Անկապ օրագիր

[Claudia Mori]

Առաջին անգամ օգոստոս ամսին հանգստանալու փոխարեն աշխատում եմ: Մինչեւ օգոստոսը վախով սպասում էի աշխատանքային օրերին՝ մտածելով, որ սպառված կլինեմ ու չեմ կարող աշխատել: Բայց մի տեսակ երկրորդ էներգիա է մոտս բացվել: Նենց հավես է: Դրսում հանգիստ, քաղաքում հանգիստ, երթուղայիններն ու ավտոբուսները ազատ, հով: Փաստորեն հանգստի գնալիս էլ են մարդիկ հոգնում, երբ ամբողջ հայ ազգով թափվում են վրացական ծովի մեջ: Եզրակացություն՝ հանգստի պետք է գնալ սեպտեմբերին, ու ես այդպես էլ անելու եմ: Ջան !!!

[Alphaone]

Ժամանակ առ ժամանակ մտածում եմ՝ լավ էլի, ես եմ էդքան քյառթու, ժամանակից հետ ընկել, թե մարդիկ են վռազում ժամանակից առաջ ընկնել: Հետո էլ մտածում, որ գժվել եմ, ու որ աշխարհն ա գժվել, բայց երկուսիս մոտ կարծես տարբեր ախտորոշումներ են...

[Այբ]

Երեկ, երբ վախենալու կինո էի նայում, ինձ էդ ժամանակ թվաց, թե ես գտել եմ «գաղտնիքը», որի շնորհիվ կարելի է վախենալու կինո նայել և չվախենալ: «Գաղտնիքն» էլ այն է, որ կինոն նայում ես ցերեկով: Բայց հետո պարզվեց, որ չվախենալը տևում է մինչև մութը ընկնելը: Ես, որ միշտ լույսը մարած եմ քնում, այդ օրը ստիպված էի լույս չմարել, որովհետև հենց լույսը մարեցի, աչքիս առաջ ցերեկվա նայածս կինոյի կադրերը եկան...

[enna]

Էս երգը ասումա
-Դե հիշի,չես հիշու՞մ,ես հիշացնում եմ քեզ:
Էն էշի երգերը լսում եմ,որ անցնի,բայց էլի սա...
http://youtu.be/oSarZ7g1F-g
Աչքիս դեպրեսիայի մեջ եմ ընկնում,հը՞ն:
Պրծ,ցը կոմպ,ես գնում եմ ուրիշ տեղ,ինձ չկանչես,չասես արի:հեռախոսս թողում եմ մոտդ:Լավ կպահես իրան:Ժամը ժամին կկերակրես:

[Artgeo]

Հայաստանում մաքուր, ազնիվ բիզնես անող կա ու դա նոր հայտնաբերածս ԱՊՊԱ-յի գործակալն ա։ Անունը Դավիթ ա։ Մոտ 3 ամիս առաջ ապպաս երկարացնելու համար զանգեցի ԻՆԳՈ, իրան ուղարկեցին։ Ժպտալով, բարյացակամ խոսալով՝ ապպաս բերեց, բրոշյուրներ տվեց, մի հատ էլ զեղչ արեց։ Մի քանի օր առաջ ընկերներիցս մեկին էր ապպա պետք, իրա համարը տվեցի։ Լրիվ նույն ձևով ա սպասարկել։ Էսօր էլ ինձ էր զանգել, թե բա «Բարև ես ապպայի Դավիթն եմ, ո՞նց ես, ուզում էի հիշացնեի, որ ապպան օգոստոսի 24-ին վերջանում ա»
Հալալ ա էս տղուն։

[keyboard]

Առավոտ ինգ անց կես ա, օդանավակայանում եմ, մեկը կանգնած ա կողքս՝ անլվա, այ սենց չստերով pizhama-33854__896.jpg, մազերը գզգզված, հագին զանավեսկի կտորից շոր, ձեռին այփադ, ինքն էլ ֆեյսբուքում:
Տենց էլ չհասկացա, թե էդ ժամին ֆեյսում ինչ էր անում, բայց մի բան հաստատ հասկացա, կողքի գյադու հետ բուռն գիշեր էին ունեցել, որ ուղեղները նենց էր մթագնել, որ չէին ջոգել, որ պենյուարով ու փումփուլիկներով չստերով հելել եկել են օդանավակայան:

Բարի լու՜յս Հայաստան,այսօր քեզ լքեց ևս մի քանի ընտանիք...

[laro]

Երեկ իմ համար, խելոք նստած եմ մարշուտկայում, բոլոր տեղերը զբաղված են ու նենց լավ բթված են: Մի հատ չաղ կին բարձրացավ: Իմ նստարանին ազատ տենց մի տաս սանտիմետր տեղ կար, էդ էլ զուտ նրա համար, որ ես նիհար եմ: Մեկ էլ տեսնեմ դեպի ինձ ա գալիս ու հույս ունի որ պետք ա էդտեղ տեղավորվի էս դեմիս աղջկա դեմքը տեսնեիք, մի կերպ էր պահում ծիծաղը Եկավ, հիմա գիրկս ա նստել ու ՅԱՆԻ իրան թվում ա, որ նստարանին ա: Ծեփվել էի պատուհանին: Ուզում եմ ճողոպրեմ դուրս գամ, ասում ա. «Դու հանգիստ նստի, ես վատ կզգամ, որ դու վեր կենաս» Ապշել էի: Ասում եմ. «Ես ավելի լավ ա կանգնեմ էլի» Մի կերպ դուրս պրծա( ): Հիմա էլ ձեռքիցս ա քաշում, ասում ա արի գիրկս նստի, ես ինձ վատ եմ զգում, հանգիստ նստած էինք էլի, ինչի վեր կացար: Հիմա էլ գրկից չէի կարում պրծնեմ: Դեմիս աղջիկը չդիմացավ, ինձ ասեց. «արի ինձ հետ նստի»: Լավ ա գոնե ինքն էլ էր նիհար
Այ սովորեք. սենց ա լինում, որ տեղից հանում են

[Նարե91]

Երբ կյանքը քեզ ապտակ ա հասցնում, մի´ շտապիր արտիստիկ կերպով Էդ ապտակած տեղին դիպչել ու խեղկատակի պես դիմացինների մոտ խղճահարություն առաջացնել: Ամենահզոր հակահարվածը կլինի այն, երբ երկու ոտքերով խրոխտ գետնի վրա կանգնես ու ծաղրի ենթարկես նրան: Ու համոզված եղի´ր, որ դրանից հետո էդ հասցրած ապտակներից ցավ էլ երբեք չես զգա:

Հ.Գ. առանց հուսալքվելու շարժվում եմ առաջ... կարող եմ, գիտեմ

[Այբ]

Ինձ երբեմն թվում է, թե որոշ մարդիկ երթուղայինում դիդմամբ են հեռախոսով բարձր խոսում, որ երթուղայինում նստած մարդիկ իմանան, որ իրենք ինչ-որ բրենդ խանութից հագուստ ու կոշիկ են գնել, կամ էլ Քոբուլեթիում ու Դուբայում են հանգստացել...
Էսօր էլ երթուղայինում լսում եմ (ջահել աղջիկ հեռախոսով խոսում է). «Աղջի՛, տեղ եմ արդեն հասնում: Նախանձից կպայթես հենց նոր շորիկս տեսնես, կռի՛ս...Գիտես չէ՞, ես էժան բանի փող տվողը չեմ »:
Ես էլ լսածս խոսակցություններից ենթադրություններ եմ անում ու մտածում, եթե որոշ մարդիկ նման հնարավորություններ ունեն՝ տարբեր տեղեր են հանգստանում, չգիտեմ ինչ «շորիկներ» են գնում, ինչի՞ են երթուղայինով գնում-գալիս:

[Two-Face]

Էսօր ականատես եղա, թե ոնց երկու մեքենայի վարորդ (դե իհարկե մեկը տաքսիստ պետք ա լինի) հենց փողոցի մեջտեղը իրար տվին-ցխին: Հետո, ոնց որ ոչ մի բան եղած չլիներ, նստեցին իրանց մեքենաները ու գնացին:

[Claudia Mori]

Պաշտում եմ շաբաթ օրերն ու խմբագրիս

Շաբաթվա հոգնածությունից հետո ամենամեծ էներգիան հավաքում եմ շաբաթ օրերին, երբ աշխատում ու վայելում եմ միաժամանակ: Այսօր եկել եմ խմբագրություն, պարզվում է, երեկ մեր կոլեգաներից մեկի ծնունդն է եղել ու սառնարանում մնացել է իմ բաժին թխվածքը: Խմբագիրս ասում է հենց հիմա պետք է ուտեմ, ես էլ դե խելոք-խելոք վերցնում եմ, քանի որ վիճելն անիմաստ է: Մեկ էլ ասում է՝ բա Կարինե սպասի:

- Ուրմեն գիտես, որ ամուսնանաս ինչ պետք է անես?

Ես արդեն խնդում եմ: Մեկ էլ թխվածքի տուփը գցեց գետնին, ոտքերով մի լավ տրորեց, փաթաթեց ու թափեց աղբարկղը:

- Այ սենց պիտի անես ու ի սկզբանե քո դրվածքը դնես:

Ես չկամ

[Նիկեա]

Պարզվում է,որ մեր տան իմ ամենասիրելի անկյունը մեր տանիքն է:Էսօր բարձրացել էի առաջին անգամ ու դուք պետք է տեսնեք թե ինչ տեսարան է բացվում:Ուղակի չեմ կարող նկարագրել:Էդ դեռ ինչ է... մեր տանիքից ես տեսա իրան...հաստատ ինքն էր...սիրում եմ մեր տանիքը:

[enna]

Ջա՜ն,վերջապես ես էլ ունեցա սկյուռիկի պոչով վրձին:
Սկզբում ,որ ասեցի վրձին եմ ուզում մի տոննա անորակ վրձին դեմս շարեց:ՄԵկ էլ ասումա,ստեղ մի վրձին կա ինչ-որ նկարիչա բերել ու ասել սկյուռիկի պոչովա:
ԴԵ իհարկե սկզբում չհավատացի,բայց որ տեսա շոշափեցի:Ինքնա ,որ կա...

[armen9494]

Ռուբի

[Այբ]

Ինչպես բոլոր մարդիկ, այնպես էլ ես, ունեմ իմ սիրած դերասանները, երգիչները, ֆուտբոլիստները: Բայց անկեղծ ասած, շատ եմ զարմանում ուրիշների վրա, երբ լսում եմ, թե մի երգրպագու (հանուն իր սիրած աստղի) չգիտեմ ինչ խենթ քայլի է դիմել:
Ես էլ մի պահ փորձում եմ ինձ փորձաքննության ենթարկել և պատկերացնում եմ, եթե Հայաստան ժամանեն Ռոնալդինոն, Ավրիլը, Ադելը, կամ էլ չգիտեմ ով, ինչպե՞ս կվարվեի: Բնականաբար եթե հաջողվեր հետները կլուսանկարվեի և ինքնագիր կխնդրեի, բայց ես ինչ-որ ինձ չեմ պատկերացնում պաստառներով և գոռալով օդանավակայանում իրենց սպասելիս, կամ էլ հնարավորության դեպքում վազել և նրանց գիրկը ընկնելիս, կամ էլ հանուն նրանց չգիտեմ ինչեր անելիս:

Հ.Գ. Թող ինձ ներեն իրենց աստղերին իսկականից սիրել կարողացողները և հանուն նրանց խենթ քայլերի պատրաստ երգրպագուները, բայց դե ոնց հասկանում եմ ինքս ինձ, ես ֆանատ լինելուց շա՜տ հեռու եմ: