Չամիչ ջան, բայց մենք խոսում էինք ոչ թե իմ անձի ընտրության մասին, այլ հենց կակռազ ժողովրդի, որի մի ստվար հատվածը նախընտրել ա Րաֆֆիին, համաձայն չի ընտրությունների հրապարակված արդյունքներին, համարում ա, որ ընտրությունները կեղծվել են, պահանջում ա արդար ընտրություններ և այլն: Այսինքն ընդհանուր պրոցեսների, ոչ թե անհատիս մասին:
Բայց չստացվի թե հարցի պատասխանից խուսափում եմ:
Ես ունեի ընտրության երկու տարբերակ, կամ պետք է ընտրեի Հրանտ Բագրատյանին, որին համարում եմ հրաշալի տնտեսագետ, ով շատ լավ վարչապետ է եղել, ունի շանս լավ նախագահ լինելու, կամ էլ քվեաթերթիկս անվավեր սարքեի: Էսպես, որովհետև հասկանում էի, որ ընտրությունները կեղծվելու են, ու չէի կարծում, որ կարելի է ռեալ փոփոխության հասնել: Ի վերջո գնահատելով որ Հրանտի շանսերը չափազանց քիչ են (չսխալվեցի), ընտրեցի քվեաթերթիկս անվավեր սարքելու տարբերակը, կատարելով հետևյալ գործողությունները.
ա) քվեաթերթիկիս վերին մասում գրեցի «Ազատություն քաղբանտարկյալ Տիգրան Առաքելյանին», դրանով ցույց տալով իմ՝ այս իշխանության վերաբերյալ վերաբերմունքը, ինչպես նաև համոզմունքը, որ Հայաստանում առ այսօր կան քաղաքական հալածանքներ, քաղաքական հաշվեհարդարներ,
բ) քվեաթերթիկիս ստորին մասում գրեցի «եկել եմ ստեղ, որ ինչ անեմ», ցույց տալով, որ ընտրությունների հետ ոչ մի հույս չեմ կապում, գիտեմ որ կեղծվելու են,
գ) ջնջեցի գրված բոլոր անունները, վրան մեծ խաչ քաշելով, ցույց տալով, որ ի վերջո ոչ մեկին չեմ վստահում այդ ցանկից,
դ) ճղեցի քվեաթերթիկս, որպեսզ չնայած բոլոր գրած ու խզբզածներիս, քվեաթերթիկս չդնեն ինչ-որ մեկի, ի մասնավորումն՝ Սերժիկի օգտին քվեարկածների քվեաթերթիկների վրա:
Հաջորդ փուլում, երբ ես դիտարկելով ընտրություններում եղածը հասկացա, որ ամեն դեպքում ընտրություններն իսկապես կեղծվել են, ու որ կամ Րաֆֆին հենց առաջին փուլով է հաղթել, կամ էլ առնվազն պետք է լիներ երկրորդ փուլ, ու տեսնելով, որ ոտի կանգնած ժողովուրդ կա, ես «իմ փայ» միացա պայքարին, որովհետև թեկուզ ես Րաֆֆիին չեմ վստահում, բայց իմ համար օրենք ա ժողովրդի քվեարկությունը, պարտադիր եմ համարում, որ ժողովրդի ձայնը հաշվի առնվի, չեմ հանդուրժում ընտրակեղծարարությունն ու իշխանության ուզուրպացումը:
Միաժամանակ, իհարկե, հասկանում էի, որ Րաֆֆին ընդամենը մսխելու է ժողովրդի ոգևորությունը ու չեմ դադարել ողջ ընթացքում էդ մասին գրել, խոսել:
Էսքանով, հուսամ, իմ անձից անցանք: Անձս այս քննարկման համատեքստում հետաքրքիր չէ
հ.գ. Եվ ես իհարկե համաձայն եմ քեզ հետ, որ դու ջուր ես ծեծում, ես էլ դրան նպաստում ու քիչ մըն էլ հետդ ջուր եմ ծեծում
Չամիչ-ի խոսքերից
Մեջբերել
Էջանիշներ