Պետք է և Հայաստանում կա նոր ընդդիմություն ձևավորելու ներուժ։
Պետք է, բայց Հայաստանում նոր ընդդիմություն ձևավորելու ներուժ չկա։
Կարիք չկա, ներկայիս քաղաքական ընդդիմությունը հնարավորինս ներկայացնում է ժողովրդի շահերը և պայքարում։
Անիմաստ է, ինչ նոր քաղաքական ուժեր էլ որ լինեն, ոչինչ չեն փոխելու։
Ինձ 1000 տարի չի հետաքրքրում։
Վերաձևակերպելով Վազգեն Մաուկյանի ասածը «Հայաստանում նոր ընդիմության կարիք կա այնքանով, որ այն ժողովրդին համոզի, որ հանուն գաղափարների և ոչ թե հանուն փողի ու պաշտոնի է պայքարում»
Աշոտ Մաուչարյանին վերաձևակերպելով «Հայաստանում նոր ընդիմություն է պետք այն առումով, որ ժողովրդին առաջարկի, համոզի թե ինչ ճանապարհով ենք ուզում գնալ ու ինչ հասարակություն ենք ուզում կառուցել»
Էլեկտրոնային քվեարկությունները կեղծելու ավելի "խելամիտ" տարբերակներ էլ կան: Ծրագրավորողի ջանը սաղvoter-ի խոսքերից
Լոխ մունք ենք, մնացածը` լոխ են...
Դե խնդրեմ: Մարդիկ շարունակում են իրենց պահանջները ներկայացնել, բողոքի ակցիաներ են կազմակերպում, դիմումներ են գրում: Սրանից ավել ի՞նչ անեն, որ քաղաքականացնել ցանկացողները գոհ լինեն: Քանի հոգի ա քաղաքականացնել ցանկացողներից էս մարդկանց կողքը կանգնել: Բացի հիմար հայտարարություններից, ուրիշ բան չի արվել:
Տարոն Մարգարյանը կրպակատերերին հույս է ներշնչում
Թե՞ ամեն բուդկեն փակելուց մարդիկ նախ արտահերթ նախագահական, իսկ հետո արտահերթ ԱԺ ընտրություններ պահանջեն:
Ասում ես, էն 15 կետերից ի՞նչ կա:
Varzor (01.11.2011)
ապեր, մենակ բողոքելով չի… երբ ասում ես "կրպակս ձեռ մի տուր" հետո պտի ասես "եթե ձեռ տաս կանեմ էս-էս-էս բաները" … բայց բոլորն էլ գիտեն որ հենց սկզբից էլ կրպակները եղել են կամ անօրինական կամ էլ ժամանակավոր, այսինքն ուզում Տարոնն ըլնի ուզում ա եսիմով նրանք էդ կրպակները չեն թողնելու, նամանավանդ որ օլիգարխների բիզնեսին ա խփելու… իրանց մնում ա պահանջել որպեսզի իրենց կրպակները օրենքով պաշտպանվեն թե չէ կանեն էս-էս-էս բաները… սա կլինի քաղաքականացնել իմ կարծիքով… իրանք իրանց խնդիրը պահում են զուտ "անձնական" էն հույսով որ քաղաքապետարանի հետ կարան մի ձև լեզու գտնեն որ մի քիչ էլ պահեն… էտի բողոք չի ու իմ կարծիքով իրնք էլ չեն ուզում որ որևէ քաղաքական ուժ, բացի մանդատով քաղաքական ուժերից իրենց աջակցեն, քանի որ մանդատովները տենց հարցերում լեզու են գտնում հեշտ…
Տրիբուն ջան, ոնց որ գրել էի վերևում, էդ սաղ բուտկեքը յա անօրինական ա յա էլ ժամանակավոր… եթե տենց ա ուրեմն պտի պահանջեն օրենքով իրանց բուտկեքը պաշտպանել… որն էս իշխանության օրոք չի լինի… իրանք էլ գիտեն… ուրեմն թող իրանք էլ գլխի ընկնեն թե ինչ պիտի արվի ու պահանջվի…Թե՞ ամեն բուդկեն փակելուց մարդիկ նախ արտահերթ նախագահական, իսկ հետո արտահերթ ԱԺ ընտրություններ պահանջեն:
15 կետերը ձախողվել ա, ընգեր… ջրվել գնացել ա… բայց ասում են լոմավորների զորահավաք ա, բայց ոչ տեղն ա հայտնի ոչ էլ հավաքագրվածների քանակը…Ասում ես, էն 15 կետերից ի՞նչ կա:
ապեր, բայց կատակը մի կողմ… երեկ մեկը ՀԱԿ-ից խոսում էր P.S.-ով մի բան միտս մնաց… Արամ Աբրահամյանը հարցրեց "բա ժողովուրդը չէր ուզու՞մ ռեշոտկա ջարդեր" էդ մարդը պատասխանեց "ժողովուրդը չի ուզում ռեշոտկա ջարդի, այլ որոշ ուժեր ուզում են որ ՀԱԿ-ը ջարդի" իրանք ասել են չեն ջարդելու, ընենց որ ով որ ավելի լավ գաղափար ունի թող հանի մեջտեղ, հիմա ժամանակն ա՝ երկխոսությունը ձախողված ա, ՀԱԿ-ն էլ գնում ա հերթական ընտրությունների…
Վերջին խմբագրող՝ Mephistopheles: 02.11.2011, 06:00:
Ընեգր, մարդիկ դիմել են քաղաքապետարանին, որի իրավասության շրջանակներում է գտնում բուդկա թողնել-չթողնելը ու ակնկալում են իրավական լուծում: Բուդա լինել չլինելու հարցը օրենքով չի լուծովում: Էլի թռնում ես լուսին, Մեֆ, քո պատկերացումներով քաղաքացիական հասարակության մասին: Քո կարծիքով էս մարդիկ ի՞նչ պիտի պահանջեն: Պահանջեն, որ մի հատ քաղաքական ուժ, իրենց հարցը քաղաքականացնի, սպասեն ընտրություններ լինի, տանեն հարցը ԱԺ, ու օրենք ընդունեն «ՀՀ տարածքում հուր հավիտյանս բացօդյա առևտուրը թույատրելու ու սույն առևտուրը բոլոր օլիգարխներից պաշպտանելու մասին»:
Իսկ ինչ վերաբերվում ա ՀԱԿ-ի ներկայացուցիչի ասածին, հերթական բլթոցն ա: Ոչ մեկը ՀԱԿ-ից ռեշոտկա րաջդել չի պահանջել, բայց ոչ մեկը ՀԱԿ-ին նաև չէր խնդրեն գնալ նախապես կանխատեսելի արդյունքներով երկխոսության: Ոչ մեկը ՀԱԿ-ի լեզվից չէր քաշում, որ սաղին խոսատանալ, որ հեսա ժողովուրդ, վստահեք ու համբերեք, հեսա երկխոսում ենք ու արտահերթ նախագահական ընտրություններ են լինում: Միջոցառումներ անող էին, պիտի անեին էն ժամանակ երբ լիիիիիքը մարդ իրանց մի անգամ ևս վստահել էր: Իսկ հիմա ՀԱԿ-ը, թող գնա իրա հերթական ընտրություններին ու կստանա այնքան, որքան իրեն վստահում են:
Չնայած, էս ինչ եմ ասում, Մեֆ, մի մտածի, Սերժը ՀԱԿ-ի համար հատուկ թվերը նկարել կտա՝ ՀԱԿ-ի իրեն մատուցված ծառայություններին դիմաց: Լուրջ եմ ասում, եթե ՀԱԿ-ը 5% -ից քիչ հավաքի, Սերժը 10% նկարել կտա: Բա ընդդիմությունը ներկայացված չլինի՞ ԱԺ-ում: Բա թոզ չփչենք սաղի աչքերին, թե ինչ դեմոկրատական ենք մենք: Բա ՀԱԿ-ը չորս տարի հլու հնազանդ սաղին բերեց երկխոսության, իրա ցավը տանեմ: Ու համոզված եղի, ՀԱԿ-ը գրկաբաց ընդունելու ա Սերժի նկարած թվերը:
Ապեր, մի քսան անգամ ասել եմ, մի քսան անգամ էլ կասեմ - ՀԱԿ-ը Սերժի երազած ընդդիմությունն էր: Այնպես որ, ոչ մի քիչ թե շատ իրեն հարգող բացօդյա առևտրով զբաղվով, իր ու Սերժի մեջ առկա հարցերը, ՀԱԿ-ի միջնորդավորված քաղաքականացմամբ չի լուծի: Փոխարենը կգնա ուղիղ Սերժի մոտ:
Չե հա, եկեք հավատանք, որ հանուն արդարության ՀԱԿ-ը չեղյալ կհայտարարի նույնիսկ իր օգտին կատարված կեղծիքները
Դե Տրիբուն ջան, ասում եմ. 2003թ.-ի ընտրությունների ժամանակ ԼՏՊ-ն իհարկե ոչ հրապարակային, բայց ասաց "Ես կգամ, երբ ինձ կկանչեն" ու չեկավ, անտեսելով որ իր վերադառնալու թախանձագին խնդրանքով էին տառապում մի քանի տասնյակ հասարակական ու քաղաքական կազմակերպություններ, նույնիսկ գրավոր տիմել էին մեծն Կոմբինատորին: Իսկ 2008-ին եկավ, եկավ որովհետև կանչել էին ու կանչել էր հենց նա, ում կանչը առավել մեծ կշիռ ուներ: Իսկ տվյալ պարագայում դա կարող էր լինել միմիայն ՍՍ-ն: Այնպես որ հենց 2008-ից էլ միանշանակ վստահ էի, որ նա հրավիրված է իր Կոմբինատորի տաղանդը ցուցաբերելու համար: Այ եթե անձամբ լսած չլինեի "Ես կգամ, երբ ինձ կկանչեն"-ը, միգուցե այլ կերպ մտածեի:Ապեր, մի քսան անգամ ասել եմ, մի քսան անգամ էլ կասեմ - ՀԱԿ-ը Սերժի երազած ընդդիմությունն էր: Այնպես որ, ոչ մի քիչ թե շատ իրեն հարգող բացօդյա առևտրով զբաղվով, իր ու Սերժի մեջ առկա հարցերը, ՀԱԿ-ի միջնորդավորված քաղաքականացմամբ չի լուծի: Փոխարենը կգնա ուղիղ Սերժի մոտ:
Ամեն ինչ կեղծելու հնարավորություն էլ կա հարցը միայն այն է, որ շատ թանգ լինի ու ամեն ձայնը 15000 դրամ չէ այլ ավելին նստի...Էլեկտրոնային քվեարկությունները կեղծելու ավելի "խելամիտ" տարբերակներ էլ կան: Ծրագրավորողի ջանը սաղ
Կրիպտոգրաֆիկ մեթոդներով կեղծելու հավանականությունը կարելի է հասցնել անհամեմատ չնչինության, որ մի քանի հարյուր տարի ու միքանի միլլիոն կոմպյուտեր հարկավոր լինի կեղծելու համար։
ԲՀԿն հայ հայ դառնում է ընդիմություն, բայց վախենամ դրանից հետք ԲՀԿից բան չմնա, ոնց որ ՕԵԿից...
Վերջին խմբագրող՝ voter: 02.11.2011, 22:20:
Varzor (03.11.2011)
Տրիբուն ջան, պահանջելն էն ա, որ չկատարելու դեպքում կանես ոնց որ վերևում եմ գրել, "էս-էս-էս բաները"… դրա համար պահանջվում ա համախմբվածություն ու հեռահար նպատակներին ուղղված պահանջ, ոչ թե "էսօրվա կոպեկի" հարց… սա կլինի քաղաքականացնել … մնացած բոլոր ձևերը կարելի ա որակել որպես խնդրանք, աղաչանք, պաղատանք…
Բլթոց չկա ընգեր… եթե ժողովուրդը չի ընդունում երկխոսությունը ապա պտի ընդունի քաղաքացիական անհնազանդությունը, նստացույց, շուրջօրյա հանրահավաք և այլն, բայց հասարակությունը դա էլ չընդունեց, կամ ասենք ՀԱԿ-ի կազմակերպածը չեն ընդունում… ուրեմն ընդունում ա ուժի տարբերակը՝ առճակատման տարբերակը… ճիշտ ա՞… դե… ու՞ր ա էն ուժը…Իսկ ինչ վերաբերվում ա ՀԱԿ-ի ներկայացուցիչի ասածին, հերթական բլթոցն ա: Ոչ մեկը ՀԱԿ-ից ռեշոտկա րաջդել չի պահանջել, բայց ոչ մեկը ՀԱԿ-ին նաև չէր խնդրեն գնալ նախապես կանխատեսելի արդյունքներով երկխոսության: Ոչ մեկը ՀԱԿ-ի լեզվից չէր քաշում, որ սաղին խոսատանալ, որ հեսա ժողովուրդ, վստահեք ու համբերեք, հեսա երկխոսում ենք ու արտահերթ նախագահական ընտրություններ են լինում: Միջոցառումներ անող էին, պիտի անեին էն ժամանակ երբ լիիիիիքը մարդ իրանց մի անգամ ևս վստահել էր: Իսկ հիմա ՀԱԿ-ը, թող գնա իրա հերթական ընտրություններին ու կստանա այնքան, որքան իրեն վստահում են:
Ապեր, Հայաստանի քաղաքական դաշտում մենակ մի հատ ուժ կա որին ժողովուրդը պետք ա ու էդ ուժն ա դուրս գալիս ժողովրդի հետ խոսալու… էդ ուժը անսխալական չի, անթերի չի, բլթցնում ա ժամանակ առ ժամանակ, ձախողվում ա, բայց ազնիվ ա… ուրիշ ոչ մի ուժ Հայաստանում ժողովրդի հետ չի խոսում, ոչ ոք… Ժառանգությանը բացի մանդատից ուրիշ բան պետք չի ու ինքը գիտի որտեղից դա ստանա, Դաշնակներին էլ ժողովուրդ պետք չի, նրանք էլ իրանց կանալներն ունեն… էս ա ապեր, լավ ա թե վատ ա, էս ա…
Թեման ի սկզբանե «Կա՞ Հայաստանում արդյոք ընդիմություն, ու պե՞տք է արդյոք որ նա հայտնվի»: Թե չէ էդ ե՞րբ ենք ընդիմություն ունեցել, որ մի հատ էլ դուրներս չի գալիս ու նորն ենք ուզում ունենանք:
էսպես չի մնա
Մեֆ, չի կարելի անըդհատ նույն բանը կրկնել: Ընգեր, հասկացի մի պարզ բան, խոսքը գնում ա աղքատ ու սոցիալապես անապահով երկրի մասին: Օրվա հացը հազիվ վաստակող մարդը չի կարա իրա բուդկեն փակելուց հետո իրա առաջ հեռահար նօատակներ ու պահանջներ դնի: Ինքը կարա մի հատ պահանջ դնի - բացել իրա բուդկեն, որ իրա երեխեքը սոված չմնան: Հեռահար նպատակների համար, ինքը կարա ձեռի հետ մեկ ու մեջ գնա ՀԱԿ-ի հանրահավաքներին, կարող ա նստացույցին էլ պասնակցի: Բայց իրա բուդկեն բացելու համար, ինքը գնալու ա էն մարդու մոտ, որը կոնկրետ հենց էս պահին իրավուն ունի բացել կամ փակել իրա բուդկեն:
Ընգեր, քո ասածը նույն բանն ա, որ դու ամեն անգամ երբ գնում ես խանութ հաց առնելու, մտածես ցորենի համաշխարհային բերքատվության, գլոբալ ջերմոցային էֆեկտի, ու Աֆրիկայում սոված երեխեքի մասին, ու հաց առնելու ու տուն տանելու փոխարեն, գնաս ՄԱԿ-ի դեմը միտինգ անես:
Ապեր, ժողովրդին խաբել են երկխոսությամբ, բայց որ ես երկար գլուղդ չտանեմ, ավելի լավ ա կարդա Նաիրա Հայրումյանի հերթական կարճ ու կոնկրետ հոդվածը: Աղջիկը ինչպես միշտ շատ ճիծտ ամեն ինչ բացատրում ա:
Երկրորդ ժամկետի ճանապարհը
Հայաստանում կադրային փոխատեղությունները հիմնականում բնութագրվում են որպես Սերժ Սարգսյանի կողմից սեփական համակարգ կառուցելու փորձ առանց Ռոբերտ Քոչարյանի մասնակցության: Սակայն Սերժ Սարգսյանի առջեւ, ով դեռ մեկ տարի առաջ չէր թաքցնում երկրորդ անգամ առաջադրվելու մտադրությունը, խոչընդոտ էր ոչ միայն Քոչարյանը: Յուրաքանչյուր “խոչընդոտի” համար պայքարի հատուկ մեթոդ է ընտրվել` կախված գործիքներից, որոնցից օգտվում էին խոչընդոտողները:
Քանի որ Հայաստանում ազնիվ քաղաքական մրցակցության օրենքները չեն աշխատում, ընտրությունների միջոցով իշխանափոխության հասնելը գործնականում անհնար է: Այդ պատճառով, երկրում իշխանութունը վերցնելու հավակնություն ունեցող ուժերը «ոչ ստանդարտ» մեթոդներ են կիրառում:
Սերժ Սարգսյանի երկրորդ ժամկետի ճանապարհին խոչընդոտ էր Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը: Սարգսյանի դեմ նրա հիմնական զենքը ժողովրդական ըմբոստության էներգիան էր, որն իրոք լուրջ սպառնալիք էր ներկայացնում: 3 տարի առաջ այդ էներգիան իր ճանապարհին կարող էր ամեն ինչ քշել, եւ Սերժ Սարգսյանը գիտեր, որ այն չի վերահսկում: Սակայն այն վերահսկում էր Տեր-Պետրոսյանը, ով աստիճանաբար բաց թողնելով գոլորշին եւ ճնշելով այն, նվազեցնում էր ճնշումը եւ չեզոքացնում ժողովրդական ըմբոստության սպառնալիքը:
Կարեւոր չէ, թե արդյոք դա գործարք էր, թե արկածախնդրության ռիսկի բացակայություն, սակայն փաստն այն է, որ այդ զենքն այլեւս չի սպառնում Սերժ Սարգսյանին: Եվ այժմ արդեն ակնհայտ է, որ Կոնգրեսի հետ երկխոսությունը, որին Սարգսյանը համաձայնեց, լավ միջոց էր այդ ռիսկը չեզոքացնելու համար:
Երկրորդ “խոչընդոտը” Ռոբերտ Քոչարյանն էր, ով, նույնպես ելենելով իր բնավորության յուրահատկություններից, ընտրեց “ոչ ավանդական” զենքը` ընդհատակյա պայքարը, այլ ոչ թե առճակատումը: Քոչարյանը փորձեց անկյուն քշելու (ինչպես լավ որսորդը) եւ հոգեբանական ճնշման մեթոդը: Նա փորձեց Սարգսյանին թակարդը գցել տեղեկատվական արտահոսքերով, Մոսկվա այցերով, դավադրությունների մասին խոսակցություններով եւ այլն: Սակայն Սարգսյանը, իմանալով Քոչարյանի բնավորությունը, չտրվեց խայծին եւ ուղիղ գնաց նրա մոտ, ում ակնարկում էր Քոչարյանը` Պուտինի մոտ: “Հավանություն” ստանալով, նա, փաստացի, կոտրեց Քոչարյանի որսորդական ռազմավարությունը:
Այն, որ քոչարյանական թիմը բացահայտ դիմադրություն ցույց չի տալիս, խոսում է այն մասին, որ Սարգսյանի ու Քոչարյանի միջեւ զինադադար է կնքված: Եվ Սարգսյանը, փաստորեն, իրենից հեռացրեց նաեւ այդ վտանգը:
Է՞լ ինչ վտանգներ են նրան սպառնում երկրորդ ժամկետի ճանապարհին: Չէ որ եթե խոչնդոտներ չկան, կարելի է նույնիսկ արդար ընտրություններ անցկացնել:
Բիձա (03.11.2011)
Ախպերս եկել ընենց մադու ես տենց բան ասում, որ դրանցի "հեչ բան չի հասկանում"
Օրինակ ԱՄՆ-ում Բուշի ընտրությունների ժամանակ կիառեցին էլ. քվեարկությունը և ինչ? Նույնիսկ ծիծաղաշարժ ռոլիկներ էին նկարահանում, թե ինչպես են կողծվում էլ. ձայները:
Էն անեկդոտը չես հիշում?, որ ինքնաթիռում 3 հոգու քվեարկության ժամանակ Քոչարյանը 20 ձայն ա հավաքում
Ու ասեմ, որքան թանկ է նստում ձայների կեղծումը, այնքան ավելի շատ են քամում ծախսերը հանելու համար: Ու այդպես գալիս է մի պահ, որ այլևս ֆինանսապես ձեռնտու չէ ձայներ կեղծելը, որովհետև ավելին քամելու համ տեղ չկա, համ էլ էնքան վտանգավոր ա, որ ոչ մեկը ռիսկի չի դիմում: Ու այդպես էլ ծնվում է "իրական ժողովրդավարությունը": Բայց քանի որ դա հասկանում են, ուստի այնպես են անում, որ կեղծման ծախսերը չավելանան, ու դրա համար օգտագործում են իշխանական լծակները:
ապեր, քյասար ճամփա չկա… էս ա… ու խոսքը մենակ բուտկեքի մասին չի… երբ որ հարևանիդ տնից հանում են, բուտկեն փագում են, կամ ես շատ գիտեմ ինչ են անում, պտի հասկանաս որ վաղը-մյուս-օր քեզ են տենց անելու ու դրա դեմը պտի մի ձև առնես… էսի բնազդ ա ոչ թե վեհ, հեռահար գաղափար… մի հատ անեկդոտ կա. Վիշապը աբարացուն ու իրա էշին բռնում ա ու սկզբից էշին ա ուտում. էս ապարանցին հարցնում ա "վիշապ ախպեր, էդ ընչի՞ էշին կերար սկզբից ու ինձ հետո ես ուտում"… վիշապն ասում ա "քեզ որ ուտեի, էշի կփախներ"…
ոչ ոք ոչ մեկին չի մոլորեցրել… երկխոսությունը եթե դուրները չի գալիս, թող մասնակցեին "կտրուկ" գործողությունների… երկրում ճնշումը թուլանում ա երբ որ ճնշման պատճառներն են վերանում, այսինքն սոցիալական պայմանները համեմատաբար լավանում ա ու նման բաներ… ինչ որ մի ուժի իննադու գործելը մենակ քեզ կվնասի… Նաիրա Հայրումյանը լավ աղջիկ ա, բայց իրա վերլուծությունները "հակամարտության կողմ"-ի տեսանկյունից աԱպեր, ժողովրդին խաբել են երկխոսությամբ, բայց որ ես երկար գլուղդ չտանեմ, ավելի լավ ա կարդա Նաիրա Հայրումյանի հերթական կարճ ու կոնկրետ հոդվածը: Աղջիկը ինչպես միշտ շատ ճիծտ ամեն ինչ բացատրում ա:
Varzor (04.11.2011)
Ախր ոնց չեն մոլորեցրել? Ասում եմ "Ժողովուրդ եկեք, որ սրանց տշենք", հետո եկած ժողովրդի հաշվի երկոսխություն են սկսում: Դա մոլորեցում չի?
Ինչ կտրուկ գործողություն? Ովա առաջնորդելու էդ գործողությունները?
Սխալ ա, ներքին ճնշումը իջնում ա ոչ միայն սոցիալական պայմաների լավացման հետևանքով, այլև մարդկանց համար ավելի առօրեական ու ստամոքսային հարցերի ստեղծելով:
Մարդիկ գնացին հա գնացին միտինգի, տեսան եկողները քչացան, երկմտեցին, տեսան իրենց ուրիշ բան են ասում, ուրիշ բան անում, նորից երկմտեցին: Եվ այդպես շարունակ երկմտումներ ու ամեն երկմռության արդյունքում պակասեց հանրահավաքների մասնակիցների քանակը: Իսկ հենց այդ քանակն էր, որ ՀԱԿ-ի բերանը լեզու եր դրել: պատկերացրում վաղը մի 5-10 հոգով գնանք կանգնենք հրապարակում ու ասենք, որ պահանջում ենք երկխսություն: Ով կգնա մեզ հետ երկխոսության, եթե հազարավոր մարդիկ մեր կողքին ու մեջքին կանգնած չլինեն? Մաքսիմում կոպալով կլարեն էդ 5-10 հոգուս ու վերջ:
Եթե ՀԱԿ-ը հասել ա երկխոսության, ապա դա միմիյան ժողովրդի հաշվին է: Եթե արդյունքում ՀԱԿ-ը հայտվի ԱԺ-ում, ապա նույնպես ժողովրդի շնորհիվ: Բայց ինչ ա անելու փոխարենը? Ում դարդին ա դարման անելու?
ուզում եմ մի թեթև անդրադառնալ էս տողերին…Կարեւոր չէ, թե արդյոք դա գործարք էր, թե արկածախնդրության ռիսկի բացակայություն, սակայն փաստն այն է, որ այդ զենքն այլեւս չի սպառնում Սերժ Սարգսյանին: Եվ այժմ արդեն ակնհայտ է, որ Կոնգրեսի հետ երկխոսությունը, որին Սարգսյանը համաձայնեց, լավ միջոց էր այդ ռիսկը չեզոքացնելու համար:
Կարծում եմ շատ էլ կարևոր է ու էական թե ինչի պատճառն ինչ էր, հակառակ դեպքում վերլուծությունը սխալ ա լինում…
1. եթե գործարք էր ապա դա քաղաքական ուժի բարոյականության մասին… գործարքի և ոչ գործարքի տարբերությունը ԱԽՔ-ի ու նորմալ քաղաքական գործչի տարբերությունն ա ու պետք չի ասել կարևոր չի…
2. արկածախնդրության ռիսկն էլ անկարևոր բան չի, նայած գործիչն ինչ ռիսկի ա գնում… դրանից ա երևում քաղաքական գործչի հմտությունը, բարոյականությունն ու սառը դատելու կարողությունը… Հայաստանն էն երկիրն ա որ արկածախնդրության համար կարող ա շատ թանկ վճարի ու իմ համար շատ կարևոր ա թե որոնք էին էն ռիսկերը որին քաղաքական գործիչը չգնաց…
Իմ համար վերջնական արդյունքն ու դրան հասնելու ճանապարհը նույն կարևորությունն ունեն
Varzor (07.11.2011)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ