Գոռ Սուջյանն ավելի խորը ասելիք ունի, քան Թանկյանը
EMPYRAY-ի մենակատարը ողջունում է Սերժ Թանկյանի քայլը, իսկ Գոռ Սուջյանը գերադասում է կարծիք չհայտնել
Բագրատյան Հրանտ
Հայրիկյան Պարույր
Հարությունյան Արամ
Հովհաննիսյան Րաֆֆի
Ղուկասյան Անդրիաս
Մելիքյան Արման
Սարգսյան Սերժ
Սեդրակյան Վարդան
Քվեաթերթիկը կդարձնեմ անվավեր
Չեմ մասնակցի ընտրություններին
Գոռ Սուջյանն ավելի խորը ասելիք ունի, քան Թանկյանը
EMPYRAY-ի մենակատարը ողջունում է Սերժ Թանկյանի քայլը, իսկ Գոռ Սուջյանը գերադասում է կարծիք չհայտնել
Ճամփաները բոլոր դեպի մահ են տանում…
Ի դեպ, դիմում եմ բոլորին, հատկապես keyboard- ին եւվ dvgray -ին: Ուզում եմ վերադառնալ հետեւյալ խնդրին՝ Մեր ազգի բազմադարա պատմությունը ցույց ա տվել, որ Նախագահ փոխելով ոչ մի բան չի փոխվում: Անձամբ ես քաղաքական դաշտում չեմ տեսնում էնպիսի մի հեղինակավոր, իսկապես արժանավոր դեմք ում հետ կարող եմ լուրջ հույսեր կապել: Չկա տենց մարդ: Եթե ամբողջ հույսներս դնենք, որ կհայտնվի մի նախագահ, որի կառավարման արդյունքում գլոբալ փոփոխություններ տեղի կունենան, հնարավոր ա, որ տենց էլ աչքներս սառի ճամփին սպասելով: Ինչ անենք, որն ա ստեղծված իրավիճակից ելքը??: Նախագահների հետ ես ոչ մի հույս չեմ կապում:
Ինչ անել?
Վերջին խմբագրող՝ Չամիչ: 27.02.2013, 20:04:
Հայաստանը հզորանում է, շենանում է: Ես ապրում եմ հզոր, ապահով ու բարեկեցիկ Հայաստանում:
Սաղ իրանց դրել են իրանց երազած տղաների ու աղջիկների տեղըStrangeLittleGirl-ի խոսքերից
Չէ, օգնում եմ մարդուն հասունանալԵթե գտնում ես, որ հասել ես հասունացման գագաթնակետին, ապա հասունացրու ինձ Բյուր ջան: Ես պատրաստ եմ:
Հայաստանը հզորանում է, շենանում է: Ես ապրում եմ հզոր, ապահով ու բարեկեցիկ Հայաստանում:
Kuk (27.02.2013)
Բազմադարյա պատմության մեջ քանի՞ անգամ ա նախագահ փոխել Չամիչ ջան
Նախագահ Հայաստանում 2 անգամ ա փոխվել՝ 98-ին ու 2008-ին: Ընդ որում 2008-ինը հաշիվ չի, որտև նույն վարչակարգն ա վերարտադրվել: Այսինքն նախագահ փոխվել ա մենակ 98-ին:
Դեռևս երբևէ Հայաստանում նախագահ չի փոխվել ժողովրդի հեղափոխությամբ կամ ընտրությամբ: Մենակ էդպիսի փոփոխության դեպքում կարելի ա խոսել փոփոխությունների մասին: Ու էդ դեպքում առաջին պլանում ոչ թե նոր նախագահի անձնական արժանիքներն են, այլ հենց փոփոխության փաստը, ժողովրդի՝ իրան բերելու փաստը
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Չուկն արդեն ասեցՉամիչ, ինչքան էլ բազմադարյա պատմություն ունենանք, նախագահ ունեցել ենք մենակ վերջին քսան տարում: Թե՞ ինչ-որ բան բաց եմ թողել
Չէ, Չամ, չեմ հասել հասունացման գագաթնակետին, ես տենց բան չեմ ասել:Սաղ իրանց դրել են իրանց երազած տղաների ու աղջիկների տեղը
Արտ, թույլ տուր նույնն 98-ի մասին ասելԲազմադարյա պատմության մեջ քանի՞ անգամ ա նախագահ փոխել Չամիչ ջան
Նախագահ Հայաստանում 2 անգամ ա փոխվել՝ 98-ին ու 2008-ին: Ընդ որում 2008-ինը հաշիվ չի, որտև նույն վարչակարգն ա վերարտադրվել: Այսինքն նախագահ փոխվել ա մենակ 98-ին:
Դեռևս երբևէ Հայաստանում նախագահ չի փոխվել ժողովրդի հեղափոխությամբ կամ ընտրությամբ: Մենակ էդպիսի փոփոխության դեպքում կարելի ա խոսել փոփոխությունների մասին: Ու էդ դեպքում առաջին պլանում ոչ թե նոր նախագահի անձնական արժանիքներն են, այլ հենց փոփոխության փաստը, ժողովրդի՝ իրան բերելու փաստը
Չուկ, դու՞ ել
ժող.՝
Չուկ ջան, գումարելիների տեղերը փոխելով գումարը չի փոխվում: Կարեւոր հանգամանքը էն ա, որ քաղաքական դաշտում չունենք արժանավոր թեկնածու ում հետ կարող ենք լուրջ հույսեր կապել: Դու հիմա կենտրոնացել ես երկրորդականի վրա, որը քեզ թույլ չի տալիս տեսնել այն ինչը պիտի լինի առաջի պլանում: Կարեւորը որ գնդակը վերջապես հայտնվի դարպասում, հիմա դուք կենտրոնացել եք գնդակների վրա, գնդակներ եք փոխում հույսով, որ նոր գնդակը հաստատ կհայտնվի դարպասում: Եթե թիմը խաղալ չգիտի ինքան ուզում ես գնդակը փոխի օգուտ չկա:Բազմադարյա պատմության մեջ քանի՞ անգամ ա նախագահ փոխել Չամիչ ջան
Նախագահ Հայաստանում 2 անգամ ա փոխվել՝ 98-ին ու 2008-ին: Ընդ որում 2008-ինը հաշիվ չի, որտև նույն վարչակարգն ա վերարտադրվել: Այսինքն նախագահ փոխվել ա մենակ 98-ին:
Դեռևս երբևէ Հայաստանում նախագահ չի փոխվել ժողովրդի հեղափոխությամբ կամ ընտրությամբ: Մենակ էդպիսի փոփոխության դեպքում կարելի ա խոսել փոփոխությունների մասին: Ու էդ դեպքում առաջին պլանում ոչ թե նոր նախագահի անձնական արժանիքներն են, այլ հենց փոփոխության փաստը, ժողովրդի՝ իրան բերելու փաստը
Չկա արժանավոր թեկնածու Չուկ ջան, ինչ անենք?
Հայաստանը հզորանում է, շենանում է: Ես ապրում եմ հզոր, ապահով ու բարեկեցիկ Հայաստանում:
Ասա, Բյուր ջանԱրտ, թույլ տուր նույնն 98-ի մասին ասելԲայց ամեն դեպքում նույնը չի, որտև 98-ին կառավարող հիմնական թիմը ներքին դավադրությունների ու «հայտնի ուժերի» արածների արդյունքում իսկապես դուրս մղվեց քաղաքականությունից: Իհարկե կառավարող մնացին նախկինում իշխանության մաս կազմողները, բայց հիմնական կառավարող թիմը հեռացվեց:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Դու ինքնահրկիզվի, եթե ելք չես տեսնում
Ես ասում եմ, որ պետք ա ժողովրդի ուժերով նախագահ փոխենք: Ու կապ չունի ում, քո աչքին արժանավորին թե անարժանին բերենք:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
StrangeLittleGirl (27.02.2013), Աթեիստ (27.02.2013), Տրիբուն (28.02.2013)
Կեղծված ընտրությունների մասով եմ ասում: 91-ից հետո ժողովուրդը նախագահ չի ընտրել:Ասա, Բյուր ջան
keyboard (27.02.2013)
Արձագանք՝ Սերժ–Թանկյան–Սարգսյան երկխոսությանը
| 18:26 | Փետրվար 27 2013
Հարգելի՛ պարոն նախագահ: Իմ թոռնիկի անունը Սերժ չէ, այլ Մերի։ Նա էլ փոքր է. Ձեր Սերժի տարիքին, բայց ես, ի տարբերություն Ձեզ, հնարավորություն չունեմ մոտիկից տեսնելու նրա աչքերը։ Թոռնիկիս տեսնելու իմ «ճանապարհը» համակարգիչն է… էկրանից եմ տեսնում նրա աչքերը, որոնք նույնպես դեռ փոքր ու խաղացկոտ են, բայց, ցավոք սրտի, արդեն իսկ լուրջ և քննող. նրանցում միշտ հարց կա՝ թե ինչու ինքը չի ծնվել մեր դրախտավայր–հայրենիքում և ինչու իր տատիկ–պապիկի հետ անհասկանալի մի էկրանի միջոցով է շփվում. ձեռքերը պարզում է՝ գիրկներս գալու ու, դիպչելով համակարգչի էկրանին, իջեցնում է թաթիկներն ու զարմացած նայում։ Նա ընդամենը 4 ամիս է հյուր եղել հայրենիքում, ու ստիպված է եղել կրկին մեկնել մի հեռավոր ցուրտ ու անարև երկիր, որտեղ իր երիտասարդ ծնողները կարող են, կարոտը սրտներում, աշխատել, բայց արժանավայել ապրել։ Ի՞նչ պատասխան եք տալու Դուք իմ նման հարյուրավոր տատիկ-պապիկներին։ Ինչո՞ւ պիտի ես կարոտս առնեմ՝ հեռավոր երկրից ուղարկած նվերների մեջ դիտավորյալ դրած փոքրիկ հագուստից հոտ քաշելով ու արտասվելով աննկարագրելի կարոտից։ Ի՞նչ պատասխան եք տալու ինձ ու ինձպես շատերին։ Այո՛, սա պետությո՛ւն է. սրա մասին մենք շատ ենք երազել… Բայց Դուք վստա՞հ եք, որ սա հենց ա՛յն պետությունն է, որի մասին երազել են իմ նման հազարավորները։ Թե՞, եթե իմ թոռնիկի անունը Սերժ չէ, ուրեմն նա արժանի չէ՝ ապրելու այս դրախտավայրում։ Եվ բավական է շահարկեք այդ դրախտավայր բառը… դա Ձեզ ու ձեր նմանների համար է դրախտավայր, մեզ համար այն դժոխքի եք վերածել, մտածե՞լ եք այդ մասին։
Դուք մի վախեցեք Ձեր թոռնիկի հարցից, որի համար դրախտավայր–միջավայր եք ստեղծել, Դուք վախեցեք ի՛մ թոռնիկի հարցից, որը կարող է վաղը հարցնել Ձեզ՝ Դուք, առաջ նայելով, ինչո՞ւ չէիք տեսնում երկիրը քանդող տականքներին, ինչո՞ւ չէիք բռնում նրանց կեղտոտ ձեռքերը, որ չկողոպտեին, չավերեին, ինչո՞ւ ես և իմ ծնողները զրկվեցինք այստեղ ապրելու հնարավորությունից, իսկ ես՝ նույնիսկ մայր հողիս վրա ծնվելո՛ւ հնարավորությունից:
Պարո՛ն նախագահ, մի բուռ ազգ էինք, բայց Ձեր նախագահության հինգ տարիների ընթացքում դարձանք կես բուռ, որից կեսն էլ այս երկիրը քանդողներն են։ Գուցե Ձեզ չե՞ն տեղեկացրել այդ մասին Ձեր անթիվ–անհամար լպրծուն ենթակաները՝ կարեն ավագյաններն ու նրա նման հովանոց բռնողներն ու վերարկուից փոշեհատիկներ թափ տվողները։ Եթե Դուք այդքան լավն եք, ինչպիսին Ձեզ ներկայացնելու անհաջող փորձ արեցիք՝ Սերժ Թանկյանին սենտիմենտալ պատասխան ուղարկելով, ինչո՞ւ եք Ձեզ շրձապատել սրիկաներով։ Ավելի ճիշտ չէ՞ր լինի շուտ ազատվել այդ քանդողներից և չկորցնել հայրենիքը սիրող, այս հայրենիքի համար ժամանակին քրտնաջան աշխատող և արարող մեծամասնությանը, ում օգնությամբ Դուք ավելի հեշտ և արագ կստեղծեիք մեր երազած պետությունը։ Դա՛ կլիներ մեր հավաքական հաղթանակը, հարգելի՛ պարոն նախագահ: Այո, Հայաստանը խոսել է արդեն, և շարունակում է խոսել, բայց Դուք չեք լսում ներքևներում գտնվողների ձայնը։ Գուցե հուսահատությունից, սովից ու միշտ անպատասխան մնացած հարցերից նրանց ձայնը ցա՞ծր է՝ միշտ կուշտ, ուղեղները ճարպակալած օլիգարխների ձայնից։ Կամ էլ գուցե Դուք, որդեգրելով անընդհատ առաջ նայելու կարգախոսը, չե՞ք ցանկանում երբեմն–երբեմն հետ նայել և տեսնել, թե ի՞նչ եք թողնելու ձեզանից հետո։ Գուցե դո՞ւր է գալիս Apres nous le deluge, կամ՝ «Մեզնից հետո՝ թեկուզ ջրհեղեղ» տարբերակը։ Այդ դեպքում, կարծում եմ, այլևս ոչ մի բարի արագիլի ոչ մի բարի ուղերձ չի կարող հասնել մեր Սուրբ սարի ներքո գտնվող նոր Հայրենիք, և իմ ու իմ նման հարյուրավոր կարոտած տատիկներ այդպես էլ կմնան համակարգչի սառը մոնիտորի դիմաց նստած….
Բարին ընդ Ձեզ և Ձեր նման հոգատար պապիկներին…
Նաիրա Վարդապետյան
ստեղից
Բյուր, գրածս նորից կարդա:
Ես քո ասածին հակասող ոչ մի բան չէի գրել: Ասում եմ, որ Հայաստանում մի անգամ ա կառավարող վարչախմբի փոփոխություն եղել՝ 98-ին, էն էլ էդտեղ ժողովուրդը դեր չի ունեցել: Այսինքն ասում եմ, որ դեռ ոչ մի անգամ մենք՝ ժողովուրդը, չենք կարողացել իշխանություն փոխել:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
օկ, էս չէի տեսել
Ժող., Չամիչը էս տաֆտալոգիան էլի էր գրել ու լավ գիտեր ինչ եք պատասխանելու, ու որ պատասխանելու եք: Այսինքն՝ թեման իրան ընդհանրապես չի հետաքրքրում, ինքը ուղղակի թրոլլինգով ա զբաղված: Խի՞ ա դա անում, չեմ կարա ասեմ, երկու տարբերակ կա.
ա. ինքը մեզ չի սիրում ու Ամանդայի թեմայի մուռն ա հանում
բ. ինքը Գալուստ Սահակյանն ա
StrangeLittleGirl (27.02.2013), Tig (27.02.2013), Աթեիստ (27.02.2013), Տրիբուն (28.02.2013)
Ավելի ահազարհուր տարբերակ էլ կա:
Որ ինքը էդ սաղ լուրջ ա ասում:
StrangeLittleGirl (28.02.2013), Աթեիստ (27.02.2013), Տրիբուն (28.02.2013)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ