Լավ երեխեք ջան, մեկա ամենքս մեր ուզած ձևով ենք դաստիարակելու մեր երեխեքին: Ստեղ ամենքս մեր կարծիքին կմնանք և միայն այդ էակներին ունենալուց հետո կզգանք ոնց պետքա վարվել: Մարդ կա գոչումա բարձր, որ դեմա, բայց վերջում ինքնա հենց ծեծում, տփում երեխուն, մարդ էլ կա կողմա տփոցներին, բայց կյանքում ձեռ չի բարձրացնի: մի ուրիշ ձև էլ կա, էտ ես եմ, ոչ կողմ եմ, ոչ էլ դեմ, ես ամեն բան թողնում եմ կյանքին ու տվյալ պարագային...տեսնենք էլի...
Ոնց անում եք արեք մենակ թե հասարակությանը պիտանի մարդ դառնան ձեր երեխաները![]()
հ.գ. ես էլ գնամ հարևանի երեխեքին մի քիչ դաստիարակեմ, ամբող օրը գալիս դարակներս քանդում են![]()
Վեր տան զրուցը տանան տուսա կյամ, տան կրիշը կլխեդ փոլա կյամ
Ժողովուրդ
Ոչ մի կեռպ չեմ հասկանում ծեծի իմաստը առավել ևս դրա դրական ազդեցությունը:ֆիզիկական ցավ պատճառելով, արդյոք երեխային կարելի է ինչ-որ ապացուցել կամ դաստիարակել: Բնականաբար այդ ընթացքում երեխան թշնամամնք է ենթագիտակցաբար զգում ծնողի հանդեպ ու ընդամենը, եթե այլևս չի անում նորից այդ արարքը, ապա միայն վախից դրդվելով: ու հետո... էտպես ըստ մեզ առողջ երեխա ենք դաստիարակում...?
մի խոսքով շատ դեմ եմ:
ԱՄԵՆԱԿԱՐԵՎՈՐԸ ԱՉՔՈՎ ՉԵՍ ՏԵՍՆԻ, ԱՄԵՆԱԿԱՐԵՎՈՐԸ ԶԳՈՒՄ ԵՆ...
Անահիտ (04.08.2010)
Արդի մանկավարժության տեսակետից երեխային դաստիարակելիս երբեք չի կարելի բռնություն կիրառել: Դա երեխային մարդ դարձնելու ամենահետամնաց ձևերից մեկն ա: Էդ <դաստիարակիչ ծեծ> կոչվածը երեխային ոչ թե մարդ է դարձնում, այլ նրա մեջ ագրեսիա ու դաժանություն ա զարգացնում:
Վերջին խմբագրող՝ Ariadna: 05.08.2010, 13:55:
Ես իմ արարքների համար դաժան ծեծի եմ ենթարկվել, ու այսօր երբ վերհիշում եմ բացասական արարքներս, կրկնակի գոհունակությամբ եմ ընդունում ծնողներիս վերաբերմունքը… Ծեծվել եմ, բայց դեռ ագրեսիվություն չեմ ցուցաբերել, առավել ևս դաժանություն…Սիրուն, պուպուշ ու ժպիտով տղա եմ…![]()
Բոլոր ճանապարհները տանում են դեպի մահ: Մոլորվի´ր:
Բրազիլի պատմությունը
Չուտես, չխմես, օր ու գիշեր իրան նայես:
Չգիտեմ արդի մանկավարժությունը ինչ ա ասում, բայց, որ ժամանակին ինձ ծեծել ու պատժել են վատ արարքների համար, դրանից ոչ մի ագրեսիա ու դաժանություն չի առաջացել իմ մեջ: Իսկ հիմա նայում եմ շրջապատիս երեխեքին, լացս գալիս ա: Ծնողները վախենում են, որ հանկարծ երեխան կլացի, որ խբեն: Հա ինչ անենք, թող լացի![]()
Էսօր հարևաններս տանը չեն եղել, երեխեքին մենակ են թողել մի քանի րոպեով, հիմարները քիչ էր մնում իրար սպանեինԷդ էլ ժամանակակից մեթոդներով դաստիարակվող երեխեքը:
Ինչքան բարի են է՜
Իսկ մեզ էդ տարիքում ծնողներս մենակ էին թողնում ժամերով՝ ինչ-որ տեղ գնում:
Սիրում եմ կյանքը, ինքն էլ ինձ է սիրում
Հարդ (03.08.2010)
Լուսաբեր (03.08.2010)
Այս պահին թեմայում են 3 հոգի. (0 անդամ և 3 հյուր)
Էջանիշներ