Արտահերթ ընտրությունների համար էլ սահմանադրական հիմքեր չկան ուրեմն դրա կարիքն էլ չկա...Mephistopheles-ի խոսքերից
Արտահերթ ընտրությունների համար էլ սահմանադրական հիմքեր չկան ուրեմն դրա կարիքն էլ չկա...
Նա չի նստել, իտալական մաֆիան ա նրան նստացրել ազատ արդար ընտրություններով ու ոչ մեկ կասկած չունի, որ իտալացի ժողովրուդն ա իրան ընտրել, քանի որ ամբողջ իտալացի ժողովուրդը նրա նման «կռուտոյություն» ա ուզում անի, նանարների հետ ֆռֆռա ու անգյալությամբ զբաղվի մենակ թե գործ չանի։
Դա իրանց ընտուրյունն է, իրենց ցանկությունն է ուզում են կթքեն փայտիկին, քանի որ մենակ ծախսում են, բայց ոչինչի չեն ստեղծում։
Բայց փաստ է, որ ոնց էլ պլստա Բեռլուսկոնին ուզի չուզի պիտի կոալիցիա կազմի ու հաշվի նստի ուրիշների հետ։
Եթե ինչ որ մեկը չգիտի որ բաստուրմեն բարակ բարակ կտրում են ու հացով ուտում ու փոխարենը բորշի մսի տեղ եփում է, դեռ չի նշանակում, որ բաստուրմեն համեղ ուտես չի....
Կրկնվեմ, բոլոր զարգացած երկրները անցել են պառլամենտական կառավարման որոնցից ամենաերկարակյացը Շվեյցարիայում է հարատևում ու այդ պետության ծաղկումը ու կայունությունը արդեն 700 տարուց ավելի ապահովված է...
Վերջին խմբագրող՝ voter: 04.08.2011, 22:42:
Շվեյցարիայի ֆենոմենը ոչ մի կապ չունի կառավարման մոդելի հետ: Եթե նույնիսկ Շվեյցարիայում միապետություն լինի, դրանից ոչինչ չի փոխվիՔո կարծիքով ինչու 2-րդ համաշխարհայինի ժամանակ, երբ ամբող եվրոպան կրակների մեջ եփվում էր, Շվեյցարիայի ուղղությամբ նույնիսկ մեկ կրակոց չեղավ?
Լսել ես հարսնիք ա, չգիտես որտեղ:
Ճիշտա, ղուրբան ենք, որ ազգի կեսը կոտորեցին, կոտորեցին համարյա ամբողջ ինտելեգենցիան, բաժանեցին հայկական հողերը, սառացրին ազգային մշակույթը ու տեղը մի քիչ էժան կալբաս ու սմետան տվեցին:
Ուղղակի հիշեցնեմ, որ Հայաստանի 1-ին հարապետության տարիներին, ընդամենը 2.5 տարում բավականին մեծ արդյունքերի էին հասել, և եթե խորհրդայնացումը չխանգարեր (կամ էլ դաշնակները ավելի ճկուն գտնվէին սովետների հետ) ապա Հայաստանը Անդրկովկասյան ամենազրգացած ու առաջադեմ երկիրն էր (ի դեպ 18-20-ական թթ. այդպես էլ կար)
Դե դու ասա "չէչ կարող", բայց փաստը մնում ա փաստ՝ արել են: Իսկ նորմալ տրամաբանությունը հաշվի չեր առնվում, եթե այն չէր բխում իշխող ուժերի շահերից:
Հեքիաթ հանրահայտ Գյուլնազ տատիկի մեծ շտեմարանից: Հռոմի սենատը մոռացել ես ոնց էր Կեսարի հրամանով միաձայն "կնոպկաներ" սեղմում? Եվ քանի անգամ ա միասնական պատասխանատվություն կրել?
Փաստորեն դուրս ա գալիս, որ ավտորիտար կառավարվող պառլամենտական կառավարման ձևը ընդամենը հրարավորություն չի տալիս սեփական մեղքը ուրիշի վրա բարդել?
Չե հարգելիս, ցանկացած կառավարման ձև, որը ֆիկտիվ է և ձևական, միշտ էլ կմնա իր ձևի մեջ և միշտ էլ կգտվեն այդ ձևական կառավարումը ստանձնած դերասաններ, խամաճիկներ ու խեղկատակներ:
Կառավարման ամենաժողովրդավարական համակարգն է որ Շվեյցարական ֆենոմենը ստեղծում է, բացարձակ ֆեդերատիվ իրարից անկախ ու իրար չենթարկվող 26 տարբեր կանտոններով 4 տարբեր լեզուներով խոսացող ժողովուրդը կարողանում է ապրել համերաշխ ու հարատևել հենց այն պատճառով ,որ ոչ մեկ իրավունք չունի իրեն շվեյցարիայի պրեզիդենկ կոչել մեկ տարուց ավելի ու փաստածի զուտ արտաքին անվամբ է պրեզիդենտ, բայց ոչ մի որոշում կայացնելու իրավասություն չունի։ Նույնիսկ նրանց պառլամենտը իրավասություններով ավելի ցածր է, եթե ժողովրդավարության բարձրագույն ու ամենալեգիտիմ ատյանը - հանրաքվեն, որոշի որ օրինակ վաղվանից բաստուրմի ներմուծումը Շվեյցարիայում արգելվում է։Շվեյցարիայի ֆենոմենը ոչ մի կապ չունի կառավարման մոդելի հետ: Եթե նույնիսկ Շվեյցարիայում միապետություն լինի, դրանից ոչինչ չի փոխվի
Իսկ կրակոցներ երկորդ համաշխարհայինի ժամանակ Շվեյցարիայում չեղավ, քանի որ այն հիտլերյան նացիստներին պետք էր ֆինանսական ապահովվություն ունենալու, ունեցվածք նեռարյալ դյուրահավատ սեփական գերմանացի ժողովրդից թալանածը թաքցնելու ու միջազգային առևտուր անելու համար։ Եթե Շվեյցարիային ներքաշեին պատերազմի մեջ, ֆինանսական հարաբերություններ մնացած աշխարհի հետ չէին կարողանա կառուցել, իսկ մինչ 43-44 թթ դա դեռ կարևոր դեր էր խաղում պատերազմ կազմակերպելու, նաֆթ, պարեն ու հանածոներ ներմուծելու համար։ Եվրոպան չի կարող ինք իրեն կերակրի իսկ որպեսզի քեզանից ինչ որ բան առնեն, պետք է մի երրորդ արժեք, որով կարող ես միմիանց հետ հաշվարկներ կատարել իսկ դա շվեյցարական ֆրանկն է եղել երկար դարեր շարունակ։
Էշ մի սատկի գարուն կգար, դաշնակները չճուն հեզիկ նազիկ լինեին, սարերում սմբուլ կաճեր... Եթեներով արի չխոսենք.. Կոնկրետ փաստ է, որ նորմալ ծրագիր մշակելու դեպքում մարդկանց փողը տրամադրվում էր որ իրականացնեին, զարգացնեին իրենց հանրապետությունները ու արվել է։ Հիմա նույնիսկ ամենախելոք առաջարկն էլ անես եթե մեջը 1000 տոկոս դաղոդ չլիուի մի քոռ կոպեկ էլ չեն հատակցնի, քանի որ գաղափարը երկրորդային է առօրյա հասարակության համար, կարևորը նաղդով առնեն ծախեն, ինչ ապագա ինչ զարգացում...Լսել ես հարսնիք ա, չգիտես որտեղ:
Ճիշտա, ղուրբան ենք, որ ազգի կեսը կոտորեցին, կոտորեցին համարյա ամբողջ ինտելեգենցիան, բաժանեցին հայկական հողերը, սառացրին ազգային մշակույթը ու տեղը մի քիչ էժան կալբաս ու սմետան տվեցին:
Ուղղակի հիշեցնեմ, որ Հայաստանի 1-ին հարապետության տարիներին, ընդամենը 2.5 տարում բավականին մեծ արդյունքերի էին հասել, և եթե խորհրդայնացումը չխանգարեր (կամ էլ դաշնակները ավելի ճկուն գտնվէին սովետների հետ) ապա Հայաստանը Անդրկովկասյան ամենազրգացած ու առաջադեմ երկիրն էր (ի դեպ 18-20-ական թթ. այդպես էլ կար
ՈՒ ով է միանձնյա ղեկավարում իրականացներ Ստալինից հետո՞ Նույնիսկ այդ շիզոֆրենիկն էր հասկանում, որ քանի դեռ թեկուզ մեկ մտածող կա իր մոտակայքում միանձնյա որոշումներ նա իրականացնելու շանս չունի ու ամեն րոպե կարող է գահնկեց արվել եթե որևէ մեկը բավարար քանակի համակիրներ ստեծի, քանի որ օրենքները դա թույլատրում են։ Իսկ ավտորիտար համակարգում, երբ հորից զավակ, կամ ախպերից ախպեր, կամ օլիգարխից օլիգարխ իշխանություն է փոխացվում ու ոչ մի նույնիսկ ինտրիգով չես կարող հասնել իշխանափոխության միայն միանձնյա որոշումներն են որ իրականացվում են, մնացած ամեն տեսակ հանրայի խորհուրդ, վարչակառավարություն, կուսակցական ժողով դեր չի խաղում, քանի որ սկզբուինքայնորեն բոլորը տրամադրված են լսելու ինչ որ ՊԱՊԱյի, պախանի վերջին խոսքը, հրեն նույնիսկ ՀԱԿ իրեն ընդիմություն կոչողները լալայ են անում թե մինչև Սերժ Սարգսյանը չասի չենք բանակցի, միչև Սերժ Սարգսյանը սենց չնայ, կամ նենց չասի չենք ասի, կամ ԼՏՊն միչև չասի բան չենք անի, արդյունքում հա սապասում են ՓՐԿԻՉԻն...Դե դու ասա "չէչ կարող", բայց փաստը մնում ա փաստ՝ արել են: Իսկ նորմալ տրամաբանությունը հաշվի չեր առնվում, եթե այն չէր բխում իշխող ուժերի շահերից:
Իմ պնդումը, որ հայ ժողովրդին պառլամենտական պետություն է պետք հիմնված է ոչ այնքան պառլամենտական համակարգի առավելություններով, այլ հենց այդ դերասան, խամաճիկներին աղոթա-սրփավայրից զրկելու ցանկությամբ, որ ամեն տեսակ գալուստսահակյանադոդիգագուլիկները «նախագահ» -ով չերդվեն, թե մեր ազնիվ, բարի, խելոք, համեստ նախագահը ինչ ասի տենց էլ լինելու է։ Այլ ստիպված լինեն ՍԵՓԱԿԱՆ պատասխանատվությունը կրեն ու ասեն հա ես եմ սեղմել, իմ համոզմունքների համար։Հեքիաթ հանրահայտ Գյուլնազ տատիկի մեծ շտեմարանից: Հռոմի սենատը մոռացել ես ոնց էր Կեսարի հրամանով միաձայն "կնոպկաներ" սեղմում? Եվ քանի անգամ ա միասնական պատասխանատվություն կրել?
Փաստորեն դուրս ա գալիս, որ ավտորիտար կառավարվող պառլամենտական կառավարման ձևը ընդամենը հրարավորություն չի տալիս սեփական մեղքը ուրիշի վրա բարդել?
Չե հարգելիս, ցանկացած կառավարման ձև, որը ֆիկտիվ է և ձևական, միշտ էլ կմնա իր ձևի մեջ և միշտ էլ կգտվեն այդ ձևական կառավարումը ստանձնած դերասաններ, խամաճիկներ ու խեղկատակներ:
Նման պապայի սինդրոմից ազատելու դեպքում միայն մարդիկ հայաստանում ամեն մեկը կսկսի զբացվել իր անմիջական շրջապատի մաքրութայմբ ու օր ու գիշեր չի աղոթի, որ «Բաղրամյան 26 տերը մեռնի, տեղը պուպուշ մարդ գա» հուսալով որ դա բոլոր հարցերը պիտի լուծի, գա իրանց պադեզդը մաքրի, գյուղի ասֆալտի գործը անի ճանապարհի ծակերը կարկատի, ջուրը քաշի ևյլն...
«Ղարաբաղ» կոմիտեի անդամ Աշոտ ՄանուչարյանԱյս շիզոֆրենիան շարունակում է խորանալ, մարդիկ չեն հասկանում, որ դա հոգեկան հիվանդություն է, որ դա պետք է հաղթահարվի, և Բաղրամյան 26-ում դա չի կատարվում: Ես բոլոր շտուրմերին կողմ եմ, բայց մի պայմանով, եթե դրանց հիմնական իմաստն այն է, որ ես գնում են այնտեղ գտնեմ հոգու փոփոխություն: Եթե ես գնում եմ փոխելու այնտեղ նստած մարդուն, որպեսզի հետո մեր տղերքով անենք նույն բանը, ապա դա արդեն անհասկանալի է:
Փաստորեն միջազգային բոլոր վիճակագիրները ստում են, երբ Սկանդինավյան երկրները դասում են ամենաբարձր կենցաղային մակարդակ ունեցող և ժողովրդավար երկրների շարքին (Շվեյցարիայից էլ առաջ)
Ոնց ուզես, իմ համար մեկա, թե Շվեյցարիայում ոնցա, քանի որ Հայաստանում լավ չի
Դե ինչ ասեմ, փաստորեն Եվրոպայի մասշտաբով Շեյցարիայի բախտը բերել է, որ Նացիստները իրենց փողերը այնտեղ էին պահում? Բա մինչև նացիստները? Բա ինչի էր 39թ-ին Շվեյցարիան մոբիլիզացիա կատարում? Վստահ չէր? Մի խոսքով՝ հա կրակոց չեղավ, որովհետև կարողացան ֆաշիստների հետ լեզու գտնել՝ ֆինանսների պահպանման և կառավարման առումով, բայց պատահական չէր, որ Գերմանիան ընտրեց այդ նպատակի համար հենց Շվեյցարիան
Հիշում ես ոնց է ստեղծվել Շվեյցարիա պետությունը? Կամ ինչ էտապներով ա անցել, մինչև հասել է այժմյան վիճակին? Գոնե մի քիչ պատմությունը խորը կարդա, նոր հետո եզրակացություններ կանես 700 տարվա բարորրության մասին
Վերջին խմբագրող՝ Varzor: 06.08.2011, 09:45:
Թե ինչ կապ ունի էս գրածդ իմ ասածի հետ, միայն կարող եմ ենթադրել
Իմասածն ըննդամենը այն էր, որ Հայաստանի խորհրդայնացումը այնպիսի ահռելի վնաս տվեց ու ետ գցեց Հայաստանին, որ մինչև հիմա դրա դարդն ենք քաշում:
Ախպերս, դու ավտորիտար դիկտատուրան տեսնում ես մենակ մեկ անձի մեջ? Չեմ հասկանում, Ստալինից հետո դիկտատոր չի եղել? Բա, օրինակ, Բրեժնևը?
Խոսքը ոչ թե միանձնյա, այլ կոլեկտիվ ավտորիտար դիկտատի մասին է: Կոնկրետ ԽՍՀՄ-ն պարտիական ավտորիտար դիկտատ էր՝ պարտիայի ներսում գնում էր պայքար, ով հասնում էր բուգի վերին ատյանին՝ կազմում էր դիկտատուրա պահող "վերնախավի" անդամ:
Մի գուցե դու ճիշտ ես, չեմ կարող ասել, թե ինչպես կդրսևորվի իրավիճակը պառլամենտականի դեպքում:
Իմ կարծիքով ազգային մենտալիտետը թուլ չի տալիս ավտորիտարությունից ձեռ քաշել: Պառլամենտականի ժամանակ էլ նույնը կլինի՝ էնքան իրար կուտեն, որ ոչ մի միասնական արդյունքի չեն հասնի:
Ախպերս, քանի կան մարդիք, որ ակրող են երեխաների կյանքի և առողջության հաշվին փողեր աշխատել, քանի կան մարդիք, որ աղետի գոտու ու հիվանդների վրա փող են աշխատում, ու էդ մարդիք իրենց անպատժելի են զգում՝ ոչինչ չի փոխվի, ուզում ա պառլամենտական չէ, ինչական ուզում ա լինի:
Սա իմ կարծիքն է
Լիովին համաձայն եմ, որ մեր ժողովրդի մոտ դեռևս կա "պապա"-ի սինդրոմը, ես կասեի "խազեինի" կամ "աղաի" սինդրոմը: Այսինքն միշտ կա մարդկանց խումբ, որոնք ուզում են պատսպարվել ինչ-որ ուժեղ մեկի թիկունքում, բայց ոչ թե արդարության համար, այլ այդ ուժեղի թիկունքում պաշտպանված լինելով իրենց սեփական շահերը պաշտպանեն ու թքած ունենան մյուսների վրա:
Սա "շուստրի ստրուկի" հոգեբանության դրսևորումներից է:
Շվեյցարիայում միշտ ու ամեն րոպէ մոբլիլիզացիա է ու ամեն զինապարտ իր զենքը կարող է համապատասխան սեյֆի առկայության դեպքում նույնիսկ տանը պահել արագ մարտունակություն ապահովվելու համար։ Կրակոց չեղավ, ոչ թե այն պատճառով, որ լեզու գտան, այլ ֆաշիսնտերին էլ միջազգային ապահով պահպանություն էր պետք իրենց ժողովրդից թալանած ունեցվածքի, որի մի մասը դեռ մինչ օրս հնարավոր է, որ պահվում է այնտեղ, առնվազն վտարված ու սպանված հրեաների ունեցվածի հետքեր դեռ անցյալ տարի էին հայտնաբերել Շվեցարական բանկերում ու մեծ սկանդալ էր...Փաստորեն միջազգային բոլոր վիճակագիրները ստում են, երբ Սկանդինավյան երկրները դասում են ամենաբարձր կենցաղային մակարդակ ունեցող և ժողովրդավար երկրների շարքին (Շվեյցարիայից էլ առաջ)
Ոնց ուզես, իմ համար մեկա, թե Շվեյցարիայում ոնցա, քանի որ Հայաստանում լավ չի
Դե ինչ ասեմ, փաստորեն Եվրոպայի մասշտաբով Շեյցարիայի բախտը բերել է, որ Նացիստները իրենց փողերը այնտեղ էին պահում? Բա մինչև նացիստները? Բա ինչի էր 39թ-ին Շվեյցարիան մոբիլիզացիա կատարում? Վստահ չէր? Մի խոսքով՝ հա կրակոց չեղավ, որովհետև կարողացան ֆաշիստների հետ լեզու գտնել՝ ֆինանսների պահպանման և կառավարման առումով, բայց պատահական չէր, որ Գերմանիան ընտրեց այդ նպատակի համար հենց Շվեյցարիան
Հիշում ես ոնց է ստեղծվել Շվեյցարիա պետությունը? Կամ ինչ էտապներով ա անցել, մինչև հասել է այժմյան վիճակին? Գոնե մի քիչ պատմությունը խորը կարդա, նոր հետո եզրակացություններ կանես 700 տարվա բարորրության մասին
Մենք այստեղ փորձում ենք քննարկել պառլամենտական պետության առավելությունը և ոչ թե Շվեյցարիայի ստեղծման պատմությունը։ Այսինքն փաստ է, որ կարելի է պառլամենտական պետությամբ կրիզիսներից ու ավանտյուրաներից հեռու, ապահովվ ու զարգացող երկիր ապահովվել ինչը արդեն մի քնաի հարյուր տարի ապացուցվում է Շվեյցարիայի օրինակով։
Նույնանման փաստ է նաև, որ կարելի է միապետությամբ կրիզիսներից ու ավանտյուրաներից հեռու, ապահովվ ու զարգացող երկիր ապահովվել ինչը արդեն մի քնաի հարյուր տարի ապացուցվում է Մեծ Բրիտանիայի օրինակով: Էլ չեմ ասում բազում-բազմազան նախագահականները:
Է հետո? Ինչ որ մեկը ասելա, որ պառլամենտականով չի կարելի???
Pacta sunt servanda
Մենք ամենքըս հյուր ենք կյանքում
Մեր ծնընդյան փուչ օրից,
Հերթով գալիս, անց ենք կենում
Էս անցավոր աշխարհից։
Mephistopheles (07.08.2011), Varzor (08.08.2011)
Մեծ Բրիտանիան պառլամենտական միապետություն է (կարդա Վեստմիստերյան համակարգ), և միապետի ֆունկցիաները մինիմալ են, իսկ կառավարությունը պատասխանատու է պառլամենտի առաջ: Հետևաբար Մեծ Բրիտանիան շատ ավելի «պառլամենտական է» քան Հայաստանը: Տերմինները այստեղ բնավ խոսուն չեն ու իրական մեխանիզմների հետ քիչ կապ կարող են ունենալ:
Si vis pacem, para bellum
Varzor (08.08.2011)
Կներեք, պախմելի տակ էս «Հետևաբար Մեծ Բրիտանիան շատ ավելի «պառլամենտական է» քան Հայաստանը:» նախադասությունս տուֆտել եմ: Հայաստանը համարվում է կիսանախագահական երկիր, կեսը նախագահինն է, կեսն էլ՝ վարչապետինը:
Ասեիլքս այն է, որ չափսերը կարևոր են... էհ, թու՛, համակարգը կարևոր է:
Si vis pacem, para bellum
Կտրականապես դեմ եմ նման տեսակետին: Խնդիրը հենց նրանում է, որ Մեծ Բրիտանիան կառավարման ձևով միապետություն է: Դրա հետ կապված վիճալը անիմաստ է:
Իսկ քո ասած «պառլամենտական է» եզրույթը, ոչ մի կապ չունի պառլամենտական կառավարման ձևի հետ, այլ բնորոշում է ժողովրդավարական քաղաքական ռեժիմը, որը կարող է լինել և պառլամենտական, և նախագահական, և միապետական, և մնացած բոլոր հնարավոր կառավարման ձևերում:
Pacta sunt servanda
Մենք ամենքըս հյուր ենք կյանքում
Մեր ծնընդյան փուչ օրից,
Հերթով գալիս, անց ենք կենում
Էս անցավոր աշխարհից։
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ