Ինչպե՞ս եք վերաբերվում այն գրողներին, ովքեր գրում են ասենք ալկոհոլի կամ թմրանյութերի ազդեցության տակ: Ըստ ձեզ, նրանց ստեղծագործությունների արժեքն ընկնու՞մ է, քանի որ “նորմալ” վիճակում չեն եղել ստեղծագործելու պրոցեսում: Հայտնի է, որ մի շարք տաղանդավոր, հանճարեղ հեղինակներ ունեն բազմաթիվ ստեղծագործություններ, որոնք գրվել են հարբած վիճակում կամ թմրանյութերի ազդեցության տակ: Օրինակ` Չարլզ Բուկովսկին անգամ իր պատմվածքներում կամ բանաստեղծություններում բազմիցս նշում է, որ տվյալ գործը “տարավ երկու արկղ գարեջուր” կամ “մի քանի շիշ կոնյակ”: Արթյուր Ռեմբոի շատ գործեր գրվել են աբսենտի և այլ հալյուցինոգենների ազդեցության տակ: Դիլան Թոմասը շատ է նկարագրել թմրադեղերից եղած զգացողությունները: Կան բազմաթիվ հեղինակ կատարողներ` Ջոն Լեննոնի երգերից որոշներում պարզ նկատելի է թմրանյութերի թողած ազդեցությունը, ակնհայտ է, որ Զեմֆիրան իր երգերը գրելիս չի սահմանափակվել միայն սիգարետ ծխելով:
Հիմա` թմրանյութերի կամ ալկոհոլի գործածումն արդյո՞ք արժեզրկում է ստեղծագործությունը կամ էլ հենց ստեղծագործողին: Ինձ համար շատ հետաքրքիր կլիներ կարդալ ձեր կարծիքները:
Էջանիշներ