Ծեծը՝ դաստիարակության միջոց

[Ապե Ջան]

Ծեծից երեխան ոչ թե կդաստիարակվի, այլ կդառնա հոգեկան հիվանդ:

[Tornado]

Երկու տարեկան երեխան անընդհատ ուզում է մատը «վարդակի» մեջ մտցնել, ծնողը նախ ինչ-որ պատշպանիչ եղանակներ է կիրառում, հետո բացատրում է երեխային ու մեկ է, չի օգնում: Հենց տեսնելիս թաթիկին խփում է, երեխան դադարում է ձեռքը դեպի էդ լեգենդար «վարդակը» տանել: Հիմա ինչ ստացվեց, ծնողը ներվային է կամ հարբեցող, կամ էլ հարգանքի ոչ արժանի? Պետք է տարբերել անտեղի երեխային ծեծելն ու հենց որպես դաստիարակչական միջոց երեխայի թաթիկին կամ տուտուզին խփելը: Բնական է, որ եթե ծնողն ամեն ապուշ առիթով երեխային դնգստում է, ուրեմն նա հոգեկան հիվանդ է:

Հետաքրքիր օրինակ բերեցիք: Ըստ էս տրամաբանության երեխային պետք է վարդակի մեջ մատները չխոթելու, տաք թեյնիկին չդիպչելու, պատշգամբից չկախվելու, շներին չմոտիկանալու, սպասքը չկոտրելու, սուր առարկաներին չդիպչելու, սառը տեղ չնստելու եւ այլ շատ ու շատ բաների համար թաթիկին հարվածել, այո՞: Ես նման կերպ չեմ կարծում: Քանի դեռ երեխան էնքան չի մեծացել, որ հասկանան ասվածը, հարկավոր է նրան հետեւել, մենակ չթողնել: Բա ծնողը էլ ինչի՞ համար է: Իմ տեսակետը էս ա, ու շատերին ասեմ, որ էս էլ կմնա, եթե հետագայում երեխա դաստիարակելիս լինեմ: Իսկ վարդակների համար ասեմ, որ պլաստմասսայից կեղծ խրոցակներ կան: Կարելի է գնել եւ փակել անցքերը:

[Dayana]

Հետաքրքիր օրինակ բերեցիք: Ըստ էս տրամաբանության երեխային պետք է վարդակի մեջ մատները չխոթելու, տաք թեյնիկին չդիպչելու, պատշգամբից չկախվելու, շներին չմոտիկանալու, սպասքը չկոտրելու, սուր առարկաներին չդիպչելու, սառը տեղ չնստելու եւ այլ շատ ու շատ բաների համար թաթիկին հարվածել, այո՞: Ես նման կերպ չեմ կարծում: Քանի դեռ երեխան էնքան չի մեծացել, որ հասկանան ասվածը, հարկավոր է նրան հետեւել, մենակ չթողնել: Բա ծնողը էլ ինչի՞ համար է: Իմ տեսակետը էս ա, ու շատերին ասեմ, որ էս էլ կմնա, եթե հետագայում երեխա դաստիարակելիս լինեմ: Իսկ վարդակների համար ասեմ, որ պլաստմասսայից կեղծ խրոցակներ կան: Կարելի է գնել եւ փակել անցքերը:

Ես առաջարկում եմ մի անգամ էլ կարդալ օրինակը, որտեղ գրված էր, որ վարդակի անցքերը փակվել էին, բայց երեխան եղանակ գտել էր դա բացելու:

[Tornado]

Ես առաջարկում եմ մի անգամ էլ կարդալ օրինակը, որտեղ գրված էր, որ վարդակի անցքերը փակվել էին, բայց երեխան եղանակ գտել էր դա բացելու:

Իսկ որտեղ էր գրված, որ երեխան այն բացել էր:

ծնողը նախ ինչ-որ պատշպանիչ եղանակներ է կիրառում, հետո բացատրում է երեխային ու մեկ է, չի օգնում

Ի դեպ, գրվածից այդքան էլ հստակ չի զգացվում, որ խոսքը անցքերը փակելու մասին է:

[Dayana]

Իսկ որտեղ էր գրված, որ երեխան այն բացել էր:

Ի դեպ, գրվածից այդքան էլ հստակ չի զգացվում, որ խոսքը անցքերը փակելու մասին է:

Հետաքրքիր ա պաշտպանիչ եղանակ ասելուվ դու պատկերացնում էիք թե վարդակի վրա գրած էր «չի վաճառվում» ?

[Tornado]

Քանի որ դուք եք սկսել, պատասխանեմ.

Հետաքրքիր ա պաշտպանիչ եղանակ ասելուվ դու պատկերացնում էիք թե վարդակի վրա գրած էր «չի վաճառվում» ?

Ենթադրենք հենց էդպես էլ պատկերացնում էի, դա ինչ-որ բան կփոխի՞, թե ինչ կպատկերացնեմ ես, միայն իմ գործն է, հետևաբար՝ միայն ինձ է վերաբերում: Հետո էլ ասեմ, որ «չի վաճառվում» գրելը էդքան էլ հարմար պաշտպանիչ եղանակ չի….իմ կարծիքով:

Իսկ որտեղ էր գրված, որ երեխան այն բացել էր:

Եթե դեմ չեք, էս հարցին էլ պատասխանեք, լա՞վ:

[Dayana]

Քանի որ դուք եք սկսել, պատասխանեմ.


Ենթադրենք հենց էդպես էլ պատկերացնում էի, դա ինչ-որ բան կփոխի՞, թե ինչ կպատկերացնեմ ես, միայն իմ գործն է, հետևաբար՝ միայն ինձ է վերաբերում: Հետո էլ ասեմ, որ «չի վաճառվում» գրելը էդքան էլ հարմար պաշտպանիչ եղանակ չի….իմ կարծիքով:




Եթե դեմ չեք, էս հարցին էլ պատասխանեք, լա՞վ:

ծնողը նախ ինչ-որ պատշպանիչ եղանակներ է կիրառում, հետո բացատրում է երեխային ու մեկ է, չի օգնում

Էս վերևի օրինակը եղբորս մասին էր: Փոքր ժամանակ ինչքան հնարավոր վտանգավոր հոսանքատար հատված է տեսել, ձեռք ու ոտքով ուզել է մտնել մեջը: Մերոնք էլ մտածել են, դե երեխա է, սկսել են որպես նվեր իրեն լարեր, վարդակներ ու նման բաներ նվիրել, բոլոր վարդակները փակել են «իզո.լենտով», բայց արդյունք չի տվել, մեկ է, փորձել է պոկոտել ու իր լարերը էնտեղ խցկել: Նույնը կիրառվել է արդուկի հետ, մինչև մի օր արդուկը քաշել գցել է վրան ու բարեբախտաբար շատ թեթև այրվել: Այ եթե մի անգամ թաթիկին խփեին, չէր վառվի, ինչը իրականում կարող էր շատ լուրջ լինել: Ու էստեղ ծնողի անուշադրության խնդիր չի եղել, մերոնք երեք հոգով անընդհատ հետևել են, իսկ նա ձեռքներից անընդհատ թռել ու մի վտանգավոր բան է արել:

Հենց էստեղ

[Tornado]

Հենց էստեղ

Առանց նախորդ գարռումներին ծանոթանալու հայտնեմ տեսակետս: Նախ ասեմ, որ շատ ուրախ եմ, որ ակւմբցիների մեծ մասն այդ կարծիքն է: Հիմա անցնեմ բուն խոսքին: Ինչի՞ համար ա ծեծը: ....

Կարելի էր, չէ՞, մի հատ մեջբերում անել, որ ամբողջական պատերացում կազմեի: Ես ել նստել եմ ութ անգամ Ձեր վերջին գրածն եմ կարդում, հետո նոր առաջ անցա ու ամեն ինչ պարզ էր: Բայց մեկ ա, ծեծելը եղանակ չի: Ու ասեմ, որ եթե Ձեր եղբոր ձեռքերին խփեին էլ, մեկ է, չէր օգնի, հակառակը. արգելված պտուղը համեղ է: Լավ, աչքիս մոդերները շատ կբարկանան:

[Չամիչ]

Երեխաներ կան, որ սիրում են ծեծ ուտել, ազնիվ խոսք: Օրինակ ընկերուհուս տղան, նա 3,5 տարեկան է, մի օր նրանց տանն էի, մոտեցավ ու մորը հրամայեց դաշնամուրը բացել, որ նվագի, ընկերուհիս էլ բա թե հայրդ քնած ա, կարթնանա, սկսեց մորը հարվածել ու պահանջել, ընկերուհիս էլ բա թե՝ Սերգեյչիկ այ հիմա քեզ կծեծեմ եթե չդադարես, նա էլ ոգեվորված բա թե ծեծի, նրա դեմքի արտահայտությունից պարզ երեւաց, որ նա միշտ պատրաստ է ծեծ ուտել:

Ինչքան երեխա, այնքան մոտեցում, երեխա կա, որին ծեծը կկոտրի եւ խիստ կաշկանդված մետոցում կձեւավորի կյանքի հանդեպ, երեխա էլ կա, որ հաճույքով ծեծ կուտի:

[Գեա]

ինչպես ասում էր մի վարժապետ.
-Ծեծ ,որտեղից? ես գալիս :
_Դրախտից:
Ինչ ես բերել?
Խելք ու իմաստություն:
Իսկ առանց կատակի ասեմ ,որ իմ կարծիքով մեծերը ձեռք են բարձրացնում երեխայի վրա ,երբ դառնում են անզոր` խոսքերով բացատրելու թե ինչ են ուզում :Այսինքն տվյալ պահին երեխան դառնում է ավելի ուժեղ`իր կապրիզով ,ինչ-որ բան անելով կամ չանելով,և մեծը իր լիդերությունը ստիպված է լինում վերահաստատել ֆիզիկական ուժի կիրառման օգնությամբ:

[CactuSoul]

Կարելի էր, չէ՞, մի հատ մեջբերում անել, որ ամբողջական պատերացում կազմեի:

Կարելի էր, չէ՞, մի հատ թեման կարդալ, նոր գրառում անել: Հատկապես երբ որևէ բան են հասկանալի չի վերջին գրառումներում:

Թեմայի վերաբերյալ իմ տեսակետը՝ միանշանակ ոչ: Ոչ մի տեսակի ծեծը, բռնությունը (թեկուզ մտավոր), վախացնելը «բոբո ձյաձյաներով», ի վերջո խաբելը՝ նույնիսկ ամենաչնչին հարցերում, չեն կարող որևէ առնչություն ունենալ դաստիարակության հետ: Դրանք ամենաշատը կարող են ցույց տալ ծնողի ստացած դաստիարակությունը, ոչ ավել:

[Tornado]

Դրանք ամենաշատը կարող են ցույց տալ ծնողի ստացած դաստիարակությունը, ոչ ավել:

Էդ տողում ամեն ինչ ասված ա: Բոլորդ կարդացեք ու ձեր մեջ հետևությունների հանգեք:

CactuSoul, շատ դիպուկ ասեցիր: Իր երեխային կծեծի միայն էն մարդը, ով փոքր ժամանակ ծեծ ա կերել, իսկ ով չի ծեծվել, երբեք իր երեխային չի ծեծի:

[Ariadna]

Կարելի էր, չէ՞, մի հատ թեման կարդալ, նոր գրառում անել: Հատկապես երբ որևէ բան են հասկանալի չի վերջին գրառումներում:

Թեմայի վերաբերյալ իմ տեսակետը՝ միանշանակ ոչ: Ոչ մի տեսակի ծեծը, բռնությունը (թեկուզ մտավոր), վախացնելը «բոբո ձյաձյաներով», ի վերջո խաբելը՝ նույնիսկ ամենաչնչին հարցերում, չեն կարող որևէ առնչություն ունենալ դաստիարակության հետ: Դրանք ամենաշատը կարող են ցույց տալ ծնողի ստացած դաստիարակությունը, ոչ ավել:

Բոբո ձյաձյա ասեցիք, հիշեցի։ Քանի որ դեռ երեխա չունեմ, դաստիարակչական միակ փորձս դա եղբայրս է եղել փոքր, մեծարգո Ձայնալարը (ի դեպ, տեսնում եք ինչ լավ եմ դաստիարակել ), ուրեմն քանի որ նրա հետ խաղում էի որպես իմ կենդանի տիկնիկի, մաման խստագույնս զգուշացրել էր, որ էրեխուն չվախացնեմ բոբոներով ու մեշոկ պապիներով։ Ես էլ մտածեցի, մտածեցի ու հորինեցի նապաստակին։ Եթե ինքը չէր քնում նապաստակը երկաար պոչով թռնելով գալիս էր, ափսոս, մինչև իրեն տանում էինք պատուհանի մոտ արդեն անհետացած էր լինում, էդ ընթացքում Բագը վազելով գնում էր դեպի անկողին, արդյունքում նապաստակը միշտ նվերներ էր բերում իրեն լավ քնելու համար, դա կարող էր լինել մի ծամոնի կամ կոնֆետի տեսքով նույնիսկ, իսկ եթե չէինք հասցնում որևէ բան առնել, գովասանագիր էի գրում, տակը գրում էի նապաստակների հանձնաժողով ու ստորագրում։ Էդ գովասանագրից էլ էր շատ ուրախանում։ Ու էդ նապաստակը օգնում էր բոլոր դեպքերում, ոչ միայն քնելու։ Բայց դե, արդարության համար ասեմ, որ մեր էրեխեն էնքան խելոք էր, որ առանձնապես որևէ բանով վախեցնելու կամ ծեծելու կարիք չէր էլ լինում, երևի թե ավելի շատ ես իմ համար էի անում Պապիկս նույնիսկ պատմվածք էր գրել "Բագրատն ու շլդիկը"։ Մի երկու անգամ ռադիոյով կարդացել են երեխաների համար

[Tornado]

Բոբո ձյաձյա ասեցիք, հիշեցի։ Քանի որ դեռ երեխա չունեմ, դաստիարակչական միակ փորձս դա եղբայրս է եղել փոքր, մեծարգո Ձայնալարը (ի դեպ, տեսնում եք ինչ լավ եմ դաստիարակել ), ուրեմն քանի որ նրա հետ խաղում էի որպես իմ կենդանի տիկնիկի, մաման խստագույնս զգուշացրել էր, որ էրեխուն չվախացնեմ բոբոներով ու մեշոկ պապիներով։ Ես էլ մտածեցի, մտածեցի ու հորինեցի նապաստակին։ Եթե ինքը չէր քնում նապաստակը երկաար պոչով թռնելով գալիս էր, ափսոս, մինչև իրեն տանում էինք պատուհանի մոտ արդեն անհետացած էր լինում, էդ ընթացքում Բագը վազելով գնում էր դեպի անկողին, արդյունքում նապաստակը միշտ նվերներ էր բերում իրեն լավ քնելու համար, դա կարող էր լինել մի ծամոնի կամ կոնֆետի տեսքով նույնիսկ, իսկ եթե չէինք հասցնում որևէ բան առնել, գովասանագիր էի գրում, տակը գրում էի նապաստակների հանձնաժողով ու ստորագրում։ Էդ գովասանագրից էլ էր շատ ուրախանում։ Ու էդ նապաստակը օգնում էր բոլոր դեպքերում, ոչ միայն քնելու։ Բայց դե, արդարության համար ասեմ, որ մեր էրեխեն էնքան խելոք էր, որ առանձնապես որևէ բանով վախեցնելու կամ ծեծելու կարիք չէր էլ լինում, երևի թե ավելի շատ ես իմ համար էի անում Պապիկս նույնիսկ պատմվածք էր գրել "Բագրատն ու շլդիկը"։ Մի երկու անգամ ռադիոյով կարդացել են երեխաների համար

Ըհը՜, էս վերջի գրառումները արդեն դուրս եկան: Տեսնու՞մ եք, ժողովու:րդ, ծեծելուց բացի ավելի բարի ու հաճելի մեթոդներ կան՝ երեխաներին բան հասկացնելու համար:

[Չամիչ]

Tornado ջան, պետք չի էտքան չափազանցեցնել, հավատա, կան երեխաներ, ովքեր իսկապես սիրում են ծեծ ուտել, նկատի չունեմ ճիպոտով կամ ղայիշով կամ էլ քացով, էսպիսի բան միայն հիվանդ ծնողը կարող է անել, խոսքը գնում է տուուուուզիկին բարեկամական հարված հասցնելու մասին

Մորաքրոջս 2 տարեկան թոռը էն կարգի ռազբոյնիկ աղջիկ է, որ այլ երեխաների անվտանգության նկատառումներից ելնելով նրան մանկապարտեզ չեն տանում: Այս երեխայի վրա ծեծեը բացարձակապես չի ազդում, բարեկամական հարված ստանալու հաջորդ վարկյանին նա խորամանկորեն ժպտում է, հասկանալով, որ ծնողները պարզապես ի զորու չեն նրան լուրջ ծեծ հասցնելու: Այս կարգի երեխաներին ծեծը ոչ մի հոգեբանական տրավմա չի կարող հասցնել, նրանց հետ, երբեմն այլ կերպ պարզապես հնարավոր չէ վարվել: