Հա, Արէայինն ավելի թեթևակի անցավ: Անկեղծ ասած, եթե Շինը տենց չպատասխաներ Քիբորդին, երևի էլի կանցներ-կգնար: Որտև սաղս էլ արդեն սովոր ենք իրանց, թեմայում էլ արդեն ինչ մտածում էինք, ասել էինք, էլ հարաքյաթ չկար թազա բանավեճ սկսելու: Շինի հայտնվելուց հետո նոր սկսվում ա քննարկումը արժեր տենց, թե չէ:Chuk-ի խոսքերից
Հա, մի բան էլ էի ուզում ասել:
Էն պահով, որ ժամանակ առ ժամանակ մեկ էլ մեկը կանգնում ասում ա՝ սաղով հարձակվել եք մեկի վրա:
Ժող, սա ֆորում ա, որի քննարկմանը մասնակցում են տարբեր ու երբեմն մեծ թվով մարդիկ:
Ու էն, որ մեկի հայտնած հատկապես ախմախ կարծիքի հետ շատ մարդ համակարծիք չի լինելու, նորմալ ա, չեք կարծո՞ւմ:
Ու երբ որ էդ մարդկանց մոտ էդ կարծիքը ծնվում ա՝ վերը նշված ախմախությունը կարդալով, ասենք ի՞նչ եք ակնկալում, որ նա իր կարծիքն իրեն պահի, ինչ ա թե հաստատ մեկ ուրիշն էլ ա՞ նույն ձև մտածելու ու գրելու՞: Ձեռները դնի քամակի տակ նստի ու բավարարվի խալխի գրածը կարդալո՞վ: Գեղարվերստական գրականության խմբակ ա՞ սա, թե՞ ֆորում:
Գուցե հերթի՞ դնենք, ի՞նչ կասեք: Մի հատ թեմա բացենք, տալոններով հերթագրվենք, թե ով՝ որ թեմայում իրավունք ունի մտածածն ասել, ով էլ՝ պետք ա սուս նստի, ինչ ա թե ախմախություն ասողը նեղվելու ա, որ տասը հոգի թռավ դեմքին:
Ես ուղղակի ուզում եմ, որ տարրական հարգանք լինի դիմացինի նկատմամբ, էդքան բան: Որ թռոլլ կոչվածը իր բոլոր տարատեսակներով վերանա Ակումբից… Որտև իմ տեսանկյունից նայելուց ցանկացած տիպի՝ իրենցից տարբեր կերպ մտածող մարդու ունքերից կախվելը, ինչը ես տեսել եմ էս ու ոչ միայն էս թեմայում, ոչ մի բանով ավելի լավ չի, քան քյարթուների կողմից իրանց բակում ապրող գեյին նվաստացնելը... ու չսկսեք հեքիաթներ պատմել, որ իր անձի հետ կապ չունի գրածները, այլ իր գրածի հանդեպ ձեր վերաբերմունք ա արտահայտում, բլա-բլաԴրանից հետո ա նորմալ հունի բերվել, չնայած ձեր ջանքերին, Հովսեփ ջան
Ու ամենևին ոչ ձեր շնորհիվ:
Հիմա որ գրեմ էշություն եք դուս տալիս, էդ ձեր համար վիրավորական չի՞, որտև ձեր «դուս տվածին» ա վերաբերում, ոչ թե ձեզ…
Չուկ, կներես, եթե ինչ-որ բան այն չեմ արել-գրել: Ես երբեք չեմ ուզի իմ որևէ գրառմամբ քեզ ավելորդ հոգս պատճառել: Հենց գրում եմ, ու մտածում եմ, որ հենց էս գրառմանս առաջին մասը գուցե էլի լարվածության առիթ տա… Չգիտեմ: Էնքան կանխատեսելի ու միևնույն ժամանակ անկանխատեսելի ա լինում ռեակցիան...
Հիմա էլ կարդում եմ էս վերջին գրածդ, Չուկ ջան
ստացվում ա ես, ու ոչ միայն, ջանք ու եռանդ չէինք խնայում որ էլ ավելի լարվի մթնոլորտը, բայց, չնայած մեր ջանքերին, չստացվեց էդ: Էդ ձերն ա մի քիչ կամուկացի մեջ քցում... Մտածում ես ես տենց միտո՞ւմ ունեի... թե՞ անգիտակցաբար տենց եմ արելԴրանից հետո ա նորմալ հունի բերվել, չնայած ձեր ջանքերին, Հովսեփ ջան
չգիտեմ սաղ մտքերս խառնվել ա իրար. ես մի բան գիտեմ միայն՝
էս չեմ հանդուրժում թռոլինգ կոչվող երևույթը, որտև վատ բան ա էդ: ու քանի հլը իրենց խելամիտ, հասկացող, հանդուրժող որակով մարդիկ կարող են իրենց թույլ տալ թռոլինգ անել Ակումբի ներսում, ես մթնոլորտը շիկացնելու եմ, յուղ եմ լցնելու կրակին, հստակ գիտակցելով դրա հետևանքները. սկսած ընկերների-մտերիմների հետ հարաբերությունների հնարավոր լարումից, մինչև արգելափակում
Ես չէի ուզում սրած լինեի, կամ վիրավորեի ինչ-որ մեկին:
Ուղղակի մոտեցումը չհասկացա, մի քիչ ադեկվատ չէր, հազար տարի բան չէի գրել, ասեցի մի բան էլ ես գրեմ:
Հանդուրժողականության մասին. իդեալական, կամ իդեալականին մոտ տարբերակում Գորտուկի գրառումից հետո պիտի մոտավորապես սենց լիներ՝ Գորտուկ ջան, էս քո գրածները շատ սխալ են, էս կարդա, էսինչ բանը ուսումնասիրի, սրան ուշադրություն դարձրու, տենց դու կվնասես երեխային, տենց չի կարելի անել:
Հազար անգամ ավելի շատ օգուտ կլիներ թե Գորտուկի համար, թե էդ երեխայի համար, թե էս թեման հետագայում կարդացողի համար, իսկ հիմա 30 էջ քֆրտոց պիտի կարդաս մի օգտակար միտք քաղելու համար:
Իմ գրառումը սրա մասին էր, կուզեի որ տենց լիներ:
Ներողություն եթե ինչ-որ մեկին վիրավորել եմ:
Կարելին կարելի ա իհարկե, բայց արդեն սպառված թեմայով ի՞նչ ես ասում: Քիբորդին էլ, Ջոնին էլ վաղուց գիտենք: Հայտնում ա Շին ու թեև նրբորեն, բայց բզում ա թեման, ու գնա գալիս եմ: Մի հատ ինքդ փորփրի, տես քանի անգամ ա էս թեման կանգնում ու քանի անգամ ա նոր հայտնված մեկը կրակի վրա յուղ լցնում: Ուղղակի փաստացի առաջինը դու էիր՝ խառնված Քիբորդի ու Ջոնի հետմ (չնայած ձեզնից առաջ լայթ տարբերակով Արէան, Նիհիլն ու Լիզն էին), երկրորդը՝ Մեֆը, բայց ինքը շուտ լռեց, երրորդը՝ Բայը: Ու տենց էլի...
Հուսով եմ՝ սա մեղադրանք չէր ինձ ուղղված, ու ամեն դեպքում իմ հարցադրումները բարձրաձայնելու իրավունք ունեի՝ անկախ նրանից, թե որքանով դրանք ադեկվատ պատասխանի արժանացան:
Շնորհակալություն, քիբորդ, որ ամիսներ առաջ քեզ բազմիցս տվածս հարցին վերջապես տղամարդկություն ունեցար պատասխանել։ Ու վաբշե հեռու մնա ինձնից ու անունս փորձի չշոշափել, մինչև գրառումներս չսկսես ադեկվատ ընդունել ու չփորձես մեջները գոյություն չունեցող հեգնանք ու վիրավորանք փնտրել։ Հաջող։
I may be paranoid but no android!
Սկսիր ինքդ:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Շինարար (02.06.2014)
Ժող, ստիպում եք, որ նորից խոսեմ:
Իրականում էսպես ասեմ: Եթե Գորտուկը կոնկրետ երեխայի հետ չաշխատեր, իր կարծիքն այդքան քննադատության արժանի չէր լինի: Ի վերջո, հենց այս թեմայի բացման պատճառ դարձած մարդը բեթար բաներ էր ասել ու պակաս կարեկցանքի էր արժանի: Եթե Գորտուկը հոգեբան չլիներ, իր ասածն այդքան քննադատության արժանի չէր լինի, քանի որ մասնագիտական կոմպետենտության խնդիր կա, ու իր մասնագիտական կոմպետենտությունից մարդկանց առողջություն է կախված: Եթե Գորտուկը քննադատությունից հետո չսկսեր բոլորին ապացուցել, որ ինքը հրաշալի մասնագետ է, ու պացիենտների հերթը դրա ապացույց է, միանգամից ասեր, որ նոր է ավարտել, ու փորձի պակասն է միգուցե իրեն ստիպում հարցերին միակողմանի նայել, իրեն կարելի էր միանգամից հանգիստ թողնել, ավելին՝ գրականություն տրամադրել, որն իրեն կօգներ իր աշխատանքն ավելի լավ անել, կատարելագործվել: Եթե Գորտուկը չկանգներ ու իր քննադատներին շակալներ անվաներ: Եթե Գորտուկը նկատեր, որ որոշ մարդիկ իրեն պաշտպանում են, ոչ թե փորձեր խեղճ զոհի տեսք ընդունել, նույնիսկ երբ իրեն նույնիսկ իր քննադատներն էին համոզում չնեղվել, մնալ, եթե չասեր, որ բոլորն իրեն հալածում են: Եթե Գորտուկը Արտգեոյի հարցից հետո արգումենտացիա բերեր, ոչ թե միանգամից սկսեր «էս ինչ տոն ա» կարգի ռեակցիա տալ: Եթե Գորտուկը չսկսեր ծեծված, բռնաբարված «որ ձեր ընտանիքի անդամը լիներ» արգումենտացիա բերել: Եթե ֆորումի որոշ անդամներ (Ջոն, Վայո, և այլն) չսկսեին շատ անհաջող ու անհիմն կերպով պաշտպանել: Եթե, եթե, եթե:
Մի անգամ, եթե հիշում եք, մի շատ անկապ պատմվածքի մասին գրել էի, որ գրողը թող կամ վերանայի գրելու ու գրականության նկատմամբ վերաբերմունքը, կամ թողնի գրելը: Գրողն ինչ-որ անչափահաս աղջիկ էր, դրանից ելնելով չեմ հիշում/չեմ ուզում հիշել, թե ովքեր սկսեցին Մեծն Չարագործ Արյունարբու Ռայադերից պաշտպանել վերոհիշյալ քերթվածքը: Այն կարգի, որ արդեն հեռախոսով էին հետս «բազարվում»: Բնական էր, որ ես իմ տեսանկյունը պիտի պաշտպանեի, ու պատմվածքը մտցրեցի ցեխը-հանեցի: Մի կտրուկ որակումը վերածվեց արյունահեղության: Որովհետև ես արդեն ոչ թե անչափահասի հետ էի վիճում, այլ ֆորումի կեսի: Ո՞վ տուժեց: Պատմվածքի հեղինակը: Ո՞վ շահեց: Ոչ ոք:
Ամեն ինչ մանրուքների մեջ է: Եթե ինչ-որ մեկը միայն պոլիտկոռեկտության խաթր (կամ, damsel in disstress իրավիճակից տեստոստերոնի դոզա ստացող) դնում ու պաշտպանում է մի տեսանկյուն, որն այլ հանգամանքներում չէր պաշտպանի, դա ոչ մի դրական բանի չի ուզում բերել: Եթե Գորտուկին կանգնենք, ասենք, որ վույ պուպուշ, ինչ լավն ես դու, քեզ վատ բան ասողները քըխ են, իր ձեռքի տակից պատկերացնու՞մ եք, քանի հոգևոր հաշմված երեխա դուրս կգա: Երբ մարդը երեխային, որի մոտ նոր է ձևավորվում արդարության զգացողություն, բացատրում է, որ իրեն արդարացի են հասակակիցները ծեծել, չնայած նա այդ հասակակիցներին ոչ մի բան չի արել (ավելացնելով՝ «ճիշտ չի, բայց ավելի լավ է, քան իրենց հոգին պղտորի»), նա անցել է մի սահման, որն ուրիշ, ավելի լավ իրավական համակարգով երկրներում կարող էր քրեական հանցագործություն համարվել: Ինքը, հնարավոր է, կոտրել է երեխայի սեփական ինքնությունն ունենալու, սեփական անձը պաշտպանելու գիտակցությունը: Եթե հանկարծ նա այդպիսի բան արած լիներ իմ երեխայի նկատմամբ, ես ֆորումային քննադատությամ չէի սահմանափակվի. ես կհասնեի նրան, որ Գորտուկը երբեք այդ ոլորտում չաշխատի: Ես նույնիսկ համոզված չեմ, որ անողնաշարություն չեմ անում՝ ուրիշի երեխային նման «մասնագետից» չպաշտպանելով: Որովհետև ինչքան էլ խեղճ, պուպուշ, մռութ, անփորձ, միամիտ, սխալ կրթության ու հասարակական ստանդարտների զոհ լինի մարդը, իր արարքը հրեշավոր է, ու ինքն իր արարքի համար չի զղջում: Այս պահից սկսած, եթե այդ երեխան մի օր վերահայտնաբերի սեփական օրիենտացիան, ինքնաատելության նոպաներ ունենալ, սկսի գլորվել կյանքով ներքև, մարմնավաճառությամբ զբաղվել, ինքնասպանություն գործի, դա լինելու է ոչ թե երեխայի օրիենտացիայի, այլ, շատ մեծ չափով, հենց նրա ինքնապաշտպանման բնազդը կոտրած հոգեբանի մեղքով: Եթե այդ երեխան բավականաչափ կամք չունենա այդ ամենը հաղթահարելու համար, նա առնվազն ամբողջ կյանքում դժբախտ է լինելու:
Ահա բոլոր գործոնները, որ ես հաշվի եմ առել՝ իմ գրառումներն անելիս: + այդ մարդը մինչև այս պահը զղջման ոչ մի նշույլ չի ցուցաբերել, մի հատ էլ իրեն է զոհի պոզիցիայում դրել: Նա չի պատրաստվում ուղղել իր սխալը: Ինչ էլ որ ես, դու, մյուսը ասենք: Ինքը հավերժ կվիճի, հետո էլ կգնա ու իր ամիջական, իր համար ավելի հեղինակավոր միջավայրում կսկսի ասել, որ մի հատ «սայթի եվրոգոմիկները» լավ է՝ մանկական հոգեբան չեն, թեչէ բոլոր երեխաների հոգին կպղտորեն, սերունդը կկործանեն իրենց գրանտակեր հրեամասոնաիլյումինտատ գաղափարներով:
Երբ այդ աստիճանի անպաշտպան մեկը վստահում է քեզ, նրան այդպես կոտրելն է հրեշավոր, ոչ թե կոտրողին քննադատելը:
Այ, հիմա պատկերացրեք, թե ես ինչքան փափուկ եմ արտահայտվել, ու ինչքան ավելի փափուկ են արտահայտվել Տրիբունը, Այվին, Բյուրը, և այլն:
Վերջին խմբագրող՝ Chuk: 02.06.2014, 17:35: Պատճառ: Վրիպակի շտկում
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
+1
Ստորագրում եմ:
Հոս, սաղ խնդիրը գիտե՞ս ինչումն ա: Էդ հարցն արդեն ինքնակարգավորվել էր, արդեն լուծում տրվել էր, բայց մեկ էլ դու, մյուսը, էն մյուսը եսիմ որտեղից հայտնվում ու նենց հեղինակավոր խոսք եք ասում: Ի դեպ, խոսքը մենակ պահապան հրեշտակների մասին չի: Հարձակվողներն էլ իրանց հարձակումներն էին անում: Դրա համար ավելի լավ ա մեկի վրա հարձակվելուց կամ մեկին պաշտպանելուց առաջ մի հատ մտածել՝ իմ հարձակումն արդեն շատ չի՞ լինի, իմ պաշտպանությունն ուշացած չի՞: Հասկանալի ա, որ դու լավ մղումներով ես անում: Բայց էդ քո լավ մղումները կռիվ-ղալմաղալի պատճառ են դառնում: Արդյունքում՝ ինքդ պաշտպանի կարգավիճակից հայտնվում ես զոհի կարգավիճակում:
Կարծում եմ, որ անգիտակցաբար, Հովսեփ ջան, ու էսքան գրելուս (երբեմն սուր) իմաստն էլ էն ա, որ դու մտածես ու վերանայես, որովհետև վստահ եմ, որ դու դա կարող ես նկատել, եթե էդ հայացքով նայես:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Ամեն դեպքում կարելի էր, ավելի ադեկվատ կլիներ նրբորեն արտահայտած հարցադրումներին նույնքան նրբորեն էլ փորձել պատասխանել:Ես ամբողջ թեմայի ընթացքում ափերից դուրս չեմ եկել, ինձ ուղղված սարկազմին պատասխանել եմ թեթևակի հեգնանքով, ընդամենը: Թեմայի էդ աստիճան թեժանալու հարցում էլ ինձ պատասխանատու ու մեղավոր չեմ զգում, մեծ մարդիկ ենք ի վերջո, էս աստիճան շարքային քննարկումը եթե պիտի անձնականացնենք, անցնենք վիրավորանքների, էլ խոսալն իմաստ էլ չունի:
Որ մոնիտորի հետևում չլինեիր, տղամարդկությունս ավելի լավ կտեսնեիր: Քո գրառումներին կամ քեզ որևէ բան պատասխանելով իմ տղամարդկությունը չի ավելանում կամ պակասում, ինձ ադեկվատության կոչ անելու տեղը, քո գարռումով ինձ պրովոկացիայի մի ենթարկի, թե կասես, որ ախպերական ես գրել գրածդ: Քո մասին շատ մեծ կարծիքի ես, որ ես էլ պիտի մոտիկ մնամ քեզ կամ հեռու լինեմ: Բարի գիշեր:
Հ.Գ. Ինչ հարցերի մասին ա խոսքը
keyboard, ես քեզ չեմ հանդուրժում, բարի գիշեր:
I may be paranoid but no android!
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ