Հաաա, ճիշտա - սխալ համեմատեցի: Լուկաշենկոն
ավելի էր սիրում իր երկիրն ու բելառուսներին, որ թույլ չտվեց ոչ իր պետության և ոչ էլ իր ազգի թալան: Ճիշտ ես, եղբայր, ճիշտ ես
Մյուս կետերում ևս - երևի հենց էդ պատերազմն ու հարևաններն էին խանգարում ու հենց դրանք էին պատճառը 1995-1996 թվականների այլանդակ ընտրակեղծարարությունների (էն խեղճ Պարույրի
ընենց տփեցին ԱԺ ամբիոնի մոտ, մինչև հիմա աչքիս դեմն է: Հա, մեկ էլ հիշում եմ, թե սեպտեմբերի 26-ի իրադարձություններից հետո ԱՐ հեռուստաընկերությամբ
գրող Վահրամ Սահակյանը (Արամայիսի տղեն չէ, էն մյուսը) ինչ քստմնելի ձևով էր լիզում իշխանության բատինկեքի նրբանները), թալանչիական սեփականաշնորհմանը (
Արմենթելը, գրողը տանի!), ժողովրդի գաղափարական ոչնչացմանը (ոնց էր, հլը հիշեցրեք. "
Ազգային գաղափարախոսությունը կեղծ կատեգորիա է", հաբռգած "Մենք հաղթեցինք"-ն ու շամպայնի
չխկը), ծնելիության անկումը, արտագաղթի աճը...
Շարունակենք համեմատել?
Lion-ի խոսքերից
Հաաա, ճիշտա - սխալ համեմատեցի: Լուկաշենկոն ավելի էր սիրում իր երկիրն ու բելառուսներին, որ թույլ չտվեց ոչ իր պետության և ոչ էլ իր ազգի թալան: Ճիշտ ես, եղբայր, ճիշտ ես
Մեջբերել
Մեկ մեկ միակ ելքը պատերազմն է: Երբ իրերը իրենց տեղում չեն, երբեմն միայն քաոսի միջոցով են բերվում իրենց տեղերը, քանի որ այլ բերող չկա: Կարող ա հիմար-հիմար խոսում եմ, բայց ես մանրից հոգեպես պատրաստվում եմ
Էջանիշներ