Սաղ գրառումները նայեցի, ու ոչ մի տեղ չտեսա որ մեկն ու մեկս գրած լինեինք, որ «գեյ ընտանիքում հոգեբանական ճնշումներ պարտադիր պետք ա լինեն»:
Կամ մենք ենք սխալ գրել, կամ մեզ սխալ են հասկացել: Մեր ասածն էն էր, որ եթե դեռ հասարակությունը լիարժեք պատրաստ չի դրան, ապա երեխեն կարա հոգեբանական ճնշումների ենթարկվի: Իրա պապան ու պապան, կամ մաման ու մաման կարող ա իրան ավելի շատ սիրեն ու ավելի շատ բան տան, քան հազար հատ հետերո ընտանիքը միասին վերցրած: Սա ոչ մեկս կասկածի տակ չենք դրել: Հարցը նրանում ա, որ առանց էտ երեխու կարծիքը հարցնելու իրան տալիս են ոչ տրադիցիոն ընտանիք, ու եթե դրա պատճառով հետագայում երեխեն հասարակությունում պրոբլեմներ ունենա, իրա ընտանիքում ստացած ջերմությունը իրան դրանից չի փրկի:
Կոպիտ ասած, իմ սաղ թեման վերաբերվում էր հետևյալին. Սաղս պաշտպանում ենք գեյերի իրավունքները, ես իրանց ցավը տանեմ: Բա էտ երեխու իրավունքի մասին որևէ մեկը մտածե՞լ ա: Թե նենց, մենք մեզնով ենթադրում ենք, որ դե մեկա երեխու համար լավ կլինի էլի, դե երեխայա էլի, դե կպահեն էլի, հատկապես եթե մի քիչ էլ շատ փող ունեն: Իմ համար մի երեխայի պաշտպանված իրավունքները հազար անգամ ավելի կարևոր են, քան հազար հասուն գեյի իրավունքները միասին վերցրած:
Chuk (05.08.2013)
Chuk (05.08.2013)
Ինձ սենց երկու հարց ա հետաքրքում.
- Երեխա կարա ծնվի միայն տրադիցիոն ընտանիքում, ուրիշ կերպ հնարավոր չի: Երեխայի իրավունքների ոտնահարում չի՞ արդյոք նրան որդեգրման տալ ոչ տրադիցիոն ընտանիք:
- Ինչի՞ են ուզում երեխա որդեգրել ու պահել զույգերը, որոնք հասուն մարդիկ լինելով հասկանում են, որ իրենց հարաբերությունների դեպքում երեխա գաղափարն ըստ էության բացառված ա:
StrangeLittleGirl (05.08.2013)
Տրիբուն ձյա, եթե քո տեսած պրոբլեմը հասարակությունն ա ու պիտակներ կպցնելը, ապա արի անդրադառնանք էս թեմայից ոչ շատ հեռու մեկ այլ թեմայի, որը նույնպես հասարակության պիտակներին էր արժանանում: Ոչ վաղ անցյալում անգամ ամուսնալուծված էրեխեքին էր էդ նույն հասարակությունը պիտակներ կպցնում: «Վա՜յ, գիտե՞ս, իրա պապան տնից գնացել ա», «Վա՜յ, գիտե՞ս, իրա մաման ու պապան իրար հետ չեն ապրում» ու տենց շարունակ: Ու ամուսնալուծված ծնողների էրեխեքի համար բավական բարդ էր: Չէ, բարդ կարար լիներ... Մեկը ինձ համար հեչ բարդ չէր, որովհետև ես առանց կոմպլեքսների կանգնում, ասում էի, որ իմ ծնողները բաժանված են ու որ ամեն մեկը նորից ա ամուսնացել: Էդ ժամանակ այ էդ նույն հասարակության աչքերը կլորանում էին, բայց բան չէին ասում: Բայց կային նաև էրեխեք, որ ինձ նման ամոթը կորցրած չէին ու ահագին ծաղրուծանակի էին ենթարկվում: Հիմա ի՞նչ, էս տրամաբանությամբ կառաջարկես ամուսնալությունն արգելե՞լ:
Նույն վերաբերմունքին էին արժանանում նաև միակողմանի ծնողազուրկ աղջիկ էրեխեքը, հատկապես երբ մահացածը հայրն էր: Սա ընդամենը մի քանի տարի առաջվա պատմություն ա, իմ մտերիմ ընկերուհու մասին, որը զոհված ազատամարտիկի աղջիկ ա, ու հենց դրա պատճառով հասարակությունը լիքը խնդիրներ էր ստեղծում իրա համար, դրա համար ինքն ամեն կերպ թաքցնում էր իրա՝ զոհվածի աղջիկ լինելը: Ես հիմա որ հիշում եմ էդ պատմությունները, մարնովս սարսուռ ա անցնում: Բայց էդ աղջիկն ամեն դեպքում կարողանում էր իրա իրավունքները պաշտպանել ու հետևից խոսակցություններին բանի տեղ չդնել: Ու էլի. ծնող կորցնելը երեխան ինքը չի ընտրում: Ավելին՝ սա էլ նենց բան ա, որ արգելելով չես կարա հարց լուծես: Բայց մեկ ա, էնտեղ հասարակություն կա, որը հալածում ա:
Հետևություն. պետք ա հասարակության սանձերը ձգել, ոչ թե ինչ-որ տեսակի ընտանիքում երեխայի մեծանալն արգելել:
Աթեիստ (05.08.2013)
Նույն տրամաբանությամբ: Երեխա չունենալու խնդիր կարող ա նաև լինել լրիվ տրադիցիոն ընտանիքում: Ասենք չբեր են մարդիկ: Ի՞նչ իրավունք ունեն իրենք երեխա որդեգրելու, եթե իրենց մոտ երեխա ունենալը բացառված ա:
Նույն կերպ: Մարդը զուգընկեր չունի, այսինքն՝ հարաբերությունների բացակայության դեպքում երեխա ունենալու տարբերակը ինքիստինքյան բացառված ա: Ի՞նչ իրավունք ունի ինքը երեխա որդեգրելու:
Երեխա ունենալու ցանկությունը մարդկային ա՝ անկախ սեռից, սեռերի համադրությունից ու տրադիցիոն-ոչ տրադիցիոն վիճակներից: Ու եթե էդ մարդը ի վիճակի ա երեխային նորմալ պահել ու մեծացնել, ինքը դրա իրավունքն ունի:
impression (05.08.2013), Mephistopheles (05.08.2013), StrangeLittleGirl (05.08.2013), Աթեիստ (05.08.2013)
StrangeLittleGirl (05.08.2013), Աթեիստ (05.08.2013)
Հարցը լավ կարդա, էլի ընգեր
Չբերությունը, կամ առողջական ուրիշ խնդիրները տրադիցիոն ընտանիքում մի պրոբլեմ ա, երեխան բացառելը ոչ տրադիցիոն ընտանիքում լրիվ ուրիշ բան ա: Ինձ թվում ա տարբերությունը շատ հստակ ա: Նույն կերպ էլ զույգ չունենալու դեպքում, կինը կամ տղամարդը հասկանում ա, որ ինքը զույգ չունի, բայց որ ունենար, ապա երեխա էլ կունենար: Իսկ հոմոսեքսուալը գիտակցում ա, որ ինքը ոչ մի դեպքում երեխա չի ունենալու:
Երեխա չունեցող տրադիցիոն ընտանիքները միշտ էլ ուզել են երեխա ունենալ, բայց չի ստացվել: Իսկ հոմոսեքսուալ զույգը ի սկզբանէ հասկանում ա, որ ինքը երեխա չի ունենալու: Բայց հետո հանկարծ որոշում ա, որ երեխայա ուզում: Չեմ ուզում կոպիտ բան ասեմ, բայց էտ ոնց որ ես ուզենամ շուն պահեմ: Շուն պահելու ցանկությունն էլ ա շատ մարդկային, ու էլի շան կարծիքը ոչ մեկը չի հարցնում: Այնպես ինչպես երեխայի կարծիքը ոչ մեկը չի հարցնում:
- ով ա քեզ ասել որ մենակ տրադիցիոն ընտանիքներում կարա երեխա ծնվի… սեռական հարաբերությունները լրիվ հերիք ա… ու էդտեղ ոչ մի տրադիցիոն բան չկա…
-ինչի են ուզում… բարեգործություն, խիղճ, մարդկային բերաբերմունք… նոիյն պատճառներով ինչ որ հետերո զույգերը երեխա չեն կարողանում ունենալ…
Եթե հասարակության ֆակտորը հանես (հայաստանյան) դու արգումենտ չունես ապեր
StrangeLittleGirl (05.08.2013), Աթեիստ (05.08.2013)
Բայց ինչի՞ ա բացառված երեխա ունենալու գաղափարը, չեմ հասկանում: Էդ քո պատկերացմամբ ա բացառված. տեղից էլ գալիս ես հարցին:
Մարդն ա նախ և առաջ երեխա ուզում՝ անկախ նրանից ինչ օրիենտացիա ունի: Ինչի՞ ես դու «զույգ»-ից ու հարաբերություններից գալիս, դու անձից արի:
Կարող ա մարդ շատ էլ հետերո ա, բայց չի ամուսնանում, էլի պիտի բացառված լինի քո պատկերացմամբ:
Ոչ մի դեպքում էլ բացառված չի:
Հենց դրա համար էլ կա որդեգրումը:
StrangeLittleGirl (05.08.2013), Աթեիստ (05.08.2013)
Համայնքը զորավոր է:Նենց չի, որ մեկը ես շատ եմ կախված էտ համայնքի կարծիքից: Պա բալշոմու թքած ունեմ: Բայց ստեղ խոսքը վերաբերվում ա երեխային, որը անպատշտպան ա: Մինչև դու հասարակության սանձերը քաշես, կարող ա լիքը երեխու ճակատագիր խորտակվի: Նենց որ, հասարակությոնւը պիտի հասունանա, այնպես ինչպես հասունացել ա քո ասած դեպքերի հետ կապված: Այնպես ինչպես մանրից հասունանում ա գեյերի գոյության ու ազատ հարաբերություններ ունենալու հետ կապված:
Բյուր ջան, ես ինձ համարում եմ առաջադեմ ու կիրթ մարդ: Բայց արի ու տես, որ դաժե ես մինչև վերջ չեմ կարում համակերպվեմ ոչ տրադիցիոն ընտանիքի կողմից երեխա որդեգրելու ու պահելու փաստի հետ: Կարաս թքես երեսիս, ու ինփ հետամնաց գեղացի անվանես: Բայց էտ ես, դե արի ու տես թե ուրիշները ոնց կարան վերաբերվեն: Ու էտ մենակ Հայաստանում չէ, արի ու տես որ առաջադեմ եվրոպայում էլ դե միանշանակ չի վերաբերմունքը:
Ձայնալար (05.08.2013)
Ընգեր, իմ իմանալով երեխա ունենալու համար պետք ա մի հատ տղա, մի հատ էլ աղջիկ, ու իրանք իրար հետ մի բան պիտի անեն: Եթե մարդը գիտակցում ա, որ իրա հարաբերությունները տղա-աղջիկ հարաբերություններ չեն, ուրեմն երևի նաև գիտակցում ա, որ երեխա չի կարա լինի: Էսքան պարզ ա իմ հասկացածը:
Մնացած դեպքերում, գալիս հանգում ենք իմ ասած շուն պահելու ցանկությանը:
Այսինքմ ուզում ես ասել որ հոմոները երեխա չեն կարող սիրել… բացառված ա՞… կամ իրանք երեխին այլասերելու նպատակով կամ խաղալու համար են որդեգրում…
Կամ խիղճ չունեն, լավություն չեն կարող անել… բա եթե լեզբիան կնօկն երեխ ա ունեցավ ի՞նչ ես անելու… ձեռից վերցնելու ե՞ս… ասես մեր չես կարող լինել ու չես սիրում երեխիդ…
ԱՅՍԻՆՔՆ էդ մարդիկ այնուամենայնիվ երկրորդ սորտի մարդ են
Աթեիստ (05.08.2013)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ