Իմ ընկալմամբ, ի տաբերություն էն ամերիկացու տեսակետի, էս խնդիրները մի քիչ դժվար ա վերլուծել անկախ երկրի տնտեսական իրականությունից: Մեր մոտ, Հոլանդիայում, համարյա բոլորը իրենց ծնողների տանից դուրս են թռչում որ 18-20 տարեկան հասնեն: Սակայն դա չի նշանակում որ ֆինանսական անկախություն են հասնում՝ մեծ մասը համ պետութունից թոշակ (ճգնաժամից սկսած դա սովորաբար փոխառություն է դարձել), համ էլ ծնողների կողմից ինչ-որ չափով ֆինանսական աջակցություն են ստանում:
Ինձ թվում ա որ էն փաստը, որ մեր մոտ պետությունը բոլոր ուսանողներին հնարավորություն է տալիս անկախ իրենց ծնողներից ապրել, բավականին մեծ ազդեցություն ունի ծնողների պահվածքի վրա: Եթե իրենց էրեխեքին ազատ չեն թողնում, ապա միշտ փախչելու հնարավորություն կա իրենց համար: Առավել ևս, քանի որ մեր մոտ արդեն վաթսունականներից ա որ ուսանողները սովորաբար իրենց ծնողների մոտ չեն ապրում, ուղղակի նորմալ ա համարվում, անգամ հասունանալու անհրաժեշտություն, որ երիտասարդները ինքնուրույն պետք է հայտնաբերեն ու սովորեն, թե ինչպես պատասխանատու կյանք ապրել, փորձի միջոցով:
Միգուցե ձեր նկարագրած խնդիրներն էլ մի քիչ կապված են Հայաստանի ժողովրդագրական վիճակի հետ՝ փոքր երկիր, որի բնակչությունից համարյա կեսը մայրաքաղաքում ա ապրում: Հոլանդիան էլ ա շատ փոքր, բայց բնակչությունը հարյուրավոր միջին չափի քաղաքներին ա բաժանվում, դրա համար սովորաբար ուսանողները ընտրում են իրենց ծննդավայրից դուրս սովորել: Իսկ Հայաստանում, ինձ թվում ա, նույնիսկ մարզերում մեծացած երիտասարդների մեծ մասը ինչ-որ բարեկամ ունի Երևանում, որ մեկ-մեկ կարող ա զսպել իրա ազատությունը:
Օրինակ, մի ընկեր ունեմ որ Թուրքիայում ա ապրում, էնտեղ մեծ քաղաքներում շատ սովորական ա որ ուսանողները իրենց ընտանիքից անկախ են ապրում, ուղղակի այն ժողորվրդագրական պատճառով, որ երկիրը ահավոր մեծ ա: Եվ էդ հետևանքով էլ, օրինակ, նախամուսնական սեռական հարաբերություններ շատ ավելի հաճախ են լինում քան (ինձ թվում ա) Հայաստանում, չնայած որ հասարակությունը դա ահագին բացասական ա վերաբերվում: Միևնույն պահին, էնտեղ «ավանդական բարոյականության պահպանող» պետությունը շատ է վախենում տենց ազատության դրսևորումներից, հիմա անգամ փորձում ա ապօրինի դարձնել զույգերի միասին ապրելը ամուսնությունից առաջ:
Մի քիչ շեղվել եմ, բայց էս օրինակներով ուղղակի ուզում էի բացատրել որ իմ կարծիքով երկրի տնտեսությունը, ժողովրդագրական վիճակը, քաղաքականությունը շատ ազդեցիկ կարող են լինել էդ ձեր նկարագրած հայկական ծնողների «համախտանիշի» վրա:
Մեջբերել
Էջանիշներ