Ձեր չսիրած 5 գրողները

[Hab]

Ժողովուրդ, ասում եք եկեք կերպարներին չբաժանենք լավի ու վատի, դրականի ու բացասականի, բայց նույն պահին գրողներիին եք նույն վիճակի մեջ դնում: Ամեն գրող իրա տեղն ունի ..ու կարծում եմ չկա <ամենա.> , որովհետև էդպես կարող ենք դիմել երևի թե միայն Աստծուն, որովհետև նա միակն է /ինչ անուն էլ նրան տանք/, իսկ գրողների առումով ուրիշ է: Նույն գրողը տարբեր գրական շրջաններ ունի և դրանք տարբեր են...Ասենք, Շեքսպիրի արյունոտ խռոնիկները, սոնետները, ողբերգությունները և հեքիաթները: Բնական ա, որ ձեռագիրը նույննա կարդաս չես ասի, որ դա Շիլլերի գրածնա, բայց ամեն դեպքում մեկը կարողա համարել,որ ողբերգություններն են կատարյալ, մյուսը` հեքիաթները: Եվ դա բացարձակ չի իջեցնում գրողին: Իսկ, օրինակ, Շիրվանզադեի առումով, իհարկե թույլ է, թեև իրոք դրա ընթերցողներն էլ կլինեն: Ինձ համար գրողն իր արժեքը կորցնում է միայն այն դեպքում, երբ զբաղվում է պլագիատությամբ...էդպես շաաաաատ բացասական վերաբերմունք ունեմ Իսահակյանի հանդեպ, ում "Աբու -Լալա-Մահարին" թխածա Օմար Խայամի քառյակներից ....Դրական բասասական կերպար էլ ՉԿԱ, որովհետև դրականի մեջ կարելիա լիքը բացասական գծեր գտնել և հակառակը, թեկուզ վերցնենք Աննա Կարենինային...
Կներեք, ոնց որ շատ ստացվեց..

[Malxas]

էդպես շաաաաատ բացասական վերաբերմունք ունեմ Իսահակյանի հանդեպ, ում "Աբու -Լալա-Մահարին" թխածա Օմար Խայամի քառյակներից ....

Իմ կարծիքով Իսահակյանի "Աբու -Լալա-Մահարին" ավելի շատ նման է արաբ բանաստեղծ Աբուլ ալա Մահարիի ոճին:

Թխելու պահեր ես էլ եմ նկատել իսահակյանի մոտ: Իր պատմվածքներից մեկում արևելյան կասկածամիտ տիրակալի շուրթերով ասում է - Եթե մորուքիս մազերից մեկն իմանար մտքերս ես նրան արմատախիլ կանեի ու դեն կնետեի (մոտավոր իմաստն եմ գրել): Իրականում նման բան ասել է Լյուդովիկոս 15 -րդը, այն էլ ոչ թե մորուքի այլ գդակի վերաբերյալ: Այնուամենայնիվ Իսահակյանի վերը նշված պատմվածքը շատ որակյալ է:

[Շինարար]

Իմ կարծիքով Իսահակյանի "Աբու -Լալա-Մահարին" ավելի շատ նման է արաբ բանաստեղծ Աբուլ ալա Մահարիի ոճին:

Ճիշտ ես նկատել: Իսահակյանը ֆրանսերեն գիտեր, ալ-Մաարրիի ստեղծագործություններին ծանոթացել է ֆրանսերեն թարգմանությունների միջոցով, «Աբու-Լալա-Մահարի» պոեմում ալ-Մաարրիի կասիդաներից որոշ բեյթերի բառացի կրկնություններ կան, բազմաթիվ կրկնություններ, գուցե բոլոր տողերն էլ կրկնություն լինեն, ամեն դեպքում, քանի որ ուսումնասիրողը, համեմատողը ես չեմ եղել, չեմ կարող պնդել, թե բոլորն են: Ինչևէ, չեմ կարծում թե դա նսեմացնում է Իսահակյանին, գուցե ընդհակառակը՝ նույնիսկ գովեստի է արժանի, երբ ուրիշի ստեղծագործության մտքերից բանաքաղ անելով կարելի է ստեղծել ամբողջական պոեմ, որում արդեն Իսահակյանի ստեղծած սյուժեն է և լիովին բացահայտվում է այդ սյուժեի գլխավոր կերպարը՝ այդ ուրիշը: Ուղղակի մեր գրականագիտության թերացումներից մեկն էլ սա է, որ մինչև այսօր հանգամանալից և համակողմանի ուսումնասիրություն չի արվել այս թեմայով: Ավելացնեմ, որ Իսահակյանի մեծ երկրպագու չեմ:

[Malxas]

Ճիշտ ես նկատել: Իսահակյանը ֆրանսերեն գիտեր, ալ-Մաարրի ստեղծագործություններին ծանոթացել է ֆրանսերեն թարգմանությունների միջոցով, «Աբու-Լալա-Մահարի» պոեմում ալ-Մաարրու կասիդաներից որոշ բեյթերի բառացի կրկնություններ կան, բազմաթիվ կրկնություններ, գուցե բոլոր տողերն էլ կրկնություն լինեն, ամեն դեպքում, քանի որ ուսումնասիրողը, համեմատողը ես չեմ եղել, չեմ կարող պնդել, թե բոլորն են: Ինչևէ, չեմ կարծում թե դա նսեմացնում է Իսահակյանին, գուցե ընդհակառակը՝ նույնիսկ գովեստի է արժանի, երբ ուրիշի ստեղծագործության մտքերից բանաքաղ անելով կարելի է ստեղծել ամբողջական պոեմ, որում արդեն Իսահակյանի ստեղծած սյուժեն է և լիովին բացահայտվում է այդ սյուժեի գլխավոր կերպարը՝ այդ ուրիշը: Ուղղակի մեր գրականագիտության թերացումներից մեկն էլ սա է, որ մինչև այսօր հանգամանալից և համակողմանի ուսումնասիրություն չի արվել այս թեմայով: Ավելացնեմ, որ Իսահակյանի մեծ երկրպագու չեմ:

Աբու լալա Մահարիի դեպքում հավանաբար միտումնավոր է նմանացրել ոճը, որպեսզի տվյալ ժամանակների շունչը հաղորդի իր պոեմին: Իսահակյանով ես էլ այնքան շատ տարված չեմ, բայց երբեմն մտածում եմ, որ մտքի խորությամբ ամենաուժեղ հայ գրողն է:

[Շինարար]

Աբու լալա Մահարիի դեպքում հավանաբար միտումնավոր է նմանացրել ոճը, որպեսզի տվյալ ժամանակների շունչը հաղորդի իր պոեմին: Իսահակյանով ես էլ այնքան շատ տարված չեմ, բայց երբեմն մտածում եմ, որ մտքի խորությամբ ամենաուժեղ հայ գրողն է:

Ոչ թե ոճն է նմանեցրել, այլ ինչպես ասացի, բեյթերի՝ տողերի բառացի կրկնություններ են… Միտումնավորի պահով, թերևս այո, համաձայն եմ, երևի գեղարվեստական հնարք է դա ինչ-որ:

[Հայկօ]

Անգլիացի լավագույնները. Ալիստեր Կրոուլի, Սոմերսեթ Մոեմ (Մոեմը դագաղում պտտվեց, երբ ես իրեն Կրոուլիի կողքն, այն էլ Կրոուլիից ՀԵՏՈ նշեցի՝ ի վերջո, Մոեմի «Մոգը» վեպի հերոս Օլիվեր Հադդոն հենց Կրոուլիի հիման վրա է ստեղծված), Նիլ Գեյման, Ալան Մուր, Ջոն Միլտոն (եթե միայն արձակագիրներին չենք անդրադառնում): Եվ այլոք:

Ես ամեն դեպքում Ալան Մուրի փոխարեն Էլիոտին կդնեի : Հա, ինքը անգլիացի ա :

[Malxas]

Ոչ մեկը Թեքերեյի անունը չտվեց: Թե վերջին ճշտումներով ինքն էլ լավագույնների մեջ չի մտնում: ?

[Հայկօ]

Ոչ մեկը Թեքերեյի անունը չտվեց: Թե վերջին ճշտումներով ինքն էլ լավագույնների մեջ չի մտնում: ?

Ըհը-ըհը՛մ : Թեման չսիրած գրողների մասին է, Malxas ջան :

[Malxas]

Ըհը-ըհը՛մ : Թեման չսիրած գրողների մասին է, Malxas ջան :

Բայց լավ էինք չէ սինքրոն անցել սիրածներին

[Ruby Rue]

1. Վահան Թոթովենց- փոքր տարքում չգիտեմ ինչ էի կարդացել դպրոցական դասագրքում ու էնքան դուրս չէր եկել, որ երդվեցի էլ կյանքում Թոթովենցի գիրք չբացել
2. Րաֆֆի - միայն ՛՛Սամվել՛՛ն եմ կարդացել ու զուտ բարոյախրատական քարոզարշավի պատճառով Րաֆֆուց էլ ոչ մի գիրք չեմ կարդացել: Մտածում էի, որ նման հիմար մտքեր պիտի արտահայտվեն
3. Նաիրի Զարյան - փոքր ժամանակ Սասունցի Դավիթի իր մշակումը սիրում էի, Արա Գեղեցիկն էլ, բայց երբ որ իր կյանքի մասին՝ հատկապես տակ փորող բնավորության մասին կարդացի, հասկացա , որ նման գրողը ոչ մի արժեք չի ներկայացնում
4. Դերենիկ Դեմիրճյան- Վարդանանք Էս մարդն ինչքաաան չի սիրում մեզ , որ նման գիրք ա գրել


Հ.Գ. Հայ գրողներից են հիմնականում չսիրելիներս, որովհետև հայ գրողներին ստիպված կարդացել եմ: Իսկ արտասահմանյան գրողներից ով ինձ դուր չի եկել , չեմ շարունակել ընթերցանությունս, էդ պատճառով էլ ինչ-որ անուններ չեմ հիշում

[My World My Space]

4. Դերենիկ Դեմիրճյան- Վարդանանք Էս մարդն ինչքաաան չի սիրում մեզ , որ նման գիրք ա գրել

Վարդանանքը Դերենիկ Դեմիճյանի «վիշտն» ա, հայրենական պատերազմի տարիներին կոմկուսի պատվերով ա գրվել, ազգի մարտական ոգին բարձր պահելու համար: Արհեստական, անկապագույն բան ա... ինչպես պատվերով գրված աքրոսիքոսները սիրելիների անուններով...

Դեմիրճյանից այլ բաներ կարդա, հաստատ դուր կգա... օրինակ սրանք՝ «Սեփականություն», «Տերտերը», «Ավելորդը», «Ստամոքս»:

[Ruby Rue]

Դեմիրճյանից այլ բաներ կարդա, հաստատ դուր կգա... օրինակ սրանք՝ «Սեփականություն», «Տերտերը», «Ավելորդը», «Ստամոքս»:

Ավելորդը փոքր հասակում կարդացել էի, շատ էր տպավորվել....
Ուղղակի ավելի շատ բուն Վարդանանք շաաա՜տ մեծ ստվեր ա գցում մնացածի վրա:
Ի դեպ չգիտեի , որ պատվերով ա գրել, դասագրքերով մի հատ գաղափար էր շրջանառվում - «Ստեղծագործությունը ոգևորեց Խորհրդային մարտիկներին, մղեց պայքարի՝ հիշեցնելով հերոսական անցյալը.... տատատատամ... » ու նման բաներ

[Rhayader]

Չսիրածներս՝ Կլարկ Ստեյպլս Լյուիս, Պոլ Օստեր, Ռիչարդ Բախ, Կևին Անդերսոն, Ռիչարդ Կնաակ: Էլի կան, իհարկե, բայց առաջինը սրանք միտքս եկան:

[Նաիրուհի]

1. Վահան Թոթովենց- փոքր տարքում չգիտեմ ինչ էի կարդացել դպրոցական դասագրքում ու էնքան դուրս չէր եկել, որ երդվեցի էլ կյանքում Թոթովենցի գիրք չբացել

Թոթովե՞նց... Կյանքում մտքովս չէր անցնի, որ ինչ-որ մեկը երդված կլինի «էլ կյանքում Թոթովենցի գիրք չբացել»։

[Շինարար]

Թոթովե՞նց... Կյանքում մտքովս չէր անցնի, որ ինչ-որ մեկը երդված կլինի «էլ կյանքում Թոթովենցի գիրք չբացել»։

Նաիրուհի, ինչո՞ւ ես զարմանում, ֆեյսբուքի հարցումները նայի, 100 հայ գրողնրի ցուցակում իրա անունը չկա էլ: Ես հայ արձակում մեկ էլ Թոթովենց եմ շատ սիրում: Ինքը տարբեր ա մնացածից: