Ճի՞շտ եք համարում ծեծի միջոցով դաստիարակության փորձերը
Ճի՞շտ եք համարում ծեծի միջոցով դաստիարակության փորձերը
այո, եթե մենակ ռեժիմով ծեծ լինի
Freeman (05.08.2010)
Ես կտրականապես դեմ եմ: Երեխան ստրուկ չէ, որ ծեծվի: Իսկ եթե մանրամասներ ես ուզում, թե ծեծելով դաստիարակում են կամ ոչ, կարող ես նայել հետևյալ հղումները:
Ծնողների արհամարական վերաբերմունքը կամ ատելությունը երեխաների հանդեպ:
Ինչպե՞ս դաստիարակել երեխաներին:
Բարի ժամանց
հեհ… մենակ ես եմ քվեարկել ԱՅՈ՞
միգուցե նրանիցա որ ես սադիստ եմ՞
չգիտեմ, ամեն դեպքում ինձ փոքր վախտ կարգին ծեծել են…
ու կարգին են ծեծել…
Էրկաթից ռաժոկով, բիլիարդի փեդերով… վոպշմ…
բայց չեմ կարա ասեմ ար անտեղի տեղն էի…
ու դաժե ինչ-որ տեղ ուրախ եմ որ իմ էդ արարքների համար ինձ ծեծել են…
օրինակ մի անգամ հերս տեսավ ինձ գառաժների վրա, ասեց մյուս անգամ տեսա, ծեծ ես ուտելու. համաձայն ես՞ ասեցի հա…
հաջորդ օրը գարաժների վրա վազվզում էի………
Կտրականապես Դեմ եմ:
Բայց, եթե համեմատենք մեր երեխաներին այլ՝Եվրոպական երկրների երեխաների հետ կտեսնեք,որ մերոնք ավելի դաստիրակված են լինում,այն դեպքում,երբ Եվրոպացիները իրեց երեխանեին չեն ծեծում;Չմտածեք հանկարծ՝ ես կողմ եմ ծեծին,բնավ,պարզապես այլ երկրներում,որտեղ դատական մարմինները խառնվում են ընտանեկան հարցերի մեջ,ընտանիքի անդամները դառնում են օտարներ,և,օրինակ,հայր լինելը դառնում է աշխատանքի պես մի բան;Բայց նաև պետք չէ սովորեցնել երեխային ծեծի;Հիմա շատ երեխաներ մեզ մոտ այս կամ այն կերպ չեն վարվում միայն այն պատճառով,որ վախենում են դրա համար այսպես ասած ծեծ ուտել,դա գալիս է նրանից,որ շատ ծնողներ ծնող լինել չգիտեն,պետք է ոչ թե բռնակալի նման պատժել երեխային,այլ հասկացնել մարդկային լեզվով,թե ինչու չի կարելի;Ի դեպ, երեխային ծեծելը,բղավելը նրա վրա,երեխայի մոտ մեծ հասակում առաջացնում են բազմաթիվ կոմպլեկսներ
«Հեռո՛ւ ստութիւնից եւ լի նրանով,ինչ ընդդէմ է ստութեան»
Մովսես Խորենացի
միջնադարում ահագին կարգուկանոն էր, ու էդ ամենը հիմնականում նրա շնորհիվ, որ մարդկանց դպրոցում ծեծելով էին դաստիարակում:
կողմ եմ
Freeman (05.08.2010)
Կարելի է իմանալ՝ դու շփվե՞լ ես եվրոպացի երեխաների հետ, որ էսպիսի հայտարարություն ես անում:Array-ի խոսքերից
Rhayader (16.01.2009)
ԴԵՄ ԵՄ
Չեմ կարծում,որ կարելի է ծեծով երեխակին դաստիարակել:
Ծեծի դեպքում երեխայի մոտ ոչ թե հարգանք է առաջանում ծնողի հանդեպ,այլ հերթական անգամ ծեծ ուտելու վախ
Իսկ ինչ վերաբերում է արտասահմանցիներին,ապա չափերից դուրս գալը իրանց գեների մեջ ա մտնում,կապ չունի ծեծում են,թե չէ
Իրանք եթե անգամ ծեծ ուտեն,ապա հենց ծնողին հակառակվելու համար կանեն իրենց ուզածը/իրանց հիմար օրենքների պատճառով,որ կարան ծնողին դատի տան/
Ծեծի փոխարեն պետք է պարզապես երեխայի հետ նստել և հանգիստ պայմաններումամեն ինչ քննարկել:Կարծում եմ,որ ինքը պիտի հասկանա իր սխալները և ուղղվի
Ծեծով ոչինչ չի փոխվի…
Հ.գ Ներեցեք սուբյեկտիվ կարծիքիս համար
E-la Via (05.12.2009)
Re. Ծեծը՝դաստիարակության միջոց
Սադիստ չես այլ ճիշտ մարդ, հարցը տրվաժ էր , թե ծեծը միջո՞ց է,։ Նշանակում է որ ոչ միայն ծեծով են դաստիարակում երեխային։
Օրինակ ես ել չեմ սիրել դաշնամուրի դասերի գնալ, իսկ մամաս ինձ ծեծելով տանում էր դասի, արդյունքն եղավ այն , որ ես հիմա նրանից ֆոհ եմ դրա համար, քանի որ բավական լավ նվագում եմ։
Ծեծը դաստիարակելու տարր է, միայն այդքանը, հարկ եղած դեպքում կիրառությունը մեղք չթ ծնողի համար։
Նայած, որ տարիքում և ինչի համար: Եվ հետո ծեծ էլ կա, ծեծ էլ…
Երբեմն մի ապտակն էլ բավական է…
Հա, հույզն է լոկ մնայունը՝
Մնացյալը անցողիկ…
Նայած, որ տարիքում և ինչի համար: Եվ հետո ծեծ էլ կա, ծեծ էլ…
Երբեմն մի ապտակն էլ բավական է…
Հա, հույզն է լոկ մնայունը՝
Մնացյալը անցողիկ…
Ժողովուրդ բայց եկեք սառնասրտորեն մի բան նկատենք, որ բոլոր <<մեծ>> մարդիկ (Իոսիֆ Վիսարյոնովիչ Ստալին, Վլադիմիր Իլյիչ Լենին, Ադոլֆ Հիտլեր, Մուսոլինի,Մաո Ցզեդուն) ծանր մանկություն են ունեցել և հաճախ ենթարկվել են ծեծի:
Սա ուղղակի նկատառում:
Քաջութեամբ մեռնենք մեր աշխարհի ու մեր ազգի համար, եւ թող մեր աչքերը չտեսնեն մեր սրբարանների ոտից կոխան լինելն ու պղծուելը: Մամիկոնէից տարօնականների ուխտ
Ծեծը երբեք չի կարող լինել դաստիարակության միջոց մի պարզ պատճառով. ծեծելով դու սաստում, ոչ թե երեխային բացատրում ես այդ չի կարելիի պատճառը:Չի բացառվում, որ քո բացակայության ժամանակ երեխան նորից կրկնի այդ քայլը, ոչ թե նրա համար, որ այդ արարքի համար ծեծ է կերել, հիմա վրեժ է հանում: Չէ, այդ երեխայի համար իր արարքը շարունակում է մնալ կարելի: Փորձեք հիշել, երբ են ծնողները երեխային սաստելու համար դիմում ծեծեի: Օրինակ, Դուք հեռուստացույցով լուրեր եք լսում, շատ եք ուզում բառ բաց չթողնել, իսկ Ձեր երեխան էդ պահին երգում կամ գոռում է: Հաստատ էդ երեխան ծեծ կուտի, քանի որ Ձեզ խանգարել, անկարգություն է արել: Հարգելիս, բայց դա քո տեսակետն է, իսկ երեխայի համար դու ես իրեն խանգարում , չէ՞, փոխարենը իր երգը լսելու, լուրեր ես լսում: Մենք երեխայի վրա բարկանում ենք, կամ էլ ավելի վատ, ծեծում ենք, երբ նա երգում, գոռում, աղմկում, տունն է խառնում: Դա մեզ համար անկարգություն է, , քանի որ մեր հանգիստն է խանգարում, ոչ թե վատ արարք է կատարում: Ու մեր հանգիստն ապահովելու համար դիմում ենք այդ "դաստիարակական" միջոցին: Շատ ժամանակ էլ երեխան էդ "դաստիարակության " զոհ է դառնում, երբ կա հարս- սկեսուր, կին- ամուսին լարված հարաբերություն: Այս դեպքում թույլ կողմն իր բոլոր կատաղությունը թափում է երեխայի վրա:
Անգամ եթե երեխան վատ, անթույլատրելի արարք է կատարել, մեկ է, ծեծով նրան չես ուղղի, դրա փոխարեն կարելի է շատ պարզ ձևով ասել, թե ինչի չի կարելի: Եվ մի մտածեք, թե երեխան փոքր է, չի հասկանա: Շատ լավ էլ հասկանում են: Հետո էլ պարտադիր չէ երկար ու բարակ ճառերով բացատրել, որպեսո վատ հասկացող մարդու: Մի հասարակ խոսքով էլ կարելի է ասել: Կարևորը, երեխային վստահեցնել, որ հավատում ես նրան: Երեխան միշտ էլ լսում ու կատարում է այն մարդու խոսքը, ով իր մեջ տեսնում է կայացած մարդու, այլ ոչ թե պարզապես երեխայի:
Armeno-ի խոսքերից
Սա իհարկե մեր դպրոցի ցավալի կողմն է, առավել ևս, երբ ուսուցչին դրել են մի այնպիսի կախվածություն մեջ, երբ աշակերտը վստահ է, որ իր անկարգության համար առաջինը հենց ուսուցիչն է տուժելու: Հիմա ոչ մի տնօրեն էլ չի ուզում դպրոցից աշակերտ հեռացնել, քանի որ դպրոցի կարգավիճակը որոշվում է ոչ թե տվյալ տարվա ուսման որոշակով, այլ ունեցած աշակերտների գլխաքանակով: Թող ինձ ներեն աշակերտները, բայց սա իրականությունն է: Ու տվյալ դեպքում ուսուցիչը ոչ մի ձևով տվյալ աշակերտին սաստելու միջոց չունի: Բայց եթե մենք գործ ունենք իսկապես մանկավարժի , այլ ոչ թե դիպլոմավորի հետ, ելք կարող է գտնել: Նախ պետք է ցանկացած մարդու մեջ տեսնել այն դրականը, լավը, որ նա ունի, իսկ դա հաստատ կա, առավել ևս երեխայի մոտ, ու հենց դրա վրա հենվելով փորձի եզրեր գտնել երեխայի հետ :Քանի որ, ես վստսհ եմ, երեխան հենց այնպես, ինքնանպատակ արարք չի կատարում: Պարզապես մենք սիրում ենք դրանք որակել որպես անկարգություն և դա ուղղելու հեշտ տարբերակը գտնում ենք ծեծեի մեջ…Մի այսպիսի իրավիձակ ներկայացնեմ...
Դպրոցում։
Մի հղփացած Լակոտ խանգարում է դասը..եթե օրենքով շարժվենք,ապա ,Ո՜չ ծեծի կարող ենք դիմել,Ո՜չ, դասարանից դւորս հանել,Ո՜չ էլ անբավարար գնահատական դնել..Ի՞նչպես վարվենք այս դեպքում
Ես իմ աշխատանքային փորձից ասեմ, որ հիմնականում նման վարքի տեր են այն երեխաները, որոնք տանը "հլու, հնազանդ" երեխա են: Այն երեխան, ով ծեծեի ազդեցության տակ տանը լռում է, դառնում հնազանդ, բայց մեջը պահելով կուտակvած էներգիան, վեր է ածվում ագրեսիայի, ու տվյա, դեպքում թույլ օղակը մնում է ուսուցիչը: Եթե անգամ փորձես ծնողին ասել, թե ինչ անկարգ, անդաստիարակ երեխա ունի, խիստ կզարմանա: Եվ գտնում եմ, որ տվյալ պահին արժե մի հատ լավ սաստող ապտակ, ավելի խիստ, քան տանն են, որ գիտակցի դիմացինի խեղճ չլինելը, իսկ հետո, երբ մնան առանձին, կարելի այլ կերպ մոտենալ հարցին: Հաստատ, եթե փորձի լսել երեխային, նման խնդիր էլ չի առաջանա:
Վերջին խմբագրող՝ lili-4: 24.04.2007, 14:51:
Ես ավելին եմ եղել քան դու կարծում էիր...
Ո՜նց կուզեի, որ դու էլ ավելին լինեիր, քան կայիր....
կտրականապես դեմ եմ: Թող իրենց թուլությունները, դրանով իրենց հագստանալու համար ծեծերը, երբ կատաղած են և խեղճ երեխայի վրա են թափում, իրենց թերագնահատոմից ելնելելով արածները երեխաների վրա չպետք է տարածվի…
Ավելի չխորանամ, տարբեր կարծիքներ հայտնել եմ Ծնողների արհամարական վերաբերմունքը կամ ատելությունը երեխաների հանդեպ թեմայում…
Ты или заходи в мою жизнь, или иди куда-нибудь.. стоишь на пороге, а дверь настежь. мне холодно.
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ