Նոր բանակից էինք խոսում քուրիկս ասաց.
-Որ Հայաստանում աղջիկների բանակ լիներ՝ ես կվախենայի գնալ. դասալիք կլինեի...
-Հա բայց ինչի՞
-Որովհետև աղջիկներից կվախենայի...
Նոր բանակից էինք խոսում քուրիկս ասաց.
-Որ Հայաստանում աղջիկների բանակ լիներ՝ ես կվախենայի գնալ. դասալիք կլինեի...
-Հա բայց ինչի՞
-Որովհետև աղջիկներից կվախենայի...
իսկ մարդը
վախենում ա
որ իրան
չեն սիրի:
Ameli (27.11.2011), armen9494 (27.11.2011), Cassiopeia (01.02.2012), Claudia Mori (27.11.2011), Freeman (27.11.2011), Inna (27.11.2011), Lusina (27.11.2011), Mark Pauler (27.11.2011), Monk (27.11.2011), Nare-M (19.12.2011), One_Way_Ticket (27.11.2011), Varzor (29.11.2011), VisTolog (04.12.2011), Հայուհի (18.12.2011), Մանուլ (04.02.2012)
Տատիկս հին նկարների ալբոմն է բացել նայում, ասում է.
–Սամվելը մինչև հարմարվեց բանակին, արդեն հետ գալու ժամանակն էր:
Փոքր, դպրոցական ախպերս վրա բերեց.
–Ես էլ եմ տենց
–
Мы, красивые женщины, обязаны казаться глупыми, чтобы не беспокоить мужчин.
Норма Джин Мортенсон
Սերիալ եմ նայում, աղջիկը.
-Մենք որ ամուսնանաք ու՞ր ենք գնալու
-Ո՞նց ուր, մեր տուն
-
-Հա ի՞նչ, բա մաման վրեդ չխոսա՞, չասի՞ էս սենց չի նենց ա, դու էլ լացելով մտնես սենյակդ, իրիկունը բողոքես ինձ, ես էլ մորս պաշտպանեմ
-Ի
-Հա ի՞նչ, չես ուզո՞ւմ կիսուրի համն էլ իմանաս:
Ու ստեղ իմ մտքով անցավ այ այս սլայլիկը, կարող ա սոված էի, չգիտեմ
Мы, красивые женщины, обязаны казаться глупыми, чтобы не беспокоить мужчин.
Норма Джин Мортенсон
Նուշություն-ի խոսքերից
Շատ ուժեղ մեքսիկացի հայ է
Ակամայից մի պատմություն հիշեցի:
ՆԿՎԴ-ի գործակալները բերման են ենթարկում մի անձնավորության, որը ցանկացել էր ԽՍՀՄ-Լեհաստան սահմանը հատել: Բնականաբար վախեցած նստած է, իսկ ՆԿՎԴ-ի սպան հոգեբանական ճնշումն ուժեղացնելու համար մի քանի րոպե լուռ շրջում է սահմանախախտի գլխավերևում: Վերջապես նստելով սևեռեւոն նայում է նրան և հարցնում.
- Անուն, ազգանուն:
- Արմեն Շաքարյան:
- Իսկ եթե նորից հարցնեմ, - խորամանկ հայացքով հարցնում է ՆԿՎԴ-ի սպան:
- Իվան Սախարով:
- Հըմմ, ... իսկ ավելի կոնկրետ
- Ավրաամ Սախարովիչ
- ՇալոմՄենք քեզ վաղուց էինք փնտրում` Աարոն Ցուկերման ...
Լոխ մունք ենք, մնացածը` լոխ են...
aragats (07.12.2011), Cassiopeia (01.02.2012), Firegirl777 (19.12.2011), Freeman (29.11.2011), John (30.11.2011), laro (29.11.2011), Mark Pauler (29.11.2011), Monk (29.11.2011), Moonwalker (29.11.2011), Nare-M (19.12.2011), Ripsim (29.11.2011), Smokie (29.11.2011), V!k (21.12.2011), VisTolog (04.12.2011), Անտիգոնե (29.11.2011), Գեա (29.11.2011), Հայուհի (18.12.2011), Նաիրուհի (30.11.2011), Ուլուանա (04.02.2012), Ռուֆուս (29.11.2011)
Մի երկու ամիս առաջ:
Կապանցի բարեկամներիցս մեկը՝ 12 տարեկան Դավիթը ինձ հարցնում ա:
-Գեւորգ դու ի՞նչ ես սովորում:
-Հնչյունային ռեժիսուրա:
-Բա էդ ի՞նչ են սովորացնում էդտեղ:
-Դե օրինակ, մի համերգի ժամանակ, պիտի նայեմ, տեսնեմ գործիքները ո՞նց են նվագում, գործիքների ձայնը (ուժգնությունը) փոխեմ:
-Բա դու հիմա ո՞ր գործիքի ձայնն ես կարողանում փոխես:
Էստեղ սաղ ներկաներով հո՜ չծիծաղեցիիի՜նք:
Երաժշտությունը բավական է կյանքի համար՝ բայց մի ամբողջ կյանքը բավական չէ երաժշտության համար:
Սերգեյ Ռախմանինով
Նոր «Նա ՁԻԱՀ-ով հիվանդ է...» թեման աչքովս ընկավ, մի պատմություն հիշեցի...
2002 թե 2003թ-ի ամառն էր, չգիտեմ ոնց հաջողացրի հիվանդանալ: Գնացի բժշկի, մոտս թոքաբորբ կասկածեց, խորհուրդ տվեց, որ գնամ թոքերս նկարեմ ու նկարը տանեմ իր մոտ կլինիկա: Ինքն էլ աշխատում էր «Արմենիկում» կլինիկայում, որի տեղը չգիտեի ու մենակ գիտեի, որ չգիտեմոր համարի ավտոբուսը դրա մոտով ա անցնում:
Մի խոսքով, պատկերացրեք Երևանյան շոգ օգոստոսյան մի օր, ավտոբուս է բարձրանում մի գունատ երիտասարդ՝ հաստ սվիտերը հագին, ձեռքին՝ կիսաթափանցիկ ցելոֆանի մեջ թոքերի ռենտգենի նկար, տեսքը՝ ծանր հիվանդի ու ավտոբուսի վարորդին խնդրում ա «Արմենիկում»-ի մոտ կանգնել
Ավտոբուսի մեջ ազատ տեղ գտա, նստեցի, նույն պահին շուրջս 3 շարք շառավիչով մարդիկ էվակուացրին իրենց տեղերը ու գնացին ամենավերջը կանգնեցին (ինչքան ինձանից հեռու էդքան լավ)Ամբողջ ճանապարհին ավտոբուսի ժողովուրդը վրես էր նայում, մեկը խղճահարված, մեկը ջղայնացած, մեկը անտարբեր, նույնիսկ վարորդն էր հայելու միջով անընդհատ մունաթ հայացքով վրես նայում: Երևի մտածում էին, թե էդ ինչ վատ կյանք եմ ապրել, որ էս օրի եմ հասել: Հասանք «Արմենիկում», վարորդին փող եմ տալիս, չի վերցնում, թե «Իջի տղա ջան, ախպոր պես ավտոբուսիցս իջի»:
Բարեբախտաբար բժիշկս թոքերի ռենտգենը նայելուց հետո եկավ էն եզրակացության, որ մոտս ընդամենը սովորական թոքաբորբ ա
I may be paranoid but no android!
Alphaone (06.01.2013), Amaru (07.09.2013), armen9494 (05.12.2011), Arpine (29.11.2011), CactuSoul (04.12.2011), Cassiopeia (01.02.2012), Claudia Mori (01.12.2011), einnA (12.12.2011), Freeman (02.12.2011), Jarre (05.01.2013), John (30.11.2011), Kita (04.12.2011), laro (29.11.2011), ministr (25.12.2011), Monk (07.12.2011), Nare-M (19.12.2011), Rammstein (12.12.2011), Ripsim (29.11.2011), Smokie (29.11.2011), V!k (21.12.2011), Valentina (29.11.2011), Varzor (30.11.2011), VisTolog (04.12.2011), Գեա (29.11.2011), Էլիզե (04.12.2011), Հայուհի (18.12.2011), Նաիրուհի (30.11.2011), Ուլուանա (04.02.2012), Վահե-91 (04.12.2011)
փհաաաաաա՜յյյ նման դեպք իմ հետ էլ ա եղել էս գարնանը, երբ պոլիկլինիկայում տուբերկուլյոզ բացահայտող ինչ-որ դեղ էին ներարկել, հետո ռեակցիայի արդյունում թևս թույլատրլի սահմանից ուռել էր, վայենկմն էլ ուղարկեց տուբերկուլյոզի դիսպանսեր… ես էլ եդ ժամանակ վատառողջ էի քղքղկում էի... տենց ճանապարհին մի քանի հատ հազացի, մեկ էլ որ վերջում ասեցի տուբերկուլյոզի դիսպանսեի մոտ կպահեք.. մեկ էլ մի կին վաաաաաաա՜յ... տղա ջան բա շուտ ասեիրՆոր «Նա ՁԻԱՀ-ով հիվանդ է...» թեման աչքովս ընկավ, մի պատմություն հիշեցի...
2002 թե 2003թ-ի ամառն էր, չգիտեմ ոնց հաջողացրի հիվանդանալ: Գնացի բժշկի, մոտս թոքաբորբ կասկածեց, խորհուրդ տվեց, որ գնամ թոքերս նկարեմ ու նկարը տանեմ իր մոտ կլինիկա: Ինքն էլ աշխատում էր «Արմենիկում» կլինիկայում, որի տեղը չգիտեի ու մենակ գիտեի, որ չգիտեմոր համարի ավտոբուսը դրա մոտով ա անցնում:
Մի խոսքով, պատկերացրեք Երևանյան շոգ օգոստոսյան մի օր, ավտոբուս է բարձրանում մի գունատ երիտասարդ՝ հաստ սվիտերը հագին, ձեռքին՝ կիսաթափանցիկ ցելոֆանի մեջ թոքերի ռենտգենի նկար, տեսքը՝ ծանր հիվանդի ու ավտոբուսի վարորդին խնդրում ա «Արմենիկում»-ի մոտ կանգնել
Ավտոբուսի մեջ ազատ տեղ գտա, նստեցի, նույն պահին շուրջս 3 շարք շառավիչով մարդիկ էվակուացրին իրենց տեղերը ու գնացին ամենավերջը կանգնեցին (ինչքան ինձանից հեռու էդքան լավ)
Բարեբախտաբար բժիշկս թոքերի ռենտգենը նայելուց հետո եկավ էն եզրակացության, որ մոտս ընդամենը սովորական թոքաբորբ ա
երևի խեղճերը գնացել են տուն ժավելով վաննա են ընդունել
armen9494 (05.12.2011), Arpine (29.11.2011), CactuSoul (04.12.2011), Cassiopeia (01.02.2012), Claudia Mori (01.12.2011), einnA (12.12.2011), Freeman (02.12.2011), Jarre (05.01.2013), John (30.11.2011), Kita (04.12.2011), Mark Pauler (12.12.2011), Monk (07.12.2011), Nare-M (19.12.2011), Ripsim (29.11.2011), V!k (21.12.2011), Valentina (29.11.2011), Varzor (30.11.2011), VisTolog (04.12.2011), Հայուհի (18.12.2011), Նաիրուհի (25.05.2019), Ուլուանա (04.02.2012), Ռուֆուս (29.11.2011), Վահե-91 (04.12.2011)
Մի հատ լեննականցի հեռու բարեկամ ունեինք, բացի էն, որ հետամնաց ու անգրագետ էր նաև ահավոր նախանձ կին էր: Տենց մարդ չկար ում անուն չկպցներ:
Դե ես էլ չէի անտեսվել իրա ցուցակից: Դմբլդոխը ուրիշ բան չէր կարողացել գտնել, ակնոց կրելս այիբ էր դարձրել: Օրերից մի օր լսեցի, ոնց էր ասել. «Իլաքեմ էդ Մարինեի մեձ տղեն, ագնոց կըդնե»:
Ստեյեն ասե՝ խելառ տերդ թաղեմ:
Մի օր եկել էր մեր տուն, սկսեց տղուն գովալը, բա թե՝ «Ես ու Հայկս խալխի տունը ի՜նչ թազա տեխնիգա կտեսնինք, տղես կսե մամա ջա´ն, չմդաձես, հեկուց առնիմ բերեմ: Մենա՜գ տեսնիգ, թե երեգ Հայկս ինչ էր բերե, տունը դրե՝ փը՜սսսս: Ուրեմն բուխանկեն սպեսնա կկդրիս, մեջը կկոխիս, երգու րոբեմ հեդո ծլնը՜գ՝ լույսը կվառվի, հացերը միջից դուրս կըթռնին, տա՜ք-տա՜ք: Քա վա՜յ, պդի տեսնիք՝ ի՜նչ կուլդուրա է, ի՜նչ կուլդուրա է:
Բոլոր ճանապարհները տանում են դեպի մահ: Մոլորվի´ր:
Բրազիլի պատմությունը
Չուտես, չխմես, օր ու գիշեր իրան նայես:
aerosmith (06.12.2011), Ameli (04.12.2011), armen9494 (05.12.2011), CactuSoul (04.12.2011), Claudia Mori (04.12.2011), E-la Via (03.12.2011), einnA (12.12.2011), Freeman (03.12.2011), h_jak (05.12.2011), Jarre (05.01.2013), Kita (04.12.2011), Lion (03.12.2011), Lionne_en_Chasse (04.12.2011), Lusinamara (03.12.2011), Meme (21.12.2011), murmushka (05.12.2011), Nare-M (19.12.2011), Rammstein (12.12.2011), Renata (03.12.2011), Smokie (06.12.2011), Valentina (03.12.2011), VisTolog (04.12.2011), Արէա (03.12.2011), Դեկադա (03.12.2011), Ինչուիկ (04.12.2011), Հայուհի (18.12.2011), Նաիրուհի (03.12.2011), Նուշություն (05.12.2011), Շինարար (03.12.2011), Ուլուանա (04.02.2012), Վահե-91 (04.12.2011)
Երեկ երթուղայինից իջա, մի քանի րոպե քայլեցի, զգում եմ` իմ երթուղայինը ինչ-որ չի անցնում...մտածեցի` էլի են մարդիկ իջնում.......մի 15 րոպեից հիշեցի, որ 500 դրամ եմ տվել վարորդին, բայց մանրը չեմ վերցրել: Եզրակացություն` Կծու կարմիր չիլիական պղպեղ լսելը վնաս է դրամապանակին, հատկապես` մարշուտկայից իջնելիս, ականջակալներով....ով գիտի` խեղճ վարորդը ինչքա~ն էր գոռացել` մա~նրը:
Տվե'ք ինձ անհրաժեշտ միջոցներ, և ես հենց հիմա կուղևորվեմ Պոլինեզիա:
Ameli (06.12.2011), armen9494 (05.12.2011), Arpine (05.12.2011), Cassiopeia (01.02.2012), Claudia Mori (05.12.2011), Firegirl777 (19.12.2011), Freeman (05.12.2011), Inna (12.12.2011), Lion (18.12.2011), Mark Pauler (12.12.2011), Meme (21.12.2011), Monk (07.12.2011), Nare-M (19.12.2011), Smokie (05.12.2011), Ինչուիկ (05.12.2011), Հայուհի (18.12.2011), Նաիրուհի (07.12.2011), Նարե91 (07.12.2011), Ռուֆուս (05.12.2011)
Երբ առաջին անգամ Հայաստան վերադարձանք, տատս, իմանալով, որ պոպոկի մուրաբա շատ եմ սիրում, մի հատիկ զակատ ինձ համար պահել էր: Ոփշմ, տուն եկանք, տեղավորվեցինք, տատուս հարցրեցի ու՞ր է իրա պահած մուրաբան: Տատս էլ ասեց. «բա թե բալա ջան, էդքան սպասել, սպասել ես, կեցի հերդ էլ գա, էդ ժամանակ կբացեմ, սաղդ էլ կուդեք (պապաս, մեր վերդառնալուց 3 ամիս հետո նոր եկավ Հայաստան):
Պապաս եկավ, համա էդ անտեր մնացած պոպոկի մուրաբան չկերանք, ժամանակի հետ մոռացության մատնվեց, գնաց: Մի քանի օր առաջ ինետով պատահական պոպոկի մուրաբա աչքովս ընկավ ու հիշեցի էդ չարաբաստիկ զակատի պատմությունը: Կիրակի զնագեցի տատուս, ասում եմ «Ա՞յ կնի՞կ, հիշում ես, որ ինձ պոպոկի մուրաբա էիր խոստացել, ու տենց էլ չբացեցիր, որ ուտեի»:
Խնդալուց մեռել էինք:
Չար լեզուներն ասում են, որ էդ մի բանկան չուլանի խորքերում ինչ-որ տեղ պահած է: Երևի արդեն շաքարակալել է:
Բոլոր ճանապարհները տանում են դեպի մահ: Մոլորվի´ր:
Բրազիլի պատմությունը
Չուտես, չխմես, օր ու գիշեր իրան նայես:
Ameli (06.12.2011), armen9494 (06.12.2011), Arpine (06.12.2011), Cassiopeia (01.02.2012), Firegirl777 (19.12.2011), Freeman (07.12.2011), laro (06.12.2011), Meme (21.12.2011), Monk (07.12.2011), Nare-M (19.12.2011), Ripsim (06.12.2011), Smokie (06.12.2011), Valentina (06.12.2011), Varzor (06.12.2011), Ինչուիկ (07.12.2011), Հայուհի (18.12.2011), Նաիրուհի (07.12.2011), Ռուֆուս (06.12.2011)
Ամեն անգամ, երբ գինեկոլոգ բառն եմ լսում, մի դեպք եմ մտաբերում: 4-րդ դասարանում էինք, երբ մեր ուսուչուհին փորձում էր պարզել, թե հետագայում աշակերտներից ով ի՞նչ մասնագիտություն է ընտրելու: Հարցրեց, հարցրեց, ու հերթը հասավ մեր դասարանի ամենաչարաճճի աշակերտներից մեկին`Արսենին:
-Արսեն, դու ի՞նչ ես ցանկանում դառնալ,- հարցրեց:
-Գինեկոլոգ, ընկեր Մ....յան,- հպարտ-հպարտ ասաց:
Ու ողջ դասարանը կարծես ծիծաղից թնդաց:
-Լավ էլի, տղա ջան, ուրիշ մասնագիտություն էլ չկա՞... ինչու՞ հենց դա,- հարցրեց ուսուցչուհին`կարծես չցանկանալով անգամ Արսենի պատասխանը լսել, ու ուզում էր առաջ անցնել, երբ նա` իրենից գոհ-գոհ, ասաց.
-Ախր շատ եմ է սիրում... Էն որ սենց ճզմում են ու արյունի նման...
-Վերջացրու՛ գեղագիտական նկարագրություններդ, հասկացանք արդեն:
-Ախր ի՞նչ վատ բան կա է դրա մեջ: Էն որ գինիները մուշ-մուշ խմում եք, չե՞ք մտածում, որ դրա համար հենց գինեկոլոգներին շնորհակալություն պետք ա ասեք:
-Վաաայ Արսեն, Արսեն... դու գինեկոլոգ չես ուզում դառնալ, դու գինեգործ ես ուզում դառնալ
Խեղճ էրեխա... երբ նրան բացատրվեց, թե գինեկոլոգն ով է, մի լավ կարմրեց, գլուխը կախեց, ապա ներողություն խնդրեց թյուրիմացություն համար:
Էհ, ոնց են փոխվել ժամանակները
Հ.Գ. Ի դեպ, գինեկոլոգ բառն արդեն կամաց-կամաց ուզում են գործածությունից դուրս մղել: Այն օրը մեր դասախոսներից մեկն ասում էր, որ կնախտաբանն է դրա հայերեն համարժեքը:
Շուտ պիտի փոխած լինեին. էդ դեպքում խեղճ Արսենը հաստատ չէր խայտառակվի:
Why is the truth always being raped?...because its naked and beautiful.
Ameli (07.12.2011), armen9494 (07.12.2011), Arpine (07.12.2011), CactuSoul (07.12.2011), Cassiopeia (07.01.2012), einnA (12.12.2011), Firegirl777 (19.12.2011), Jarre (05.01.2013), John (07.12.2011), Lev (07.12.2011), Lion (18.12.2011), Lusinamara (07.12.2011), Mark Pauler (12.12.2011), Meme (21.12.2011), ministr (25.12.2011), Monk (07.12.2011), Moonwalker (07.12.2011), Nare-M (19.12.2011), Smokie (07.12.2011), V!k (21.12.2011), Valentina (07.12.2011), Varzor (07.12.2011), Անտիգոնե (19.12.2011), Դեկադա (07.12.2011), Էլիզե (13.12.2011), Նաիրուհի (07.12.2011), Ուլուանա (04.02.2012)
Ձվի արկղով միջին տարիքի մի տղայի հետ լիֆտ էի մտնում (ինքը առաջինը) լրիվ չէի հասցրել մտնել կնոպկեն սեղմեց..... թեթև կտացնելով գլխին հարցրեցի. էս յաշիկը ինչի համար ա, որ չասեց ձվի, ծիծաղից մեռա: Բայց իրա կողմիցել ա հետաքրքիր նայվում. եթե հարցնում ա էս յաշիկը ինչի համար ա գլխիս ինչի ա կտցնում: Դեռ չէր ֆայմել:
Վերջին խմբագրող՝ Hayk Avetisyan: 12.12.2011, 17:20:
Մի քանի շաբաթ առաջ գնացի ընկերուհուս տուն: Հենց ներս մտա, 3 տարեկան Ռուզանիկը վազեց դեպի ինձ ու հարցրեց.
-Բա քո բալիկը ուր է?
Պատասխանեցի, որ դեռ բալիկ չունեմ, հենց ունենամ, անպայման հետս կբերեմ, որ խաղաք...
Ռուզանիկը թե՝
-Բա ինչի դեռ չունես?
Ես էլ ՝
-Դեռ ամուսնացած չեմ Ռուզանիկ ջան:
Ռուզանիկս ուշադիր նայեց, ասածս ֆիքսեց ու գնաց իր գործերով...
Մի քիչ հետո եկավ մեր մյուս ընկերուհին, որը հղի է: Ռուզանիկը եկավ, ուշադիր նայեց փորին, մայրն էլ, որպիսի խուսափի հարցերի տարափից, սկսեց բացատրել, որ ծյոծյայի փորիկի մեջ բալիկ կա, շուտով ծնվելու է, ու կգա անպայման, որ խաղաք...Ռուզանիկը մորը լսելուց հետո շուռ եկավ դեպի մեր հղի ընկերուհին ու լուրջ հայացքով հարցրեց.
-Իսկ դու արդեն ամուսնացած ես?
Ու ամենածիծաղելին այն է, որ մայրը այսօր զանգել ու պատմում է, թե Ռուզանիկը ոնց է խանութում հղի կնոջ հանդիպելիս անպայման հետաքրքրվում արդյոք ամուսնացած է
Պատկերացնում եմ ինչ անակնկալի են գալիս
Երեկ մտա խանութ.
- Amare հյութերից ելակ ու կլուբնիկ ունե՞ք
- Ելակ ու կլբունի՞կ...
Նայեց վերևի շարքը, տեսավ չկա.
-Չէ չունեմ ապեր:
Ameli (21.01.2012), armen9494 (21.12.2011), Arpine (18.12.2011), CactuSoul (19.12.2011), Hayk Avetisyan (29.12.2011), Inna (18.12.2011), Meme (21.12.2011), Renata (18.12.2011), Smokie (18.12.2011), V!k (21.12.2011), Varzor (19.12.2011), Արէա (18.12.2011), Էլիզե (18.12.2011), Ինչուիկ (19.12.2011), Հայուհի (18.12.2011), Նաիրուհի (18.12.2011)
Երևանի մեր կողքի շենքում մի հատ հարևան ունեինք, ում տղեն մինչև 16 տարեկանը դեղին ջրի տեսքով տակն էր անում, ու ամեն առավոտ կտեսնեիր, որ տնեցիները ճփճփացող ու տեղ-տեղ դեղնամոխրագույն լաքաներով դոշակը հանում, փռում էին պատշգամբին, որ չորանա:
Էս մարդու տղեն, 18-ը լրանալուն պես, որոշեց գողագան ֆռա մեր թաղում, ու օր չկար, որ շենքի բակում անկապագույն բազարներ չտաներ: Օրերից մի օր, հերթական բազար-արարողակարգի ժամանակ, երբ իրա ու իրա նման հայվանների ձեները թաղով մեկ լսվում էին, մեր տակի հարևանը պատշգամբից գլուխը հանեց ու գոռաց:
-Տո´ աաաաաաաա´յ շըռան, հերի՞ք չի հարևանությանն անհանգստացնես:
Էդ էր ու էդ. Վենեռ ծյաս դրան գձերից քցեց, բառիս բուն իմաստով:
Բոլոր ճանապարհները տանում են դեպի մահ: Մոլորվի´ր:
Բրազիլի պատմությունը
Չուտես, չխմես, օր ու գիշեր իրան նայես:
aerosmith (01.02.2012), Ameli (21.01.2012), armen9494 (21.12.2011), Freeman (21.12.2011), h_jak (19.01.2012), John (21.12.2011), Meme (21.12.2011), Moonwalker (21.12.2011), Smokie (21.12.2011), V!k (21.12.2011), Varzor (22.12.2011), Աթեիստ (22.12.2011), Արէա (21.12.2011), Հայուհի (21.12.2011), Մինա (01.01.2012), Ուլուանա (04.02.2012)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ