Աչքիս դու էլ տերմինների հետ խնդիր ունես: Սոց ապահովությունն ու ... էդ քո ասածը դրանք խնդիրներ են, մասնավորապես որոնց լուծման համար էլ գոյություն ունի պետությունը: Ոնց որ ասես երեխաներին սովորեցնելը ուսուցիչների համար բեռ է, կամ քար տաշելն ու իրար վրա դնելը պատշարների համար բեռ է... Պետության հիմնական ֆունկցիան սեփական քաղաքացիների համար հարմար ու ապահով բնակություն ապահովելն է: Բայց քանի որ պետական շատ աշխատողներ քեզ նման են մտածում...Mephistopheles-ի խոսքերից
Si vis pacem, para bellum
Մեֆ իմիջայլոց, նոր զգացի, որ քո ու Չուկի հայացքները անարխիստական են...
Մի քիչ լիկբեզ եղեք՝ http://en.wikipedia.org/wiki/Anarchism, լիքը հոգեհարազատ բաներ ինձ թվում է կգտնեք:
Si vis pacem, para bellum
Ապեր տերմինի խնդիր չկա… ուղղակի դու մտածում ես որ ազնիվ իշխանությունները ժողովրդի հարցերը լուծելու են ու ժողովրդին այլևս բան չի մնում անելու քան իմանալ օրենք ու կիրառել… տենց բան չկա, չի եղել ու չի լինի… դժբախտաբար…
հասարակության և իշխանության նաև պետության շահերը միշտ էլ բախման մեջ են են որովհետև իշխանությունները գործելու համար փողի կարիք ունեն և այդ փողը պիտի ժողովրդից հարկերի տեսքով հավաքեն… մարդիկ հարկեր տալ չեն սիրում, դրա համար անվերջ հարկեր չես բարձրացնի ուրեմն պիտի կտրես սոցապահովությունից, պատական բժշկությունից, թոշակներից և այլն… սա էլ քեզ հասարակության և իշխանության հակասություն…
հասարակության տարբեր շերտեր սրան տարբեր մոտեցումներ են ցույց տալիս և սա էլ ստեղծում է անհատի "իշխանությունից պաշտպանվելու" անհրաժեշտությունը…
Վերջին խմբագրող՝ Mephistopheles: 11.10.2011, 00:09:
ապեր, ես ոչ մի իշխանության քարտ բլանշ չեմ տա… ուզում ա դա Լևոնը լինի, ՀԱԿ-ը լինի թե տեր մեր Հիսուս Քրիստոսը…Մեֆ իմիջայլոց, նոր զգացի, որ քո ու Չուկի հայացքները անարխիստական են...
Մի քիչ լիկբեզ եղեք՝ http://en.wikipedia.org/wiki/Anarchism, լիքը հոգեհարազատ բաներ ինձ թվում է կգտնեք:
ի հակադրություն ինձ դու կարծում ես որ կլինի մի իշխանություն, որի օրոք ժողովուրդը վերջապես կարա հանգիստ խղճով աշխատի ու ոչ մի բանի մասին չմտածի… տենց բան չկա… օրինակներն էլ կան… Ուկրաինա, Ղրղզստան ու շատ հնարավոր ա որ դրան միանան նաև որոշ արաբական երկրներ…
ես չեմ ուզում որ իշխանություն չլինի, ես ուզում եմ որ իշխանությունները լինեն մշտական հասարակական մոնիտորինգի տակ գումարած 3 ճյուղերի անկախությունը…
ես դեմոկրատիան համարում եմ մշտական պրոցես, իսկ դու համրում ես կայացած վիճակ…
Chuk (11.10.2011)
կա մի անարդարություն,վերնախավը շատ թոշակ է ստանում,իսկ շարքային քաղաքացին սօված է մնում:
Դէ ԼԱՎ Ա,ես եդպես չեմ թօղնի:
Ոչ, ես մտածում եմ, որ իշխանությունների խնդիրն է ժողովդրի հարցերը լուծել, և նրանք պիտի համապատասխանաբար կառավարեն այնպես, որ ժողովուրդը ավելի ու ավելի հարմար ապրի, իսկ օրենքը դա կանոնակարգող միջոց է, մասնավորապես վերջին խնդիրը լուծելու համար, օրենքի կիրառման ապահովումն էլ կատարվում է լրացուցիչ վերահսկողական մեխամիզմներով, որոնցից մեկը մասնավորապես ոստիկանությունն է, իսկ դու սաղ թարս ես մտածում, և ես ենթադրում եմ, որ եթե կարծում ես «տենց բան չկա, չի եղել ու չի լինի» ապա անիմաստ պիտի համարես պետության գոյությունը, հետևաբար և անարխիստական հայացքներ ունես:
Էս միտքդ ենթադրում է որ պետություն ասելով նկատի ունես իշխանություններ, և որոնք էլ ժողովդրի թշնամիներն են այսպես թե այնպես: If so, then please refer to here: http://en.wikipedia.org/wiki/Anarchismհասարակության և իշխանության նաև պետության շահերը միշտ էլ բախման մեջ են են որովհետև իշխանությունները գործելու համար փողի կարիք ունեն և այդ փողը պիտի ժողովրդից հարկերի տեսքով հավաքեն… մարդիկ հարկեր տալ չեն սիրում, դրա համար անվերջ հարկեր չես բարձրացնի ուրեմն պիտի կտրես սոցապահովությունից, պատական բժշկությունից, թոշակներից և այլն… սա էլ քեզ հասարակության և իշխանության հակասություն…
հասարակության տարբեր շերտեր սրան տարբեր մոտեցումներ են ցույց տալիս և սա էլ ստեղծում է անհատի "իշխանությունից պաշտպանվելու" անհրաժեշտությունը…
Վերջին խմբագրող՝ Վիշապ: 11.10.2011, 08:18:
Si vis pacem, para bellum
Իսկ ինչպես կարտահայտվի քո այդ քարտ բլանշ չտալը: Չլինի՞ հրապարակում կանգնելով, ծափ տալով ու «այո» գոռալով: Ինձ շատ հետաքրքիր է:
Ես ոչ թե կարծում եմ, որ այդ իշխանությունը ինքն իրեն կհայտնվի, այլ ես կարծում եմ, որ նախ նպատակները ճիշտ է պետք ձևակերպել, որպեսզի այդ դառնա շատերի նպատակ, որ հետո արդարացվեն այդ նպատակին հասնելու միջոցները: Կարծ ասած ռացիոնալիզմ եմ ուզում:ի հակադրություն ինձ դու կարծում ես որ կլինի մի իշխանություն, որի օրոք ժողովուրդը վերջապես կարա հանգիստ խղճով աշխատի ու ոչ մի բանի մասին չմտածի… տենց բան չկա… օրինակներն էլ կան… Ուկրաինա, Ղրղզստան ու շատ հնարավոր ա որ դրան միանան նաև որոշ արաբական երկրներ…
Ես չգիտեմ, թե դու ինչպես ես պատկերացնում հասարակական մոնիտորինգը, որ խնդրեմ, կպարզաբանե՞ս: Իմ կարծիքով հասարակությունը մոնիտորինգ չի կարող իրականացնել, հասարակությունը կարող է միայն բողոքել: Մոնիտորինգի համար պրոֆեսիոնալիզմ է պետք:ես չեմ ուզում որ իշխանություն չլինի, ես ուզում եմ որ իշխանությունները լինեն մշտական հասարակական մոնիտորինգի տակ գումարած 3 ճյուղերի անկախությունը…
ես դեմոկրատիան համարում եմ մշտական պրոցես, իսկ դու համրում ես կայացած վիճակ…
Si vis pacem, para bellum
Կասեմ շատ կարճ. եթե ինչ-որ մի բանը քո պատկերացումներից դուրս են, էդ դեռ չի նշանակում, որ դրանք ուտոպիա են:Չուկ ջան, դու տերմիններ օգտագործելուց կարող ես և զերծ մնալ, բայց ասելիքդ արտահայտի այն, ինչ՝ տերմինները: Եթե կարծում ես, որ «մեծամասնություն»-ը չափազանված տերմին է, և ասենք մի քանի հազար մարդը բավարար են վերահսկողական գործառույթներ իրականացնելու և երկրում արդարություն հաստատելու համար, ապա ես համարում եմ, որ այդ մի քանի հազար մարդը իրենց ձեռքն են վերցնում երկրի իշխանությունը ու նոր կառավարման մոդել են ստեղծում: Թե՞ կարծում ես, որ այդ մի քանի հազարը օրեկան մի դատարանի դռնից մյուսն են վազում, մի տնօրենի գրասենյակից մյուսը, Լֆիկի տնից Դոդի տուն, գրանցում են երկրում տեղի ունեցող բոլոր անարդարությունները և այլն, մի խոսքով անորսալի վրիժառուներ են և պայքարում են այն մյուս մի քանի հազար անարդարների դեմ:
Քո պատկերացումները, որոնք ես կարծում եմ ոչ մի աղերս չունեն ԼՏՊ և մյուսների պատկերացումների հետ, տեղով ուտոպիա են, որ կան, որոնց իրականացման խնդիրները դու կապում ես մարդկանց հիմար լինելու հետ, այսինքն մարդիկ չեն հասկանում, որ նման կերպ կարելի է լավ բանի հասնել, թե չէ վաղուց կստեղծեին այդ վերահսկողական մեխամիզմը: Սա է քո ասածը: Դուրս է գալիս, որ «կրիտիկական զանգված» ստեղծելու համար ընդհամենը խելացի և արդարամիտ մարդկանց պակաս կա, ինչն էլ և պահանջվում էր ապացուցել
Քաղաքացիական հասարակության մոդելը, որի մասին խոսում եմ, լրիվ իրատեսական է:
Բայց քեզ բարի քննարկումներ, թե՛ ես, թե՛ դու մեր ասելիքներն ասել ենք, անընդհատ նույն բանը կրկնելով (ընդ որում, իմ գնահատականով, դու հակաճառում ես զուտ հակաճառած լինելու համար, հակառակ դեպքում ավելի «խելոք» հակափաստարկներ կբերեիր) ոչ մի նոր բան չենք ասի, ոչ մի բանի չենք հասնի:
Կրկնում եմ չգիտեմորերորդ անգամ. հասնելու ենք նշածս մեթոդի ի հեճուկս բոլոր թերահավատների:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Դու կամ.Մեֆ իմիջայլոց, նոր զգացի, որ քո ու Չուկի հայացքները անարխիստական են...
Մի քիչ լիկբեզ եղեք՝ http://en.wikipedia.org/wiki/Anarchism, լիքը հոգեհարազատ բաներ ինձ թվում է կգտնեք:
1. չես հասկանում իմ ասածը
2. չես ուզում հասկանալ
3. հասկանում ես, բայց դիտմամբ խեղաթյուրում ես
Ինձ բացարձակապես չի հետաքրքրում, թե էս երեքից որն է: Ընդամենը ֆիքսում եմ, որ իմ ասածներին համեմատություն անարխիզմ բերելը ցույց է տալիս ասելիք չունենալդ, որովհետև միայն «հանճարեղ ուղեղը» կարող էր նման «հանճարեղ» համեմատություն անել:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
ապեր ժողովուրդը միատարր էլէմնետ չի որ ասես " ժողովդրի հարցերը լուծել" ու պրծնի… ժողովուրդը կազմված է տարբեր եկամտի տեր խավերից ու նաև ինտելեկտուալ կարողությունների տեր խավերից… իշխանությունները պարտավոր են բոլորին բավարարել, բայց նման բան համարյա չի լինում ու տուժում են շատ հաճախ անպաշտպան խավերը ընդհուպ մինչև միջին խավն է տուժում… էդ խավերը օրենքի ձևավորման վրա պետք է ազդեն… ոստիկանությունն էստեղ բան չի կարող անել… ոստիկանությունը ամեն օրենք չի կարող պարտադրել՝ իրավունք չունի… նրա քործառույթների մեջ հիմնականում անվտանգությունն է…
չգիտեմ դու ստեղ որտեղ ես անարխիա տեսնում…
չի ենթադրում Վիշ ջան դու ես տենց հասկանում… երբ անհատին իշխանությունից պաշտպանում ես, դա չի նշանակում որ իշխանությունը քո թշնամին է… այս դեպքում այդպես չիԷս միտքդ ենթադրում է որ պետություն ասելով նկատի ունես իշխանություններ, և որոնք էլ ժողովդրի թշնամիներն են այսպես թե այնպես: If so, then please refer to here: http://en.wikipedia.org/wiki/Anarchism
Chuk (11.10.2011)
դրա մեխանիզմների ստեղծմամբ… քաղաքացիական հասարակության ձևավորմամբ… քաղհասարակությունը դեմոկրատիայի հարատևման երաշխիքներից մեկն ա… որտեղ որ դեմոկրատիա կա էնտեղ կա քաղհասարակություն… առայժմ ուրիշ մեխանիզմ չկա, եթե կա ցույց տուր…
ապեր եթե քո քո նպատակին հասնելու միջոցները պետք է արդարացման կարիք ունենան ապա միանշանակ կարող եմ ասել որ դրանք շատ վատ մեթոդներ են… ու հետո էդ նույն իշխանությանը նույն արդարացված մեթոդներով էլ կվերացնեն… նպատակը չի արդարացնում միջոցները… Նաիրի Հունանյանն էլ էր փորձում լավ ձևակերպեր իր նպատակները, մարդիկ ժողովրդի մասին էին մտածում… տենց բան չկա… ավտորիտար մենտալիտետ ա…Ես ոչ թե կարծում եմ, որ այդ իշխանությունը ինքն իրեն կհայտնվի, այլ ես կարծում եմ, որ նախ նպատակները ճիշտ է պետք ձևակերպել, որպեսզի այդ դառնա շատերի նպատակ, որ հետո արդարացվեն այդ նպատակին հասնելու միջոցները: Կարծ ասած ռացիոնալիզմ եմ ուզում:
քաղհասարակությունԵս չգիտեմ, թե դու ինչպես ես պատկերացնում հասարակական մոնիտորինգը, որ խնդրեմ, կպարզաբանե՞ս: Իմ կարծիքով հասարակությունը մոնիտորինգ չի կարող իրականացնել, հասարակությունը կարող է միայն բողոքել: Մոնիտորինգի համար պրոֆեսիոնալիզմ է պետք:
Վերջին խմբագրող՝ Mephistopheles: 11.10.2011, 09:20:
Chuk (11.10.2011)
Վիշապ,դու կողմ ե՞ս,որ արեվմտյան Հայաստանի վրով՝ Քուրդիստան լինի՞:
Չուկ,կ՞ա Քուրդիստանի մասին թեմա:
Լեվոնը կօգնի այդ պայքարում՞
Հըմ ... ահագին լավ բաներ ես գրել էս երկու պոստերում, բայց քանի որ Վիշապ հոպարն արդեն գաղափարական պալեմիկայի մեջ ա մտել, ապա ինքս չեմ ցանակնում անդրադառնալ նույն հարցերին՝ զագհլա չտանելու համար: Մտեքրդ լավն են, խելոք են, սիրուն են, հնչում են, արդար են ....... բայց էս մտքերի հիմքում ընկած են մի շարք մոլորություններ, իմ եղբայր ... ու որ խնդրի գլոբալ գաղափարական կողմին չանդրադառնանք, անցնենց իմ սիրած գործին, այն է, առանձին մտքերի սնանկությանը ...
Հիմա, ՀԱԿ-ը հաշվի ա առնում ժողովրդի կարծիքը, թե՞ միայն իր համակիրների կարծիքը:
Եթե ՀԱԿ-ը տենց վստահաբար ոչ մի որոշում չի կայացրել առանց ժողովրդի կարծիքը հաշվի առնելու, ապա փաստորեն ժողովուրդը, այդ թվում ես, Վիշապը, Պողոսը, Ժորիկը, որոնք վերջին կես տարում ՀԱԿ-ի ոչ մի միտինգի չեն գնացել, փիս ցանկանում էին, որ ՀԱԿ-ը երկխոսություն սկսի իշխանությունների հետ: Բայց ինչպես տեսանք, ժողովրդի մեծամասնությունը նույնիսկ ՀԱԿ-ի վերջին՝ հետերկխոսական միտինգներին մասնակցելու չնչին ցանկություն չունեցավ:
Եթե ՀԱԿ-ը հաշվի է առել միայն իր համակիրների կարծիքը, ապա սա շատ նեղ կուսակցական շահերի համընկնում է, որի հետ ժողովուրդը ոչ մի կապ չունի: Նույն կերպ կան համակիրներ ասենք ՕԵԿ-ի, որոնք անկեղծորեն հավատում են ՕԵԿ-ի ծրագրային դրույթներին, որ ՕԵԿ-ը իշխանություն լինելու դեպքում հաստատելու է լիարժեք օրինական երկիր - մենակ կուսակցության անունն արդեն ինչ ասես արժի: Բա ինչ ասեն ԲՀԿ համակիրները, որոնք համ բարգավաճ երկիր են կառուցում, համ էլ ժամանակ առ ժամանակ քեշ փող են ստանում իրենց կուսակցությունից:
Այնպես որ եղբայր, հարցը հետևյալումն է - ՀԱԿ-ը իր որոշումներում ոչ միայն հաշվի չի առել ժողովրդի կարծիքը, այլ մեծապես թքած է ունեցել ժողովորդի կարծիքի վրա: Վկան երկխոսությունից հետո ժողովորդի «լայն զանգվածներն են», որոնք մասնակցեցին ՀԱԿ-ի ութօրյա հանրահավաքներին:
Իսկ ես կասեմ ավելին - ՀԱԿ-ն իր այս տեսքով ու կազմով ուղղակի ի վիճակի չի որևէ որոշում կայացնել, որտեղ հաշվի են առնվում տարբեր կարծիքներ, ներառյալ ՀԱԿ քաղխորհրդի կարծիքը: ՀԱԿ-ում որոշումների կայացման մի մեխանիզմ կա, ու էտ մեխանիզմը կոչվում ա «Լևոնը տենց ասեց, ուրեմն տենց պիտի լինի»: ՀԱԿ-ի կազմից վերջին մի քանի վերջին սեփական ասելքին ունեցողների հեռանալուց հետո, ՀԱԿ-ում ու քաղխորհրդում մնացել են միայն Լևոնի խամաճիկները, որոնք գլուխները կախ պեչատում են Լևոնի բոլոր որոշումները՝ երկխոսություն, 15 կետ, 3 կետ, 8 կետ, տրինգի, տուն, հրապարակ, տրնգի ..... ՀԱԿ-ի ներսում չկա դեմոկրատական այն մեխանիմզը, որ ճիշտ որոշումներ ընդունելու հնարավորություն է տալիս, էլ ու՞ր մնաց ժողովրդի կարծիքը հաշվի առնելը: Իսկ ՀԱԿ-ի վերջին մի քանի ամսվա հռետորաբանությունն ու վերջին բանաձևը այս հարցի վերջակետն են դնում - բացի ՀԱԿ-ից ու Լևոնից ուրիշ մարդ չկա:
Այնպես որ եղբայր, ես բուռն սիմպատիա ունեմ քո արտահայտած բոլոր մտքերի նկատմամբ - ժողովուրդ, պայքար, արդարություն ...... բայց ես ու իմ նման շատերը, որոնք նույնպես իրավուն ունեն իրենց կոչել «ժողովուրդ», այդ նպատակների իրացման համար որպես միջոց ՀԱԿ-ին այլևս վաղուց բացարձակապես չեն տեսնում: Ես չեմ վիճի այն հարցի շուրջ, թե ինչ բարի ու մեծ նպատակներ ունի ՀԱԿ-ը ու անձմաբ Լևոնը, բայց արդեն բացարձակն համոզմամբ կարող եմ ասել, որ ՀԱԿ-ի առաջնորդած շարժմամբ ու մեթոդներով, անձամբ քո բարի նպատակնեը երբեք իրակնություն չեն դառնալու ոչ հիմա, ոչ էլ քո ասած երկար տարիների ու լուրջ պայքարի արդյունքում:
Վերջին խմբագրող՝ Տրիբուն: 11.10.2011, 09:58:
Տրիբուն, Վիշապի գրառումները ես ինքս որակում եմ սնանկ ու համարում եմ, որ գրառումներ էին զուտ հակաճառելու համար:
Նույնը քո գրառմանն է վերաբերվում, ես դրան չեմ արձագանքում, հնչեցրածդ հարցերին չեմ պատասխանում, որովհետև նախապես ասել էի, որ քննարկման մեջ չեմ մտնելու: Ես ամեն ինչ հստակ գրել եմ, ու քո գրառման մեջ չկա հարց, որին ես ՀՍՏԱԿ այդ գրառումում անդրադարձած չլինեմ: Ընդհանուր առմամբ քո պատասխանն էլ էր սնանկ: Այսքանը:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Այս պահին թեմայում են 6 հոգի. (0 անդամ և 6 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ