Rhayader-ի խոսքերից
…
Մեր զորամասում ծառայում էր յոթ զինվոր (ԱԱԾ պահակային ծառայության առանձնահատկություններից է): Բացի ինձանից ու ևս մեկ տղայից, մնացածը քյառթուներ էին: Քյառթուներից երկուսը, «կարգին, հարգված տղաներ», քնում էին նույն անկողնում, սեղանի մոտ մեկը գլուխը մյուսի ծնկներին էր դնում, իրենց անկողնու մոտ էլ ծաղկամանով ծաղիկներ էին դնում ու վարագույրներն էլ բանտիկներով էին ամրացրել: Ու բացի ինձանից, մյուս ոչ քյառթու տղայից ու դրսից եկած ախպեր/ընկեր/բարեկամներից (տարբերություն չկա, թե ում), ոչ ոքի երևույթը տարօրինակ չէր թվում: Մնացած քյառթուներն ասում էին՝ «բա իսկական ախպերությունը տենց ա լինում»: Նշեմ, որ անկողնու վրա քնում էին ոչ ոտ-գլուխ սկզբունքով: Երկուսից ոչ մեկը Երևանից չէր: Հետևությունները թողնում եմ ձեզ:
…
Էջանիշներ