Աղջկա շորեր կհագցնեի: Հայաստանից չէի տանի: Մինչև աչքը չի տեսնում, չի սովորում:0david0-ի խոսքերից
Եկա մի հատ հարց տամ ու գնամ
Հարցը վերաբերվումա բոլորին. ենթադրենք ձեր 3 տարեկան տղան էլա ասում ես աղջիկ եմ, խաղումա աղջիկների խաղալիքներով, աղջկական բաներն են հետաքրքրում և այլն, կարճ ասած Գորտուկի նկարագրածով, ինչպես կվարվեիք էտ դեպքում որպես ծնող?
Մեֆ ու մյուսներ, խնդրում եմ էլի, թարգեք, շատ եմ խնդրում: Գորտուկը ինչ պետք ա հասկացել ա, ավելորդ տեղը մեծացնում եք լարվածությունը:
ստեղ մի հատ տենց երեխա կա, հայերի մեջ ա ծնվել…
դարդ են անում… ասի ծեծեք… ասին, ո՞նց… դե տենց, ասի… մեղք չի՞ ասին… դե վոր մեղք ա տվեք իրա խաղալիքները թող խաղա… տենց ուրախ ա, հանգիստ ա… ի՞նչ եք ուզում… չեք կարող "դզել", ձեզնից թաքուն ա անելու… ու երեսներիդ էլ չի նայելու…
ես արձանագրում եմ փաստը Բյուր… սա քրեական հանցագործություն ա… ու ընթացքի մեջ ա… եթե սխալ եմ ասում, ասեք տենց չի…
Մեֆ, դու ավելորդ ծանրացնում ես ամեն ինչ: Ինչ պետք ա, ինքը հասկացել ա: Ու մեղք չունի, որ կրթություն ստացել ա մեր փդած կրթական համակարգում, աշխատում ա մեր փդած առողջապահական համակարգում: Եթե հանցագործություն ա, պետք ա դիպլոմ տվողներին ու գործի ընդունողներին պատժել, ոչ աղջկան: Հերիք ա, ուղղակի խնդրում եմ, հերիք ա էդ աղջկա ներվերի հետ խաղաք:
սա իրական պատկերն ա Բյուր ջան… էս վայրկյանին, եթե ճիշտը կուզես, էդ երեխայի ֆիզիկական ու հոգեկանն անվտանգությունն ա ավելի էական քան Գորտուկի feeling-ները…
Վերջին խմբագրող՝ Chuk: 02.06.2014, 16:21: Պատճառ: Վրիպակի շտկում
Ես բան չունեմ ասելու, որ երեխայի առողջությունը կարևոր ա, բայց մեռա ասելով՝ թարգեք, որովհետև երեխայի հետ կապված ինչ պետք ա, Գորտուկը հասկացել ա ու ճիշտ կաշխատի այսուհետ, իսկ հիմա դուք եք դրել ու Գորտուկին ծեծում եք:
Մեֆ, նենց տպավորություն ա, որ անցյալ գիշերվա «կայֆը» բաց ես թողել, ուշացած էկել, քո հեղինակավոր խոսքն ասում ես: Սուս մնա էլի, էս հարցը հարթվել ա: Անկապ սրում ես:
Վերջին խմբագրող՝ Chuk: 02.06.2014, 16:22: Պատճառ: Վրիպակի շտկում
օքեյ…
հյուրեր ունեինք երեկ… բաց եմ թողել…
Սպասի, ու՞ր ....
Ասում ես հիմի Գորտուկը պիտի դատվի՞:
Այո… օրենքի ամբողջ խստությսմբ… իհարկե ունի նաև դատապաշտպանի իրավունք
կոշի բերդ, ապեր… Նիկոլի կամեռը…
Մարդը դպրոցն ավարտել է, գնացել, ընդունվել է ԲՈՒՀ, ավարտել այն և մասնագիտացել: Հիմա էլ աշխատում է պոլիկլինիկայում... Այսինքն՝ մեր հանրապետության ամենանվազ զարգացած, ամենանվազ ֆինանսավորումն ունեցող առողջապահական օղակում: Բայց իր աշխատանքով, վստահ եմ (զգացվում է), իր հնարավորությունների և գիտելիքների չափով փորձում է օգտակար լինել մարդկանց: Նա այնքան է ապրում իր մասնագիտությամբ, որ անգամ այս թեմայում քննարկվող նյութն ասոցացնում է իր աշխատանքային օրվա ընթացքում կատարվող իրողությունների հետ և իր սուբյեկտիվ կարծիքը հայտնում՝ իր մասնագիտական բնագավառից պացիենտի հետ կապված օրինակ բերելով: Մարդը կարող էր չխոսել այդ դեպքից և ոչ մեկ չէր իմանա, թե 4-ամյա Սաքուլիկը աղջկա հագուստ է կրում, իր մոտեցումներն էլ այնպիսին են, ինչպես իրեն դասավանդել են իրենց ԲՈՒՀ-ում: Կարող էր լյա-լյա-լյի-լյու անել, վարժ տպելը սովորեր, ապա կեղծել իրեն (ինչպես՝ շատերս այստեղ):
Ուղղակի ուզում էի հավելել, որ այստեղ հավաքված մարդկանց գերակշիռ մեծամասնությունը բժշկի կամ հոգեբանի մասնագիտացում, աշխատանքայի փորձ չունեն և ամենակարևորը, պացիենտի հետ իրենց ողջ կյանքում չեն աշխատել: Չգիտեն այդ աշխատանքի նրբությունները: Այսինքն՝ գերակշիռ մասը պատկերացում չունի, թե ինչպես է նոր ավարտած բժիշկը կամ հոգեբանը դառնում ավելի փորձառու: Ես մյուս մասնագիտություններին վատ չեմ վերաբերվում, բայց պացիենտների՝ մարդու թե հոգեկան, թե ֆիզիկական առողջության հետ գործ ունենալը ամենաբարդ ու տաժանակիր աշխատանքներից է:
Հիմա ես իմ վրա օրինակներ բերեմ, որ հասկանալի լինի: Ես ավարտել եմ ԵրՊԲՀ-ն, որտեղ իմ նախընտրած մասնագիտությունը նորմալ չի դասավանդվել: Օրինակ, կլինիկական օրդինատուրայի ժամանակ նորմալ էր, որ մենք մեր թեմաներն անցնում էինք ԽՍՀՄ-ում 1974 թվին լույս տեսած գրքերով: Հիմա այդ է, ոչինչ չես կարող անել: Մենք մեր մասնագիտական քննությանը պատրաստվել և պատասխանել ենք այդ գրականությամբ և այդ գրականությունը իդեալական համարող ասիստենտեների ու պրոֆեսորների մոտ: Մեկ այլ օրինակ բերեմ, հիմա Հայաստանում իմ մասնագիտությամբ բուժման մի անչափ կարևոր մեթոդ է իրականացվում, որի վերաբերյալ մասնագիական քննական հարցաշարերում մեկ տող անգամ չկա (օգտագործվող գրականությունում էլ): Ո՞վ է մեղավոր: Իհարկե՝ կոնկրետ այդ ոլորտի պատասխանատուները, բայց ոչ երբեք մասնագիտացողը:
Հետո, ես իմ 8 տարի տևությամբ կլինիկական պրատիկայում ահագին սխալներ եմ արել և, ի դեպ, այդ սխալների տիրույթում պացիենտի հետ հարաբերություններին ընկնող մասնաբաժինն ամենամեծն է եղել: Եղել է դեպք, որ հիվանդ եմ ծեծել: Մեկ անգամ նույնիսկ քթից արյուն է եկել հիվանդի, երբ լրիվ պատահական հերթապահությանս ժամանակ ստացիոնար բաժանմունքի դուռը բացելով, տեսա, թե ինչպես է հիվանդներից մեկը սանիտարկային (մայրապետին) ձեռքով հարվածում ու հայհոյում: Կարող եք դատափետել, ասել՝ օ՜, ուրեմն՝ դու սրիկա բժիշկ ես, քեզ դատելն էլ է քիչ և այլն... Բայց դե ես երբեք չեմ զղջացել, որ ծեծել եմ, չնայած, հասկանում եմ՝ դա սխալ է բժշկական տեսակետից: Իմ մասնագիտական կարիերայի սկզբում բազմաթիվ են եղել կոնֆլիկտները հիվանդների հետ (դրա պատճառը միայն ու միայն այդ ոլորտին բնորոշ երևույթներն ու հիվանդների խիստ յուրահատուկ կոնտինգենտն է): Հետագայում իհարկե դրանք բոլորի մոտ էլ հղկվում են, ադապտացվում ես և այլևս էքսցեսներ չեն լինում: Բազմաթիվ այլ սխալներ էլ եմ արել, այդ թվում՝ բժշկական: Դրանց մասին երբեմն իմացել եմ իմ ավագ գործընկերներից, բայց ավելի հաճախ մասնագիտական գրականությունից: Այսպիսի բաներ բոլոր բժիշկներ հետ են լինում, բոլոր այն մարդկանց, ովքեր աշխատում են պացիենտների հետ: Օրինակ՝ դեպքեր են լինում, որ նոր ավարտած բուժքույրը կոպիտ է ներերակային ներարկում կատարում (կամ ենթամաշկ է լցվում դեղը), վիրաբույժը սխալ ախտորոշում է իրականացնում և դա պարզվում է միայն վիրահատության ընթացքում (որպես կանոն սխալն անհետևանք է լինում), մեկ ուրիշը սխալ դեղ է նշանակում և այլն: Այդ սխալների հիմնական մասը, լինելով «մանր» սխալներ և չունենալով որևիցե բացասական ազդեցություն մարդու վրա, սովորաբար աննկատ են մնում թե պացիենտների, թե հիվանդի հարազատների աչքից: Բայց դրանք այն սխալներն են, որոնց հիման վրա նոր կրթություն ստացած մարդը մասնագիտանում է և դառնում պրոֆեսիոնալ՝ ԱՆՍԽԱԼ (իր գործի ասը, այսպես ասած): Ուղղակի մեկը բարձրաձայնում է իր սխալների մասին, մյուսը մասամբ է բարձրաձայնում, երրորդը ոչ մի բան էլ չի ասում (ինքն անսխալ է, իբր): Պատկերացրեք, հիվանդի հարազատներն իմանան թեկուզ այդ «մանր» սխալի մասին: Կգյուլլեն: Ես ամենևին չեմ ասում, որ այսպիսի սխալներ միշտ լինում: Ես միայն ասում եմ, որ սխալներ կատարելուց որևիցե մեկն ապահովագրված չէ:
Առավել ևս այնպես էլ չի, որ ես 2008-ում գրանցվեցի ակումբում ու զարգացա, դարձա լավ մասնագետ, հետո էլ արդեն ունեցա հարյուրավոր հիվանդներ ու աստիճանաբար կատարելագործվեցի: Իհարկե ակումբն ու ակումբցիներին ինձ քիչ բան չեն տվել, բայց մասնագիտական առումով ես ակումբում ոչինչ չեմ ստացել: Հակառակը, ես հիմա հիշում եմ, որ իմ կողմից բացված թեմայում (թմրամիջոցներից կախվածություն ունեցող մարդկանց մասին) ակումբցիները, ովքեր այն ժամանակ ասում էին, որ «նառկոմաններին» ու «ալկաշներին» արժե գյուլլել, վառել (դե մի քիչ կոպիտ եմ ասում), քանի որ դրանք հիմար և հասարակությանն ու իրենց ընտանիքին ոչ պիտանի մարդիկ են (ու դա սկի էլ հիվանդություն չէ), այսօր հանդուրժողականություն են քարոզում: Ուրախալի է, բայց ափսուրդ է մի տեսակ: Վաղուց սահմանված հիվանդություններ ունեցող մարդկանց հիվանդ չեն համարում (այլ՝ համարում են անուղեղներ, որոնց օգնելն իզուր է), բայց գեյերի նկատմամբ հանդուրժողականություն են քարոզում) Չէ, իրականում, ինձ համար երբեք էլ մարդու սեռական կողմնորոշումը կարևոր չի եղել: Ես ուղղակի փաստն եմ արձանագրում:
Բայց վերջում ես էլ ասեմ. Գորտուկ, որ մեր հայաստանյան ԲՈՒՀ-երում իրոք բան չեն սովորեցնում, դա փաստ է (իմ փորձը քեզ օրինակ): Որքան էլ մարդը փորձի լավ սովորել, գերազանցությամբ ավարտի, մեդալ ստանա, մեկ է՝ մեր հատկապես այս ոլորտներում կրթությունը շատ հնացած է և անարդյունք: Ես փորձ ու գիտելիքներ ձեռք եմ բերել միայն ու միայն անընդհատ կարդալով, մասնագիտական նորույթներին հետևելով, ինքնակրթվելով և իմկողմից օգնություն ստացող մարդկանց մոտ վիճակի փոփոխություններն ամենայն խորությամբ դիտարկելով, համեմատելով, երբեմն էլ ավագ գործընկերներիս խորհուրդները լսելով: Այնպես որ՝ բացարձակապես մի նեղվիր, որ քեզ ինչ-որ տեղ (դա կլինի ակումբը թե ոչ, կարևոր չէ) դատափետում են ու քո կողմից արտաբերած նախադասությունը դարձնում են քեզ իրականում տհաճ պատմություն, չնայած նրան, որ դու այսօր օգնում ես մարդկանց:
Բայց դե ակումբից մի գնա, որովհետև ակումբը քեզ ահագին լավ բաներ կտա:
Սենց գրեցի, գրեցի, մեկ էլ հասկացա, որ թեմայի մեջ չեմ: Եթե կուզեք, ջնջեք, մոդեռներ:
Վերջին խմբագրող՝ Chuk: 02.06.2014, 16:22: Պատճառ: Վրիպակի շտկում
Ժող, իրականում ուրախ եմ, որ Գորտուկն ա էդ երեխայով զբաղվում, որ ինքը ակումբ մտավ ու որ իրա հետ կռվեցիք) որովհետև, ինչքան հասկացա, ինքը վերանայել ա էս հարցում իրա կարծիքը, ինչի վրա ակումբն էլ ա ազդել, հետևաբար էս երեխայի դեպքում ու մյուս երեխաների դեպքում, որ սենց խնդիր կունենան, ավելի ադեկվատ կվարվի:
Եթե սենց չլիներ, էդ երեխեքին ուրիշ մասնագետները ավիրելու էին, բայց էս միջադեպի շնորհիվ տենց երեխաների նկատմամբ վերաբերմունքը մի քիչ կփոխվի:
Այ դրա համար էլ ակումբը կրթական միջավայր ենք համարում)
Վերջին խմբագրող՝ Chuk: 02.06.2014, 16:22: Պատճառ: Վրիպակի շտկում
The cake is a lie.
մի հատ երգ ա hotel California… ակումբ էտ ա You can check out any time you like but you can never leave
Freeman (01.06.2014), Sagittarius (01.06.2014), Տրիբուն (01.06.2014)
Էսօր ամբողջ օրն ինձ մի նախաասություն ա մեջից կերել, մեռա ինձ զսպելով, բայց էլ չեմ կարա...
Արյա էդ ո՞ւմ ասիր շակալ
boooooooom (01.06.2014), Sagittarius (01.06.2014), Աթեիստ (01.06.2014), Մինա (02.06.2014), Յոհաննես (01.06.2014), Նաիրուհի (01.06.2014), Ռուֆուս (01.06.2014), Վոլտերա (01.06.2014), Տրիբուն (01.06.2014)
Բայց դու ջոգի՞ր, մինչև հիմի որ ոչ մեկս մեր վրա չէինք վերցրել էտԷսօր ամբողջ օրն ինձ մի նախաասություն ա մեջից կերել, մեռա ինձ զսպելով, բայց էլ չեմ կարա...
Արյա էդ ո՞ւմ ասիր շակալ
Այս պահին թեմայում են 2 հոգի. (0 անդամ և 2 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ