Նորից ես...

[Chilly]

Դու գիտեիր...

Դու գիտեիր, որ անձրևս
Գիշերն է գալու,
Եվ անձրևիս ամպերն էիր ինձ նվիրում դեռ ցերեկով...
Ու կուտակում այնքան հմուտ, այնքան կոկիկ,
Որ ամպերից երազային ցող էր կաթում...
Դու գիտեիր,
Որ ցերեկս գիշերով լի,
Իսկ գիշերս կայծակներով լուսավորված...
Իսկ գիշերս` քո լույսերով կայծակնահար,
Անդամալույծ է լինելու...

Դու գիտեիր, որ ես արդեն
Ժպիտով եմ ընդունելու
Այն, որ չկամ...
Դու գիտեիր...

Չգիտեիր միայն մի բան...
Լոկ մի մանրուք,
Որ ամպաշատ իմ երկնքում
Արդեն վաղուց`
Տեղ էր բացված անձրևաբեր ամպիդ համար...

Ու մի փոքրիկ, մի շատ փոքրիկ հույս էր շողում...

[Եկվոր]

թոթովանք...

Իմ անանուն...


Ինձ լցրել ես քո ժպիտով,
Որ չեմ տեսել…
Քո անունով,
Որ չեմ լսել…
Ամեն ինչում
Աչքերն են քո,
Որ դեռ երբեք ինձ չեն այրել…
Շուրթերդ են,
Որ ինձ երբեք
Ձուլված չկան…
Իմ անանու՜ն…
Հառնիր իմ մեջ,
Թող արթնանան երազներս
Իրենց քնից,
Թող թևածի
Դանդա՜ղ ու մոտ
Նետաձիգը սեր նվիրող…
Իմ անանու՜ն…
Թույլ տուր հիմա
Շնչել քեզնով,
Ապրել քո մեջ,
Ու հալվելիս
Թույլ տուր հալվել քո՛ արևով…

Ես սա հասկանում եմ
Ապրես

[Եկվոր]

Դու գիտեիր...

Դու գիտեիր, որ անձրևս
Գիշերն է գալու,
Եվ անձրևիս ամպերն էիր ինձ նվիրում դեռ ցերեկով...
Ու կուտակում այնքան հմուտ, այնքան կոկիկ,
Որ ամպերից երազային ցող էր կաթում...
Դու գիտեիր,
Որ ցերեկս գիշերով լի,
Իսկ գիշերս կայծակներով լուսավորված...
Իսկ գիշերս` քո լույսերով կայծակնահար,
Անդամալույծ է լինելու...

Դու գիտեիր, որ ես արդեն
Ժպիտով եմ ընդունելու
Այն, որ չկամ...
Դու գիտեիր...

Չգիտեիր միայն մի բան...
Լոկ մի մանրուք,
Որ ամպաշատ իմ երկնքում
Արդեն վաղուց`
Տեղ էր բացված անձրևաբեր ամպիդ համար...

Ու մի փոքրիկ, մի շատ փոքրիկ հույս էր շողում...

ԶԱԴԱՉԱ ?

[Chilly]

ԶԱԴԱՉԱ ?

ճիշտ ես, զադաչա-ն էդքան էլ նկատելի չէր, բայց ոչինչ մեկ - մեկ էլ պետք ա լինում լրիվ անձնականացնել որոշ բաներ...

[Chilly]

Երբ կփնտրես ճամփաներում բոլոր ոլոր
Երբ կփնտրես աստղերի մեջ ու գետնի տակ
Երբ կփնտրես ամենուրեք ու չես գտնի,
Ներսդ նայիր, ու կգտնես այնտեղ հաստատ

[Եկվոր]

հաստատ

[impression]

Երբ կփնտրես ճամփաներում բոլոր ոլոր
Երբ կփնտրես աստղերի մեջ ու գետնի տակ
Երբ կփնտրես ամենուրեք ու չես գտնի,
Ներսդ նայիր, ու կգտնես այնտեղ հաստատ

դու էդ ո՞նց ա որ տենց կյանք ես

[Chilly]

հաստատ

դու էդ ո՞նց ա որ տենց կյանք ես

Կյանքը սիրում եմ, դրանից ա

[Ջուզեպե Բալզամո]

Երբ կփնտրես ճամփաներում բոլոր ոլոր
Երբ կփնտրես աստղերի մեջ ու գետնի տակ
Երբ կփնտրես ամենուրեք ու չես գտնի,
Ներսդ նայիր, ու կգտնես այնտեղ հաստատ

Ստորագրությունս տակն ա…

[Chilly]

Ես չգիտեմ

Ես չգիտեմ, ի՞նչ կլինի քո կյանքում,
Երբ հասկանաս, որ ոչ մի բան չես տեսել...
Երբ հասկանաս, որ գիշերը քո անքուն
Ցերեկով էլ քեզանից դուրս չես բերել...

Ես չգիտեմ, ի՞նչ կլինի քո կյանքում
Երբ վախերը քո գոյության ու ցավի
Իրենց կրքին հագուրդ կտան քո հոգում,
Կթևածեն մերժումի հետ քո անձի,
Եվ կփարվեն այնպես խաղաղ, այնպես մեղմ,
Ասես կյանքդ իրենցով ես լոկ ապրել...

Ես չգիտեմ, ի՞նչ կլինի քո կյանքում
Կյանքիցդ դուրս երբ հայտնվես դու հանկարծ...

[Sambitbaba]

Դայս, շատ լավ գիտեմ... :kiss
Ու նաև շատ լավ հասկանում եմ, թե ինչ ես ուզում ասել, ես ինքս դա իմ մեջ զգում եմ, բայց եթե հիշում ես թե ինչքան ժամանակ չէի գրում... Ուղղակի մի տեսակ մոտս էլ չի ստացվում, էս տիպի բաներ երկար ժամանակ շատ էի գրում, բայց ջնջում - գցում էի... Հիմա ուղղակի որոշել եմ դնել, մեկ էլ տեսար մեկին դուր եկավ... Իսկ էն ներքին կրակը, որ մի ժամանակ իրոք մեջս կար, մի տեսակ մարել է, կամ թաքնվել... Չգիտեմ, թե սա ինչ բնույթ ունի, կդզվի թե էսպես էլ կմնա...
Ուղղակի ուզում եմ իմանաս, որ շատ լավ գիտակցում եմ որակի ու ասելիքի աստիճանը, ու դա շատ տխուր է, որ հարմարվել եմ...

Խնդրում եմ, մի հարմարվիր: Դու իրավունք չունես սպանելու քո մեջ այն, ինչը տրված է քեզ վերևից: Իսկ եթե քեզ թվում է, թե վերևից քեզ տրվել է առանց քո ցանկությունը հարցնելու, դու սխալվում ես: Լարիր մի քիչ միտքդ, ու կվերհիշես, որ այդ պայմանագիրը դու ինքդ ես կնքել: ՈՒ հենց որ վերականգնեցիր հիշողությունդ, համոզված եղիր, որ անմիջապես կգտնես նորից քո այն թաքնված կրակը:

[Sambitbaba]

Քո ուղին
Չես հավատում քո աղոթքին,
Բայց ուզում ես, որ մաքրի...
ներողություն եմ խնդրում առանց երկրորդ անգամ կարդալու տեղադրելուս համար, գրեցի հենց էստեղ, հենց հիմա, հենց լավ էլ արեցի... թեկուզ և թույլ է ու անարժեք...

Եթե կհամարես, որ սենտիմենտալ բաներ եմ ասում, դա քո գործն է: Իսկ ես չասել ուղղակի չեմ կարող: Եվ խոսում եմ այստեղ ոչ թե քո պոէզիայի, այլ քո փիլիսոփայության մ ասին:
Եթե դու իրոք հասկանում և ամբողջովին ըմբռնում ես այն, ինչ ասել ես այս երկու տողով, ուրեմն.
ա) արդեն կարևոր չէ, թե ինչ ես ասել կամ ցանկացել ասել մինչև հիմա. այստեղ դու հասել ես կատարյալ ճշմարտությանը;
բ) ես խոնարհվում եմ քո առջև;
գ) հրավիրում եմ մյուսներին էլ` անել նույնը...

[Sambitbaba]

թոթովանք...
Իմ անանուն...
Ինձ լցրել ես քո ժպիտով,
Որ չեմ տեսել…
Քո անունով,
Որ չեմ լսել…
Ամեն ինչում
Աչքերն են քո,
Որ դեռ երբեք ինձ չեն այրել…
Շուրթերդ են,
Որ ինձ երբեք
Ձուլված չկան…
Իմ անանու՜ն…
Հառնիր իմ մեջ,
Թող արթնանան երազներս
Իրենց քնից,
Թող թևածի
Դանդա՜ղ ու մոտ
Նետաձիգը սեր նվիրող…
Իմ անանու՜ն…
Թույլ տուր հիմա
Շնչել քեզնով,
Ապրել քո մեջ,
Ու հալվելիս
Թույլ տուր հալվել քո՛ արևով…

Չիլի, սիրելիս, ներող եղիր, չդիմացա, փորձեցի գտնել քո "Անանունի" անունը... Նորից, ներող եղիր: ՈՒղղակի շատ էր սրտիս մոտ... ու շատ հուզեց:

Ես հալվեցի քո արևով...
ՈՒ հալվելիս,
Վայելեցի
Բերկրանքներն այն
Հզոր Սիրո,
Որ, անանուն`
Թափառում է Տիեզերքում...
Իմ անանուն,
Քո շնորհիվ
Երազներս`
Սանձարձակված,
Թափառում են
Շուրջբոլորն այս մոլորակի,
Թափառում են Տիեզերքում...
Երազներս
Սանձարձակված
Լքել են ինձ`
Թափառում են Տիեզերքում:
Թափառում են
Քո հետևից.
Իմ Անանուն,
Դու իմ Աստված...

[Chilly]

Sambitbaba, շատ շնորհակալ եմ, բաներ ասացիր, որոնց համար մտածել է պետք...
Ավելին ասել դեռ չեմ ուզում, մտածեմ՝ կասեմ
Շնորհակալ եմ...

[Chilly]

Սիրահար կատուն

Սիրահար կատուն
Կանգնել տանիքում,
Ու գայլի նման ոռնում էր լուսնին,
Լուսնին էր դիմում
Խառն ու հուսահատ,
Խեղճ ու անտեղի...
Խնդրում էր լուսնին չլինել դեղին:
Խելագար կատուն
Սիրում էր
Գայլին...