Աստվածաշնչում նկարագրված տարօրինակ, դաժան, վիճելի դեպքեր

[հովարս]

Ես չգիտեի, որ Աստվածաշունչը կարդալ ու փորձել հասկանալը սխալ մոտեցում է
Բա որն ա ճիշտ մոտեցումը? Չկարդալ, բայց լսել ուրիշներին? Չհասկանալ և լսել ուրիշներին? Չփորձել հասկանալ լսել ուրիշներին?
Որն է ճիշտ մոտեցումը? Արդյոք այդ մոտեցումը միակն է ու միակ ճիշտը?

Վառզոր ջան, արդեն Փոթորիկի պես ես վարվում, քեզ ասեցի մի կարդա՞, ես քեզ ասում եմ սխալ մոտեցում ունես

Դուք խոսում եք այն մարդկանց պես, որոնք սկզբից հավատում են, հետո նոր սկսում են Աստվածաշունչ կարդալ:

Սխալվեցիր , ես Աստվածաշունչը կարդալով հավատացի

Ես անգլերեն չգիտեմ և վերցնում եմ սովորացնող գիրքը, կարդում եմ ու փորձում եմ սովորել ու հասկանալ: բայց այն մարդը որն արդեն իսկ անգլերեն խոսում է երբեք նույն կերպ չի կարդա այդ գիրքը, դրա պարունակություն նա արդեն իսկ համոզված է` գիտի

Բա մեր ասածն ի՞նչ է

բայց բավականաչափ գրագիտություն ու գիտելիք ունեմ կարդալու և տրամաբանելու:
Լսելով միակ և ճշմարիտ Աստծո և Նրա Որդու մասին հետաքրքրվում եմ և ուզում եմ իմանալ:

Պողոսն էլ էր իր գիտելիքների վրա վստահ, բայց եկավ մի օր, որ այդ գիտելիքները նա համարեց աղտեղութույն

Ինչպես կարող ես վստահ լինել մի բանի ճշմարտացիության մեջ, եթե նույնիսկ չես կարողանումմ այն հասկանալ կամ գոնե ընկալել: Փաստացի միակ աղբյուրը ոչ թե այլ մարդկանց բառերն են, այլ Աստվածաշունչը: Ուրիշ ճշմարիտ աղբյուր գիտես? Որտեղից են օգտվում բոլոր հոգևոր հայրերը ճշմարտությունը քարոզելիս? հո իրենք չեն հորինում? Պարզ է, որ Աստվածաշնչի խոսքն են քարոզում:

Նախ վստահ եմ են բանի համար , որ դա Աստծու խոսքն է , և երկրորդ՝ ամեն բան իր ժամանակին է հայտնվում, ինպես գրված է, նորածին երեխուն միս չեն տալիս ուտելու, չի մարսի: Իսկ հոգևոր հայրերը օգտվում էին նաև Սուրբ Հոգուց, որը իրենց առաջնորդում և սովորեցնում էր: Նույնը լինում է և այսօր,

[Ավետիք]

Բարև ժողովուրդ ջան: Երկար ժամանակ է, որ չեմ եղել ակումբում: Ինձ էլ հետաքրքրեց այս թեման: Եվ ուզում եմ ես էլ մասնակցել:

Դե ինչ կասեք? Ինչպես ոչ քրիստոնյա գրագետ ու ուսյալ մարդը Աստվածաշունչ` Աստծո խոսք կարդալով քրիստոնյան դառնա, եթե չի հավատում այդ գրվածին` թերի է ու անգրագետ:

Varzor ջան, եթե մարդ չի հավատում, պետք էլ չի, որ նա քրիստոնյա դառնա: Աստված ոչ մեկի "վզից պարան չի գցել", որ ուզած-չուզած հավատաս: Մարդ չի ուզում չի հավատում: Եվ պետք էլ չի Նրան "օդոլժենիե" անել: Աստված էլ ինչ ուզում է, այն էլ անում է: Եթե մարդ սիրում է մտածել և դատողություններ անել, դեռ չի նաշանակում, որ Աստծո Խոսքը թերի է և անգրագետ: Իրենց ժամանակի հայտնի մարդիկ են Քրիստոսին հավատացել և Տեր ու Փրկիչ ընդունել: Նրանցից են Օգօստինոսը, Տերտուղիանոսը, Թովմաս Աքվինացին, ֆիզիկոս Բլեզ Պասկալը, աստրոֆիզիկոս Գնել Դուրյանը, Բախը, Լիսթը, Գրիգը և այլ ոչ պակաս գիտնական, ուսյալ, գրագետ մարդիկ: Հվատքը մարդու անձնական որոշումն է, Աստծո առաջարկին արձագանքելը:
Դե, այս կասեմ… Բարին ընդ քեզ:

[Tig]

Տիգ ջան , մարդը իր գիտակցությամբ և բանականությամբ հասավ ինքնակործանման եզրին, այնինչ մարդուն տրված էր ավելին՝ Աստծու իմաստությունը, բայց ընկավ և կորցրեց: Հիմա մարդը ունի հնարավորություն կորցրածը ձեռքբերելու հավատքի միջոցով:

Նախ վիճելի է, թե ինչ ասել է կործանման եզր, և թե մարդը հասել է դրան թե ոչ: Երկրորդ՝ իմ կարծիքով իմաստությունը ձեռք է բերվում ոչ միայն հավատքի միջոցավ, այլև դրան համադրելով գիտակցությունն ու բանականությունը: Իսկ մենք անվերջ դրանք հակադրում ենք...

Շատերը այդպես էլ ապրում են, ինչպես Առակաց-ում է ասվում «Մարդըիր ողջ եղած ժամանակ եթե պատվի մեջ չմնա, անասունի է հավասար

Համամիտ եմ, բայց դա չի նշանակում, որ Աստվածաշունը Աստծո խոսք չհամարող մարդը չի կարող պատվի մեջ մնալ և չվերածվել անասունի:

Որ մարդը դրանք օգտագործի Աստված փնտրելու մեջ

Եվ ոչ միայն: Իմ կարծիքով նաև Մարդուն փնտրելու համար:

Ցավում եմ, բայց այս նյութական աշխարհը մի օր վերանալու է, մարդը թեպետ մարմին ունի, բայց նա հոգևոր է...
Կույր հավատ, դա քո/ձեր համար է կույր, որովհետև դուք չեք տեսնում այն, ինչը հավատացյալներն են տեսնում, ոչ մի անկեղծ քրիստոնյա չունի կույր հավատ :
Զարմանալի է , դուք չեք տեսնում և տեսնողին ասում եք կույր

Նյութական աշխարհը երբեք չի վերանա: Մեր մոլորակը կվերանա: Բայց նորերը կստեղծվեն, և գիտակից կյանքը նյութական աշխարհում միշտ էլ պիտի ինքնադրսևորվի: Իմ կարծիքով դա անվերջ պրոցես է, անընդհատ ընթացք: Հոգևոր աշխարհի ինքնակատարելագործմեն, ինքնադրսևորման և ինքնաարտահայտման համար: Իսկ քանի որ հոգևոր աշխարը անմահ է և պիտի դրսևորվի, ապա նյութական աշխարհը չի վերանա, քանի որ այն մի յուրահատուկ հնարավորությու է տալիս հոգևոր աշխարին դրսևորվելու և դասեր քաղելու միջոցով ինքնակատարելագործվելու անվերջ ընթաքը ապահովելու համար: Կոպիտ ասած նյութական աշխահը մի գործիք է:

Իսկ ինչ վերաբերվում է կույր հավատին, ապա ասեմ, որ դա վերաբերվում է այն մարդկանց, որոնք կուրորեն ընդունում է այս թեմայի վերնագրում նշված դեպքերն ու նկարագրությունները, և այն համարում աստծո ճշմարիտ խոսք և ճիմարիտ ուղի... առանց խորանալու երևույթների տրամաբանության մեջ...

[Varzor]

Վառզոր ջան, արդեն Փոթորիկի պես ես վարվում, քեզ ասեցի մի կարդա՞, ես քեզ ասում եմ սխալ մոտեցում ունես

Բայց իմ մոտեցումը կայանում էր "կարդալ և հասկանալ" սկզբունքի մեջ: Որն է սխալ այդ մոտեցման մեջ?

Սխալվեցիր , ես Աստվածաշունչը կարդալով հավատացի

Բա որ սկսել ես կարդալ, քո մոտ նմանատիպ հարցեր չի ծագել? Ոնց ես գտել այդ հարցերի պատասխանները?
Ոնց կարող է առողջ բանականությամբ մարդու մոտ հարցեր չառաջանան:

Բա մեր ասածն ի՞նչ է

Դե եթե դա է, ապա ես ել ասում եմ` ինչ որ այս "դասագիրքը" կարդում եմ ու ինձ համար ակնհայտ "մարդու հոտ" եմ առնում, այն էլ հին դարերի ու ոչ սուպեր գիտելիքներով

Պողոսն էլ էր իր գիտելիքների վրա վստահ, բայց եկավ մի օր, որ այդ գիտելիքները նա համարեց աղտեղութույն

Փաստորեն թքենք մեր ուղեղի պօարունակության վրա, թքենք մեր տրամաբանության, աչքերի տեսածի ու ապրածի վրա, ու զոմբիների նման հավատանք մի գրքի, որրը կհամարեքն Աստծո խոսք և բացարձակ ճշմարտություն? Այ տենց հավատալով էլ Ջորդանո Բրունոյին վառեցին

Նախ վստահ եմ են բանի համար , որ դա Աստծու խոսքն է , և երկրորդ՝ ամեն բան իր ժամանակին է հայտնվում, ինպես գրված է, նորածին երեխուն միս չեն տալիս ուտելու, չի մարսի: Իսկ հոգևոր հայրերը օգտվում էին նաև Սուրբ Հոգուց, որը իրենց առաջնորդում և սովորեցնում էր: Նույնը լինում է և այսօր,

Նորից եկեղեցական հեքիաթներ: Ուզում ես ասել, որ եթե աշխարհի արարման հերթականությունը գոնե տեղերով ճիշտ գրեին, ապա մարդու ուղեղը չեր մարսի? Ինչն էր խանգարում, որ Մովսեսին այնպես թելադրվեր այդ հերթականությունը, որ Ջորդանո Բրունոյին չվառեին?
Փաստորեն սուրբ հոգուց էլ են օգտվում, ես ինչ ժամանակների ենք հասել

[Varzor]

Բարև ժողովուրդ ջան: Երկար ժամանակ է, որ չեմ եղել ակումբում: Ինձ էլ հետաքրքրեց այս թեման: Եվ ուզում եմ ես էլ մասնակցել:
Varzor ջան, եթե մարդ չի հավատում, պետք էլ չի, որ նա քրիստոնյա դառնա: Աստված ոչ մեկի "վզից պարան չի գցել", որ ուզած-չուզած հավատաս: Մարդ չի ուզում չի հավատում: Եվ պետք էլ չի Նրան "օդոլժենիե" անել: Աստված էլ ինչ ուզում է, այն էլ անում է: Եթե մարդ սիրում է մտածել և դատողություններ անել, դեռ չի նաշանակում, որ Աստծո Խոսքը թերի է և անգրագետ: Իրենց ժամանակի հայտնի մարդիկ են Քրիստոսին հավատացել և Տեր ու Փրկիչ ընդունել: Նրանցից են Օգօստինոսը, Տերտուղիանոսը, Թովմաս Աքվինացին, ֆիզիկոս Բլեզ Պասկալը, աստրոֆիզիկոս Գնել Դուրյանը, Բախը, Լիսթը, Գրիգը և այլ ոչ պակաս գիտնական, ուսյալ, գրագետ մարդիկ: Հվատքը մարդու անձնական որոշումն է, Աստծո առաջարկին արձագանքելը:
Դե, այս կասեմ… Բարին ընդ քեզ:

Դե տեսնում ես, նորմալ չես կարդացել ու դրա համար, կներես, բայց դատարկ մտքեր ես արտահայտում: Հո բոլորն էլ ծնված օրվանից չենհավատում?
Պարզ չեմ գրել "եթե ոչ քրիստոնյան ուզում է ըմբռնել քրիստոնեությունը...": Բնական է, եթե ըմբռնես` կհավատաս: Մարդ չի կարող հավատալ առանց ուղեղի ու առանց մտածելու, քանի որ հավատքը գիտակցված երևույթ է և ենթարկվում է մարդու բանականությանը: անբանական արարածը հավատքի չի գա և դրա կարիքն էլ չունի
Կարդա նախորդ գրառումներս, և կհասկանաս, թե ինչ ի նկատի ունեմ, երբ ասում եմ, որ չեմ հավատում, որ Աստվածաշունչը Աստծո խոսքն է:
Խնդրում եմ չշփոթել` Աստված կա և դա անվիճելի է, Նա կա անկախ մեր գիտելիքներից և մեր հավատքից: բայց Ասշվածաշունչը նրա խոսքը չէ, այլ մարդկանց կողմից գրված գիրք:
Նույնիսկ չեմ ասու, որ Աստվածաշնչում ամեն ինչ սխալ է: Շատ և շատ բաներ անկհայտ ճշմարտություններ են, բայց կան բաներ, որոնք ուղղակի պետք չի ընդունել, կամ էլ պետք չի ընդունել որպես Աստշո խոսք, քանի որ, իմ կարծիքով.
Համարելով, որ Աստվածաշնչում տեղ գտած անգրագետ, անիմաստ, հակասական ու ահավոր երևույթները Աստծո խոսքն են ու րա կամքը, առնվազն վիրավորում ենք Տիեզերքի Գերագույն Էակին ու Բանականությանը

[ArtSus]

Ժողովուրդ տենց չի ախր, սխալ բաներ եք խոսում: Դուք խոսում եք այն մարդկանց պես, որոնք սկզբից հավատում են,

Ենթադրենք ես քրիստոնյա չեմ (աթեիստ եմ կամ էլ ընդհանրապես երբեք չեմ մտածել Աստծո մասին, նման դաստիարակություն չեմ ստացել` կոմունիստ եմ, բայց աթեիստ չեմ ), բայց բավականաչափ գրագիտություն ու գիտելիք ունեմ կարդալու և տրամաբանելու:
Լսելով միակ և ճշմարիտ Աստծո և Նրա Որդու մասին հետաքրքրվում եմ և ուզում եմ իմանալ: Դրա համար լավագույն աղբյուրը, հուսով եմ չեք ժխտի, Աստվածաշունչն է` ինձ ասում են որ այն բացարձակ ճշմարտություն է` Աստծո խոսքն է:
Ես վերցնում եմ Աստվածաշունչը ու սկսում եմ կարդալ, որպեսզի իմանամ ճշմարիտ Աստծո մասին և ՀԱՎԱՏԱՄ:
Բայց հենց սկզբից հանդիպում եմ այնպիսի բաների որոն ոչ միայն հակասական էն, այլև անգրիտակցական: Ինչպես լցվեմ հավատքով, երբ այն աղբյուրը, որից առավել ճշմարիտը չկա արդեն սիկ ինձ արժանահավատ չի թվում?
Ինչպես էր տարածվում քրիստոնեությունը? Քարոզով ու ով որ բավարար գիտելիքներ չուներ, կամ էլ հրաշքներ էր տեսնում կամ էլ ելնելով իր սոցիալ-տնտեսական վիճակից կարիքն ուներ հավատալու այդ քարոզներին` հավատում էր, թեկուզ անգրագետ լինելով: Բայց հենց պատմությունը ցույց է տալիս, որ գրագետ և ուսյալ մարդկանց քրիստոնյա դարձնեու համար բառիս բուն իմաստով մորթում ու սպանում էին` մյուսների աչքը վախացնելով: Մարդու գիտակցությունը թույ չէր տալիս հավատալու այլ մարդկանց բառերին, քանի որ դրանք ակնհայտ հակասական ու անարժանահավատ էին, դրա համար էլ նրան բռի ուժով էին հավատափոխ անում կամ ընդհանրապես հավատքի բերում:

Դե ինչ կասեք? Ինչպես ոչ քրիստոնյա գրագետ ու ուսյալ մարդը Աստվածաշունչ` Աստծո խոսք կարդալով քրիստոնյան դառնա, եթե չի հավատում այդ գրվածին` թերի է ու անգրագետ:

Աստծո որորմությունը և իմաստությունը Քեզ և ամենքին:
Չկա հավատք,դրա համար էլ , Աստվածաշունչը քեզ թվում է անարժանահավատ, միթե մարդ կարող է Աստծո արած ամեն հրաշքները ու գործերը իր մարդկային ուղեղով ընկալել, կամ էլ գիտական բացատրություններ տալ , կարող են բացատրել ,թե ինչպես Կարմիր ծովը ճեղքվեց ?, ինչպես արևի ճառագայթները 10 աստիճան հետ դարձան ? / Դ.Թագավ 19-11/, ինչպես երկնքից կարկուտի պես մեծ քարեր թափվեց, և արևը մեկ ամբողջ օր երկնքի մեջտեղը կանգնած մնաց? /Յեսու 10:11-14 /, ինչպես Յովնան մարգարեն երեք օր ու գիշեր կետի փորում մնաց ? / Յովնան 1-17/ , կամ էլ խիստ չորացած ոսկորները կենդանացան /Եզեկ.37 գլ/ կամ քառասուն տարի անապատի մեջ պտտվեցին , բայց շորերը չհնացան և կոշիկները չմաշեցին /Բ Օրինաց 29:5/ վերջապես Յիսուսի ծնունդը և հարությունը , նրա արյան միջոցով մեղքերից մաքրվելը և հավիտենական կյանք ունենալը , խնդրեմ պատասխանեք:
Ըմբոստանում ենք Աստծո դեմ և ուզում ենք , որ ամեն բան լավ լինի? Աստված անսահման սեր է, բայց ոչ թե ամեն բան՝ անհնազանդություն, ամբարտավանություն, մեծամտություն հանդուրժող : Եսայե մարգարությունում գրված է ,,Վայ անոր որ իր Արարիչին հետ կը վիճի,թեև ինքը երկրի խեցիներուն պէս խեցի մըն է, միթէ կավը զինք ձևացնողին կըռնայ ասել թե ինչ կը շինես,,
Ձեզ թվում է ,թե պարտադիր է ուսյալ և գրագետ լինել, որ Աստծո խոսքը հասկանալ?, դրա համար մեջ բերում կանեմ Ա Կորթացիներ 1:19-31 ,, քանի որ գրուած է. «Պիտի կործանեմ իմաստունների իմաստութիւնը եւ հանճարեղների մտածումները պիտի արհամարհեմ»։ Ո՞ւր է իմաստունը, ո՞ւր՝ բանգէտը, ո՞ւր՝ այս աշխարհի քննողը։ Չէ՞ որ Աստուած յիմարացրեց այս աշխարհի իմաստութիւնը. քանզի աշխարհն իր իմաստութեամբ չճանաչեց Աստծուն նրա իմաստութեամբ։ Աստուած էլ հաճեց փրկել հաւատացեալներին այդ քարոզութեան յիմարութեամբ,ուստի աստվածային իմաստությամբ չթույլատրեց ,որ աշխարհային իմաստությամբ մարդ Աստված ճանաչի: Իսկ որովհետեւ հրեաները նշան են հայցում, եւ հեթանոսները իմաստութիւն են փնտռում, մենք քարոզում ենք խաչուած Քրիստոսին՝ ի գայթակղութիւն հրեաների եւ ի յիմարութիւն հեթանոսների. բայց նրանց համար, որ կանչուած են, հրեաներ թէ հեթանոսներ, Քրիստոսը Աստծու զօրութիւնն ու Աստծու իմաստութիւնն է. որովհետեւ Աստծու յիմարն աւելի իմաստուն է, քան մարդկային իմաստութիւնը, եւ Աստծու տկարն աւելի զօրեղ է, քան մարդկային զօրութիւնը։ Իրաւ որ, եղբայրնե՛ր, ձեր իսկ կոչումին նայեցէ՛ք. ըստ մարմնի՝ ոչ շատ իմաստուններ, ոչ շատ հզօրներ եւ ոչ շատ ազնուականներ կանչուեցին. բայց Աստուած ընտրեց այս աշխարհի յիմարներին, որպէսզի ամաչեցնի իմաստուններին. եւ Աստուած ընտրեց այս աշխարհի տկարներին, որպէսզի ամաչեցնի հզօրներին. եւ Աստուած աշխարհի ոչ-տոհմիկներին, արհամարհուածներին եւ ոչինչներին ընտրեց, որպէսզի իրենք իրենց մի բան կարծողներին ոչնչի վերածի. որպէսզի ոչ մի մարդկային էակ չպարծենայ Աստծու առաջ. որովհետեւ նրանո՛վ դուք կաք Քրիստոս Յիսուսի մէջ, որը եղաւ մեզ համար Աստծուց եկած իմաստութիւն, արդարութիւն, սրբութիւն եւ փրկութիւն, որպէսզի, ինչպէս գրուած էլ է. «Նա, ով պարծենում է, թող պարծենայ Տիրոջով»։

[Bujak2012]

Իմ պապերը 1000 տարի ապրել են խիտ անտառում: Անտառից երբեք դուս չեն եկել: Դեռևս հարյուրամյակներ առաջ նկատել են, որ երբ ծառի տերևները շարժվում են քամի է առաջանում: Այդ ուսունասիրությունից ելնելով հանգել են հետևյալ համոզմուքին՝ ծառի տերևները ստեղծում են քամի, և այդ համոզմունքը հավատի վերածելով փոխանցել են սերունդներին՝ գրավոր:

Ես մեր անտառից հեռացա և հասա անապատ, որտեղ ոչ միայն ծառ, նույնիսկ թուփ չկար, և սկսվեց քամիիիիին: Ես վերադարձա մեր անտառ: Ասացի. այ ժողովուրդ քամին տերևների շարժվելուց չի առաջանում, այլ լրիվ հակառակը: Ցեղակիցներս էս մեր պապերի սուրբ գիրքը տվին գլխիս և ասացին, հավատով չես կարդում սուրբ գիրքը դրա համար էլ չես հասկանում, որ քամի ստեղծում են տերևները:

Ինձ էլ վառեցին, որ ուրիշներին ցույց չտամ անտառից դուրս գալու ճանապարհը: Սյսքան բան:

[հովարս]

բայց Ասշվածաշունչը նրա խոսքը չէ, այլ մարդկանց կողմից գրված գիրք:

Շատ հետաքրքիր է Վառզոր ջան, քո կարծիքով ո՞րն է Աստծու խոսքը, ուղղված համայն մարդկությանը

[հովարս]

Բայց իմ մոտեցումը կայանում էր "կարդալ և հասկանալ" սկզբունքի մեջ: Որն է սխալ այդ մոտեցման մեջ?

Եթե կարդաս հականալու սկզբունքով, կհասկանաս, բայց դու կարդում ես սխալներ փնտրելու սկզբունքով:

Բա որ սկսել ես կարդալ, քո մոտ նմանատիպ հարցեր չի ծագել? Ոնց ես գտել այդ հարցերի պատասխանները?
Ոնց կարող է առողջ բանականությամբ մարդու մոտ հարցեր չառաջանան:

Սկսեմ հերթականությամբ, սկզբում կարդացի և հավատացի , հետո հավատքով սկսեցի կարդալ և ամեն անգամ կարդալով մի նոր պատասխան եմ ստանում

Դե եթե դա է, ապա ես ել ասում եմ` ինչ որ այս "դասագիրքը" կարդում եմ ու ինձ համար ակնհայտ "մարդու հոտ" եմ առնում, այն էլ հին դարերի ու ոչ սուպեր գիտելիքներով

Մի անգամ ես մի դերասանի, որը աչքի էր ընկնում իր գիտելիքներով, Աստվածաշունչ նվիրեցի, մի քանի օրից հետո եկավ և ասեց. «Էս ինչ պրիմիտիվ գիրք է», բայց այդ գրքից այդպես էլ ոչոնչ չհասկացավ (համենայնդեպս այդ տարիներին, հիմա՝ չգիտեմ): Դուք հասարակ գրվածքը չեք հասկանում , սուպեր գիտելիքը ո՞նց կընկալեք:

Փաստորեն թքենք մեր ուղեղի պօարունակության վրա, թքենք մեր տրամաբանության, աչքերի տեսածի ու ապրածի վրա, ու զոմբիների նման հավատանք մի գրքի, որրը կհամարեքն Աստծո խոսք և բացարձակ ճշմարտություն?

Ո՜նց կուզես

Այ տենց հավատալով էլ Ջորդանո Բրունոյին վառեցին

Հայ եկեղեցին ո՞ւմ է վառել

Նորից եկեղեցական հեքիաթներ: Ուզում ես ասել, որ եթե աշխարհի արարման հերթականությունը գոնե տեղերով ճիշտ գրեին, ապա մարդու ուղեղը չեր մարսի? Ինչն էր խանգարում, որ Մովսեսին այնպես թելադրվեր այդ հերթականությունը, որ Ջորդանո Բրունոյին չվառեին?

Ամեն բան հերթականությունով է գրված
1ին օր - լույսը ստեղծեց Ծննդ.1:3-5
2րդ օր - ջրերը զատեց Ծննդ.1:6-8
3րդ օր - բուսականությունը ստեղծեց Ծննդ.1:9-13
4րդ օր - լուսատուները ստեղծեց, աստղեր, արև, լուսին Ծննդ.1:14-19
5րդ օր - կենդանիները ստեղծեց Ծննդ.1:20-25
6րդ օր - մարդուն ստեղծեց Ծննդ.1:26-31
7րդ օր - հանգիստ Ծննդ.2:1-3, իսկ 4րդ համարից սկսած մի փոքր մեկաբանվում է արարչագործությունը:
Ի՞նչ չհասկանալու բան կա

Փաստորեն սուրբ հոգուցՍուրբ Հոգուց էլ են օգտվում,

Սուրբ Հոգին է օգնում

ես ինչ ժամանակների ենք հասել

Դու դեռ չես հասել

[հովարս]

Նախ վիճելի է, թե ինչ ասել է կործանման եզր, և թե մարդը հասել է դրան թե ոչ:

Նայիր չորս կողմդ, գուցե նկատես

Երկրորդ՝ իմ կարծիքով իմաստությունը ձեռք է բերվում ոչ միայն հավատքի միջոցավ, այլև դրան համադրելով գիտակցությունն ու բանականությունը: Իսկ մենք անվերջ դրանք հակադրում ենք..

Ամեն դեպքում հիմքը հավատքն է

Եվ ոչ միայն: Իմ կարծիքով նաև Մարդուն փնտրելու համար:

Իհարկե

Նյութական աշխարհը երբեք չի վերանա: Մեր մոլորակը կվերանա: Բայց նորերը կստեղծվեն, և գիտակից կյանքը նյութական աշխարհում միշտ էլ պիտի ինքնադրսևորվի: Իմ կարծիքով դա անվերջ պրոցես է, անընդհատ ընթացք: Հոգևոր աշխարհի ինքնակատարելագործմեն, ինքնադրսևորման և ինքնաարտահայտման համար: Իսկ քանի որ հոգևոր աշխարը անմահ է և պիտի դրսևորվի, ապա նյութական աշխարհը չի վերանա, քանի որ այն մի յուրահատուկ հնարավորությու է տալիս հոգևոր աշխարին դրսևորվելու և դասեր քաղելու միջոցով ինքնակատարելագործվելու անվերջ ընթաքը ապահովելու համար: Կոպիտ ասած նյութական աշխահը մի գործիք է:

Տիգ ջան , խոսքս այս նյութական աշխարհի մասին է, իսկ թե գալիքում ինչ նյութեր են լինելու, սա էլ Տիրոջ գործն է

Իսկ ինչ վերաբերվում է կույր հավատին, ապա ասեմ, որ դա վերաբերվում է այն մարդկանց, որոնք կուրորեն ընդունում է այս թեմայի վերնագրում նշված դեպքերն ու նկարագրությունները, և այն համարում աստծո ճշմարիտ խոսք և ճիմարիտ ուղի... առանց խորանալու երևույթների տրամաբանության մեջ...

Չեմ կարծում, որ նման հավատացյալի, եթե կա այդպիսին, հավատքը հաստատուն կլինի

[Varzor]

Աստծո որորմությունը և իմաստությունը Քեզ և ամենքին:
Չկա հավատք,դրա համար էլ , Աստվածաշունչը քեզ թվում է անարժանահավատ, միթե մարդ կարող է Աստծո արած ամեն հրաշքները ու գործերը իր մարդկային ուղեղով ընկալել, կամ էլ գիտական բացատրություններ տալ , կարող են բացատրել ,թե ինչպես Կարմիր ծովը ճեղքվեց ?, ինչպես արևի ճառագայթները 10 աստիճան հետ դարձան ? / Դ.Թագավ 19-11/, ինչպես երկնքից կարկուտի պես մեծ քարեր թափվեց, և արևը մեկ ամբողջ օր երկնքի մեջտեղը կանգնած մնաց? /Յեսու 10:11-14 /, ինչպես Յովնան մարգարեն երեք օր ու գիշեր կետի փորում մնաց ? / Յովնան 1-17/ , կամ էլ խիստ չորացած ոսկորները կենդանացան /Եզեկ.37 գլ/ կամ քառասուն տարի անապատի մեջ պտտվեցին , բայց շորերը չհնացան և կոշիկները չմաշեցին /Բ Օրինաց 29:5/ վերջապես Յիսուսի ծնունդը և հարությունը , նրա արյան միջոցով մեղքերից մաքրվելը և հավիտենական կյանք ունենալը , խնդրեմ պատասխանեք:

Շնորհակալ եմ բարեմաղթանքների համար Նույնն էլ քեզ եմ ցանկանում:
Ես չեմ փորձում հասկանալ Աստծո արարչագործության հրաշքները` ինչպես, ինչից և ինչու ստեղծեց ամենը:
Ես փորձում եմ հասկանալ.
1. Ինչու ենք հավատում, որ Կարմիր ծովը ճեղքվել է, թե ավելի հեշտ և տրամապանական է մտածել որ Մովսեսը գիտեր այն ծանծաղ տեղը, որը ուժեղ տեղատվության ժամանակ բացվումմ էր?
2. Երկնքից կարկուտի պես քարեր են թափվում նաև մեր օրերում ու դրա մեջ ոչ մեկ Աստծո անմիջական իջամտություն չի տեսնում (հրաբխից հետո, տորնադոյի հետևանքով, երկնաքարեր )
3. Ինչու ենք կարծում, որ Արևը երկնքի մեջտեղը կարող է կանգնած մնալ?? Ծնդաբանություն Երկիրն էլ կանգնել ? Իսկ մի գուցե դա այլ բան էր, որն ընդամենը աեգակի տեղն էին դրել?
4. Մարդկությանը հայտնի կետերից միայն կաշալոտն է, որ կարող է մարդ կուլ տալ, են էլ վերապահորեն, ինչպես նաև այդ հսկաները Միջերկրականում երբեք չեն ապրել: Այդ կետի պատմությունն ուղղակի փչոց է` մարդկայնի երևակայության արդյուքն, քանի որ հին աշխարհում դժվար թե իմանային, որ կետերը մադանց կուլ չեն տալիս
5. Ոսկորների կենդանացման տրյուկները Հոլիվուդում էլ վատ չեն սարքում
6. 40 տարի անապատի մեջ պտտեցին, բայց շորերը չհնացան, որովհետև ոչ շոր ունեին ոչ կոշիկ կամ էլ ունեին, բայց չէին հագնում: ԷԼ ոնց պիտի մաշվեին?
7. Հիսուսի ծնունդը ոչ մեկս չենք տեսել: Հարության պահն էլ մինչև հիմա իրար ուտելու թեմա է հենց հավատացյալների միջև (մանոնիկներ և աղանդավորներ):

Ըմբոստանում ենք Աստծո դեմ և ուզում ենք , որ ամեն բան լավ լինի? Աստված անսահման սեր է, բայց ոչ թե ամեն բան՝ անհնազանդություն, ամբարտավանություն, մեծամտություն հանդուրժող : Եսայե մարգարությունում գրված է ,,Վայ անոր որ իր Արարիչին հետ կը վիճի,թեև ինքը երկրի խեցիներուն պէս խեցի մըն է, միթէ կավը զինք ձևացնողին կըռնայ ասել թե ինչ կը շինես,,
Ձեզ թվում է ,թե պարտադիր է ուսյալ և գրագետ լինել, որ Աստծո խոսքը հասկանալ?, դրա համար մեջ բերում կանեմ Ա Կորթացիներ 1:19-31 ,, քանի որ գրուած է. «Պիտի կործանեմ իմաստունների իմաստութիւնը եւ հանճարեղների մտածումները պիտի արհամարհեմ»։ Ո՞ւր է իմաստունը, ո՞ւր՝ բանգէտը, ո՞ւր՝ այս աշխարհի քննողը։ Չէ՞ որ Աստուած յիմարացրեց այս աշխարհի իմաստութիւնը. քանզի աշխարհն իր իմաստութեամբ չճանաչեց Աստծուն նրա իմաստութեամբ։ Աստուած էլ հաճեց փրկել հաւատացեալներին այդ քարոզութեան յիմարութեամբ,ուստի աստվածային իմաստությամբ չթույլատրեց ,որ աշխարհային իմաստությամբ մարդ Աստված ճանաչի: Իսկ որովհետեւ հրեաները նշան են հայցում, եւ հեթանոսները իմաստութիւն են փնտռում, մենք քարոզում ենք խաչուած Քրիստոսին՝ ի գայթակղութիւն հրեաների եւ ի յիմարութիւն հեթանոսների. բայց նրանց համար, որ կանչուած են, հրեաներ թէ հեթանոսներ, Քրիստոսը Աստծու զօրութիւնն ու Աստծու իմաստութիւնն է. որովհետեւ Աստծու յիմարն աւելի իմաստուն է, քան մարդկային իմաստութիւնը, եւ Աստծու տկարն աւելի զօրեղ է, քան մարդկային զօրութիւնը։ Իրաւ որ, եղբայրնե՛ր, ձեր իսկ կոչումին նայեցէ՛ք. ըստ մարմնի՝ ոչ շատ իմաստուններ, ոչ շատ հզօրներ եւ ոչ շատ ազնուականներ կանչուեցին. բայց Աստուած ընտրեց այս աշխարհի յիմարներին, որպէսզի ամաչեցնի իմաստուններին. եւ Աստուած ընտրեց այս աշխարհի տկարներին, որպէսզի ամաչեցնի հզօրներին. եւ Աստուած աշխարհի ոչ-տոհմիկներին, արհամարհուածներին եւ ոչինչներին ընտրեց, որպէսզի իրենք իրենց մի բան կարծողներին ոչնչի վերածի. որպէսզի ոչ մի մարդկային էակ չպարծենայ Աստծու առաջ. որովհետեւ նրանո՛վ դուք կաք Քրիստոս Յիսուսի մէջ, որը եղաւ մեզ համար Աստծուց եկած իմաստութիւն, արդարութիւն, սրբութիւն եւ փրկութիւն, որպէսզի, ինչպէս գրուած էլ է. «Նա, ով պարծենում է, թող պարծենայ Տիրոջով»։

Ճիշտ ա, աստված այնքան սեր եր, որ ոչնչացրեց երկրի վրա ապրող բոլոր կենդանիներին, ինչա թե մարդկանց հարցերն էր լուծում: Նույնիսկ տկար մարդը սիրում է կենդանիներին և հոգ տանում նրանց մասին: Իսկ Աստված? Բա չեր Ափսոսում իր ստեղծած մյուս արարածներին? Էդ անասուններն ինչ մեղավոր էին, որ Աստծո մեծագույն ստեղծագործությունը համբալի մեկը դուրս եկավ? Ինչի հենց միանգամից ջրհեղեղ? Ավելի հարմար մեթոդ չկար? Ասենք նույն եգիպտացիների առաջնեկներին սպանելու նման, կամ ավելի արդիական` ՍՊԻԴ, ժանտախտ և այն

Մի բան աեմ, հերիքա աստվածաշնչյան բլթոցները փորձեք հիմնավորել հենց Աստվածաշնչով` դա անտրամաբանական անիմաստ մոտեցում է ու ձեզ ոչ մի խելքը գլխին մարդ չի հավատա:
Էդ նույնն է, որ գողի անմեղությունը փորձեն ապացուցել նրա մյուս գողություններով:

[Varzor]

Շատ հետաքրքիր է Վառզոր ջան, քո կարծիքով ո՞րն է Աստծու խոսքը, ուղղված համայն մարդկությանը

Ինչ պարտադիրա հենց խոսք լինի? Խոսքը մարդու համար ա` մարդուց է: բայց Աստված արարել է Տիեզերքը, որն էլ հենց Աստծո խոսքն է մարդուն: Մարդը, եթե հիմար չի, այդ ամենը տեսնելով ու հասկանալով ակամայից հանգում է այն եզրակացությանը, որ Աստված կա, որ Նա չի կարող չլինել, հակառակ դեպքում ուղղակի անհնար է, որ Տիեզերք լիներ:
Ես գիտեմ որ ՆԱ կա` համոզված եմ, բայց դա չեմ իմացել ոչ եկեղեցուց, ոչ Աստվածաշնչից: Ուղղակի նայել եմ շուրջս, նայել եմ ինքս ինձ ու տեսել եմ, համոզվել եմ, որ կա` այլ կերպ հնարավոր չի:

[Varzor]

Եթե կարդաս հականալու սկզբունքով, կհասկանաս, բայց դու կարդում ես սխալներ փնտրելու սկզբունքով:

Քավ լիցի, երբ առաջին անգամ ձեռքս վերցրի և կարդացի բնավ ոչ մի սխալներ փնտրելու մտադրություն չունէի: Բայց հենց սկզբից էլ սկսեցի չհասկյանա, և ոչ թե գիտելիքների սղության պատճառով, այլ տարրական անհամապատասխանությունների: Եթե մի բանի բովանդակությունը չգիտես, չես կարող այն կարդալ սխալներ փնտրելու համար: Կարդում ես հասկանում ու տեսնում ես սխալներն ու թերությունները, ինչպես նաև դրական և լավ կողմերը

Սկսեմ հերթականությամբ, սկզբում կարդացի և հավատացի , հետո հավատքով սկսեցի կարդալ և ամեն անգամ կարդալով մի նոր պատասխան եմ ստանում

Քո մոտ լավ ա ստացվում, իսկ ես ամեն անգամ կարդալով ավելի ու ավելի եմ համոզվում ու ուղղակի փչոցների շտեմարան է

Մի անգամ ես մի դերասանի, որը աչքի էր ընկնում իր գիտելիքներով, Աստվածաշունչ նվիրեցի, մի քանի օրից հետո եկավ և ասեց. «Էս ինչ պրիմիտիվ գիրք է», բայց այդ գրքից այդպես էլ ոչոնչ չհասկացավ (համենայնդեպս այդ տարիներին, հիմա՝ չգիտեմ): Դուք հասարակ գրվածքը չեք հասկանում , սուպեր գիտելիքը ո՞նց կընկալեք:

Էդ քեզ համար է հասարակ գրվածք Համո Սահյանն է լավ գրել "երբ ես փոքր էի, ամեն ինչ պարզ էր ու պարզունակ էր իմ մանկության երազի նման":
Թարսի պես պաներ կա, որ ենքան ՀԱՍԱՐԱԿ սխալներ են որ ուղղակի ծիծաղս գալիս է, մի կողմից էլ տխրում եմ, որ մարդկանց մեծամասնությու նը2000 տարվա մեջ այդպես էլ գիտակցական մակարդակի բարձրացում չի ապրել` մնացել է նույն մակարդակի վրա:

Ո՜նց կուզես

Դե իհարկէ, կեցցե կամքի ազատությունը

Հայ եկեղեցին ո՞ւմ է վառել

Հայ եկեղեցին ենքան ժլատ էր, որ վառելու վրա փող չէր ուզում ծախսել: Բացի այդ մերոնք չէին վառում, այլ ձևերով էին հարցերը լուծում Համենայն դեպք Գրիգորիսը ոչ միայն վառեց, այլ նաև մորթեց, սպանեց, թալանեց ու ավերեց:

Ամեն բան հերթականությունով է գրված
1ին օր - լույսը ստեղծեց Ծննդ.1:3-5
2րդ օր - ջրերը զատեց Ծննդ.1:6-8
3րդ օր - բուսականությունը ստեղծեց Ծննդ.1:9-13
4րդ օր - լուսատուները ստեղծեց, աստղեր, արև, լուսին Ծննդ.1:14-19
5րդ օր - կենդանիները ստեղծեց Ծննդ.1:20-25
6րդ օր - մարդուն ստեղծեց Ծննդ.1:26-31
7րդ օր - հանգիստ Ծննդ.2:1-3, իսկ 4րդ համարից սկսած մի փոքր մեկաբանվում է արարչագործությունը:
Ի՞նչ չհասկանալու բան կա

Դե ինչ ասեմ, եթե քեզ համար դա ճիշտ հերթականություն է
Նորից եմ կրկնում` 3-րդ և 4-րդ կետերը տեղերով թարս է գրված, էլ չեմ ասում, որ Լուսինը լուսատու չի (դե այդ մասին հին շումերները չգիտեին կամ էլ գիտեին, բայց մեկա եբրայացիներին չէին ասել )

Սուրբ Հոգին է օգնում

Դու էիր գրել, որ օգտվում են, դա իմ բառերը չեն

Դու դեռ չես հասել

Աչքիս ես հասել ու անցել եմ, իսկ դուք մնում եք դեռ 4000թ մ.թ.ա ժամանակներում

[Varzor]

Մարդն ակամայից ստեղծեց Աստծուն...
...
Եվ չարն ու բարին վրան բարդելով
Իրեն ազատեց մեղքերից անհուն...
Ս.Զաքարյան

[zanazan]

Աչքիս ես հասել ու անցել եմ, իսկ դուք մնում եք դեռ 4000թ մ.թ.ա ժամանակներում

անիգդոտը գիտես չէ?
- մի օր iphone-ս մոռացել էի գյուղում, գնացի տեսա հավաքվել են դեմը աղոթում են
իրական դեպք, աֆրիկայի ցեղերից մեկը(կամ նույնիսկ մի քանիսը) ծղոտներից ինքնաթիռ էին պատրաստել, ու խոնարհվում, աղոթում էին նրա առաջ, դա էր իրանց Աստվածը..
Այսինքն կարծում եմ իրանց Աստվածը հաստատ ավելին էր քան դա, օրենքներ ուներ, անձրև ու կարկուտ էր բերում, ու էլի լիքը բաներ անում ու բացատրում անբացատրելին...բայց այ թե ինչ տեսք ուներ նրանց համար, ինքնաթիռ էր..դրանով նրանց շամանը 2 հարց էր լուծել, համ ապացուցել էր որ Աստված կա, համ ել արմատախիլ էր արել հետաքրքրությունը, թե ետ ինչ ա հա թռնում վերևները, գնանք հետևից պարզենք...