Ազատ դեմոկրատները, որի անդման է Անուշ Սեդրակյանը, նույպես պառլամենտական համակարգի կողմնակից են։
Հույս ա որ երկիրը երկիր կդառնա....
Ազատ դեմոկրատները, որի անդման է Անուշ Սեդրակյանը, նույպես պառլամենտական համակարգի կողմնակից են։
Հույս ա որ երկիրը երկիր կդառնա....
ինձ թվում ա մենք դեռ հստակ չենք պատկերացնում պառլամենտականի ու նախագահականի տարբերությունը… դրանք երկուսն էլ դեմոկրատական համակարգեր են և եթե մեկի օրոք երկիրը վերածվում է ավտորիտար համակարգի, ապա մյուսի ժամանակ էլ է նույնը լինելու…
մեր դժբախտությունը դրանում չի…
Դրա համար Մեֆ ջան, որպեսզի շատ չչարչարվենք ... կեցցե ապագա թագավորըMephistopheles-ի խոսքերից
Mephistopheles (09.07.2011)
Ավտորիտար համակարգը ինչպես ես պատկերացնում մի համակարգում, ինչպիսին պառլամենտականն է, որտեղ միանձնյա ավտորիտար որոշումները ուղղակի բացառված են քանի որ նույնիսկ բոլորին մատի տակ պահելով ու ստիպելով որ քվեարկեն քո ուզածով մեկ է պետք է քվեարկություն տեղի ունենա ինչը ինքնին արդեն ավտորիտարության բացառում է։
Եթե քվեարկություն է տեղի ունենում ապա մի կողմ քաշվել ու պնդել, որ դե ինքը չի որոշողը իրան ասել են քվեարկել է չի ստացվի ու առավել ևս ինչ որ մեկի վրա քցել սեփական պատասխանատվությունը չի ստացվի, դու անմիջականորեն կհասկանաց, որ դու ես մեղավոր, որ քո վստահված անձ, պատգամավորը, գյուղապետը, թաղապետն է որ այդ կնոպկեն սեղմում է ու դու ես նրա ընտրող ու նրան ՊԱՏԳԱՄ տվողը թե ինչպես կնոպկա սեղմի։ Եթե նա ասում է, որ դու չես իրան ընտրողը ուրեմն դու չես ընտրել, դե ուրեմն ինչ որ մեկը քո փոխարեն է քվեարկել, ընտել նրան, ուրեմն ձայնդ գողացել են։
Իսկ նախագահականում, մեծամասնությունը ընտրում է մի անձի ու եթե անցկացրեց մնացածը համարում է, որ վերջ դե էլ վարիանտ չկա։
Պառլամենտականը ՇԱՏ տարբեր ՎԱՐԻԱՆՏՆԵՐԻ հնարավորություն է տալի համարյան երկու հարյրուրի չափ վարիանտ....
voter, Խորհրդային Միությունը քեզ ընտրություններով ու սովետներով լի ավտորիատար համակարգի վառ օրինակ, ի՞նչ կապ ունի ավտորիտարզմի մեկ անձի հետ: Ավտորիտարիզմը նույն հաջողությամբ կարա մի խումբ անձանց ձեռքում լինի:
Pacta sunt servanda
Մենք ամենքըս հյուր ենք կյանքում
Մեր ծնընդյան փուչ օրից,
Հերթով գալիս, անց ենք կենում
Էս անցավոր աշխարհից։
Chuk (12.07.2011), davidus (12.07.2011), Mephistopheles (11.07.2011), Varzor (12.07.2011)
քեզ սխալ են ասել… գնա ուքիպիդիան նայի հետո կզրուցենք Վոթեր ջան… ԱՄՆ-ը նախագահական ա, բայց նախագահը միանձնյա որոշումներ չի կայացնում… գնա նորությունները կարդա իրանց բյուդջեի մասին կտեսնես…
էս պնդումներն անողները գաղափար անգամ չունեն ինչի մասին է խոսքը… ոչ էլ նախագահականի ու խորհրդարականի տարբերությունը գիտեն…
Քադդաֆին էլ նույնիսկ պաշտոն չունի… ասում են հեռացիր, ասում ա ո՞րտեղից
Խորհրդային Միությունում ընտրություննե՞ր... 1989 թվի դեպուտատների ընտրությունը նկատի ունե՞ս:
Սահմանադրությամբ սահմանված կառավարման ձևը պարտադիր չի որ առանց այլ նախապայմանների ապահովվի փաստացի դեմոկրատական կամ ավտորիտար համակարգի գոյությունը, բայց իմ կարծիքով Սահմանարդական դրույթներն ու մասնավորապես կառավարման ձևը կարող է մեղմ ասած զգալիորեն ազդել համակարգի բռնած ուղղու վրա: Կոպիտ ասած «մի խումբ» անձանց կյանքի վրա կառավարման ձևը չի կարող ազդեցություն չունենալ:
Si vis pacem, para bellum
Պառլամենտական Իտալիայում արդեն 20 տարի մի հատ Բեռլուսկոնի նստել ա սաղի վզին ու չի ուզում իջնի:
Chuk (12.07.2011), Mephistopheles (12.07.2011), Varzor (12.07.2011)
Խոչհրդային միությունը ուներ բավականին լավ և վեհ գաղափարներով լեցուն սահմանադրություն:
բացի այդ գոյություն ունե ընտրական լավ մշակված և համարյա անթերի գործող ընտրական համակարգ` ներքին և միջին օղակների խորհուրդների ընտրության համար:
Ուղղակի հարցը այն էր, որ ընտրություններին մասնակցող կոսակցությունը ըստ էության մեկն էր` ԿԿ-ն
Այսինքն, ոչ թե ընտրվում էր քաղաքական կուրսի վրա ազդող քաղաքական ուժը, այլ անհատները:
Նույնիսկ սովորական գյուղացին կարող էր դառնալ ԽՍՀՄ գերագույն խորհրդի պատգամավոր (և դառնում էին):
Բայց ինչ? սովետը դեմոկրատական էր?
Մաքուր ավտորիտար ռեժիմ էր, որում անատները քողարկվելով կուսակցական շղարշի տակ առաջ էին տանում իրենց ամբիցիաները և որոշումները:
Պառլամենտական և Նախագահական կառավարմամբ իշխանական ինստիտուտների տարբեր մոդելները նույն դեմոկրատական համակարգի կառուցման տարբեր մոդելներ են` որոշակի սկզբունքային տարբերությամբ:
Օրինակ`
ՀՀ-ում նախագահը ունի սահմանադրորեն ամրագրված լայն լիազորություններ` թե գործադիր և թե օրենսդիր ոլորտում:
Պառլամենտական հանրապետություններում սահմանադրորեն ոչ մի անհատի վրա այդպիսի մեծ լիազորություներ դրված չի:
Սակայն թե դրանցից որն է ավելի արդյունավետ և ընդունելի ՀՀ համար, դժվարանում եմ ասել, նաև զուտ այն պատճառով, որ չեմ ընդունում այդ կառավարման մոդելները:
Սակայն, անձնական մոտեցումներս մի կողմ թողնելով ասեմ, որ հայ ազգը լինելով ինդիվիդուալիստ և սեփականատեր, ավելի լեգիտիմ կերպով կարող է կառավարվել պառլամենտական կարգով, սակայն այս դեպքում էլ որոշումների ու քաղաքական կուրսի հաստատման գործընթացները կդանդաղեն` երկրի զարգացումը կդանդաղի:
Ամեն դեպքում կառավարման մոդել ընտրելուց պետք է հաշվի առնել ոչ միայն միջազգային փորձը, ներքին և արտքաին աշխարհաքաղաքական իրադրությունը, այլև տվյալ ժողովրդի ազգային և պատմական հոգեբանությունը:
Շատ պետք չի խորանալ, ուղակի պետք է բացել պետության և իրավունքի տեսությանը վերաբերող ցանկացած գիրք ու կարդալ կառավարման ձևի և քաղաքական ռեժիմի տարբերությունները
Pacta sunt servanda
Մենք ամենքըս հյուր ենք կյանքում
Մեր ծնընդյան փուչ օրից,
Հերթով գալիս, անց ենք կենում
Էս անցավոր աշխարհից։
Chuk (13.07.2011), Mephistopheles (12.07.2011), Տրիբուն (12.07.2011)
Խորանալ պետքա ոչ թե տարբերության մեջ (դա սահմանված է), այլ ընտրության չափանիշների մեջ:Շատ պետք չի խորանալ, ուղակի պետք է բացել պետության և իրավունքի տեսությանը վերաբերող ցանկացած գիրք ու կարդալ կառավարման ձևի և քաղաքական ռեժիմի տարբերությունները
Ամեն դեպքում խորհրդային միության տարիներին ղուրբան ա որ դեռ Հայաստանում բնակարան կա ապրելու ու գործարան կա ծախելու։ Խորհրդային միությունում ավտորիտար համակարգի մեջ մտնելով կարելի էր ինչ որ բան դառնալ, ստեղծել ու գիտակից հայրենասեր լինելու դեպքում նույնիսկ Հայաստան կառուցել ռուսական փողերով։
Այսինքն մի խումբ ավտորիտար պոլիտբյուրոն իրեն չեր կարող թույլ տալ միանձնյա ղեկավարում առանց խելոք խորհուրդ հարցնելու, այնտեղ բանի տեղ էր դրվում նորմալ տրամաբանականը և ոչ թե առհամարվում....
ՈՒրիշ բան որ ոչ ամեն մեկին էր թույլատրվում արտահայտվել։ Բայց պառլամենտական պետությունը ինքնին արդեն խոսքի ազատություն է ապահովումմ առնվազն պատգամավորների համար ու եթե նրանք դրանից չեն օգտվում միևնույնն է ԿՆՈՊԿԱ պիտի սեղմեն, այսինքն ինչպես արդեն նշել էի պատասխանատվությունը միասնական է ու պլստալ ասել հեն ա նայա մեղավոր արդեն չի լինի, կամ բոլորով պիտի սկեն կամ բոլորով պատասխան տան...
Վերջին խմբագրող՝ voter: 04.08.2011, 22:25:
Ինքնահակասական ու անհասկանալի պնդումներ ես անում ու ինձ ինչ որ բաներ վերագրում որ ես չեմ գրում – գոնէ կարդա ինչ եմ գրել...
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ