Շատ լավ օրինակ էր Իհարկե տաղանդ պետք է, բայց փորձ չունեցող, իրենց վրա չաշխատած դերասանները երկար չեն մնում ասպարեզում։ Երբ մարդ շեշտը դնում է իր անհատական համուհոտի վրա, շուտով բոլորը ձանձրանում են նույն համից ու նույն հոտից։

Ինչպես դերասանը սովորում է զգալ հանդիսատեսին ու կառավարել նրա էմոցիաները, նրան տխրեցնել ու հասցնել հիստերիկ ծիծաղի, այնպես էլ գրողն է հմտանում ընթերցողին՝ ավելի ճիշտ ներկայանալու վրա։