Արի չհամաձայնվեմDayana-ի խոսքերից
Էս գործի մեխը վերնագիրն էր, մնացած ամեն ինչ շատ էր, խիտ էր ու խուճուճ: Կա միտք, կա շատ լավ միտք, կա շատ ճկուն խոսք, բայց չկա ազդեցություն: Սենց կարդում ես, ամեն ինչ հասկանալի ա, ամեն ինչ լավ ա, բայց որ ուզում ես գոնե մի նախադասությունը վերցնել, քոնը դարձնել, ոչինչ չի պահվում, երևի բացառությամբ վերնագիրը:
Հ.Գ. Ու էդ մենակ էս մի գործը չի, tvsevak -ի ակումբում տեղադրված գործերից (գոնե իմ կարդացած բոլոր գործերում) նուն բանն եմ նկատել:
Կներեք tvsevak , եթե նեղացրեցի:Վերնագիրն ուղղակի հմուտ գործիք էր սույն գործը շատ լավ ռասկրուտկա անելու, բայց էդ մենակ ազդումա նրա վրա, որ հենց սկզբից կարդաս: Այսինքն մինչև կարդալը կարա վերնագիրը մեխ հանդիսանա, կարդալուց հետո արդեն կարդացածիցդ եկած տպավորություննա մնում: Իսկ հաշվի առնելով էս թեմայում գրած կարծիքները, ընթերցողների մեծամասնությանը դուր եկելա Սևակի պատմվածքը: Ու դժվար թե էդ կարծիքները մենակ վերնագրին նայելով գրվեին
Մեջբերել
Էջանիշներ