Նախագահական ընտրություններ 2013

[voter]

«Րաֆֆին ով դառավ..» պառավական լոզունգներ տարածողներին նորից հիշացնեմ - ժողովրդի կամքի դեմ գնալն անիմաստ է...

Իսկ եթե չեք հասկանում, խորհուրդ կտամ չտանջվել ընդհամենը դիմել Հավայի Հայերի Կուսակցության – ՀՀԿ անդամակցության համար, նրանց ժողովրդին բանի տեղ չդնողներ շատ են պետք...

[Sagittarius]

Իսկապես մտածում ես ինք է՞ գրել:

ով իմանա՝



էս անտերը մեկ-մեկ ընենց հրաշքներ ա գործում

հ.գ. Մալխաս, սարկազմ էր

[StrangeLittleGirl]

տենց բան չի կարա լինի բայց դու իսկապես խուսափեցիր կարեւոր հարցադրումից

Չամիչ, այ Չամիչ, ես քեզ տոննաներով հարցեր եմ տվել, չես պատասխանել: Հիմա դու ինձ ի՞նչ հարց ես տալիս: Ինձ թվաց՝ հարցդ Ատրգեոյին ա ուղղված, ինքն էլ պատասխանել ա, բայց դու կպատասխանե՞ս իրա հարցին: Ի դեպ, ես էլ չեմ խուսափում, հեսա ես էլ կպատասխանեմ:

Գնել ջան, վերջին հանրահավաքը կարող էր հուժկու հանրահավաք լիներ ու հենց դա ստիպեր միանալ թեկուզ նույն ՀԱԿ-ին: Ահագին մարդ կար: Մի մասը կարգին ոգևորված: Ժողովուրդը դեռ գալիս էր: «Ղրկվեցինք տներով»: Նենց որ՝ չեմ կարծում, որ քո ասած տարբերակն ա:

Հիմա ես չեմ ուզում շտապել, բայց իմ տպավորությամբ հենց ինքը՝ Րաֆֆին, չի ուզում, որ ՀԱԿ-ն իրան միանա:

Արտ, ներքին աղբյուրներից իմացել եմ, որ հոսանքը կտրել են, որ չկարողանան հանրահավաք անել: Մենակ շատ կարճ տվել են, որ Րաֆֆին կարողանա մի երկու բառ ասել: Կային մարդիկ, որ եքա ելույթներ էին պատրաստել, բայց տենց էլ թղթին մնացին իրանց ելույթները:

[Chuk]

Արտ, ներքին աղբյուրներից իմացել եմ, որ հոսանքը կտրել են, որ չկարողանան հանրահավաք անել: Մենակ շատ կարճ տվել են, որ Րաֆֆին կարողանա մի երկու բառ ասել: Կային մարդիկ, որ եքա ելույթներ էին պատրաստել, բայց տենց էլ թղթին մնացին իրանց ելույթները:

Բյուր ջան, իսկ ներքին աղբյուրներիցդ չե՞ս իմացել, թե տենց հարցերը ոնց են սովորաբար լուծում
Էդ ներքին աղբյուրի հարց չի, բոլորս էլ գիտեինք: Նաև գիտենք, որ տենց դեպքերում հեչ դժվար չի մի հատ դվիժոկ առած հանրահավաքի գնալը: Ոչ առաջին նման դեպքն ա, ոչ էլ վերջինն ա լինելու: Սեփական հոսանքի աղբյուրով հանրահավաքի գնալն էլ ընդունված պրակտիկա ա

[StrangeLittleGirl]

Ըհը, այ էս ա հարց լուծելը: Երեւի Րաֆֆին Մայր Թերեզայի թոռն ա, հենց նստեց աթոռին միանգամից մեր փոխարեն բոլոր հարցերը լուծելու ա?

Չամիչ, լավ էլի այսինքն՝ դու ուզում ես, որ ցանկացած հարց էդպե՞ս լուծվի: որ ժողովուրդը գիշեր-ցերեկ բողոքի ակցիաներով քրտնի, մինչև ինքնակոչ նախագահը ճարահատյալ հարցը լուծի: Չէ, Չամիչ, հերիք ա արդեն: Նախ ուզում ենք ընտրյալ նախագահ ունենալ, որ հենց մի ապուշություն անի, միանգամից կանգնենք՝ ասենք մեզ ու՞մ տեղն ես դրել, որ վախենա հաջորդ անգամ չընտրվելուց կամ խայտառակ լինելուց, վախենա ոտքի կանգնած ժողովրդից:

ուզում ես պնդել, որ Րաֆֆին դա ժողովրդի ընտրյալն ա? Մենք տանը 5 հոգի են, 5 հոգուց ընդամենը մեկն ա Րաֆֆուն ընտրել: Նա իմ ընտրած նախագահը չի: Սերժն էլ իմ ընտրած նախագահը չի: Հետո? հիմա ինչ անենք? իրար կոկորդ կրծենք թե որ մեկին պիտի աթոռը բաժին հասնի? Ու սա համարում եք հարց լուծել?

Փաստորեն էս ա հարցդ:

Չամիչ ջան, չգիտեմ՝ դու դպրոցում ոնց ես սովորել, բայց 5 հոգին դեռ ստատիստիկա չի: Մեր տնից էլ մի հոգու գիտեմ, որ Րաֆֆուն չի ընտրել: Մյուսները չգիտեմ՝ ում են ընտրել, էդ իրանց գործն ա, իրանց քաղաքական կողմնորոշումը, չեմ էլ հարցրել: Իսկ ես ընդհանրապես ընտրությունների չեմ գնացել: Բայց արի ամբողջական պատկերին նայենք: Րաֆֆին, հա՛, ընտրված նախագահ ա: Կամ առնվազն պիտի երկրորդ փուլ լիներ, որտեղ արդեն Սերժը ջախջախիչ պարտություն կկրեր: Դու նայի պաշտոնական տվյալներին: Րաֆֆին որտե՞ղ ա կրել: Որտեղ որ կարողացել են ամեն քվեի համար դիտորդներն ու վստահված անձիք կռիվ տալ: Որտե՞ղ ա Սերժը կրել: Որտեղ էդ կռիվն ավարտվել ա մյուս կողմի պարտությամբ: Որտե՞ղ ա Սերժը ջախջախիչ հաղթանակ տարել: Որտեղ որ ընդհանրապես մարդ չի էղել, որ կարողանա Րաֆֆու քվեներին տեր կանգնել: Հասկանու՞մ ես դա ինչ ա նշանակում: Փաստորեն, դու նորմա՞լ ես համարում կեղծված ընտրությունները: Դու հաշտվու՞մ ես դրա հետ: Ուղիղ հարցեր եմ տալիս, բայց գիտեմ, որ չես պատասխանելու, որովհետև պատասխաններ չունես: Դու մենակ փնթփնթում ես, ասում ես՝ գործ արեք: Իսկ դու անու՞մ ես: Ի՞նչ ես արել, որ Հայաստանի համար ավելի լավ լինի: Ու ի՞նչ օգուտ ա տվել դա: Պատասխանելու՞ ես հարցերիս, թե՞ էլի թռնելու ես: Նորից եմ հիշեցնում. Արտգեոյի հարցը քեզ սպասում ա:

[StrangeLittleGirl]

Բյուր ջան, իսկ ներքին աղբյուրներիցդ չե՞ս իմացել, թե տենց հարցերը ոնց են սովորաբար լուծում
Էդ ներքին աղբյուրի հարց չի, բոլորս էլ գիտեինք: Նաև գիտենք, որ տենց դեպքերում հեչ դժվար չի մի հատ դվիժոկ առած հանրահավաքի գնալը: Ոչ առաջին նման դեպքն ա, ոչ էլ վերջինն ա լինելու: Սեփական հոսանքի աղբյուրով հանրահավաքի գնալն էլ ընդունված պրակտիկա ա

Արտ, մարդիկ անփորձ են

[Chuk]

Արտ, մարդիկ անփորձ են

Չէ, Բյուր ջան Էդ մարդկանց հետ լիքը փորձառուներ կան: Կարճ էսքան բան եմ ասում՝ ցանկության դեպքում հանգիստ շարունակելու էին հանրահավաքը:
Հոսանքի հարցը լուծելու առնվազն երկու ճանապարհ կար.
1. Դվիժոկներ բերել,
2. Հոսանք քաշել մոտակա սրճարաններից, օրինակ՝ իրանց աջակցող ՀՅԴ-ի կարկառուն ներկայացուցիչ Հրանտ Մարգարյանի սրճարանից:

Բայց կար ավելի հեշտ ճանապարհ: Ժողովուրդը պահանջում էր, կանգնում ու վանկարկում էր, հոսանքը ստիպված միացնում էին:

Նույնիսկ եթե հոսանքը չմիացնեին, հանրահավաքը կարելի էր շարունակել ձեռքի բարձրախոսներով: Հա, շատ բարձր չէր լինի, բայց ավելի լուրջ պատճառ կլիներ որ մարդիկ ուշադիր լսեն միտինգները, վրդովված գան հանրահավաքի:


Էսքանը գրում եմ, որ ասեմ, որ հանրահավաքը ընդհատելու իրական պատճառը հոսանքը չէր: Դա շրջանցելը չափազանց հեշտ է:

[StrangeLittleGirl]

Բա ո՞րն էր իրական պատճառը, ըստ քեզ:

[Chuk]

Բա ո՞րն էր իրական պատճառը, ըստ քեզ:

Չգիտեմ, 2 վարկած ունեմ.
1. Ինքն էլ չգիտի ինչ ա անում ու սպոնտան, առանց մտածելու որոշում կայացրեց,
2. Վախեցավ, որ կարող ա բախում լինի կամ վարչական պատասխանատվություն:


Ուղղակի ինչ պատճառ ուզում ա լինի, եթե նախորդ օրը հոխորտում ես, որ կապ չունի քաղաքապետարանն արտոնել ա, թե չէ, մեկ ա՝ անելու ես միտինգ, ուրեմն պետք ա անես:



Բյուր, շատ հետաքրքիր իրավիճակ ա ստեղծվել: Իսկապես էս պահին ժողովուրդն ա շարժիչ ուժը, իրանից չի ինչ-որ բան կախված: Ինքը դեռ, իմ կարծիքով, չգիտի ինչ անել: Ցանկացած ուրիշ դեպքում ցանկացած ուժի կամ գործչի կողմից նման կերպ հանրահավաքը չանելը արժանանալու էր ահավոր մեծ հակառեակցիայի, ժողովուրդը քրֆելու էր ու թքեր տենց անողի երեսին: Իսկ էս դեպքում նույնիսկ ինքներս մեզ դրանից ստորացած զգալով հաջորդ անգամ նորից գնալու ենք միտինգին, չիմանալով, թե էս անգամ ինչ օյին ա խաղալու, թե վերջապես ինչ-որ մի կոնկրետ բան ենք տեսնելու:

[StrangeLittleGirl]

Չգիտեմ, 2 վարկած ունեմ.
1. Ինքն էլ չգիտի ինչ ա անում ու սպոնտան, առանց մտածելու որոշում կայացրեց,
2. Վախեցավ, որ կարող ա բախում լինի կամ վարչական պատասխանատվություն:


Ուղղակի ինչ պատճառ ուզում ա լինի, եթե նախորդ օրը հոխորտում ես, որ կապ չունի քաղաքապետարանն արտոնել ա, թե չէ, մեկ ա՝ անելու ես միտինգ, ուրեմն պետք ա անես:



Բյուր, շատ հետաքրքիր իրավիճակ ա ստեղծվել: Իսկապես էս պահին ժողովուրդն ա շարժիչ ուժը, իրանից չի ինչ-որ բան կախված: Ինքը դեռ, իմ կարծիքով, չգիտի ինչ անել: Ցանկացած ուրիշ դեպքում ցանկացած ուժի կամ գործչի կողմից նման կերպ հանրահավաքը չանելը արժանանալու էր ահավոր մեծ հակառեակցիայի, ժողովուրդը քրֆելու էր ու թքեր տենց անողի երեսին: Իսկ էս դեպքում նույնիսկ ինքներս մեզ դրանից ստորացած զգալով հաջորդ անգամ նորից գնալու ենք միտինգին, չիմանալով, թե էս անգամ ինչ օյին ա խաղալու, թե վերջապես ինչ-որ մի կոնկրետ բան ենք տեսնելու:

Հըմ, հա, ասածիդ հետ համաձայն եմ: Ստեղ անձի հարց չկա: Ինքը թողի-գնա էլ, ժողովուրդը մեկ ա ոտքի վրա ա: Ասածդ երկու կետերն էլ կարան ճիշտ լինեն: Բայց ոնց որ մանրից հասկանում եմ՝ ինչ ա անում: Ուղղակի ուզում ա բոլոր-բոլորին ոտի հանի: Բայց թե դրանից ինչ դուրս կգա, չգիտեմ: Ու երևի ինքն էլ չգիտի:

[Ruby Rue]

Ծնվել եմ Երրորդ մասում, հիմա ապրում եմ Բանգալդեշում, երկու թաղամասերում էլ <<ոսկե երիտասարդություն>> չկա,կամ եթե կան մի 20 անգամ քիչ քան <<էլիտար կենտրոնում>>, կարողա մի քիչ քյառթ են ,բայց ոչ հղփացած..... Հետո երրորդ մասցին, երբեք հանդես չի գա բատանիկ գիրք կռծողի դերում ու դասադուլի դեմ հանդես գա, քանի որ ինչպես նշեցի քյառթ են ... Սխալ ենթադրություն եք արել, մանավանդ բանվորական թաղամասում ծնվել-մեծանալը անմակարդակության պիտակ չի....

Ես էլ եմ ծնվել, մեծացել ու շարունակում եմ ապրել Բանգլադեշում, բայց պիտակավորումս զուտ կարծրատիպերից չի գալիս: Ծնված օրվանից մեր բակում կռիվներ, հայհոյախառն «խփոցիներ» եմ տեսել, պպզողներ ու թքողներ եմ տեսել, ու հակառակում համոզվել չեմ կարող, որովհետև շարունակում եմ հիմա էլ տեսնել: Ասենք եթե վիրավորում եմ էստեղ բնակվողներին, ինքս ինձ էլ պիտի վիրավորած լինեմ
Բայց իրականում պարզ է, որ մարդկանց ապրելու վայրը նկատի չունեի, ուղղակի զարմանալի է, որ բուհ-երում նման լպիրշ ու անմակարդակ մարդիկ են սովորում, որոնց տեղը միայն բորդյուրներն ու բիսետկաներն են:
Բանգլադեշում գտնվող դպրոցիցս ծանոթ տղաներ եմ հանդիպել դասադուլին դեմ գնացողների մեջ, ու իմ ասած անմակարդակ, պպզող, աջուձախ թքող երևույթներից են: Էլ չեմ խոսում էն մասին, որ փայլել են իրենց չսովորելով ու փողոցային կռիվներով:
Ես ենթադրում եմ, որ համալսարանի ղեկավարությունը համալսարանում հազիվ բավարար ստացող ուսանողներին է դուրս հանել, իսկ էդ մարդկանց գիտելիքի բացակայության ու պահվածքի ցածր մակարդակի վրա համոզված եմ

Հ.Գ. Թեմայից դուրս գրառման համար կներեք, ուղղակի սխալ էին ինձ հասկացել, չկարողացա չպատասխանել

[Sagittarius]

...


Բյուր, շատ հետաքրքիր իրավիճակ ա ստեղծվել: Իսկապես էս պահին ժողովուրդն ա շարժիչ ուժը, իրանից չի ինչ-որ բան կախված: Ինքը դեռ, իմ կարծիքով, չգիտի ինչ անել: Ցանկացած ուրիշ դեպքում ցանկացած ուժի կամ գործչի կողմից նման կերպ հանրահավաքը չանելը արժանանալու էր ահավոր մեծ հակառեակցիայի, ժողովուրդը քրֆելու էր ու թքեր տենց անողի երեսին: Իսկ էս դեպքում նույնիսկ ինքներս մեզ դրանից ստորացած զգալով հաջորդ անգամ նորից գնալու ենք միտինգին, չիմանալով, թե էս անգամ ինչ օյին ա խաղալու, թե վերջապես ինչ-որ մի կոնկրետ բան ենք տեսնելու:

ու հենց սա ա մեխը, իմ կարծիքով: Ներքևից վերև գործընթաց ա: ՈՒ դրականը այն է, ենթադրում եմ Րաֆֆիի հարցազրույցներից, որ ինքն էլ է դա հասկանում: Էտ որ ասում ա «դուք եք հաղթել», դա, իմհկ, միայն գեղեցիկ խոսքեր չեն, ինքը դա հստակ հասկանում է ու փորձում է մնացածին հասկացնի, չի փորձում թագավոր խաղալ /Րաֆֆի նախագահ կոչից հրաժարվելը/, պատասխանատվությունը փոխանցում է ժողովրդին, իսկ դա դրական է՝ պատասխանատվությունը նաև հանգում է պահանջելու իրավունքին: Ասում ա՝ դասադուլ եք անու՞մ, լավ եք անում, դա ձեր քաղաքացիական իրավունքն ա, ես էլ հետամուտ կլինեմ, որ ձեր իրավունքը հարգվի: Սա հեղափոխական մոտեցում է. քաղաքացուն առաջին անգամ հարգող մոտեցում է... ֆեոդալական համակարգից պետք է դուրս գալ, քաղաքացուն պետք չէ Տեր, որը կորոշի, թե ինքը ինչից է դժգոհ և իրեն ինչ է պետք:

Չամիչը մի հատ շատ ճիշտ բան է ասում, մենակ քաղաքական ֆիգուրներին փոխելով խնդիրը երբեք չի լուծվի, մենք էլ պտի փոխվենք: Բայց ինքը մի բան ոչ մի կերպ չի ուզում նկատել՝ սա արդեն քաղաքացիական շարժում է, ոչ միայն քաղաքական: Այն վերկուսակցական է ու ամեն ինչ պետք է արվի, որ տենց էլ մնա: Մարդիկ չպետք է նստեն և սպասեն Րաֆֆիի կամ քաղաքական որևէ այլ ուժի ուղորդման: Ընտրության օրը ժողովուրդը ցույց տվեց, որ կարող է ինքնակազմավորվել: Պետք չէ սահմանափակվել միայն ընտրությունների բողոքարկմամբ. դասադուլներ, գործադուլներ, բոլոր ոլորտների և հարթությունների խնդիրները պետք է բերվեն օրակարգ և հենց դրանցով հիմնավորվի համակարգային փոփոխությունների անհրաժեշտությունը: Հակառակ դեպքում միշտ էլ պայքարը կարող են նսեմացվել և ներկայացվել միայն քաղաքական ֆիգուրների փոփոխման ինքնանպատակ փորձ:

Բնականաբար քաղաքացիական հեղափոխությունը ավտոմատ ձևով ուղեկցվելու է քաղաքական հեղափոխությամբ, իմ կարծիքով հետևյալ կերպ՝

1. Խորհրդարանի ցրում

2. Նոր Խորհրդարանի ձևավորում /արդար ընտրությունների ապահովում՝ արդեն տեղի ունեցած քաղաքացիական հեղափոխության պայմաններում/

3. Նոր Սահմանադրության հանրաքվե

4. Պառլամենտական Հանրապետության հռչակում՝ նախագահին Անգլիայի թագուհու տիտղոսի շնորհմամբ:

Լավատես եմ: Ոչինչ չանող և չսխալվողը ավելի մեծ լուզեր է, քան փորձողը և ձախողվողը:

[Malxas]

ով իմանա՝



էս անտերը մեկ-մեկ ընենց հրաշքներ ա գործում

հ.գ. Մալխաս, սարկազմ էր

Էն վերջին տողը որ չգրեիր արդեն համապատասխան որոշում էի ընդունել «Ոսկե Հորթ» - ի Շուռայի ոճով ասած - Ես էլ եմ ուզում հրաշքներ գործել:

[Malxas]

ու հենց սա ա մեխը, իմ կարծիքով: Ներքևից վերև գործընթաց ա: ՈՒ դրականը այն է, ենթադրում եմ Րաֆֆիի հարցազրույցներից, որ ինքն էլ է դա հասկանում: Էտ որ ասում ա «դուք եք հաղթել», դա, իմհկ, միայն գեղեցիկ խոսքեր չեն, ինքը դա հստակ հասկանում է ու փորձում է մնացածին հասկացնի, չի փորձում թագավոր խաղալ /Րաֆֆի նախագահ կոչից հրաժարվելը/, պատասխանատվությունը փոխանցում է ժողովրդին, իսկ դա դրական է՝ պատասխանատվությունը նաև հանգում է պահանջելու իրավունքին: Ասում ա՝ դասադուլ եք անու՞մ, լավ եք անում, դա ձեր քաղաքացիական իրավունքն ա, ես էլ հետամուտ կլինեմ, որ ձեր իրավունքը հարգվի: Սա հեղափոխական մոտեցում է. քաղաքացուն առաջին անգամ հարգող մոտեցում է... ֆեոդալական համակարգից պետք է դուրս գալ, քաղաքացուն պետք չէ Տեր, որը կորոշի, թե ինքը ինչից է դժգոհ և իրեն ինչ է պետք:

Չամիչը մի հատ շատ ճիշտ բան է ասում, մենակ քաղաքական ֆիգուրներին փոխելով խնդիրը երբեք չի լուծվի, մենք էլ պտի փոխվենք: Բայց ինքը մի բան ոչ մի կերպ չի ուզում նկատել՝ սա արդեն քաղաքացիական շարժում է, ոչ միայն քաղաքական: Այն վերկուսակցական է ու ամեն ինչ պետք է արվի, որ տենց էլ մնա: Մարդիկ չպետք է նստեն և սպասեն Րաֆֆիի կամ քաղաքական որևէ այլ ուժի ուղորդման: Ընտրության օրը ժողովուրդը ցույց տվեց, որ կարող է ինքնակազմավորվել: Պետք չէ սահմանափակվել միայն ընտրությունների բողոքարկմամբ. դասադուլներ, գործադուլներ, բոլոր ոլորտների և հարթությունների խնդիրները պետք է բերվեն օրակարգ և հենց դրանցով հիմնավորվի համակարգային փոփոխությունների անհրաժեշտությունը: Հակառակ դեպքում միշտ էլ պայքարը կարող են նսեմացվել և ներկայացվել միայն քաղաքական ֆիգուրների փոփոխման ինքնանպատակ փորձ:

Բնականաբար քաղաքացիական հեղափոխությունը ավտոմատ ձևով ուղեկցվելու է քաղաքական հեղափոխությամբ, իմ կարծիքով հետևյալ կերպ՝

1. Խորհրդարանի ցրում

2. Նոր Խորհրդարանի ձևավորում /արդար ընտրությունների ապահովում՝ արդեն տեղի ունեցած քաղաքացիական հեղափոխության պայմաններում/

3. Նոր Սահմանադրության հանրաքվե

4. Պառլամենտական Հանրապետության հռչակում՝ նախագահին Անգլիայի թագուհու տիտղոսի շնորհմամբ:

Լավատես եմ: Ոչինչ չանող և չսխալվողը ավելի մեծ լուզեր է, քան փորձողը և ձախողվողը:

Շնորհակալություն եմ դրալ, բայց ասածներիդ հետ մասամբ համաձայն եմ, մասամբ՝ ոչ: Այո, առաջին հերթին ինքներս էլ պետք է փոխվենք: Լիքը մարդիկ կան, որ պահանջում են ներկայիս իշխանությունների հրաժարականը ու գուցե ճիշտ են: Բայց եթե խորամուխ լինենք նրանց վարած անձնական կյանքի մեջ, ապա կարող է բացահայտենք, որ մեկը վարորդ է և հիմնարկի մեքենան օգտագործում է նաև իր անձնական կարիքների վրա, մյուսը ձևակերպված է մի հիմնարկում, բայց ստանալով լրիվ աշխատավարձ օրական 2 ժամ քիչ է աշխատում: Այսինքն, այդքանն է կարողանում ի շահ իրեն ծառայեցնել, այդքանն է անում ու հետևաբար նա չի կարող մեղադրել ուրիշներին, որոնք գուցե իրենից ավելի լավն են, պարզապես նրանց հնարավորություններն են ավելի մեծ:

Իսկ ահա նախագահականը խորհրդարանականով փոխելու հետ այնքան էլ համամիտ չեմ: Ինչո՞վ է այն ավելի հարմար: Ինքս միայն մեկ օգուտ եմ տեսնում. 2 ընտրության տեղը 1 ընտրություն կլինի և պետական ծախսը կպակասի:

[Hda]

Գնել ջան, վերջին հանրահավաքը կարող էր հուժկու հանրահավաք լիներ ու հենց դա ստիպեր միանալ թեկուզ նույն ՀԱԿ-ին: Ահագին մարդ կար: Մի մասը կարգին ոգևորված: Ժողովուրդը դեռ գալիս էր: «Ղրկվեցինք տներով»: ....

հլա հուժկուի վախտը չի, կրակը որ թեժացնես տակը կպնի կամ կվառվի:Մարդը հլա որ խմորն ա հունձում, որ մի համով պիցցա ստացվի, շրջաններ էլ գնացել ա համեմունքի հետևից:

Հիմա ես չեմ ուզում շտապել, բայց իմ տպավորությամբ հենց ինքը՝ Րաֆֆին, չի ուզում, որ ՀԱԿ-ն իրան միանա:

Chuk էսքան վախտ դու սխալված կա՞ս : Ոչ միայն Րաֆֆին, ես էլ չեմ ուզում որ ՀԱԿը միանա: Ես ուզում եմ, որ Լևոնը միանա ժառանգությանը