Շնորհակալ եմ տեսական գիտելիքները փոխանցելու համար, բայց ինձ ավելի շատ հետաքրքում է, թե արդյոք ինչ-որ մեկը պրակտիկայում առնչվել է այս խնդրի հետ, որովհետև պրակտիկայում ամեն ինչ շատ տարբեր կարող է լինել տեսականից, մանավանդ այն դեպքում, երբ տեսականն էլ տարբեր հեղինակների մոտ տարբեր է ձևակերպվածlevongevdav-ի խոսքերից
Lev (15.05.2012)
Այ հենց էդ մոդայի մասին էլ ասում եմ` մեծ մասը մոդայի համար է:Հավատացեք, որ հիմա արդեն այդպես չէ: Գնալով շատանում են էն կազմակերպությունները, որոնք առանձնակի ուշադրություն են դարձնում մարքեթինգին կամ գոնե փորձում են դարձնել: Իհարկե ավելի շատ դեպքերում տնօրենը փորձում է մարքեթինգ բաժին բացել զուտ մոդայից դրդված, բայց եթե բախտը բերեց ու հանդիպեց կրեատիվ ու գրագետ մարքեթոլոգի, հաստատ բաժինը մենակ մոդայի համար չի լինի, այլ կլուծի իր առջև դրված 3 հիմնական խնդիրները.
1. Ձեռք բերել նոր հաճախորդներ
2. Պահպանել ներկա հաճախորդներին
3. Վերադարձնել մրցակիցների մոտ գնացած հաճախորդներին
Ու կարևոր չէ, թե ոնց են ձևակրպված մարքեթինգ բաժնի աշխատանքային պարտականությունները, եթե նա չի լուծում այս խնդիրներից գոնե մեկը, ապա իրոք պարզապես մոդայի համար է
Ինչ է նանակում մարքեթինգ? Օտար և "գեղեցիկ" բառ է, իրականում` շուկայագիտություն: Շուկայագիտությունը ընդամենը ծառայում է մի հայտնի խնդրի լուծման` մինիմալ ծախսերով մաքսիմալ եկամուտ: Կամ էլ ծախսերի մինիմալ ավելացումով, եկամուտի մաքսիմալ ավելացում:
Իսկ ՀՀ-ում շուկայագիտությունը ներկա պահին դատապարտված թեմա է: Շուկայագիտությունը չի գործում օլիգարծիկ-մենանորհային և հակաիրավական միջավայրում:
Օրինակ` ես խանութ ունեմ, մարկետոլոգ եմ վարձում, որը ինձ կասի, թե ինչպես լուծեմ քո ասած 3 խնդիրները: Բայց կողքիս անութի մեջքը հարկայինի պետն ա, ու հարկայինը ի չիք է դարձնում իմ մարքեթոլոգի բոլոր խորհուրդները:
Կամ ինչ մարքեթինգ սահմանափակ շուկայի պայմաններում?
Ասենք` Էլ. ցանցերը, մոնոպոլիստ են, շուկան էլ սահմանափակ է: Ու չնայած իր մոնոպոլիային, հաճախորդների ավելացում չի կարող կատարել: Ու եկամուտների ավելացման համար ոչ թե թիմում է սպառումն ավելացնող գործողությունների (գների իջեցում, բոնուսներ, սակագների ճկուն համակարգ) այլ տրիվիալ տարբերակի` սակագների բարձրացում: Ու սա էլ հենց մենաշնորհային շուկայի առանձնահատկություններից է:
Լոխ մունք ենք, մնացածը` լոխ են...
Ըստ էության մարկետոլոգների կարիք ունեն բոլոր գործարարները` նույնիսկ ամենամանր բիզնեսով զբաղվողները: Բնական է, որ ոչ բոլորի եկամուտներն են թույլ տալիս վարձել մարկետոլոգների: Որքան կարողանում են` այդքան էլ իրնեք իրենց համար մարկետոլոգություն են անում: Բայց ՀՀ-ում շատ քիչ են այնպիսի ընկերութունները, որոնք ունեն մեծ դրամաշրջանառություն և իրապես կարիք ունեն բարձր որակավորում ուենցող ու բարձր վարձատրվող մարկետոլոգների ու որպես կանոն այդպիսի ընկերությունները կամ մենաշնորհային են, ԽԾԲ, սահմանափակ շուկայով ու մենակ մոդայի համար են պահում մարկետոլոգներին:
Իրապես մարկետոլոգներն անհրաժեշտ են ՀՀ տարածքից դուրս գործունեության շուկա ունեցող ընկերություններին, ընդ որում ԱՊՀ սահմաններից դուրս գործող ընկերություններին: Իսկ այդպիսի ընկերությունների քանակը շատ քիչ է ու շուկաներն էլ սպեցիֆիկ: Հենց դա է պատճառը, որ ՀՀ-ում դեռևս չի ձևավորվել արհեստավարժ պրակտիկ մարկետոլոգների պահանջարկն ու դպրոցը:
Դե սա բիզնեսի վերջնական նպատակն է՝ մաքսիմում շահույթ: Իսկ մարքեթինգը առաջարկում է դրա իրականացման տարբեր ճանապարհներ՝ ժամանակակից բիզնեսում հիմնականում սպառողներին «կապելով», սպառողներին /հաճախորդներին/ ճանաչելով /customer insights/
Ճիշտ ես, կան ԽԾԲ-կարգի ֆակտորներ, որոնք Հայաստանում ավելի մեծ դեր են խաղում, քան լավ մշակված մարքեթինգ ստրատեգիաները, բայց ամեն դեպքում Հայաստանում էլ կան ոլորտներ որտեղ մարքեթինգը անփոխարինելի է. օրինակ՝ բջջային հաղորդակցության ոլորտը. Հայաստանում /և ոչ միայն/ այս ոլորտ մտնելու համար անհրաժեշտ են կարգին ԽԾԲ հմտությություններ /networking skills/, բայց արդեն շուկայում նոր սպառողներ գրավելու և դրանց պահելու համար որոշիչ է միայն ճիշտ մարքեթինգը:
Varzor (17.05.2012)
Իհարկե համաձայն եմ մոնոպոլիզացիայի, օլիգոպոլիզացիայի ծագեցրած խնդիրների, դժվարությունների հետ...Բայց ինչ է նշանակում "Բայց կողքիս անութի մեջքը հարկայինի պետն ա, ու հարկայինը ի չիք է դարձնում իմ մարքեթոլոգի բոլոր խորհուրդները"? Ոնց է կարողանում հարկայինը նենց անել, որ ձեր մարքեթոլոգի գրագետ մշակած գովազդային պաստառը, հաճախորդների հետ մշտական կոնտակտի մեթոդները, ակցիաները և մարքեթինգի բոլոր գործիքները չգրավեն հաճախորդներին դեպի ձեր խանութ? Հաստատ ոչ ոք չի կարող բռնել ձեր հաճախորդներին
Դե ձեր ասած շուկան մոնոպոլիզացված է, իսկ մոնոպոլիզացված շուկաներ, մանավանդ կոմունալ ծառայությունների ոլորտում, շատ կան աշխարհում: Ու հաստատ ոչ մի մարքեթոլոգ շուկայի ուսումնասիրման ժամանակ չի գա այն եզրակացության, որ պետք է մասնաբաժին նվաճի այդ մոնոպոլիզացված շուկայում...
Սա էլ մարքեթինգի խնդրի մեկ այլ ձևակերպում է...Գոյություն ունեն 500-ից ավել մարքեթինգի սահմանումները(ամեն հեղինակ իր սահմանումն է տալիս) Բայց ավելի կարևոր է, թե մարքեթոլոգը ոնց է իր համար սահմանում "մարքեթինգ" տերմինը, քանի որ դրանից էլ է կախված, թե ինչպիսի մարքեթինգով կզբաղվի նա
Varzor (17.05.2012)
Ճիշտ եք, մարքեթոլոգների կարիք ունեն բոլորը՝ կապ չունի մանր է բիզնեսը, թե՝ ոչ, և իրոք, շատերը իրենք իրենց համար մարքեթոլոգություն են անում, ու հենց այդ պահից էլ սկսում է բյուջեի անիմաստ վատնումը (իհարկե չեմ բացառում, որ դա ոչ բոլոր դեպքերում է այդպես): Ասենք մտածում են եկեք ունենանք կայք, վաճառենք կայքի միջոցով: Կայքը ստեղծելուց մասնագետին ստիպում են մաքսիմալ "ճոխ" կայք ստեղծել, ֆլեշերով, բոլոր հնարավոր նկարներով, անիմացիաներով, անվերջանալի տեքստով, գույներով...եթե ինչ որ մեկի ներվերը հերիքում է սպասել այդ ծանրաբեռնված կայքի բացմանը, չշեղվել անիմացիաների և այլնի վրա, փորձել գտնել ինֆորմացիա, հանկարծ պարզվում է, որ կայքը թարմացված չէ...փորձում է գտնել կոնտակտներ, իսկ դրանք գտնվում են ոչ տեսանելի տեղում...էլ չեմ ասում, որ ոչ մի վերլուծություն չի արվում, արդյոք կայքի միջոցով ինչ-որ բան վաճառվեց, կամ ով է մտնում իրենց կայք, երբ, ինչն է նայում կայքում, keyword-ներ կան կայքում և այլն:
Կամ որոշում են գովազդ տեղադրել: Տեղադրում են ասենք վերելակում, թերթում, սոց.ցանցում... Տեղադրում են և վերջ: Հաճախորդների քանակը ենթադրենք շատանում է, բայց բոլոր հաճախորդները գալիս են ենթադրենք թերթում տեղադրված գովազդի միջոցով, իսկ այ սոց.ցանցում ու վերելակում տեղադրված գովազդների համար անիմաստ վատնվում են գումարներ:
Կամ հիմնականում գյուղացիներից բաղկացած թիրախային խումբ ունեցող կազմակերպությունը որոշում է գովազդել Мир ալիքի վազող տողով...
Այս օրինակները կարելի է անվերջ շարունակել (իմիջիայլոց դրանք հորինված չեն): Ուղղակի ուզում եմ ասել, որ շատ տնօրեններ մտածում են, որ մարքեթինգի վրա վատնում են ավելորդ գումար, բայց իրականում մարքեթինգի վրա վատնված գումարները լուրջ ներդրումներ են:
Հ.Գ. Հայաստանում մոնոպոլիզացիայի հետ կապված հարց Կոտլերի սեմինարի ժամանակ էլ տվեցին ուսանողները...Խեղճ մարդ
Varzor (17.05.2012)
Պրակտիկ առումով կարելի է դիտարկել բանկային համակարգը, քանի որ նրանք հրապարակում են իրենց կազմակերպական կառուցվածքները: Ահա դրանցից 10-ի կազմակերպական կառուցվածքներըՇնորհակալ եմ տեսական գիտելիքները փոխանցելու համար, բայց ինձ ավելի շատ հետաքրքում է, թե արդյոք ինչ-որ մեկը պրակտիկայում առնչվել է այս խնդրի հետ, որովհետև պրակտիկայում ամեն ինչ շատ տարբեր կարող է լինել տեսականից, մանավանդ այն դեպքում, երբ տեսականն էլ տարբեր հեղինակների մոտ տարբեր է ձևակերպված
"ԱԿԲԱ-ԿՐԵԴԻՏ ԱԳՐԻԿՈԼ ԲԱՆԿ" ՓԲԸ
Առանձին հղումը
"ԱՄԵՐԻԱԲԱՆԿ" ՓԲԸ
Առանձին հղումը
"ԱՆԵԼԻՔ ԲԱՆԿ" ՓԲԸ
"ԱՌԷԿՍԻՄԲԱՆԿ-ԳԱԶՊՐՈՄԲԱՆԿԻ ԽՈՒՄԲ" ՓԲԸ
Առանձին հղումը
"ԱՐԱՐԱՏԲԱՆԿ" ԲԲԸ
Առանձին հղումը
"ԱՐԴՇԻՆԻՆՎԵՍՏԲԱՆԿ" ՓԲԸ
"Էյչ-Էս-Բի-Սի ԲԱՆԿ ՀԱՅԱՍՏԱՆ"ՓԲԸ
"ԻՆԵԿՈԲԱՆԿ" ՓԲԸ
Առանձին հղումը
"ՀԱՅԲԻԶՆԵՍԲԱՆԿ" ՓԲԸ
Առանձին հղումը
"ՅՈՒՆԻԲԱՆԿ" ՓԲԸ
Չնայած Հայասանում կա 21 բանկ կազմակերպական կառուցվածքներից երևում է, որ հայաստանյան բանկերը հիմնականում այնքան էլ ուշադրություն չեն դարձնում մարքեթինգի վրա: Որոշները ունեն մարքեթինգի բաժին, որոշների մարքեթինգային գործառույթներ իրականացվում են մի քանի ստորաբաժանումներում: Եթե բանկային մարքեթինգին ծանոթ ես, կարող ես համեմատել տեսականը պրակտիկ բաժինների հետ: Իմ դիտարկումներից ելնելով՝ հայկական բանկերը մարքեթինգային գործունեություն հիմնականում իրականացնում են այն դեպքերում, երբ նոր ծառայություն է ավելացել իրենց ծառայությունների ցանկում կամ փոխվել են տոկոսադրույքները (չհաշված հաճախորդների հեռախոսազանգերին պատասխանելը (հետադարձ կապ)):
Շատ հանգիստ կարողանում է` մի քանի ամիս շարունակ հարկային ստուգումներ է իրականացնում, որոնց ընթացքում խանութը չի գործում` ինչ ակցիա ուզում ես արա, ինչ պաստառ ու հաճախորդ ուզում ես կպցրու: Ու էդ պարագայում հաճախորդը արդեն գալիս է գործող խանութից առևտուր անելու, որտեղ չկան այդ նույն պաստառներըն ու ակցիաները, բայց ապրանք կա ու առևտուր անել է լինում: Այ օրինակ սենց էլ անում է: Ու ինչ մարկոտոլոգ ուզում ես վարձի` չի փրկի:Իհարկե համաձայն եմ մոնոպոլիզացիայի, օլիգոպոլիզացիայի ծագեցրած խնդիրների, դժվարությունների հետ...Բայց ինչ է նշանակում "Բայց կողքիս անութի մեջքը հարկայինի պետն ա, ու հարկայինը ի չիք է դարձնում իմ մարքեթոլոգի բոլոր խորհուրդները"? Ոնց է կարողանում հարկայինը նենց անել, որ ձեր մարքեթոլոգի գրագետ մշակած գովազդային պաստառը, հաճախորդների հետ մշտական կոնտակտի մեթոդները, ակցիաները և մարքեթինգի բոլոր գործիքները չգրավեն հաճախորդներին դեպի ձեր խանութ? Հաստատ ոչ ոք չի կարող բռնել ձեր հաճախորդներին
Իսկ էն քո ասած հակաիրավականը ինչի ես անտեսում? Մենակ էդ ճանապարհով շատ հանգիստ, մոդայիկ տերմինով ասեմ` դեմփինգ են անում, ու բնական է, որ հաճախորդը իր գրպանի պարունակությունը լավ է գնահատում:
Բայց ես չէի էլ ասում, թե մոնոպոլիզացված շուկայում մասնաբաժին է պետք գրավել: Իմ ասածն էլ հենց այն էր, որ այդպիսի իրավիճակում մարկետոլոգների կարիք չկա, բայց հաստատ նման հիմնարկները ունեն նաև վաճառքների, գովազդի ու մարկետինգի ստորաբաանումներ, որոնք ավելի շատ աթոռ են մաշացնում, քան թե աշխատում են:Դե ձեր ասած շուկան մոնոպոլիզացված է, իսկ մոնոպոլիզացված շուկաներ, մանավանդ կոմունալ ծառայությունների ոլորտում, շատ կան աշխարհում: Ու հաստատ ոչ մի մարքեթոլոգ շուկայի ուսումնասիրման ժամանակ չի գա այն եզրակացության, որ պետք է մասնաբաժին նվաճի այդ մոնոպոլիզացված շուկայում...
Հարգելիս, սա մարկետինգի խնդրի մեկ այլ ձևակերպում չէ: Սա ընդհանպարես բիզնեսի և դրան աջակցող բոլոր ոլորտների գլխավբոր, ես կասեի միակ ու հիմնարար խնդիրն է: Մարկետինգի առջև դրվող խնդիրը կարճ ձևակերպվում է հենց այդպես` ոնց անեմ, որ հնարավորինս քիչ ծախսերով ավելի շատ եկամուտ ունենամ: Ու էդ քո ասած 500-ից ավել սահմանումները ընդամենը այդ պարզ ճշմարտության խուճուճ ձևակերպումները կարող են լինել, բայց ավելի շատ էդ "ոնց անեմի" պատասխանները գտնելու եղանակների ձևակերպումներն ենՍա էլ մարքեթինգի խնդրի մեկ այլ ձևակերպում է...Գոյություն ունեն 500-ից ավել մարքեթինգի սահմանումները(ամեն հեղինակ իր սահմանումն է տալիս
Այդքան էլ քեզ հետ համամիտ չեմ: Բանկերը մարկետինգ են իրականացնում նոր ծառայությունների ներդրման և հենց էդ նույն տոկոսադրույքների սահմանման համար: Բայց էլնելով շուկայի սահմանափակությունից` դա այդքան էլ բարդ աշխատանք չէ: Ի դեպ տնտեսագիտական տեսանկյունից ՀՀ բանկային շուկան օլիգոպոլիկ շուկա է` շուկա, որտեղ հստակ հայտնի է մրցակիցների քանակը և նրանց գործունեության հնարավոր ստրատեգիաները: Ու բանկերի մեծամասնությունը ընտրում է այդպիսի շուկային բնորոշ հիմնական ստրատեգիաներից մեկը` մրցավազք առաջատարի ետևից: Երևի ուշադրություն դարձրած կլինես, որ ՀՀ առևտրային բանկերը ամեն մեկը որոշակի "ուղղվածություն" ու մասնագիտացում ունի: Մեկը` սպառողական վարկեր, մեկը` բիզնես, մյուսը` միջազգային փոխանցումներ և այլն: Ու այդ պարագայում բանկերի մեծամասնությունը այս կամ այն ծառայությունը ներդնում են տվյալ ծառայությամբ առաջատար դարձած բանկի ետևից գնալով` պլեճ են անում, կայքերից վերցնում են մյուս մրցակիցների տվյալները և սեփական ռեսուրսներն ու ունակությունները հարմարեցնելով ստանում են տվյալ ծառայության իրենց տարբերակը:
Բայց ըստ էության ՀՀ առևտրային բանկերի եկամուտների առյուծի բաժինը կազում է ձեռնարկությունների դրամաշրջանառությունը, որը հավասար պայմանների պարագայում (սակագներ, սպասարկման որակ, ծառայությունների սպեկտր) ավելի մեծ է այն բանի մոտ, որն ավելի ուժեղ ԽԾԲ "մարկետինգ" ունի: Բնական է, որ հեռատես բանկերը չեն հիմնվում միայն խոշոր հաճախորդների վրա (Օրինակ` ամիսը մի գործարք է անում, որի եկամտաբերությունը հավասար է կամ նույնիսկ գերազանցում եմ մնացած բոլոր գործարքների եկամուտներին), քանի որ ԽԾԲ-ի "փուստտալու" պարագայում կմնան բորդյուրին: Բայց փաստը հենց նրանումն է, որ որոշ բանկեր ակնհայտորեն թքած ունեն բանկային մանրածախ ծառայությունների շուկայից բաժին պոկելու վրա և նույնիսկ չեն փոխում իրենց "մարտավարությունը" բորդյուրին մնալու վտանգի առջև հայտնվելու պարագայում: Ու դա միայն և միայն անորակ ու անգրագետ կառավարման հարց է: Այլ տարբերակ չկա - եթե առևտրային կազմակերպությունը մարկետինգ չկատարելու կամ վատ մարկետինգի պատճառով չի կարողանում շուկայում ոչ միայն ձեռք բերել նորը, այլև պահպանել իր ունեցած մասնաբաժինը, ապա դա միանշանակ ղեկավարության խնդիրն է, որը կամ չի հասկանում շուկայագիտությունից, կամ էլ չի կարողանում համապատասխան մասնագետ վարձել:
Կարծում եմ այստեղ հարցը ոչ մրցակցության տեսակին (մոնոպոլ, օլիգոպոլ կամ մոնոպոլիստական) է վերաբերում, ոչ այն հարցին, թե բանկերը ինչպես են բաշխում իրենց ռեսուրսները ըստ տարբեր ոլորտների, ոչ էլ այն հանգամանքին, թե ինչքանով են արդյունավետ մարքեթինգային միջոցառումները ֆինասական համակարգում: Ես զուտ դիտարկել եմ բանկերի կողմից իրականացվող գովազդային միջոցառումները: Մեզ մոտ առանձին մասնագիտացված բանկեր չկան (օրինակ՝ հիպոթեքային բանկեր), բոլորն էլ առևտրային բանկեր են, հետևաբար բոլորն էլ իրավունք ունեն տրամադրել առևտրային բանկերին բնորոշ ծառայությունները: Իսկ թե ինչպես պետք է իմանան, թե հատկապես որ ծառայություններին է պետք ուշադրություն դարձնել, որ ոլորտն է դեռ ամբողջովին չհագեցած, որտեղ պետք է փնտրել նոր հաճախորդներ: Այդ բոլոր հարցերի պատասխանները և ոչ միայն պետք է տա մարքեթինգի ստորաբաժանումը: Իսկ թե 21 բանկերից ով ինչքան է ուշադրություն դարձնում մարքեթինգին, դա զուտ ինստիտուցիոնալ մակարդակի (բաժնետերերի ժողով, գործադիր տնօրեն) հարց է և նրանք պետք է որոշեն իրենց բանկի զարգազման ռազմավարությունը և թե այդ ռազմավարության մեջ ինչքան ուշադրություն պետք է դարձվի մարքեթինգին:
Չեմ ուզում շատ խորանալ հարկային դաշտի շատ հարցերի շուրջ (չնայած ասեմ, որ շփում ունեցել եմ մանր բիզնեսի պարագայում և եկել եմ մի եզրակացության, որ եթե դիմացինդ հասկանում է, որ դու այնպես չի, որ ոչ մի օրենքի չես տիրապետում, քեզ համար ամեն ինչ լավ է լինում
Հարգելի Varzor, ես շատ լավ հասկանում եմ, որ ձեր ձևակերպածը ցանկացած բիզնեսում գլխավոր խնդիր է ու մարքեթինգի ու նաև, ինչպես նշեցիք, բիզնեսին աջակցող բոլոր ոլորտների հիմնարար խնդիր է...Բայց ոչ մեկս հաստատ մարքեթինգի բոլոր 14000 գրքերը ու 500-ից ավել սահմանումները չենք կարդացել, որ պնդենք, թե դա ամենից լավ ու ստույգ ձևակերպումն է: Իմ կարծիքով ձեր ձևակերպածը ընդամենը ցանկացած բիզնեսի վերջնական նպատակն է ու կոնկրետ մարքեթինգի մասին ոչ մի ստույգ բան չի ասումՀարգելիս, սա մարկետինգի խնդրի մեկ այլ ձևակերպում չէ: Սա ընդհանպարես բիզնեսի և դրան աջակցող բոլոր ոլորտների գլխավբոր, ես կասեի միակ ու հիմնարար խնդիրն է: Մարկետինգի առջև դրվող խնդիրը կարճ ձևակերպվում է հենց այդպես` ոնց անեմ, որ հնարավորինս քիչ ծախսերով ավելի շատ եկամուտ ունենամ: Ու էդ քո ասած 500-ից ավել սահմանումները ընդամենը այդ պարզ ճշմարտության խուճուճ ձևակերպումները կարող են լինել, բայց ավելի շատ էդ "ոնց անեմի" պատասխանները գտնելու եղանակների ձևակերպումներն են
Մի հատ ունենք, էն էլ վերապահորեն
Իսկ ինչ կասես այն մասին, որ որոշ ծառայությունների սպեկտոր, բացի բանկերից տրամադրում են նաև ոչ բանկային կազմակերպությունները` Վարկային կազմակերպություններ, Գրավատներ: Սրանք էլ հենց մասնագիտացված ընկերություններ են և մասնագիտացած են վարկեր տրամադրելու ուղղությամբ: Ու էդ ուղղությունը բավականին մեծ մաս է կազմում շուկայում, մանավանդ մանրածախ շուկայում:
Ստեղ մի հատ նրբություն կա, կապված ԽԾԲ-ի հետ: Նույնիսկ պարտադիր չի, որ շուկան ունենա ինչ-որ ոլորտ կամ ծառայություն, որտեղից կարելի է հաճախորդներ ներգրավել: Որոշ դեպքերում այդ ծառայություններն ու ոլորտները ստեղծվում են արհեստական կերպով հենց ԽԾԲ-ի հաշվին: Դրա ավելի հեշտ տարբերակը արդեն իսկ գոյություն ունեցող ֆինանսական պրոցեդուրաները բանկերով իրականացնելու ծրագրերն են:
Օրինակ` արդեն գոյություն ունի կամ էլ նստում ու մտածում են ինչ-որ գործարքների ձևերե, որոնք իրականացնելու ֆունկցիաները դնում են կոնկրետ բանկի վրա` էքսկլյուզիվ են տալիս
Այ սենց գործընթացների պարագայում դասական մարկետինգը արդյունք չի տալիս: Ու փաստացի ստացվում է, որ մարկետոլոգը պիտի նաև իմանա որոշակի խաղի կանոններ, որով էլ խաղում են մեր ԽԾԲ միջավայրում, ինչպես նաև վատ չի լինի, որ կանոնների իմացությունից բացի նաև տիրապետի ԽԾԲ լծակների:
Այ իմ կարծիքով, բանկային համակարգում մարկետնիգային ստորաբաժանումներում առավելապես հենց սրանով էլ զբաղված են հաճախորդ ներգրավողները: "Ախպերս, չես ուզում քո ֆիրմայի հաշիվները տեղափոխես մեր բանկ? Կարողա նույնիսկ պայմանները նույնն են, բայց դե զատո իմ հետ ես աշխատելու" կամ "Շեֆ ջան, եսօր հորողբորս տղու հետ խոսացել եմ` Մաքսայինից ա, պայմանավորվել ենք մի հատ նախագիծ անենք, որ մեքենաների մաքսային վճարները մեր բանկով անենք" կամ "քաղաքապետարանի հետ պայմանավորվել եմ` սաղ թաղապետարաններն ու ենթակա ՀՈԿԱ-ները մեր բանկով են աշխատավարձ ստանալու` քարտերով, ամեն հիմնարկի մոտ էլ մի հատ բանկոմատ ենք դնելու":
Այ սենց մարկետոլոգ ա պետք: Բայց դե մարկետոլոգը կարող է էդքան ԽԾԲ լծակ չունենալ, բայց նյուխ ունենալ` "Շեֆ, են ընգերոչդ խի չես ասում որ ...":
Ահա և հայկական եկամտաբեր մարկետինգը:
Տեսականօրեն միանշանակ ճիշտ ես, բայց իրականությունը այլ բան է ասում: Որքան հաջողակ բիզնեսմեններ են տակ տվել կամ կորցրել իրենց բիզնեսը` խլել են, գնել են, փչացրել են, փակել են և այլն:Չեմ ուզում շատ խորանալ հարկային դաշտի շատ հարցերի շուրջ (չնայած ասեմ, որ շփում ունեցել եմ մանր բիզնեսի պարագայում և եկել եմ մի եզրակացության, որ եթե դիմացինդ հասկանում է, որ դու այնպես չի, որ ոչ մի օրենքի չես տիրապետում, քեզ համար ամեն ինչ լավ է լինում
Ու էդ պարագայում մարկետոլոգը չի փրկում:
ՄԻ փոքր ճշտում.
Իմ տրամաբանությամբ ՀՀ-ում չ կարելի սկսել և հաջողությամբ առաջ տանել ոչ մի բիզնես, եթե "կռիշ" կամ "մեջք" չունես, կամ էլ այդպիսիքն ունեցող մեկը հետդ փայատեր չի: Ու ահավորն այն է, որ դա վերաբերվում է նույնիսկ ամենամանր բիզնեսին, ասենք արևածաղկի սերմ ծախելուն:
Փաստացի այսպես է` եթե ինչ-որ մեկը շահագրռգված չի ձեր բիզնեսի բերած եկամուտների մեջ, բայց ունի լծակներ` խանգարում է և վնասում, առավել ևս եթե մրցակից բիզնեսի մեջ է շահագրգռված:
Բայց, եթե վերը նշված գործոնները չկան կամ էլ համակշռված են, ապա լավ մարկետինգը իրոք որ կարող է արդյունքներ բերել:
Երկու խանութ են, երկուսն էլ լավ ԽԾԲ ունեն ու հանգիստ աշխատում են: Բնական է, որ կշահի նա, որ ավելի լավ շուկան ուսումնասիրի ու հաճախորդ ներգրավի: Բայց որպես կանոն տենց պարագայույմ էլ նույն ԽԾԲ-ն բերում է նրան, որ մեկը մեկին սահմանափակում են, որպեսզի վատ մարկետինգ անողը տակ չտա: Ասենք` պյամանավորվում են գնային մեծ տարբերություններ չունենալ, կամ էլ "էսի դու էժան կծախես, էս էլ ես" տարբերակով:
Սակայն նույնիսկ այս պարագայում մարկետոլոգը տեղ ունի գործ անելու: Այլ հարց է, թե մարկետինգի վրա կատարված ծախսերը որքանով արդարացված կլինեն:
Այո, հաստատ չեմ կարդացել այդ բոլոր գրքերըՀարգելի Varzor, ես շատ լավ հասկանում եմ, որ ձեր ձևակերպածը ցանկացած բիզնեսում գլխավոր խնդիր է ու մարքեթինգի ու նաև, ինչպես նշեցիք, բիզնեսին աջակցող բոլոր ոլորտների հիմնարար խնդիր է...Բայց ոչ մեկս հաստատ մարքեթինգի բոլոր 14000 գրքերը ու 500-ից ավել սահմանումները չենք կարդացել, որ պնդենք, թե դա ամենից լավ ու ստույգ ձևակերպումն է: Իմ կարծիքով ձեր ձևակերպածը ընդամենը ցանկացած բիզնեսի վերջնական նպատակն է ու կոնկրետ մարքեթինգի մասին ոչ մի ստույգ բան չի ասում
Մարկետինգի խնդիրների բոլոր սահմանումները իրենցիցի ներկայացնում են վերը նշված գլոբալ խնդրի լուծման մոտեցումների ձևակերպումները մարկետինգի տեսանկյունից
Կոպիտ օրինակ բերեմ.
Մարդու գլխավոր պահանջմունք-խնդիրներից մեկը սնվելն է: Խորահարությունն ուղղված է այդ պահանջմունքը բավարարելուն ու կարելի է բազմաթիվ սահմանումներ տալ, թե ինչ է խոհարարությունը և ինչպես պետք է լուծի իր վրա դրված խնդիրը: բայց դրանից էությունը չի փոխվում` ընդամենը ստամոքսի խնդիր է լուծվում
Ripsim (18.05.2012)
Համաձայն եմ իհարկե, բայց ամբողջ աշխարհում էլ 10-ից 1 բիզնեսն է բիզնես դառնում
Համաձայն չեմ: Չգիտեմ ինչքանով կհավատաք, բայց աչքիս առաջ օրինակներ ունեմ, որ մարդիկ լավ էլ առանց մեջքի սկսել են իրենց բիզնեսը ու բավականին հաջողությունների են հասել (իհարկե նկատի չունեմ նույնքան հաջողությունների, որքանի որ կհասնեին իրոք ազատ մրցակցության պայմաններում)
Մարքեթինգի վրա արած ծախսերը իհարկե կարող են արդարացված չլինել, բայց դա կախված է հիմնականում մարքեթինգի ճիշտ կամ սխալ լինելուց:
Լավ օրինակ էրԱյո, հաստատ չեմ կարդացել այդ բոլոր գրքերը
Մարկետինգի խնդիրների բոլոր սահմանումները իրենցիցի ներկայացնում են վերը նշված գլոբալ խնդրի լուծման մոտեցումների ձևակերպումները մարկետինգի տեսանկյունից
Կոպիտ օրինակ բերեմ.
Մարդու գլխավոր պահանջմունք-խնդիրներից մեկը սնվելն է: Խորահարությունն ուղղված է այդ պահանջմունքը բավարարելուն ու կարելի է բազմաթիվ սահմանումներ տալ, թե ինչ է խոհարարությունը և ինչպես պետք է լուծի իր վրա դրված խնդիրը: բայց դրանից էությունը չի փոխվում` ընդամենը ստամոքսի խնդիր է լուծվում
…Ես իրականում հասկանում եմ դուք ինչ նկատի ունեք
Ես հատուկ նշել էի մասնագիտացված բանկեր, այսինքն կառույցներ, որոնք իրենց ակտիվային գործառնությունները իրականացնում են (կամ փորձում են իրականացնելՄի հատ ունենք, էն էլ վերապահորեն
Իսկ ինչ կասես այն մասին, որ որոշ ծառայությունների սպեկտոր, բացի բանկերից տրամադրում են նաև ոչ բանկային կազմակերպությունները` Վարկային կազմակերպություններ, Գրավատներ: Սրանք էլ հենց մասնագիտացված ընկերություններ են և մասնագիտացած են վարկեր տրամադրելու ուղղությամբ: Ու էդ ուղղությունը բավականին մեծ մաս է կազմում շուկայում, մանավանդ մանրածախ շուկայում:
Բայց ԽԾԲ-ի առկայությունը չի ենթադրում, որ մարքեթինգային գործունեությամբ ընդհանրապես զբաղվելու անհրաժեշտություն չկա: Ենթադրենք իրավաբանական անձանցից յուրաքանչյուրի հաշվարկային հաշիվը սպասարկում է իրան ծանոթ բանկը ու էդ ոլորտում մարքեթինգ իրականացնելն անիմաստ է (չնայած բիզնես վարկեր տրամադրելու համար կարող է և մրցակցություն լինի ու մարքեթինգի պահանջ զգացվի): Այս դեպքում մնում են միայն քաղաքացիները, ովքեր մեծ կախվածություն չունեն ԽԾԲ-ից ու կարող են ընտրել այն բանկը, որը առաջարկում է ավանդների ընդունման ամենաբարձր տոկոսը և/կամ հիպոթեքային, սպառողական վարկերի տրամադրման ամենացածր տոկոսը և/կամ հաշիվների սպասարկման համար գանձում է ամենացածր միանվագ գումարը: Կարծում եմ գոնե այս և նմանատիպ ծառայությունների տրամադրման համար բանկերը պիտի իրանց «կոտորեն» հաճախորդներ ներգրավելու համար: Իսկ «կոտորելու» համար անհրաժեշտ են համապատասխան մարքեթինգային ենթակառուցվածքներ՝ կախված բանկերի շուկայում ունեցած դիրքից: Հնարավոր է, որ ենթակառուցվածքները չկարողանան ապահովեն մարքեթինգային գործառույթների ողջ սպեկտրը (կապված հայկական շուկային առանձնահատկությունների հետ), սակայն իրենց հնարավորության սահմաններում պետք է օգնեն բանկերին շահույթի մաքսիմալացման գործում:Ստեղ մի հատ նրբություն կա, կապված ԽԾԲ-ի հետ: Նույնիսկ պարտադիր չի, որ շուկան ունենա ինչ-որ ոլորտ կամ ծառայություն, որտեղից կարելի է հաճախորդներ ներգրավել: Որոշ դեպքերում այդ ծառայություններն ու ոլորտները ստեղծվում են արհեստական կերպով հենց ԽԾԲ-ի հաշվին: Դրա ավելի հեշտ տարբերակը արդեն իսկ գոյություն ունեցող ֆինանսական պրոցեդուրաները բանկերով իրականացնելու ծրագրերն են:
Օրինակ` արդեն գոյություն ունի կամ էլ նստում ու մտածում են ինչ-որ գործարքների ձևերե, որոնք իրականացնելու ֆունկցիաները դնում են կոնկրետ բանկի վրա` էքսկլյուզիվ են տալիս
Այ սենց գործընթացների պարագայում դասական մարկետինգը արդյունք չի տալիս: Ու փաստացի ստացվում է, որ մարկետոլոգը պիտի նաև իմանա որոշակի խաղի կանոններ, որով էլ խաղում են մեր ԽԾԲ միջավայրում, ինչպես նաև վատ չի լինի, որ կանոնների իմացությունից բացի նաև տիրապետի ԽԾԲ լծակների:
Այ իմ կարծիքով, բանկային համակարգում մարկետնիգային ստորաբաժանումներում առավելապես հենց սրանով էլ զբաղված են հաճախորդ ներգրավողները: "Ախպերս, չես ուզում քո ֆիրմայի հաշիվները տեղափոխես մեր բանկ? Կարողա նույնիսկ պայմանները նույնն են, բայց դե զատո իմ հետ ես աշխատելու" կամ "Շեֆ ջան, եսօր հորողբորս տղու հետ խոսացել եմ` Մաքսայինից ա, պայմանավորվել ենք մի հատ նախագիծ անենք, որ մեքենաների մաքսային վճարները մեր բանկով անենք" կամ "քաղաքապետարանի հետ պայմանավորվել եմ` սաղ թաղապետարաններն ու ենթակա ՀՈԿԱ-ները մեր բանկով են աշխատավարձ ստանալու` քարտերով, ամեն հիմնարկի մոտ էլ մի հատ բանկոմատ ենք դնելու":
Այ սենց մարկետոլոգ ա պետք: Բայց դե մարկետոլոգը կարող է էդքան ԽԾԲ լծակ չունենալ, բայց նյուխ ունենալ` "Շեֆ, են ընգերոչդ խի չես ասում որ ...":
Ահա և հայկական եկամտաբեր մարկետինգը:
Հ.Գ. այսպես կարող է շարունակվել 1 ամիս, 1 տարի, 5 տարի, 10 տարի, բայց ոչ հավետ: Մի օր կգա, որ մարքեթինգային ստորաբաժանումը իրոք կդառնա յուրաքանչյուր կազմկերպության անբաժան մասը:
Ripsim (18.05.2012)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ