի մասին: ) Իսկ մենք չենք հավատում այդ ամենին: Ինչու՞: Որովհետև Կտուլհուն դրանց տակ չի ստորագրել:

Օքեյ: Սպասեք, մինչև Յոսիպովիչը մի բան կամ կասի, կամ ոչ...

Հայրս էր ասում. էշ, մի սատկիր, գարուն կգա` յոնջա կուտես...