Արդեն բավական ժամանակ ա անցել, որպեսզի կարողանանք համապատասխան եզրակացություններ անել: Մասնավորապես, կարելի ա օրինակ էս հոդվածը կարդալ, որը չնայած ցույց ա տալիս, որ ԱՄՆ-ում լեզբի ծնողների էրեխեքն ավելի շատ են դիսկրիմինացիայի ենթարկվում, քան Նիդեռլանդներում, այնուամենայնիվ, մի շատ լուրջ թերություն ունի: Էստեղ, այսպես ասած, կանտրոլ խումբ չկա: Պետք էր էս ամենը ոչ միայն պետությունների միջև համեմատել, այլև նույն պետության այլ տեսակի ընտանիքում մեծացողների:Ֆրեյա-ի խոսքերից
Դու էլ կարդա իմ տեղադրած հղումը:
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
Բյուր, իմ ճանաչած բոլոր էն էրեխեքը, ովքեր մի ծնող են ունեցել, ավելի դժբախտ են եղել, քան նրանք, ովքեր թեկուզ ոչ հարազատ, բայց երկու ծնող են ունեցել, էս բացառութունների մասին չեմ ասում, օրինաչափության մասին եմ ասում: Էս դեպքում եթե մարդ մի սեռի ծնող ա ունենում, ինքը միայն մի սեռի հոգատարությունն ու դաստիարակությունն ա ճանաչում, ուզում ա թող տաս հոգի լինեն, բայց լիարժեք ընտանիք երեխայի համար չեն ապահովի, դա էլ մի ծնող ունենալու հաշիվ ա ԻՀԿ: Լավ, ընդունում եմ, կենդանական աշխարհի, բնության օրինաչափությունների, օրինաչափություններից շեղումների մասին խոսելը սխալ է, քանի որ մարդ ֆիզիոլոգիականից բացի ունի հոգեկան ու ունի բանականություն, բայց հենց բանականության տեսանկյունից երեխայի երջանկությունն ա ավելի կարևոր, ով դեռ իրավունակ ու գործունակ չէ, թե իրավունակ ու գերծունակ չափահաս մարդու: Ինձ համար ավելի անպաշտպանն ավելի առաջնային է:
http://www.police.am/news/view/%C2%A...%A8050813.htmlԱչքիս էս թեման փակելու եմ
Մի քիչ շեղվում եմ, բայց հլը կարդացեք.
Աղբյուր՝ ilur.am
Յանները տարել ա լրիվ: Ու ոչ մի կերպ չես կարող գուշակել, ասենք էս մեր հանճարեղները էս քննարկումը քարոզ կհամարե՞ն, թե՞ չէ:
Օրինագծի տեքստը: Աչքիս ես վերջապես կնստեմ, հա
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
Աթեիստ (07.08.2013)
Ռայի նյութը կարդացի: Իրականում տպավորված եմ, բայց փաստորեն պինգվինիկը պատշաճ դաստիարակություն չստացավ, քանի որ հայր դառնալով պինգվիններից մեկի մոտ արդեն ընդգծված արուի վարքագիծ ձևավորվեց ընդհուպ մինչև ընկերուհի գտնելն ու ընտանիքից հեռանալը: Ես կյանքում մարդկանց նկատմամբ խտրականություն չեմ ցուցաբերել, լինի կրոնախև կապ չունի ինչ կրոնի, աթեիստ, սատանիստ, թեկուզ հենց սատանա ու այլմոլորակային, իմ պարագայում միայն իր անձնական հատկանիներով կենթարկվի խտրականության, ոչ թե ծագման կամ հայացքների: Երբ Երևանից գյուղ գնացի, իմ կաշվի վրա զգացի խտրականության ենթարկվելն ինչ է, այն էլ երեխա տարիքում, հետո երբ գյուղից եկա գյուղաքաղաք, էլ ավելի վատ ամեն ինչ վերապրեցի, դրանից հետո ես բացառվում է ասեմ մարդիկ հոմոսեքսուալ են, ուրմեն վառել, թույլ չտալ երեխա որդեգրել: Չգիտեմ ինչի եմ էս աստիճան անկեղծանում, բայց մինչև 23 տարեկան ես առանց չափազանցնելու իմ սեռական կողմնորոշումը չգիտեի, կարող էի կուսիս տղաների նման վազել պատուհանի մոտ սիրուն աղջիկ նայելու, անպայման աչքերս հառել մինիներին ու դեկոլտեներին ու եթե ես սիրահարվեի ոչ թե հակառակ սեռի մարդու այլ նույն, ինչքան էլ հիվանդագին երեխա ցանկանայի, այդ քայլին չէի գնա, քանի որ չեմ ընդունում երկու մայր առանց հոր ընտանիք, ինչպես և երկու հայր առանց մոր: Երեխան լիարժեք մարդ դառնալու համար պիտի երկու սեռի ծնող էլ ունենա կամ պիտի նույն սեռի ծնողները հրաշալի հոգեբաններ լինեն կամ անընդհատ հոգեբանական վերահսկողություն լինի, որ երեխայի մոտ հոգեբանական տրավմաներ չլինեն, իսկ դա էլ իր հերթին նոր խտրականության է տանելու, թե ինչու ասենք սովորական ընտանքիներին նման ընթացակարգեր չեն պարտադրում, իսկ հոմոսեքսուալ ընտանիքներին պարտադրում են: Մի խոսքով, ես հարցի լուծում չեմ տեսնում, բայց հակված եմ համարել, որ հարկավոր չէ նման ընտանիքներին երեխա տրամադրել:
Բայց ի՞նչ ա նշանակում մի ծնող ունենալ: Ծնողի առկայությունն ու բացակայությունը բացարձակ մեծություններ չեն, այլ երկար մի հատ continuum ա, որի մի ծայրին մահացած ծնողն ա, մյուս ծայրին՝ երջանիկ, ներդաշնակ ընտանիքը: Էդ արանքում ընկնում ա բացակայող ծնողը, որը կարա հայտնվի տասը տարին մեկ կամ ամիսը մեկ, ընկնում ա խոպան գնացած ծնողը, ընկնում ա նաև իրար հազիվ, «հանուն երեխայի» հանդուրժող ընտանիքը, որտեղ պապան մամային կամ մաման պապային ամեն օր ծեծում ա: Հիմա ըստ քեզ մահացած ծնողի երեխան ավելի՞ դժբախտ ա, քան ներդաշնակ ընտանիքինը: Հա, կարող ա, բայց քանի՞ տենց դեպք գիտես, որ համեմատես: Բայց նույն մահացած ծնողի երեխան նաև վշտին ա հանդիպում, դրա համար կարող ա ավելի դժբախտ լինի, ոչ թե որովհետև կենդանի ծնողն ինչ-որ բան պակաս ա տալիս:
1 դեպք, էն էլ եսիմ եղել ա թե չէ
Բնության ինչի՞ն ա պետք սա, ցանկացած ֆիզիկական հատկանիշ կենդանական աշխարհում ի հայտ է եկել գոյության պայքարում, ես սենց եմ պատկերացնում: Սենց ա՞, թե՞ չէ: Երկու արուի միմյանցով հետաքրքված լինելն ինչո՞վ ա օգնելու տեսակի պահպանմանը, ոչ մի բանով, անօգուտ, տուֆտա զբաղմունք ա էլի, բնության մեջ տենց բաներ չկան, ինչքանով որ ես եմ նկատել:
Բյուր, էս քո ամբողջ թվարկածն ինձ համար անոմալիա է, ես բացառությունների մասին չէի ասում, օրինաչափությունների մասին էի ասում, առանց այդ էլ դժբախտ երեխաներն էս մոլորակում ահավաոր շատ են, դեռ մի բան էլ ավելացնելն արդար չի երեխաների հանդեպ: Ամենատարածվածը էդ ամենից խոպանային իրականությունն է: Եթե կարծում ես ես կողմ եմ, որ խոպանային իրականությունում երեխան մեծանա, էդ առումով ես զզվելի հետամնաց եմ, եթե շանս ունենայի, դիկտատորական մակարդակով իրենց բոլորին կամ կստիպեի մնալ երեխաների կողքին, կամ կորել գրողի ծոցը, թող կինն/ամուսնինն ավելի լավ ընտանիք կազմի: ԱՄՆ-ն ինձ համար դրախտ չի, բայց էնտեղից իմ չափազանց մոտ ընկերուհին մեծացել էր խորթ հոր հետ, ում հարազատի նման սիրում էր, նախքան մոր ու այդ մարդու ամուսնությունն ինքն իրականում իրեն մենակ ու ոչ լիարժեք է զգացել, հետո ինքն իմացել է, որ եղբայր է ունենալու, քույր է ունենալու, իր կյանքը փոխվել է: Հիմիկվա իմ դիրքորոշումը նման օրինակների հիման վրա է ձևավորվել, եթե ես երբևէ իմանամ մի օրինակ, որ ոչ տրադիցիոն կողմնորոշման ընտանիքում երջանիկ երեխա է մեծացել, էլի գոնե մի փոքր հակված կլինեմ նման որդեգրմանը, թեև էլի ավելի շատ կվստահեմ օրինաչափությանը, քան մեկ օրինակի:
Ինչ-որ բան ուշադիր չես կարդացել, առաջին մի քանի նախադասությունդ չհասկացա:
Կենդանիների նույնասեռական լինելու մի դեպք չի, որ դիտարկվել ա, պարզապես կոնկրետ էդ դեպքը պրեսսայում լավ դիտարկվել ա: Ու հա, հաստատ եղել ա: Ես հետևում էի զարգացումներին ընթացքում:1 դեպք, էն էլ եսիմ եղել ա թե չէ
Բնության ինչի՞ն ա պետք սա, ցանկացած ֆիզիկական հատկանիշ կենդանական աշխարհում ի հայտ է եկել գոյության պայքարում, ես սենց եմ պատկերացնում: Սենց ա՞, թե՞ չէ: Երկու արուի միմյանցով հետաքրքված լինելն ինչո՞վ ա օգնելու տեսակի պահպանմանը, ոչ մի բանով, անօգուտ, տուֆտա զբաղմունք ա էլի, բնության մեջ տենց բաներ չկան, ինչքանով որ ես եմ նկատել:
http://en.wikipedia.org/wiki/Homosex...ior_in_animals
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
erexa (07.08.2013), StrangeLittleGirl (07.08.2013)
Նկատի ունեմ, որ ...
Ռոյի ու Սիլոյի ձվից առողջ ճուտ դուրս եկավ, որին գազանանոցի աշխատողներն անվանեցին Տանգոթե Տանգոն ում հետ մնաց, ես չիմացա, բայց իմացա, որ տանգոյի ի հայտ գալուց հետո արուներից մեկն իրեն ընկերուհի գտավ:Սիլոն Ռոյին թողեց հանուն էգ պինգվին Սքրեփիի: Ռոյն այժմ միայնակ է, նա չի փորձում նոր կապ սկսել, լինի այն հետերոսեքսուալ թե հոմոսեքսուալ: Նա ու Սիլոն երբեմն շփվում են իրար հետ, բայց սեռական կամ սիրային բնույթի վարք իրար նկատմամբ չեն ցուցաբերում:
Ով որ ուզում ա գեյերի "սիրո" մասին իմանա, թե ոնց են իրանք սիրով զբաղվում, թող նայի էս վիդեոն…
Տանգոն արդեն մեծացել էր, երբ բաժանվեցին:
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
Մենակ մի ասա, որ Brokeback Mountain-ի վերջում լաց չես եղել:
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
Այսինքն իրենք նորմալ մեծացրել էին, հենց ասածս դա էր, բնության մեջ նման որդեգրման նախադեպ եղել է, թե ոչ, հիմա հարկավոր է ուսումնասիրել համանման պատմությունները մարդկային հասարակություններում: Ես ամերիկացի զույգ անձամբ ճանաչում եմ, որ երեխաները երկու մայր ունեն ու իրենց երեխաների մոտ ոչ մի շեղում չկար, գրողների միությանն էինք հանդիպել, ճաշի ժամանակ երեխան մայրերից մեկին խնդրում էր, որ հայր բերեն, պահեն: Հիմա գանք Հայաստան:
- Պապ, ինչի՞ բոլոր էրեխեքը մամա ունեն, ես չէ:
- Փոխարենը դու երկու պապա ունես:
Իրականո՞ւմ դուք այս իրավիճակը նորմալ եք համարում:
էդ կինոն չեմ տեսել… ես գեյերից զզվում եմ…
Վոլտերա (09.08.2013)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ