Ճիշտ էլ կանես, բայց, չգիտես ինչի, շատերը միջնադարում ապրած մարդու նկարի առաջ աղոթում են:Moonwalker-ի խոսքերից
Էդքան էլ վստահ չեմ:
Այո
Ոչ
Ճիշտ էլ կանես, բայց, չգիտես ինչի, շատերը միջնադարում ապրած մարդու նկարի առաջ աղոթում են:
Էդքան էլ վստահ չեմ:
Moonwalker (09.03.2011)
Եթե չեմ սխալվում ոչ մի տեղ չեմ նշել, թե նորմալ եմ համարում։ Նորմալ համարելը ու դիմացինին ատելը, հալածելը տարբեր հասկացություններ են։ Իմ ասածը ընդամենը դա է եղել։
Ու ի՞նչ։ Էն, որ մարդը այդպես է պատկերացնում Քրիստոսի արտաքինը, որը մեր պատկերացրածից տարբեր է քեզ ու ինձ իրավունք է տալիս նրան հալածե՞լ։
Ոչ, ճիշտ չեմ համարում։ Ցավոք դա քրիստոնեության համար առաջին խնդիրն է։ Համաշխարհային քրիստոնեության։ Սեր քարոզող քրիստոնեությունը ցավոք եղել է առաջինը բազմաթիվ արյունահեղությունների և պատերազմների հրահրման մեջ։
Չամիչ ջան, քանի որ գրառումդ ինձ է ուղղված նորից եմ կրկնում։ Ես ոչ մի տեղ նման բան չեմ ակնարկել և առավել ևս չեմ պնդել։
Ariadna (10.03.2011)
Եթե նույն տրամաբանությունը գործի դնենք, ապա ստացվում է, որ Առաքելական եկեղեցի այցելողներն էլ «ամենայն լրջությամբ հավատում են, որ Աստված կարող է մոմ վառելու համար մարդուն փրկվելու հնարավորություն տալ»։
Ու հիմա այս տարբերությունը տալիս է իրավունք դիմացինին հալածել ու կյանքը փչացնե՞լ։ Նախորդ գրառումներում նշել էիր շատ հետաքրքիր միտք.
Բայց եթե այս հասարակ տարբերությունն է զգացումներ գրգռում, պատկերացրու, թե մնացած ավելի լուրջ հարցերում ունեցած տարբերությունները ինչ կրքեր են գրգռում։Համարում ես ճի՞շտ, որ նույն Աստծո կերպարը, նույն Աստծո նկատմամբ ունեցած պաշտամունքը դառնում է թշնամանքի ու ներքին պառակտման պատճառ:
Չնայած պատկերացնել պետք չէ՝ այդ ամենը մեր աչքերով շատ լավ տեսնում ենք։
Վերջին խմբագրող՝ Jarre: 10.03.2011, 00:19:
Ariadna (10.03.2011)
Ընդհանրապես էդ բազմաչարչար «աղանդ» բառը շատ ա շոշափվում ու հազար ու մի թյուրիմացությունների ու մարդկանց հարաբերությունների վատթարացման առիթ դառնում:
Հայտնագործություն արած չեմ լինի եթե ասեմ, որ աղանդ է կոչվում այն կառույցը, որը տվյալ երկրի պետական, հիմնական եկեղեցուց զատ է:
Այսինքն էստեղից հետևություն. եթե հանկարծ մի օր Առաքելական Եկեղեցու անդամների թիվը հանկարծ զիջեց ասենք... օրինակ... վերցնենք կամայական որևէ կառույց. ասենք Ադվենտիստների Յոթերորդ եկեղեցու անդամների թվին, ուրեմն մեխանիկորեն վերջինս կհամարվի երկրի պետական, հիմնական կրոնական կառույցը, իսկ Առաքելական Եկեղեցին կհամարվի արդեն աղանդ:
Ճիշտ չե՞մ:
Սա հենց էնպես...
Գրում եմ նրա համար, որ մարդիկ աղանդ բառին վերաբերվեն շատ թեթև ու չնույնացնեն տարօրինակ որևէ մարդու հետ՝ վերագրելով էդ բառը վերջինիս:
Եվ հետո՝ Առաքելական Եկեղեցին, եթե չեմ սխալվում, աղանդ ա համարում նաև կաթոլիկներին ու ուղղափառներին:
Այսինքն ինչն իրենից զատ է՝ աղանդ է:
Վերջին խմբագրող՝ Adam: 10.03.2011, 02:34:
Ոչ կամավորը որն ա? այո, պարտադիր վճարում ես պետությանը, որովհետև պետությունը դա ծախսում է քեզ համար դպրոց ու բանակ պահելու վրա: Իսկ քանի քանի հատ ֆինանսական սկանդալներից տեղյակ ես տարբեր կրոնական եւ աղանդավորական կազմակերպությունների շուրջ, որի տերերը մարդկանցից մեծ գումարներ են հավաքել/խորշել ու իրենց համար ճոխ կյանք ապահովել... Ու լիքը մարդ էդ կազմակերպությունների ղեկավարությունից դրա համար բանտերում ա հայտնվում...
Բայց ով ասաց, որ չեմ անհանգստանումինչու ավելի չես անհանգստանում պետությանը տված 20 տոկոսի համար, որը չգիտես թե ուր է գնում: Բա էդ մեր մեծավորները իրանց բանկային հաշիվները ինչու են դրսում պահում, ինչու են Ուկրանիայում կազինոներ սարքում: Բա դրանք ում հաշվին են անում: Հիմա քո պետությանն առավել որնա՞ վնաս: Մի խոսքով ձուկը գլխիցա փչացած:սաղ օրը էդ եմ անում, էլի.. բայց դա չի նշանակում, որ եթե պետությունը գումարները սխալ է ծախսում կամ պաշտոնյաները դրամաշորթությամբ են զբաղված, ուրեմն պետք է նորմալ լինի,որ մի ուրիշ կառույց էլ նույնը անի:
Ամեն ինչի հիմքում փողն ա: Ոչ մեկի ուշքը մեր համար չի գնում, որ անվճար կրոնական կազմակերպություն հիմնի, բոլորն էլ դա անում են հետևորդներից որևէ ակնկալիք ունենալով...
Իսկ տեղյակ ես, որ Ռուսաստանում ոչ քաղաքցիները ավելի բարձր հարկեր են վճարում /եկամտահարկ/? Քաղաքացիները 13-20 տոկոս են վճարում, օտարերկրացիները 30-35 տոկոս:Իսկ խոպանչիների հարցով
Այո պայքարում են անօրինական աշխատուժի համար, որովհետև դրանցից շատերը գրանցված չեն որպես աշխատող և հետևապես ոչ մի տուրք ու եկամտահարկ չեն մուծում: Սրա դեմա հիմնական պայքարը: Իսկ եթե մարդն աշխատի ու օրինական հարկերը վճարի ինքն ազատ է իր աշխատած գումարը տնօրինելու մեջ, եթե նրան փորձեն խանգարել դա անօրինական ու անբարոյական կլինի:
Ինչի համար է դա արվում, կարծում ես?
Some are born to sweet delight,
Some are born to an endless night,
End of the night...
Այստեղ կան հիմնական երեք դրույթներ՝
1. Աղանդ՝ Ի՞նչ է աղանդը: Ո՞րն է աղանդի սահամանումը:
2. Եկեղեցի՝ Ի՞նչ է եկեղեցին:
3. Պետություն՝ Պետության դերը վերոհիշյալների փոխհարաբերությունների և հակադրությունների մեջ:
Կարծում եմ ճիշտ է, երբ կարծիքը հիմնավորված լինի, այսինքն մեկ հեղինակավոր աղբյուրի հիման վրա լինի:
Վերջին խմբագրող՝ Ավետիք: 10.03.2011, 11:51:
Երաժտությունը լայն հասկացություն է, գոյություն ունեն տարատեսակ երաժշտական
Եթե դու իմաստը չես ուզում հասկանալ, չի նշանակում որ անիմաստ էր:
Ով ասեց? համ խմբավորումներ գոյություն ունեն, համ մերժում են, մեկմեկ էլ իրար ծեծում են փողոցներում...... Գոյություն չունեն Բիթլզ-ի կամ Պրեսլիի ֆանատների մի քանի տասնյակ, տարատեսակ խմբավորումներ, ովքեր ամենայն լրջությամբ մերժում են մրցակից խմբավորման ֆանատիկ դրսեւորումները եւ ամեն գնով տարածում սեփականը:
Քրիստոնեությունը ու եկեղեցին չի, որ պետք ա հայերի միավորի... Եթե մի բան փդել ա, նորմալ երևույթ ա, որ պետք ա քայքայվի ու վերանա...Տարատեսակ աղանդները ներսից քայքայում են հենց քրիստոնեությունը, խարխլում են հիմքերը, նման անիմաստ ինքնահաստատման փորձերը դառնում են ոչ թե կառուցողական հիմք այլ ներքին պառակտման քայքայման պատճառ, մարդիկ դուրս են գալիս իրար դեմ աղոթելով նույն Աստծուն, տվյալ պարագայում հավատը դառնում է ոչ թե նորոգման այլ քայքայման պատճառ: Հետեւաբար պետք է ինչ որ ձեւ պայքարել նման կործանիչ քայքայման դեմ:
Ոչ մի վատ բան դրանում չեմ տեսնում, եթե անհավատ քահանաները, որոնք հարսանիք ու կնունք բիզնես են դարձրել, վերանան.... Համ էլ՝ եկեղեցին վերանա, նարկոբիզնեսն էլ կազատականացվի...
Վերջին խմբագրող՝ Ֆրեյա: 10.03.2011, 12:25:
Some are born to sweet delight,
Some are born to an endless night,
End of the night...
Կարծում եմ աղանդի վերաբերյալ կարելի է հետևյալ ընդհանուր սահմանումը տալ.
Աղանդը՝ դա Ճշմարտությունից շեղված անձիք են և նրանց միաբանությունները՝ հիմնած կազմակերպությունները, որոնք տարածում են սխալ ուսմունք: Սա գլոբալ առումով է, ըստ իս:
Դա ձեր պատկերացումներն են, իրականում աղանդը չի ենթադրում իրենից ոչ մի «ճիշտ» եւ «սխալ»
Աղանդը հիմնական ուղղությունից առանձնացած կրոնական խումբ է:
Սահմանումը
Բայց մեզ բոլորիս ներշնչում են, որ աղանդը ինչ-որ բացառապես աննորմալ, սխալ ու երևույթ է, բոլոր աղանդավորներն էլ աննորմալ...
Some are born to sweet delight,
Some are born to an endless night,
End of the night...
Kita (10.03.2011)
Համաձայն եմ Ֆրեյայի հետ։ Եվ ընդհանրապես ինչ է նշանակում ճշմարտություն, երբ խոսքը կրոնի մասին է։ Ով է էդ ճիշտը որոշում, ով կարող է ապացուցել՝ որն է ճիշտ, որը սխալ։ Ես ինքս աղանդավորներին չեմ ընդունում, այնքանով, որքանով չեմ ընդունում ցանկացած մոլի դրսևորում։ Եթե անգամ դա լինի վերևում նշված՝ Բիթլզի կամ Պրեսլիի ֆան ակումբի հանդիպում։ Ցանկացած մոլեռանդություն ինձ համար անընդունելի է։
When life gives you lemons, make lemonade
Այսինքն, եթե հետևենք ձեր մտքի զարգացման տրամաբանությանը, ապա աղանդ հասկացությունը՝ դա շեղումն է հիմնական կրոնական խմբի ուղղությունից: Ճի՞շտ եմ մտածում: Հիմա շեղում չեմ ենթադրում սխալ ուղղությամբ շարժվել, միգուցե հիմնական կրոնական խումբն է սխալ ուղղությամբ ընթանում: Շեղում ի նկատի ունեմ հիմնական հոսքի ուղղության հետ չնթանալ:
Ըստ այնմ քրիստոնեությունն իր ժամանակին առանձնացել է հուդայականությունից, Իսրայելի հիմնական և միակ կրոնական խմբից:
Եվ նշեմ, որ ըստ Աստվածաշնչի աղանդ կամ հերձված անվանում էին սխալ և սուտ ուսմունքը (վարդապետությունը) ու դրա տարածուղներին: Նոր Կտակարան, Պետրոս առաքյալի 2-րդ նամաի 2-րդ գլուխի 1-ին խոսքը: Եթե չեք դժվարանում կխնդեի կարդալ այն:
Ըստ ձեզ բոլոր քրիստոնյաները աղանդավորնե՞ր են: Չե՛մ կարծում:
Վերջին խմբագրող՝ Ավետիք: 10.03.2011, 20:26:
Ինձ համար անհասկանալի հետեւություն: Մոմ վառելուց հրաժարվելը, անգամ մոմ վառելուց վախենալը Աստծո կերպարը մոտեցնում նմանեցնում է Մեշոկ Պապիի կերպարին: Իսկ մոմ վառելու սովորությունը բարի սովորություն է, որը խորհրդանշում է խնդրանքի, ցանկության, մտադրության լույսը, կրակը կյանքի խորհրդանիշ է, կրակ վառելով մարդիկ ուզում են վառել իրենց ապագայի լույսը, որի ուղությամբ էլ պիտի շարժվեն:
Հայաստանը հզորանում է, շենանում է: Ես ապրում եմ հզոր, ապահով ու բարեկեցիկ Հայաստանում:
Այո, այս հարցն ունի խորը իմաստասիրական՝ փիլիսոփայական, միտք: Անգամ անթիկ հույն փիլիսոփաներն էին այս հարցը բարձրացնում: Պոնտացի Պիղատոսն էլ հարցրեց Տեր Հիսուս Քրիստոսին. «Ի՞նչ է ճշմարտությունը»:
Հայտնագործություն արած չեմ լինի, որ ասեմ, թե ճիշտը շատ է, բայց ճշմարտությունը՝ մեկ: Եվ առանց այդ ճշմարտության անիմաստ կլիներ կյանքը, քանի որ ամբողջովին նրա հետ է համեմատվում ամեն բան: Այդ ճշմարտությանը կամ պիտի հավատաս, կամ էլ ոչ: Ուրիշ կերպ չկա:
Իմ ասած է էն է, որ հավատալով քո ճշմարտությանը, իրավունք չունես կասկածելու ուրիշի ճշմարտության վրա և քարկոծելու։ Ամեն մարդ ինքն է որոշում ինչին հավատա, սակայն միևնույն ժամանակ չպետք է մեղադրի դիմացինին, եթե վերջինս չի կիսում իր հայացքները։
When life gives you lemons, make lemonade
Կարծեմ, թե նշել էի, որ ամեն մարդ փնտրում է իր ճիշտ լինելը՝ իր ճիշտը: Սակայն միտքս հենց նրանում էր, որ անկախ մեր ճիշտ կամ սխալ լինելուց գոյություն ունի մեկ տիեզերական և բացարձակ Ճշմարտություն, որ էլ որոշում է, օրենքներ հաստաում և կյանքի աղբյուրն է հանդիսանում: Օրինակ, Ո՞վ է որոշել, որ մարդուն հալածելը սխալ է: Կամ մարդ սպանելը հանցանք է: Հենց այս Ճշմարտության մասին է ասածս:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ