Զվարճալի պատմություններ

[My World My Space]

ՀՀ ԱՆ 19 պոլիկլինիկայում եմ։

Ռեգիստրատուրայում մի տղամարդ հարցնում # հասցեից Օրդուխանյան Թադևոսի անկետան, աշխատողը մի 10 րոպե փնտրելուց հետո հայտարարում ա.
- Էդ հասցեում Թադևոս չկա, մենակ Մաթևոս կա…
- Ոչինչ, դա տվեք…

3-րդ հարկ։ Փնտրում եմ վիրաբույժին։ Պարզվում ա վիրաբույժը նստում ա տրավմատոլոգի կաբինետում, իսկ տրավմատոլոգը պլաստիկ վիրաբույժի կաբինետում, վերջինս էլ համատեղության կարգով օտոռինոլարինգոլոգ ա (չգիտեմ էլ ճիշտ գրեցի, թե չէ)…

ընդ որում վիրաբույժի կաբինետի վրա գրված ա, որ ինքը աշխատում ա 13:30 - 16:48…:eek:

uploadfromtaptalk1332931060331.jpg

Հ.Գ. հլը ստեղ եմ, նոր բան լինի կգրեմ…

[Lusinamara]

Բառիս Բունիմաստովի առօրյայից



Նախկին դասախոսիս այցելության էի գնացել` ամբիոն:
- Բարեւ Ձեզ, ինչպե՞ս եք, գործերից ի՞նչ կա,- հարցնում եմ:
- Վատ եմ, Լուսին ջան, ես էս հարցը պիտի բարձրաձայնեմ, էլ չեմ դիմանում…
- Ի՞նչ է եղել:
- Լուսին, մի վայրկյան ազատ ժամանակ չունեմ: Ես այնպիսի գործ եմ ընտրել, որպեսզի կեսօրին տանը լինեմ, երեխեքս դասից գալիս են……, իսկ հիմա……:
Մտածում էի արդարանում է, որովհետև կուրսեցիս բան էր խնդրել, բայց այնպիսի հայացք ընդունեցի, որ շարունակեք, գուցե օգտակար լինեմ:
- Ամեն օր, ժամը երեքից յոթը, բառիս բուն իմաստով, ես գտնվում եմ հեռակաների լծի տակ:

Այն ժամանակ իր դրության մեջ մտա, բայց տանը պահի տակ հիշեցի, ծիծաղս եկավ

[einnA]

Մեր հարևանի թոռնիկը երեք տարեկան է ու ամեն ինչին ինքը հատուկ անուններ է կպցնում: Հա, ասեմ, որ հատուկ ուշադիր է կանացի բարեմասնությունների նկատմամբ

Էնքան են էս էրեխուն ասել` ամոթ է, չի կարելի, որ էլ բան չի մնացել, որ կարելի լինի:
Մի օր հյուր է գալիս իրանց բարեկամներից մի կին, որն ունի շատ փարթամ բարեմասնություններ: Էս էրեխեն գնում-գալիս է, նայում է, վերջը չի համբերում. մորն ասում է` մամ, էս ինչ մեծ ա ամոթը (կրծքերը):

[laro]

Աաաա՜, նոր Ֆեյսբուքում մի նկար տեսա, էս պատմությունը հիշեցի.
Երևի վեցերորդ կամ յոթերորդ դասարան էինք: Թաղում էինք կազմակերպել : Սեղաններից մեկը կոտրված էր, վերևի էտ փայտը տղաները վերցրել էին, մեր դասարանի Հ....-ին դրել վրան ու լացախառը տանում էին...Կարծեմ Ակսել Բակունցի նկարն էր գլխավերևը Մեկ էլ արդեն ուսերին դրած «դագաղը», տղաները դուրս եկան միջանցքում պտտելու, մեկ էլ տնօրենը կամ փոխտնօրնենն (չեմ հիշում) դիմացները դուրս եկան: Էտ «դագաղ»-ը մոտ երկու մետր բարձրությունից տղաները բաց թողեցին ու մտան դասարան.....աաաա՜, էն ոնց դղրդաց գետինը, խեղճ Հ..... Էտ ծաղիկները մի կողմ էին ընկել, նկարը մի կողմ.......Մանկական հիշողություններ են, կարոտում եմ հին դասարանս Բա որ համերգ էինք տալիս ....

[Varzor]

Աաաա՜, նոր Ֆեյսբուքում մի նկար տեսա, էս պատմությունը հիշեցի.
Երևի վեցերորդ կամ յոթերորդ դասարան էինք: Թաղում էինք կազմակերպել : Սեղաններից մեկը կոտրված էր, վերևի էտ փայտը տղաները վերցրել էին, մեր դասարանի Հ....-ին դրել վրան ու լացախառը տանում էին...Կարծեմ Ակսել Բակունցի նկարն էր գլխավերևը Մեկ էլ արդեն ուսերին դրած «դագաղը», տղաները դուրս եկան միջանցքում պտտելու, մեկ էլ տնօրենը կամ փոխտնօրնենն (չեմ հիշում) դիմացները դուրս եկան: Էտ «դագաղ»-ը մոտ երկու մետր բարձրությունից տղաները բաց թողեցին ու մտան դասարան.....աաաա՜, էն ոնց դղրդաց գետինը, խեղճ Հ..... Էտ ծաղիկները մի կողմ էին ընկել, նկարը մի կողմ.......Մանկական հիշողություններ են, կարոտում եմ հին դասարանս Բա որ համերգ էինք տալիս ....

Էտի մեր դասարանն ա եղել

[laro]

Էտի մեր դասարանն ա եղել

Դժվար թե

[Ժունդիայի]

Ընտանիքի միակ երեխան թեման տեսա, մի դեպք հիշեցի ինձ հետ կապված:

Եղբայրս նոր էր ծնվել, սկսել էի ահավոր խանդել: Քանի որ ուշադրության կենտրոնում չէի այլևս, ամեն ինչ անում էի, որպեսզի բոլորը տնգլը տնգլը անեին ինձ: Օրերից մի օր չդիմացա, գնացի ու էրեխիս քիթը թեթև կծեցի: Հմի հո չի ճչում, ձենն աշխարհով մեկ ա արել: Արածիցս փոշմանելով՝ սկսեցի ախպորս այտերը շոյել, որպեսզի հանգստանա: Մեկ էլ, չգիտեմ՝ որտեղից, տատս հայտնվեց ու հո չսիլլեց ինձ, աչքերիցս կայծերը թռան:

Ու դրա համար տարիներ շարունակ տատս ինձ անընդհատ երեսով էր տալիս, լեննականցուն բնորոշ չափազանցությամբ, չոփը գերան դարձրած, բոլորին պատմում միջադեպի մասին: Ինձ էլ ամեն անգամ, բա թե՝ բալա ջան, բայց քու մեջդ ինչխոր մանյաչըսկի բաներ կան, էն պիջիկ ախպորդ ընչի՞ էիր ժամերով սիլլա քաշում:

Սիլլա, էն էլ՝ ժամերով:

Հորս արև, էսօրվա պես հիշում եմ, ընդամենը թեթև կծեցի:

[Ինչուիկ]

Մի պատմություն հիշեցի փոքր եղբորս հետ կապված...
Երևի 2 կամ 3 տարեկան կլիներ, ամառ էր, երեկոյան ժամերին, միշտ դուրս էր գալիս բակ խաղալու, այդ ժամանակվա իր ամենալավ ընկերները 6 կատուներն էին:
Մի օր սովորականի նման խաղում էր,ավելի ճիշտ, նրանց հոգու հետ էր խաղում, երբ հանկարծ լացելով մտավ տուն ու ասեց, որ կատուն կծեց, չանգռեց ձեռքը:
Մինչ մայրս փորձում էր հանգստացնել եղբորս, ես կամաց մոտեցա ու հարցրի, թե ինչ արեց, որ կատուն կծեց: Նա անմեղ հայացքով նայեց վրաս ու ասեց.
- Ես՞, ես բան չեմ արել, սկզբում ականջներն էի քաշում, հետո բեղերը, հետո պոչի հետ էի խաղում, մեկ էլ թաթիկի եղունգն էի ուզում պոկեմ:
Ես բան չեմ արել:

[Universe]

Ֆեյսբուքից

ՄԻ ԲԱՆ ՊԱՏՄԵՄ` ՔԱՂԱՔԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆԻՑ ՄԻ ՔԻՉ ՇԵՂՎԵՔ

Օրերից մի օր Երևանի դպրոցներից մեկում ստուգման էի: Տնօրենը ոգևորված ներկայացնում էր դպրոցը.
-Տեսեք, թե ինչ կարգապահություն կա իմ դպրոցում: Որ դասարանի դուռն ուզում եք` բացենք: Բոլոր աշակերտները համազգեստով են: Ոչ մի երեխա իրավունք չունի առանց համազգեստի դպրոց մտնելու:
Այսպես ոգևորված խոսելով բացեց դասարաններից մեկի դուռը: Աշակերտներից մեկը դասին նստած էր կարմիր սպորտային համազգեստով:
-Այ տղա, ինչու դպրոցական համազգեստով չես,-հարցրեց տնօրենը:
-Տիկին ԱՅՍԻՆՉՅԱՆ,- ես երեկ դասի չէի եկել ու չգիտեի, որ էսօր ստուգող է գալու:
ՍԻՐՈՒՄ ԵՄ ԵՐԵԽԱՆԵՐԻ ԱՆՄԻՋԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆԸ

[Yevuk]

Համակուսեցուս պրակտիկայի տեղը՝ բանկում, հայտարարված էր մրցույթ, վարկային մասնագետի թափուր աշխատատեղի համար: Հարցազրույցի ժամանակ մի աղջկա հարցնում են, թե ինքը երբևէ ֆակտորինգ կամ լիզինգ արել ա, աղջիկը պատասխանում ա՝ ոչ, քանի որ դեռ ամուսնացած չեմ:

[Արևհատիկ]

Գործընկերուհուս երեխեքը տուն-տունիկ են խաղում` մթոմ աղջիկը տղայի մաման ա ու տղային պիտի տանի մանկապարտեզ Ձեռից բռնում ա, տանում տան մյուս սենյակը, դուռը փակում, գալիս:
Մեկ էլ տղան սկսում ա հոնգուր-հոնգուր, բարձր ձայնով լացել
Գործընկերուհիս աղջկա վրա ջղայնանանում ա, թե
-Այ, աղջիկ, դե որ չի ուզում, մի խաղացեք էլի:
Տղան.
-Չէ, մամ, բայց ես ուզում եմ խաղամ (ու էլի լացում ա)
-Բալես, բա որ ուզում ես խաղաս, խի՞ ես լացում:
-Մա՜մ, բա պարտեզում լացում են

[Lusinamara]

Երկու թեթև պատմություն լեզվի սայթաքման մասին.

. Էսօր դասախոսս մանիպուլյացիայի փոխարեն ասաց «մանիպուլպուլյացիա»


. Մի երկու օր առաջ էլ տատս /երևի սերիալների սպասումն էր էլի, կիրակի էր/ ասաց. «պասպորտի սերիալը», ես էլ ուղղեցի, թե «սերիալ չի, սերիա ա», պատասխանեց. «Սերիա ա, Պաղեստին ա, ինչ ա՞»

[VisTolog]

‎- Ոչխարի աչքը քարով խփել հանել եմ
- Ու՞մը, խի՞ ես խփել
- Հով ոչխարներս! Թռավ դեմքիս, քարով խփի աչքին արունա գալիս: Ի՞նչ անեմ
- Աղոթի
- Սանտավիկ էլ չի կպնում





Մեղկ էր:

[Նաիրուհի]

Արցախում արշավի ժամանակ Թարթառն ընկերուհուս տարավ, տղաները հազիվ փրկեցին, բայց դե մի քիչ ուշքի գալուց հետո շարունակեցինք քայլել։ Հաջորդը մի պուճուրիկ, 20-25 սմ խորությամբ առվակ պիտի անցնեինք, տղաներից մեկն էս աղջկան ասաց.
-Մի´ վախեցի, հանգիստ մտի ջուրը։ Որ ասի՝ արի գնանք, չգնաս։

[VisTolog]

Բերետ թեստ


Կամաց քայլերով իրանցից առաջ եմ անցնում, մինչև իրենք կհասնեն ինձ, մտածում եմ թե ինչ պետքա ասեմ, եթե ինձնով հետաքրքրվեն: Կանգնեցի Օպերայի մոտ, սկսեցի մատերս ճտճտացնել: Դրանից երևի իրանց թվումա թե ագրեսիվ ես ու ուզում ես ինչ-որ մեկին այ տենց ճտճտացնես: Երկուսով մոտեցան ինձ.


- բա՞նա եղել ապեր


Ստեղ արդեն իմ «կռուծիտնա» գնում:
- 44 համարը ստեղից ո՞ր կողմա գնում, ա՞ջ թե ձախ
սա հարցնումա կողքի բերետին - 44-ը ստեղից ո՞ր մասա գնում, - չգիտեմ ապեր
- ընգեր, քեզ ո՞ր մասնա պետք
- պլանի գլուխ
- պլանի գլու՜խ... գնա էն կանգառից 70-ը նստի, բարձրանումա վերև
- բայց էս ժամին 70 համարը կա՞
- խի հիմա քանի՞սնա
- մոտավոր 12նա
- ապեր սենց հել, էն կանգառից կգա կնստես մի բան


Մինչև ես էս մի բերետի հետ էի որոշում ոնց են բարձրանում պլանի գլուխ, կողքի կանգնածը ինձ էր ուսումնասիրում


- հետևդ ի՞նչա դրած
- տետրա
- հա, լավ
- խի դու ի՞նչ մտածեցիր
- ասի կարողա բոմբ-մոմբա, բերել ես օպերան պայթցնես
- չէ, թարգել եմ հետս բոմբեր ման տալը...





Հետո իմ համար ոտքով բարձրացա վերև, նստեցի 44-ը, որը իմ ամենօրյա երթուղայիննա ու եկա տուն: