Մեջբերում Ripsim-ի խոսքերից Նայել գրառումը
Հավատացեք, որ հիմա արդեն այդպես չէ: Գնալով շատանում են էն կազմակերպությունները, որոնք առանձնակի ուշադրություն են դարձնում մարքեթինգին կամ գոնե փորձում են դարձնել: Իհարկե ավելի շատ դեպքերում տնօրենը փորձում է մարքեթինգ բաժին բացել զուտ մոդայից դրդված, բայց եթե բախտը բերեց ու հանդիպեց կրեատիվ ու գրագետ մարքեթոլոգի, հաստատ բաժինը մենակ մոդայի համար չի լինի, այլ կլուծի իր առջև դրված 3 հիմնական խնդիրները.
1. Ձեռք բերել նոր հաճախորդներ
2. Պահպանել ներկա հաճախորդներին
3. Վերադարձնել մրցակիցների մոտ գնացած հաճախորդներին
Ու կարևոր չէ, թե ոնց են ձևակրպված մարքեթինգ բաժնի աշխատանքային պարտականությունները, եթե նա չի լուծում այս խնդիրներից գոնե մեկը, ապա իրոք պարզապես մոդայի համար է
Այ հենց էդ մոդայի մասին էլ ասում եմ` մեծ մասը մոդայի համար է:
Ինչ է նանակում մարքեթինգ? Օտար և "գեղեցիկ" բառ է, իրականում` շուկայագիտություն: Շուկայագիտությունը ընդամենը ծառայում է մի հայտնի խնդրի լուծման` մինիմալ ծախսերով մաքսիմալ եկամուտ: Կամ էլ ծախսերի մինիմալ ավելացումով, եկամուտի մաքսիմալ ավելացում:
Իսկ ՀՀ-ում շուկայագիտությունը ներկա պահին դատապարտված թեմա է: Շուկայագիտությունը չի գործում օլիգարծիկ-մենանորհային և հակաիրավական միջավայրում:
Օրինակ` ես խանութ ունեմ, մարկետոլոգ եմ վարձում, որը ինձ կասի, թե ինչպես լուծեմ քո ասած 3 խնդիրները: Բայց կողքիս անութի մեջքը հարկայինի պետն ա, ու հարկայինը ի չիք է դարձնում իմ մարքեթոլոգի բոլոր խորհուրդները:
Կամ ինչ մարքեթինգ սահմանափակ շուկայի պայմաններում?
Ասենք` Էլ. ցանցերը, մոնոպոլիստ են, շուկան էլ սահմանափակ է: Ու չնայած իր մոնոպոլիային, հաճախորդների ավելացում չի կարող կատարել: Ու եկամուտների ավելացման համար ոչ թե թիմում է սպառումն ավելացնող գործողությունների (գների իջեցում, բոնուսներ, սակագների ճկուն համակարգ) այլ տրիվիալ տարբերակի` սակագների բարձրացում: Ու սա էլ հենց մենաշնորհային շուկայի առանձնահատկություններից է: