Զվարճալի պատմություններ

[Valentina]

Մտա մեր շենքի մոտի խանութ, մեկ էլ աչքս ընկավ պատուհանին, տեսնեմ լույսերով սարքած տոնածառը Նոր Տարվանից մնացել ա: Ժպտալով ասում եմ.
-Յա, էս ձեր մոտ հլը Նոր Տարի ա:
Լավ չհասկացան ինչ եմ ասում կրկնեցի: Մեկ էլ.
-Հա՜, էտ միշտ կա, ես էլ գիտեմ ուզում ես մեր Նոր Տարին շնորհավորես:

Հ.գ. բա՛

[Universe]

Էսօր մեկը զանգելա Armmedicine.com ում գրված ռեկլամնի պլաշադկի համարով, ասումա մասաժ անում ե՞ս
Խառնելա էլի, մասաժի մասին նյութա կարդացել, կողմից իմ ռեկլամնա տեսել, մտածելա էտա, զանգենք, կարողա կպնի

[Նարե91]

Հազար տարի ա ՝ չեմ զվարճացրել, եկեք մի քիչ զվարճացնեմ
Երկու օր առաջվա դեպք եմ պատմում:
Խոհանոցում եմ, մեկ էլ՝ դռան զանգ: Պապիկս գնաց, որ բացի: Ես էլ դռանը չմոտեցա: Հենց խոհանոցից շատ վատ, բայց լսում եմ, որ մի երիտասարդ տղա ա: Բարևեց ու... լսեցի «օռանժ» բառը… «Յախք, զզվցրին թողին, օրը քանի՞ անգամ կարելի ա գալ ու օռանժի քարտ առաջակել»,- ինձ-ինձ մտածեցի ու որոշեցի գնամ ու մի լավ անպատվեմ…
Արագ-արագ գնացի հասա դռան մոտ ու առանց բարևելու միանգամից վրա տվեցի.
– Կներեք, բայց մեզ օռանժի քարտ պետք չի…
Ու արդեն ուզում էինք դուռը փակել, բայց էդ տղեն, ում ձեռքին ինչ-որ նարնջագույն ծալծլած բան կար, նախ զարմացավ, հետո սկսեց անզուսպ ծիծաղել… ու մինչև ինքը ուշքի կգար, ես ջղային-ջղային շարունակեցի.
– Չէ ուղղակի չեմ հասկանում իմաստը... ամեն օր գալիս եք, ամեն օր ասում ենք պետք չի... գոնե ձեր մոտ նշումներ արեք էլի…
– Այ քուրիկ ջան ի՞նչ օռանժ, ի՞նչ բան, ուղղակի ուզում էի իմանալ էս կարող ա՞ ձերն ա... մեր պարանին էր փաթաթված,- ասաց անծանոթ երիտասարդը՝ ձեռքի նարնջագույն շապիկը մեկնելով ինձ…
Լրիվ ապուշ վիճակում էի՝ իմ դեբիլության պատճառով

[Smokie]

Պատմության գլխավոր հերոսին (անունը դնենք Արսեն) չեմ ճանաչում:

Մի անգամ Արսենը զանգում ա ընկերոջը: Հեռախոսով շատ կոպիտ տոնով ասում են, «էշի մեկը սխալ ես զանգել» ու անջատում: Արսենին իհարկե ահավոր դուր չի գալիս էսպիսի վերաբերմունքը, համարը ֆիքսում ա: Դրանից հետո երբ ուզում, զանգում ա էդ մարդուն, ասում «դու էշ ես» ու անջատում հեռախոսը:

Մի անգամ էլ Արսենը ուզում էր բենզին լցնելիր մեքենայի մեջ: Մի ուրիշ մարդ միանգամից առաջ ա ընկնում ու ինքն ա լցնում սկզբից: Էս մեքենայի հետեւում գրած էր «վաճառվում է» ու հեռախոսահամարն էր նշված: Էս համարն էլ ա մտապահում Արսենը ու էդ օրվանից երկու հոգու ա զանգում, ասում «դու էշ ես»:

Մի ամիս անց Արսենը որոշում ա մի օյին խաղալ ու վերջնականապես թարգել էս զանգերը: Զանգում ա մեքենա վաճառողին իմանում հասցեն: Հետո զանգում ա առաջին էշին, ասում «դու էշ ես» ու էս անգամ չի անջատում հեռախոսը: Էշը հարձակվում ա վրան «եթե ես քեզ գտնեեմ, քո համար լավ չի լինի...» Արսենը տալիս ա երկրորդ էշի հասցեն ու զանգում իրան: Ինքն էլ ա նույնը ասում: Արսենը ասում ա «ես գալիս եմ քո մոտ»: Զանգում ա ոստիկանություն, ուղարկում էդ հասցեով ու ինքն էլ ա գնում: Իսկ էնտեղ երեք հոգի իրար սպանում էին:

Դաժան ա, բայց դե... խնդալու ա

[Ripsim]

Մի տղա քայլում է երեկոյան ժամին ոչ այնքան մարդաշատ վայրով: Նկատում է, որ դիմացից մի աղջիկ է քայլում: Աղջկա անհանգիստ շարժումներից զգացվում է, որ մտածում է, թե տղան իրեն է հետևում: Տղան ստիպված արագացնում է քայլերը, որ առաջ անցնի, բայց աղջիկը վախից ինքն էլ է արագացնում քայլերը...ու էդպես շարունակ Այսպիսի "անհարմար" իրավիճակից վախեցած աղջիկը որոշում է մի պատահական մուտք մտնել: Թարսի պես հենց այն մուտքը, որտեղ ապրում է տղան...Տղան էլ է բնականաբար մտնում նույն մուտքը, բարձրանում է առաջին հարկ (որտեղ իր տունն է գտնվում), արագ հանում է տան բանալիները, որ աղջիկը հասկանա թյուրիմացությունը...
Բայց աղջիկը այնքան էր վախեցած ու շփոթված, որ չի նկատում բանալիները...ավելի շուտ աչքին ամեն ինչ որիշ ձև է երևում... Ու մինչև տղան կհասցներ բացել դուռը-ԴԴԽԿ...մենեջմենթի հաստ գիրքը իջնում է խեղճ տղայի ճակատին.
Աղջիկ:Ինչու եք ինձ հետապնդում
Տղա: (արագ-արագ, որ խուսափի մյուս հարվածից) Սպասեք, սպասեք, ես Ձեզ չեմ հետապնդում, սա իմ տունն է, տուն էի գալիս ուղղակի

[Nimra]

ինչ հետաքրքիրա, նույն պատմությունը քույրս էր պատմել իրենց դասարանի մասին, Հ -ն էլ Համոն էրՙ , բայց էդ եղել է մոտ 18 տարի առաջ.- հետաքրքիրա, պատմությունները միշտ կրկնվում են, թե նույն պատմությունն է

[Nimra]

Աաաա՜, նոր Ֆեյսբուքում մի նկար տեսա, էս պատմությունը հիշեցի.
Երևի վեցերորդ կամ յոթերորդ դասարան էինք: Թաղում էինք կազմակերպել : Սեղաններից մեկը կոտրված էր, վերևի էտ փայտը տղաները վերցրել էին, մեր դասարանի Հ....-ին դրել վրան ու լացախառը տանում էին...Կարծեմ Ակսել Բակունցի նկարն էր գլխավերևը Մեկ էլ արդեն ուսերին դրած «դագաղը», տղաները դուրս եկան միջանցքում պտտելու, մեկ էլ տնօրենը կամ փոխտնօրնենն (չեմ հիշում) դիմացները դուրս եկան: Էտ «դագաղ»-ը մոտ երկու մետր բարձրությունից տղաները բաց թողեցին ու մտան դասարան.....աաաա՜, էն ոնց դղրդաց գետինը, խեղճ Հ..... Էտ ծաղիկները մի կողմ էին ընկել, նկարը մի կողմ.......Մանկական հիշողություններ են, կարոտում եմ հին դասարանս Բա որ համերգ էինք տալիս ....

մոռացել էի մեջբերել

[Hayk Avetisyan]

Անհավանական պատմություն.
Համակարգչային որոշ ծրագրերի տիրապետող վիզ անձը գնում է աշխատանքի ընդունվելու:
Տնօրենը հարցնում է word, corel գիտես?
ֆիզ անձը զարմացած դուրս է գալիս սենյակից արագի մեջ ոռը քորել սովորելու

[Vaio]

Նորմալ հայերի էշ պատասխաններ. Վահրամ Սահակյան

ՀԱՐՑ ԱՌԱՋԻՆ
-Ինչո՞ւ ես սոց. ցանցերում (կամ, email-ը) լատինառ գրում…
ԷՇ ՊԱՏԱՍԽԱՆՆԵՐ
1. - Ըտենց եմ սովորե…
2. Հավես չկա փոխելու (Էդ փոխելը մի շարժում ա, էլի)
3. KDWIN-ս փչացել ա (Փչացել ա՝ նորը դիր)
4. Ի՞նչ տարբերություն…
5. Իմ կոմպը հայերեն չունի (Վայ քո, արա)

ԸՆԴՈՒՆԵԼԻ ՊԱՏԱՍԽԱՆՆԵՐ
-Հեռախոսից եմ գրում։
-Ուրիշի համակարգչից եմ գրում, տառերի դասավորությունն ուրիշ է։

ՀԱՐՑ ԵՐԿՐՈՐԴ
- Ինչո՞ւ հեռախոսը չես վերցնում, ամբողջ օրը զանգել եմ։
ԷՇ ԿԱՄ ՍՈՒՏ ՊԱՏԱՍԽԱՆՆԵՐ
-Ինձ զանգ չի էկել…
-Բատարեյկեն նստել էր, չէի տեսել…(Որ նստել էր, էշ, ո՞նց էին զանգերը գնում)
-(ԿԱՆԱՑԻ ՊԱՏԱՍԽԱՆ) -Քրոջս էրեխուն էի պահում (Ի՞նչ կապ ուներ)
-Ավտոն խփել եմ, բռատ, ավտոյի դեմը չկա… (ՄԻ ՀԱՐՑՆՈՂ ԼԻՆԻ, ԴՈ՞Ւ ԻՆՉԻ ԿԱՍ… ՈՒ ՀԱՋՈՐԴ ՕՐԸ ՊԱՏԱՀԱԲԱՐ ՏԵՍՆՈՒՄ ԵՍ ԻՐ ԱՎՏՈՅՈՎ ՀԱՆԳԻՍՏ ՖՌՖՌԱԼԻՍ)
ԸՆԴՈՒՆԵԼԻ ՊԱՏԱՍԽԱՆՆԵՐ
-Հեռախոսը տանն էի մոռացել (Չնայած դա էլ կարա սուտ լինի՛
-Վատ էի զգում, ձայնն անջատել էի (Դա էլ կարա սուտ լինի)
--------------------------------------------
ԱՆԱՍՈՒՆ ԱՐՏԱՀԱՅՏՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ ԵՐԿՈՍՈՒԹՅԱՆ ԺԱՄԱՆԱԿ
1.
ԷՇ - Էրեկ իրիԳունն ի՞նչ էիր անում…
ԴՈՒ - Մի աղջկա հետ էի…
ԷՇ - Յա՞… Ըտե՞նց… Մենակ-մենակ, հա՞…
(ԱՆԱՍՈՒՆ, ԴԱ ԿԻՆ Ա, ՀՈ ՎԻՍԿԻԻ ՇԻՇ ՉԻ՞ ՈՐ ԿԱՆՉԵՄ ԻՐԱՐ ՀԵՏ ԽՄԵՆՔ… ՏԱՎԱՐ, ԷԼԻ, Ի՞ՆՉ ԱՍԵՍ)
2.
-Վարպետ ջան, ես խնդրեցի, չէ՞, որ խոհանոցի պատերը յուղաներկով ներկեք…
ԷՇ ՎԱՐՊԵՏ - Ո՞նց, ախպեր, յուղաներկ որ անեմ՝ պատերը չեն շնչի!!! (ՀԱՅԵՐԵՆՈՒՄ ԷՍ ԲԱՑԱԿԱՆՉԱԿԱՆ ՆՇԱՆԸ ՉԿԱ, ԲԱՅՑ Ո՞ՆՑ ՉԴՆԵՍ)
3.
ԷՇ - Ու էս տուֆտա հեռախոսն արժի 900 դոլար… Խի՞ ըտե՞նց որ…
ՎԱՃԱՌՈՂ - Դե, ամենավերջին ամերիկյան սմարթֆոնն ա…
ԷՇ -Արա, ախպեր, տո լավ է, դոդ գլուխ ամերիկացիներն ո՞վ են է՞, ամերիկացի, ամերիկական… Ո՞վ են դրանք… ոչ ազգություն ունեն, ոչ տրադիցիա… Կարա՞ ախպեր, քո ամերիկացան հայի պես խաչքար սարքի… Բա դրանց սուտի ժպտալները ախպեր… Ֆուցն ազգ են… Դրանց լամփուշկեն փչանում ա՝ վարԲեԴ են կանչում, որ փոխի, ունե՞ն իրանք հայի շինարար, ճարտար, ոսկե ձեռները…
(ՍԱ ԱՍՈՂԻՆ ՊԻՏԻ ԶՐԿԵԼ ՀԱՄԱԿԱՐԳԻՉ ՈՒՆԵՆԱԼՈՒՑ, ՈՒ ՊԻՏԻ ՏԱՍ, ՈՐ ԿԱՊՈՒՅՏ «ԵՐԱԶ» ՔՇԻ, ՈՒ ԷԴ ԿԱՊՈՒՅՏ ԵՐԱԶՈՎ ԷԼ ՋԱՀԵԼ-ՋԱՀԵԼ ԷԹԱ)

4.
ՀԱՐՑ - Կարող ա՞ կարենաս ինձ մի քիչ փող տաս։
ՊԱՏԱՍԽԱՆ - Էդքան չունեմ, բրատ…
5.
ԷՇ ԿԻՆ - (ՆՍՏԱԾ Է ԲԱԶՄՈՑԻՆ) Վայ, ականջողս ընկավ… (ՈՒԶՈՒՄ Է ԿՌԱՆԱԼ, ՈՐ ՎԵՐՑՆԻ)
ՏՂԱՄԱՐԴ - (ՆՍՏԱԾ Է ԴԻՄԱՑԻ ԲԱԶՄՈՑԻՆ) Ես կվերցնեմ… (ԿՌԱՆՈՒՄ է ՈՒ ՄԱՆԳԱՄԱՅՆ ՊԱՏԱՀԱԲԱՐ ՁԵՌՔԸ ՔՍՎՈՒՄ Է ԷՇ ԿՆՈՋ ԾՆԿՆԵՐԻՆ)
ԷՇ ԿԻՆ - Ի՞նչ ե՞ս անում…
ՏՂԱՄԱՐԴ - Ի՞նչ եմ անում…
ԷՇ ԿԻՆ - Դու գիտե՛ս ինչ ես անում… Ես… ես դեռ պատրաստ չեմ…
(ԹԵ ԱՍԱ ԻՆՉԻ՞Ն ՊԱՏՐԱՍՏ ՉԵՍ ՈՒ Ո՞Վ Ա ՈՒԶՈՒՄ, ՈՐ ԴՈՒ ՊԱՏՐԱՍՏ ԼԻՆԵՍ ԸՆԴՀԱՆՐԱՊԵՍ… ԽԱՇՎՈՂ ՁՈՒ ԵՍ, ՆՐԲԵՐՇԻԿ ԵՍ, ՊԻՈՆԵՐ ԵՍ, Ի՞ՆՉ ԵՍ, ՈՐ «ՊԱՏՐԱՍՏ» ԼԻՆԵՍ… ԹՈՒՀ)
------------------------------------
ԵՎ ՎԵՐՋԱՊԵՍ ԱՄԵՆԱԱՆԱՍՈՒՆ, ԱՄԵԱԶԶՎԵԼԻ ՈՒ ԱՄԵՆԱ-ԵԶ ՍՈՒՏԸ, ՈՐ ԱՍՈՒՄ ԵՆ ՉԻՆՈՎՆԻԿՆԵՐԻ ՔԱՐՏՈՒՂԱՐՈՒՀԻՆԵՐԸ

ԶԱՆԳԱՀԱՐՈՂ - Բարեւ ձեզ։ Այսինչ Այսինչյանն է, ես կցանկանայի խոսել պարոն Այնինչ Այնինչյանի հետ…
ԱՆԱՍՈՒՆ ՔԱՐՏՈՒՂԱՐՈՒՀԻ - Գիտե՞ք, ինքը խորհրդակցման է…
ՎԱՅ ՔՈ, ԱՐԱԱԱԱԱ……

www.slaq.am/arm/news/71270/

[Smokie]

Մի օր՝ (այսինքն Նոյի թվին ) մեր դուռը ծեծեցին, գնում բացում ենք, իսկ դռան մոտ կանգնած արդեն ծանոթ դեմքով մարդը հումորի ձևով, դեմքին գծագրված բարությամբ ու ներումահայցությամբ ասում ա:
- Կարող ա էսօր պե՞տք լինի ժավել

[erexa]

Մի կոստյումի պատմություն կապված հարազատներիս հետ:

Մի քանի տարի առաջ, Մոսկվայից մորեղբորս տանը՝ առաջին անգամ հյուրեր են գալիս: Հյուրերից մեկը՝ հետ գնալուց, կոստյումը մոռանում ա, մորեղբորս տանը: Մի քանի օր անց, մյուս հարազատներս էլ են պատրաստվում գնալ: Մորեղբորս կինը տեսնում ա, ինչ-որ անծանոթ կոստյում ա իրենց տանը կախած, ենթադրում ա, որ մեր հարազատներից մեկը՝ նվեր ա բերել, մյուս մորեղբորս: Էդ մորեղբորս ասում ա, Էս կոստյումը հետդ տուն տար, քեզ Y... նվեր ա առել: Մորեղբայրս էլ վերցնում ա կոստյումն ու գնում իրենց տուն՝ Փարիզ: Մի քանի օր անց, մորաքույրս տեսնում ա, որ նոր կոստյումը եղբորը մեծ ա, որոշում ա, իր ծանոթ դերձակի մոտ տանի, կոստյումը կարճացնել տա, թևերն էլ կտրել: Մորեղբայրս համաձայնվում ա: Մի խոսքով՝ դերձակը կոստյումը կարճացնում ա, թևերը կտրում, մորեղբայրս էլ կոստյումը հագնում ա էն հուսյով, որ իր նվերն ա: Մի որոշ ժամանակ անց, Մոսկվայից ժամանած հյուրը զանգում ա, մորեղբորս տուն, (որի տանը հյուրընկալվել էր) բա թե՞ կոստյումս ձեր տանն եմ մոռացել, կխնդրեի հետ ուղարկեք: Մորեղբորս կինը, շտապ զանգում ա Փարիզ, մորեղբորս ասում՝ բա գիտես էն կոստյումը, որ հետդ տարար, քո նվերը չի, այլ Մոսկվայից ժամանած հյուրի կոստյումն ա, խնդրեց, որ հետ ուղարկենք` Մոսկվա : Շուտով եղբայրդ գալույա ձեր տուն, հետը կուղարկեք: Մորեղբայրս էլ, բա թե՛ էդ կոստյումը կարճացրել ենք տվել, թևերն էլ կտրել, մի 2 անգամ էլ հագել եմ: Վա՜յ, վայները գցում են հարազատներս: Վերջում Մոսկվայից «եկած նվերը » էդպես էլ մնում ա մորեղբորս, չհասնելով տիրոջը:

Զգույշ եղեք, ձեր շորերն էլ մի մոռացեք ուրիշների տանը, քանի որ սենց դեպքեր են լինում:

[Նաիրուհի]

Մալխասի ծանոթ բժիշկները մի օր առաջարկում են գնալ նրա ջազ-ակումբում խմելու։ Մալխասը հարցնում է, թե ի՞նչ խմիչք են գերադասում, կոնյա՞կ, վիսկի՞, թե՞ ինչ-որ այլ բան։ Բժիշկներն ասում են, որ իրենք միայն քաշած օղի են խմում։ Մալխասը պատասխանում է.
-Ես ժողգործիքներով չեմ զբաղվում։

[Vaio]

Անչափահասներին, «բարեպաշտ» կանանց, հավերժ կույսերին` չկարդալ. Վահրամ Սահակյան

(հայհոյանքը անպակաս է)

[Chuk]

Անչափահասներին, «բարեպաշտ» կանանց, հավերժ կույսերին` չկարդալ. Վահրամ Սահակյան

(հայհոյանքը անպակաս է)

Ուղղակի հետաքրքիր է, էս անասունությունը հիացա՞ծ ես դրել, թե՞ ուղղակի ուզում ես մեզ ցույց տաս էս անբարոյականի անմակարդակությունը:

[ivy]

Չգիտեմ՝ էս մարդը ինչ ա (գիժ, ուրիշ տեսակի հիվանդ, մարդատյաց, հայատյաց, թե եսիմ ինչացու), բայց ինքը իր ինչորության մեջ կատարյալ ա: Այ սենց լրիվ կատարյալ:
Դրա համար իր գրածները կարդալուց կատարյալ հաճույք եմ ստանում, թեև հեչ անպայման չի, որ հետը գոնե մի գրամ համաձայն լինեմ: