Բագրատյան Հրանտ
Հայրիկյան Պարույր
Հարությունյան Արամ
Հովհաննիսյան Րաֆֆի
Ղուկասյան Անդրիաս
Մելիքյան Արման
Սարգսյան Սերժ
Սեդրակյան Վարդան
Քվեաթերթիկը կդարձնեմ անվավեր
Չեմ մասնակցի ընտրություններին
Մեֆ, ջոկու՞մ ես իրա ասածի սխալը որն ա: Ինքը ասում ա՝ մեռանք նախագահ փոխելով, բան չի փոխվում: Բայց ջոկու՞մ ես, որ մենք չենք էդ նախագահ փոխողը, իրանք են: Հա, թող լինի ժողովրդի մեղքը, որ իրանք կարացել են ժողովրդի փոխարեն նախագահ փոխել: Բայց սխալ ա ասելը, որ էսքան փոխեցինք, բան չի փոխվի, որովհետև դեռ նախադեպը չի էղել չգիտենք ոնց ա լինում, երբ նախագահն ընտրվում ա: Եթե, իհարկե, չհաշվենք 91-ը, բայց էն ժամանակ լրիվ ուրիշ իրավիճակ էր, ով էլ լիներ, ընտրվելու էր:
Mephistopheles (26.02.2013), Ներսես_AM (26.02.2013), Տրիբուն (26.02.2013)
Mephistopheles (26.02.2013), Տրիբուն (26.02.2013)
StrangeLittleGirl (26.02.2013), Նաիրուհի (26.02.2013), Ներսես_AM (26.02.2013), Տրիբուն (26.02.2013)
Չամիչ, մեր նախագԱները հլա որ Սովետ միության սերնդից են էղել, ու էն ժամանակ բանակը կայֆավատ էր, գնում սեքս անել էին սովորում ռուսաստանները հետ էին գալիս, բայց արի ու տես մեծացան լավ նախագահ չդարձան, մի հատ էլ մեծ հարցական ա սեքս անել գոնե սովորեցին թե չէ, բայց էս չէի ուզում ասեի, էս պահին կա մի գերխնդիր, դա էս ռեժիմից ազատվելն ա, Րաֆիին արտասհմանյան ագենտ ա, հայաստանի բնակչության մենթալիտետը չունեցող, հեքիաթներին հավատացող թե ով, դա երկրորդական ա, կարևորը էն ա , որ նրա մոտ ստացվի, իսկ նրա մոտ հլը որ ստացվում ա...
էսքան աշխաևհ ես տեսել, բայց իսկապես քանի որ էտ քո ասած "նորմալ" երկրների քաղաքացի չես եղել, ու իրանց "ընտրական" պրոսեցներին չես մասնակցել գոնե որպես շահագրգիրռ անձնավորություն, դրա համար էլ էտ հեքիաթներին ես հավատում:
իմ իմանալով մի հատ երկիր կա աշխարհի վրա, որտեղ ընտրությունները բավականին մոտ են Ընտրություն կոչվելու /չնայած իդեալական, քո ապտկերացրած ընրությունից կիլոմետրերով հետու է / - դա Նիկարագուան է:
Մնացածում ֆինանսա-գեղարվեստական միջոցառում է, լավ կամ վատ բենմականացված:
Չամիչ (26.02.2013)
Րաֆֆիի նոր կարգախոսը… Տեր ողորմեա…
Աթեիստ (26.02.2013)
բողոքի ցույց՞, դա ամնե տեղ էլ անում են: ուրիշ հարց ա, թե դա ով ա գեներացոնում ու ինչ նպատակով ա գենեռացնում:
էլի եմ ասում, ընտրություննրե որպես այդպիսին աշխարհում գոյություն չունի: դա խաբկանք է, մի հնարանք, որի միջոցով միջինացված քաղաքացու մոտ իլուզիա է ստեղծվում, թե ինքն է ընտրում:
իշխանություններին էլ զգոն էն պահում ոչ թե երկրի քաղաքացիները, այլ փողատերերը, մագնատները: իսկ եվրո-ամերիկո նախագահները ընդամենը իրանց մոտ պայմանագրային աշխատողներ են: իսկ ընտրություններ կոչվածը - թատրոն:
իմիջայլոց, աշխարհում իմ իմացած ամենաայլանդակ թատրոնը- դա ԱՄՆ-ի ընտրությունները են: ...միշելՕբաման .... օսկար
![]()
ԴՎ ջան, ես էլ եմ համաձայն, որ ԱՄՆ-ից սկսած ընտրություն ասվածը ամեն տեղ էլ թատրոն է: Բայց համոզված եմ, որ էդ թատրոնին ժողովրդի ակտիվ մասնակցությունը խթան է գոնե կյանքի որակի մինիմում նորմալացման համար: Քանի որ թատրոնի իշխանական դերասաները ստիպված են լինելու մինիմում պահանջները ի կատար ածել խաղի շարունակողը լինելու հնարավորությունը չկորցնելու համար:
Նոր դրանից հետո մնացած հարցերի մասին կարող ենք խոսել՝ գիտություն, մշակույթ, կրթություն, հեռուստատեսություն, ուղեղների լվացում և այլ հետաքրքիր երևույթների մասին: Այսինքն նախ շարքային մարդը պիտի դուրս գա սոցիալական խնդրից, հետո նոր կհասկանանք, թե ինքը ո?վ է ընդհանրապես... Իսկ քանի դեռ շարքային մարդը խեղդված է սոցիալական խնդրով, նա լիարժեք բացահայտվելու հնարավորություն չի ունենալու: Ես չեմ ասում, թե դա կհանգեցնի լավ կամ վատ բանի: Դա ընդամենը կնպաստի մարդու ևս մեկ աստիճանի բացահայտմանը, ու իմ կարծիքով դա կլինի այն աստիճանը, որով մենք կհասկանանք, թե իրականում ո?րն է մեր մեջ առաջնայինը՝ սե?րը, թե? ատելությունը:
հ.գ. ինչոր փիլիսոփայական ստացվեց: Մեֆի ականջը կանչի...
Հա, հույզն է լոկ մնայունը՝
Մնացյալը անցողիկ…
Ingrid (26.02.2013)
Նիկոլը մուգիկի տզզոցը հանում ա
A long time ago, in a galaxy far, far away...
Մի փոքր ուշացումով, զուտ որպես հետաքրքիր վերլուծություն Մանուչարյանի կողմից:
Հա, հույզն է լոկ մնայունը՝
Մնացյալը անցողիկ…
Շառլին եք ասում, Սերժն Թանգյանն էլ ա շնորհավորելԻհարկե ուրիշ ձև ա շնորհավորել
«Հարգելի պարոն նախագահ,
Շնորհավորում եմ Ձեր հաղթանակի առթիվ: Հաղթանակ նշանակում է ստանալ ձայների մեծամասնությունը, իհարկե՝ ժողովրդավարության դեպքում: Հիմնվելով բազմաթիվ ՀԿ-ների արձանագրած կեղծարարությունների վրա, անկախ ԵԱՀԿ զեկույցից, գիտականորեն անհնար է թվում, նույնիսկ՝ Ձեզ համար, պարոն նախագահ, իմանալ, թե արդյոք ստացե՞լ եք ձայների մեծամասնությունը, թե՞ ոչ:
Բավական ծիծաղելի է ստացվում, այնպես չէ՞, որ Դուք՝ Հայաստանի նախագահը, ներքուստ լիովին համոզված չեք, թե Դո՛ւք եք ժողովրդի ընտրած ղեկավարը: Անձնապես ես կվրդովվեի նման պարագայում: Եթե ես ուզենայի ղեկավարել իմ ժողովրդին, ես շատ կուզենայի, որ նրանք ինքնուրույն կատարեն այդ ընտրությունը:
Այլապես ես կտիրեի Հայաստանին և կկոչեի ինձ Հայաստանի գեներալ-նահանգապետ կամ բռնապետ դե յուրե կամ որևէ այլ ինքնակոչ ածականներ՝ ըստ իմ այդ օրվա քմահաճույքի: Միգուցե ձեր կուսակցությունը հսկողությունից դո՞ւրս է եկել, և օլիգարխների խավիարը վերջացել է, ու նրանք ցանկանում են, որ լավ ժամանակները չվերջանա՞ն: Ինչևէ, ժամանակն է փոփոխության: Ազնվորե՞ն եք հաղթել, թե՞ ոչ, ինչ-որ կերպով Դուք այժմ նորից նախագահ եք:
Ի՞նչ է դա նշանակում Ձեզ համար: Այո, Արցախը կարևոր է բոլորիս համար, և պետք է պայքարենք այնտեղ բնակվող մեր եղբայրների համար: Բայց ես նկատի ունեմ, թե ինչպե՞ս եք պատրաստվում հայերի շահերը պաշտպանել Հայաստանում և աշխարհում: Ինչպե՞ս եք պատրաստվում երկիրը հանել այս տնտեսական, սոցիալական և քաղաքական ճգնաժամից: Օբաման գոնե հույս է խոստանում՝ չնայած հիասթափեցրել է բոլորիս:
Տարիներ առաջ ես արշավանք սկսեցի՝ խնդրելով նախագահ Օբամային հետամուտ լինել իր խոստմանը և ճանաչել Հայոց ցեղասպանությունը: Դուք երդվել եք պահպանել Հայաստանի սահմանադրությունը, պաշտպանել երկիրը արտաքին և ներքին թշնամուց;
Նրանք, ովքեր գողանում են ընտրությունները ժողովրդից, համարվում են ներքին թշնամիներ և պետք է պատժվեն: Ձեր պարտքը պետք է լինի այն ի կատար ածել, եթե նույնիսկ, ոմանց համար այն կեղծավորություն թվա: Դուք նաև պետք է նկատի ունենաք խորհրդարանի լուծարումը և լինեք այն առաջին հայ ռեֆորմիստ նախագահը, որը անում է ամեն ինչ, համոզվելու, որ ապագա ընտրություններն արդար և ներկայացուցչական լինեն:
Սե՛րժ, նրանք, ովքեր ինձ գիտեն, գիտեն նաև, որ ես անարդարություն հանդուրժել չեմ կարող: Բազմաթիվ սփյուռքահայերի նման՝ ես միշտ վարանել եմ Ձեր իշխանությունը քննադատելուց ուղղակիորեն և հրապարակայնորեն: Բայց այն փաստը, որ ժողովրդի անհամար բազմությունը տառապում է ձեր իշխանության տակ կաշառակերության և անարդարության պատճառով, կշեռքի նժարները խախտում է բոլորիս համար: Դուք պետք է սա իմանաք:
Հայաստանը անհապաղ կարիք ունի oրենքի իշխանության առավել, քան որևէ այլ բանի: Ոչ ոք չի կարող լինել oրենքից բարձր:
Դուք կարող եք այն իրագործել հիմա, անձնական oրինակով և նախագահական հրովարտակով: Միացե՛ք մեզ, Սերժ: Ոգևորե՛ք մեզ:
Խնդրում եմ՝ ընդունե՛ք այս կոչը:
Շնորհակալ եմ ժամանակ տրամադրելու համար,
Խաղաղություն:
Սերժ Թանգյան»:
ստեղից
Բարև Վարդան
«Ես 28-ին գալիս եմ հանրահավաքի». Վարդան Պետրոսյան
Զարուհի Մեջլումյան
Հարցազրույց - Երեքշաբթի, 26 Փետրվարի 2013, 11:18
Ինչո՞ւ որոշեցիք հենց այս պահին վերադառնալ Հայաստան, սովորաբար Դուք ամռանն եք գալիս ու ամեն անգամ նոր ներկայացմամբ: Կա՞ արդյոք նոր ներկայացում, որը համահունչ է նախագահական ընտրություններին հաջորդող այս իրավիճակին:
Արդեն սկսել էի այս տարվա նոր ներկայացման նախապատրաստական աշխատանքները. միջազգային մեծ ներկայացում էի ծրագրավորել, ֆրանսիական և հայկական ուժերով, բայց հիմա դադարեցնում եմ գործի ընթացքն ու գալիս Երևան: Այս անգամ ներկայացմամբ չեմ գալիս. գալիս եմ մասնակցելու Ազատության հրապարակում` փետրվարի 28-ի հանրահավաքին:
Պատրաստվո՞ւմ եք ելույթ ունենալ Ազատության հրապարակում: Երբևէ այնտեղ ելույթ ունեցե՞լ եք:
Երբեք ելույթ չեմ ունեցել Ազատության հրապարակում. ո՛չ հարթակից, ո՛չ էլ ներքևում: Չեմ թաքցնում` երբեմն ուզել եմ, երբ զգացմունքները խեղդել են, բայց ինձ զսպել եմ՝ հասկանալով գործի պատասխանատվությունը:
Ի՞նչքան եք մնալու Հայաստանում:
Չեմ կարող ասել... ես չեմ գալիս ինչ որ ծրագիր իրականացնելու, գալիս եմ դժվար պահին մարդկանց կողքին կանգնելու...կմնամ ինչքան անհրաժեշտ կլինի...
Արդյո՞ք Ֆրանսիայից հետևում էիք Հայաստանի նախագահական ընտրություններին: Ինչպիսի՞ն էին Ձեր դիտարկումները:
Հետևել եմ, այո՛, քարոզարշավին, ընտրությունների ընթացքին և հետընտրական զարգացումներին... ըստ իս, այսպիսի ընտրություններ մեզ մոտ դեռևս չեն եղել... բայց հեռվից որոշ բաներ կարող են այնքան էլ ճիշտ չթվալ. կգամ, տեղում ամեն ինչ ինձ համար ավելի պարզ կդառնա...
Փոփոխությունների անհրաժեշտության մասին բոլորն են խոսում՝ դիմադիր, թե ընդդիմադիր. ինչպիսի՞ փոփոխությունների կողմնակից եք Դուք անձամբ:
Այսօր Հայաստանում ստեղծվել է բացառիկ հնարավորություն` երկիրը վերակառուցելու: Եվ ո՛չ թե կոսմետիկ, այլ` ռադիկա՛լ, խորքայի՛ն փոփոխություններ անելու: Քաղաքական ուժերը պետք է իրենց մեջ ուժ գտնեն, հրաժարվեն ամեն տեսակի հավակնություններից ու նստեն երկխոսության: Մենք մի անգամ արդեն այդ բացառիկ հնարավորությունը կորցրինք, այս անգամ սխալվել չի կարելի: Սա՛ է պահի հրամայականը: Ինչու՞ է մեր քաղաքական միտքն աշխատում ըստ մինչ այժմ գործող ստանդարտների: Այդ ստանդարտները տանելու են դեպի փակուղի: Ինչու՞ մենք ռիսկ չենք անում մտածել, որ կարելի է գտնել միանգամայն նոր, բացառիկ ճկուն, մինչ այժմ պատմությանն անհայտ և հայ ժողովրդի ու հայ պետականության շահերից բխող լուծումներ... Կրկնում եմ, այսօր մեզ մոտ ստեղծվել է բացառիկ հնարավորություն` աշխարհը ցնցելու հեղափոխության հայկական տարբերակով...
Սպասո՞ւմ էիք ժողովրդական նման ալիքի բարձրացման, թե՞ կիսում էիք այն կարծիքը, որ ընտրությունների ելքը կանխորոշված է:
Ո՛չ, ակեղծ պիտի լինեմ: Ո՛չ: Ես էլ արդեն շատ շատերի նման կարծում էի, որ ընտրությունները կանցնեն պասիվ, անտարբերության մթնոլորտում, ընտրությունների ելքն արդեն որոշված էր, և մխիթարում էի ինձ նրանով, որ գոնե «հայկական ձմեռը» նախընտրելի է «արաբական գարունից»: Բայց կատարվեց անսպասելին: Եվ դա արեց ժողովուրդը: Հույսը կտրած, վտանգի ու սպառնալիքների տակ, ինչ-որ ներքին բնազդով, զգալով պահի օրհասականությունը, նա գնաց ու իր խղճի ձայնը տվեց: Նա իրեն չդավաճանեց, իսկ մենք՝ այդպես մտածողներս, դավաճանեցինք և պետք է մեր սխալն ուղղենք... երբ տեսա առաջին հանրահավաքի կադրերը` տարեց մարդիկ, մեր հայրերն ու մայրերը, որոնց մեծ մասի զավակներն այժմ աշխատում են օտար երկրներում, լուռ, համեստ, մի քիչ էլ հուսահատ, մի քիչ էլ անպաշտպան, բայց արժանապատիվ, եկել, կանգնել են իրենց իրավունքները պաշտպանելու, ես ամաչեցի, այո՛, ուզեցի ամոթից գետինը մտնել: Բայց հետո` խոնարհվել նրանց առաջ: Այո՛, ժողովուրդը մեծ հաղթանակ է տարել: Եվ պատահական չի` արցախյան շարժման 25-րդ տարեդարձն է: Ինչպես այն օրերին, այնպես էլ հիմա, ամեն մարդ հաղթահարեց ինքն իր մեջ վախն ու անտարբերությունը ու գնաց վճռական քայլի: Ինչպես և արցախյան շարժումը, անպես էլ այս լուսավոր «Բարևը» հեղախոխություն չի, այլ ինքնամաքրման ճանապարհ: Եվ իսկական հոբելյանը նշում են ոչ թե շամպայնով ու մեդալների բաժանմամբ, այլ հենց այսպես` ինքնամաքրմամբ ու լուսավոր գործերով: Հայ ժողովուրդն այսօր նորից ոտք դրեց լույսի ճանապարհին:
Աղբյուր՝ lragir.am
Հա, հույզն է լոկ մնայունը՝
Մնացյալը անցողիկ…
Այս պահին թեմայում են 3 հոգի. (0 անդամ և 3 հյուր)
Էջանիշներ