"The secret "/«Գաղտնիք» հոգեբանական ֆիլմ

[Չամիչ]

Եվս մեկ հատված գրքից
__________________________________________________________


Մենք պետք է հստակ որոշել թե ինչ ենք ուզում: Այս կերպ մենք գործի ենք գցում տիեզերքի ամենահզոր օրենքներից մեկը՝ ձգողականության օրենքը: Մենք դառնում ենք այն ինչի մասին ամենաշատն ենք մտածում, մենք ստանում ենք այն ինչի մասին ամենաշատն ենք մտածում:
Այսօրվա ձեր կյանքը՝ անցյալում ձեր գիտակցության մեջ գերակշռող մտքերի արտացոլումն է:
Շատ մարդիկ չեն հասկանում, որ միտքը ունի սեփական հաճախականությունը: Եթե դուք, որոշ ժամանակ, մտածում եք նույն բանի մասին ձեր միտքը մշտապես արձակում է որոշակի հաճախականություն:
Մտքերը ուղարկում են մագնիսական ազդանշան, որը դեպի իրեն է ձգում այն ինչ համապատասխանում է մտքի հաճախականությանը:
Մարդը տիեզերքի ամենահզոր հաղորդիչն է:
Մտքի աշխատանքը կարելի է պատկերացնել հետեւյալ կերպ: Մենք գիտենք, որ հեռուստատեսային աշտարակը որոշակի հաճախականության ազդանշաններ է հաղորդում եւ այդ ազդանշանները փոխակերպվում են ձեր հեռուստացույցի վրա երեւացող պատկերների: Մեզնից շատերը տեղյակ չեն թե սա ինչպես է աշխատում, բայց մեզնից յուրաքանչյուրը գիտի, որ ամեն ալիք ունի իր հաճախականությունը: Փոխելով ալիքները մենք ընտրում ենք հաճախականությունը եւ էկրանի վրա ստնաում ենք համապատասխան պատկերը:

Մարդը փոխանցիչ կայան է, գոյություն ունեցող բոլոր կայաններից ամենահզորը: Պատկերները որոնք դուք մտքով փոխանցում եք հայտնվում են ոչ թե հեռուստաէկրանին այլ ձեր կյանքում: Եթե ուզում եք ինչ որ բան փոխել, պարզապես փոխեք ալիքը, տրամադրվեք այլ հաճախականության վրա, փոխեք մտքերը եւ մտապատկերները:

_____________________________________________________________________________

---------- Ավելացվել է՝ 19:40 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 19:24 ----------

Տիեզերքում գործում է ոչ միայն ձգողականության այլ նաեւ բեւեռականության օրենքը, դրականը առանց բացասականի չի կարող գոյություն ունենալ, ամեն բան գործում է որոշակի սահմաններում, էնպես, որ պետք չէ ամեն ինչ չափազանցեցնել:

[javaharut]

Վերջապես ես հենց այսպիսի գրառմանն էլ սպասում էի, ինչքան էլ ուզենան հակառակը ցույց տան բավարար չի լինի արդեն ինձ ուրիշ բան համոզելը:
Իսկ ապացուցված ա դա գիտես?

[Չամիչ]

Վերջապես ես հենց այսպիսի գրառմանն էլ սպասում էի, ինչքան էլ ուզենան հակառակը ցույց տան բավարար չի լինի արդեն ինձ ուրիշ բան համոզելը:
Իսկ ապացուցված ա դա գիտես?

Բայց ի՞նչ կա կասկածելու, նայիր շուրջդ, տեսել ե՞ս ինչ որ մեկին ով կյանքից, սեփական անձից դժգոհ է եւ լուրջ հաջողությունների է հասնում: Տես էլ ես մեկին ով միայն վատին է սպասում՝ լավը ստանա:

[kyahi]

Բայց ի՞նչ կա կասկածելու, նայիր շուրջդ, տեսել ե՞ս ինչ որ մեկին ով կյանքից, սեփական անձից դժգոհ է եւ լուրջ հաջողությունների է հասնում: Տես էլ ես մեկին ով միայն վատին է սպասում՝ լավը ստանա:

Չամիչ մի բան հասկացիր, երբ մարդ մի բան ուզում է նա դրան հասնում է իր աշխատասիրության, տվայլ գործին իր նվիրվածությամբ ու այս տիպի բաների միջոցով, իսկ վատին սպասող՝ լավ ստացողը, դա արդեն ինքնաներշնչում է ու կապ չունի ինչ-որ գաղտնիքի հետ, եթե դու նոր ես բացահայտում, որ ինքնաներշնչումը անձի վրա կարող է ազդել,ավելի շուտ դա ինքդ քեզ խաբելու հավես միջոց ա, ապա, այո՛, դա քո համար գաղտնիք է եղել ու դու ապշած ես, բայց դա չի նշանակում, որ եթե դու անընդհատ ուզես, որ երկրաշարժ լինի ու քո նման ևս մի քսան հոգի այն կլինի, դու եթե ամեն օր նայես Բրեդ Փիթի լուսանկարին ու նրան ուզես ամբողջ հոգով ու մարմնով նա քոնը չի լինի, հասկանում ես, հետևաբար այս ֆիլմը էշություն ա ու այդ ֆիլմը՝ իբրև մարդկանց համար հաջողակ ապրելու գաղտնիք բացահայտող ֆիլմ, որակելը ուղղակի հիմարություն է ու չգիտես ինչ կարգի մարդը կարող է միայն ժամանակ վատնել, որ հասկանա գաղտնիքը և սկսի դրանով ապրել:

[Չամիչ]

Եվս մեկ հատված գրքից: Վերջը ամբողջ գիրքը թարգմանելու եմ դառնամ թարգմանիչ:

_______________________________________________________________________________

Մարդիկ մեծ մասամբ մտածում են այն մասին թե ինչ չեն ուզում, հետո էլ զարմանում են, թե ինչպե՞ս ստացվեց, որ այն ինչից խուսափում են անընդհատ հայտնվում է իրենց կյանքում:
Մեր հասարակության մեջ դարեր ի վեր մոլեգնում է մի համաճարակ, որը ժանտախտից ավելի սարսափելի է: Այդ համաճարակը կովում է՝ «չեմ ուզում»: Մարդիկ մտածում են, գործում են եւ ուղորդում են իրենց ուշադրությունը այն բանի վրա ինչը չեն ուզում:

Ձգողականության օրենքը անաչառ է, նա չի տարբերում չարը բարուց, նա պարզապես ընդունում է ձեր մտքերը եւ վերադարձնում է ապրումների եւ իրադարձությունների ձեւով:
Եթե դուք կենտրոնանում եք այն բանի վրա ինչը չեք ուզում, օրինակ՝ « ես չեմ ուզում, ուշանալ, միայն թե չուշանամ» , ձգողականության օրենքը չի հասկանում, որ դուք դա ուզում եք: Ձգողականության օրենքը չի տարբերում ուզելը կամ չուզելը, երբ դուք կենտրոնացած եք ինչ որ բանի վրա, կապ չունի թե ինչի ուղղությամբ, դուք դարձնում եք այն իրականություն:

Դուք հորինում եք ձեր կյանքը եւ այն դառնում է իրականություն:

Դուք ունեք ընտրելու հնարավորություն: Դուք ուզում ե՞ք հավատալ , որ ձեր կյանքում ամեն բան պատահականության արդյունք է եւ ցանկացած վատ բան կարող է ցանկացապ պահի տեղի ունենալ: Դուք ուզու՞մ եք հավատալ, որ հանգամանքների վրա չունեք իշխանություն, թե ուզում եք հավատալ, որ ամեն բան ձեր ձեռքերում է: Դուք ունեք ընտրելու հնարավորություն, ինչ էլ որ ընտրեք, կդառնա ձեր կյանքի փորձառությունը:

---------- Ավելացվել է՝ 00:36 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 00:27 ----------

Չամիչ մի բան հասկացիր, երբ մարդ մի բան ուզում է նա դրան հասնում է իր աշխատասիրության, տվայլ գործին իր նվիրվածությամբ ու այս տիպի բաների միջոցով, իսկ վատին սպասող՝ լավ ստացողը, դա արդեն ինքնաներշնչում է ու կապ չունի ինչ-որ գաղտնիքի հետ, եթե դու նոր ես բացահայտում, որ ինքնաներշնչումը անձի վրա կարող է ազդել,ավելի շուտ դա ինքդ քեզ խաբելու հավես միջոց ա, ապա, այո՛, դա քո համար գաղտնիք է եղել ու դու ապշած ես, բայց դա չի նշանակում, որ եթե դու անընդհատ ուզես, որ երկրաշարժ լինի ու քո նման ևս մի քսան հոգի այն կլինի, դու եթե ամեն օր նայես Բրեդ Փիթի լուսանկարին ու նրան ուզես ամբողջ հոգով ու մարմնով նա քոնը չի լինի, հասկանում ես, հետևաբար այս ֆիլմը էշություն ա ու այդ ֆիլմը՝ իբրև մարդկանց համար հաջողակ ապրելու գաղտնիք բացահայտող ֆիլմ, որակելը ուղղակի հիմարություն է ու չգիտես ինչ կարգի մարդը կարող է միայն ժամանակ վատնել, որ հասկանա գաղտնիքը և սկսի դրանով ապրել:

Հարգելիս, ես նոր չէ, որ բացահայտում եմ, պարզապես թեման փորձում եմ լրացնել ըստ էության:
Ամեն ինչ էլի ծայրահեղացնում եք, ո՞վ ասեց, որ ձեռքերը ծալած, հայացքը երկնքին հառած անշարժ պետք է նստել եւ ձմեռ պապիկի նվերին սպասել: Իհարկե պետք է գործել, չարչարվել, բայց սխալ մտածելու դեպքում քրթնաջան չարչարանքները ջուրը կլցվեն, հետո էլ կասենք էս ո՞նց եղավ:

[javaharut]

Չամիչ ջան եթե դժվար չի գրքի անունը կասես? Կարծում եմ բոլորիս էլ պետք է կարդալ:
Մեր ազգի դժբախտություններից մեկն էլ լրիվ անհավատությունն է: ՈՒ գնալով ինչքան մարդկանց փորձել եմ համոզել մեծամասնության մոտ չի ստացվել, նույնիսկ չեն էլ ուզել փորձել:
"The Secret" ֆիլմն ունեմ, բայց կուզեմ գիրքն էլ կարդալ, որ ամրապնդվի մոտս նպատակներիս հասնելու ձգտումը:

[Չամիչ]

Չամիչ ջան եթե դժվար չի գրքի անունը կասես? Կարծում եմ բոլորիս էլ պետք է կարդալ:
Մեր ազգի դժբախտություններից մեկն էլ լրիվ անհավատությունն է: ՈՒ գնալով ինչքան մարդկանց փորձել եմ համոզել մեծամասնության մոտ չի ստացվել, նույնիսկ չեն էլ ուզել փորձել:
"The Secret" ֆիլմն ունեմ, բայց կուզեմ գիրքն էլ կարդալ, որ ամրապնդվի մոտս նպատակներիս հասնելու ձգտումը:

Ронда Берн « Секрет»
Ռոնդա Բերն «Գաղտնիք»
Այստեղ կարող ես օնլայն կարդալ, կամ էլ ցանկության դեպքում կարող ես բեռնել, բեռնման տարբերակները համացանցում շատ են:

[kyahi]

Հարգելիս, ես նոր չէ, որ բացահայտում եմ, պարզապես թեման փորձում եմ լրացնել ըստ էության:
Ամեն ինչ էլի ծայրահեղացնում եք, ո՞վ ասեց, որ ձեռքերը ծալած, հայացքը երկնքին հառած անշարժ պետք է նստել եւ ձմեռ պապիկի նվերին սպասել: Իհարկե պետք է գործել, չարչարվել, բայց սխալ մտածելու դեպքում քրթնաջան չարչարանքները ջուրը կլցվեն, հետո էլ կասենք էս ո՞նց եղավ:

Տես, եթե մարդ քրտնաջան աշխատում է, նա բնականաբար ինչպես ցանկացած առողջ մարդ կունենա վատ կասկածներ,բայց հաշվի առնելով, որ նա նրան ինչին ուզում է հասնել շատ է ուզում ու աշխատում է այդ ուղղությամբ նա լավ արդյունքի կհասնի ու հավատա նա ամեն օր չի մտածում " Այսօր առավոտ ավելի շատ ժամանակ կծախսեմ լավատեսական մտքերի, քան ինքնազարգացման վրա":
Ի դեպ արի թեման ըստ էության մի լրացրու ուղակի խնդրում եմ, որովհետև դու ըստ չգիտես ինչի ես լրացնում…
Հա մի բան էլ այստեղ դու ես ամեն ինչ ծայռահեղացնում, այդ բառը ամեն տեղ գրելու պատճառով, ես չեմ ծայռահեղացնում ուղղակի ասում եմ իմ կարծիքը, իսկ այս թեմային լուրջ վերաբերվելը, դա ինչ խոսք, քո կողմից ծայրահեղություն է:

[Չամիչ]

Տես, եթե մարդ քրտնաջան աշխատում է, նա բնականաբար ինչպես ցանկացած առողջ մարդ կունենա վատ կասկածներ,բայց հաշվի առնելով, որ նա նրան ինչին ուզում է հասնել շատ է ուզում ու աշխատում է այդ ուղղությամբ նա լավ արդյունքի կհասնի ու հավատա նա ամեն օր չի մտածում " Այսօր առավոտ ավելի շատ ժամանակ կծախսեմ լավատեսական մտքերի, քան ինքնազարգացման վրա":
Ի դեպ արի թեման ըստ էության մի լրացրու ուղակի խնդրում եմ, որովհետև դու ըստ չգիտես ինչի ես լրացնում…
Հա մի բան էլ այստեղ դու ես ամեն ինչ ծայռահեղացնում, այդ բառը ամեն տեղ գրելու պատճառով, ես չեմ ծայռահեղացնում ուղղակի ասում եմ իմ կարծիքը, իսկ այս թեմային լուրջ վերաբերվելը, դա ինչ խոսք, քո կողմից ծայրահեղություն է:

Արի կլինի դու ինձ մի ուղորդի ես ինչ անեմ, գրում ես լավ ես անում, գրի ինչքան ուզում ես, բայց ուրիշներին մի ուղորդի թե ինչ գրեն:

[kyahi]

Արի կլինի դու ինձ մի ուղորդի ես ինչ անեմ, գրում ես լավ ես անում, գրի ինչքան ուզում ես, բայց ուրիշներին մի ուղորդի թե ինչ գրեն:

Չեմ ուղղորդում, ասում եմ այն ինչ ակնհայտ տեսնում եմ

[Rhayader]

Վերջապես ես հենց այսպիսի գրառմանն էլ սպասում էի, ինչքան էլ ուզենան հակառակը ցույց տան բավարար չի լինի արդեն ինձ ուրիշ բան համոզելը:
Իսկ ապացուցված ա դա գիտես?

Ու՞մ կողմից: Որտե՞ղ: Ե՞րբ: Ինչպե՞ս:

---------- Ավելացվել է՝ 07:24 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 07:21 ----------

Եվս մեկ հատված գրքից: Վերջը ամբողջ գիրքը թարգմանելու եմ դառնամ թարգմանիչ:

_______________________________________________________________________________

Մարդիկ մեծ մասամբ մտածում են այն մասին թե ինչ չեն ուզում, հետո էլ զարմանում են, թե ինչպե՞ս ստացվեց, որ այն ինչից խուսափում են անընդհատ հայտնվում է իրենց կյանքում:
Մեր հասարակության մեջ դարեր ի վեր մոլեգնում է մի համաճարակ, որը ժանտախտից ավելի սարսափելի է: Այդ համաճարակը կովում է՝ «չեմ ուզում»: Մարդիկ մտածում են, գործում են եւ ուղորդում են իրենց ուշադրությունը այն բանի վրա ինչը չեն ուզում:

Ձգողականության օրենքը անաչառ է, նա չի տարբերում չարը բարուց, նա պարզապես ընդունում է ձեր մտքերը եւ վերադարձնում է ապրումների եւ իրադարձությունների ձեւով:
Եթե դուք կենտրոնանում եք այն բանի վրա ինչը չեք ուզում, օրինակ՝ « ես չեմ ուզում, ուշանալ, միայն թե չուշանամ» , ձգողականության օրենքը չի հասկանում, որ դուք դա ուզում եք: Ձգողականության օրենքը չի տարբերում ուզելը կամ չուզելը, երբ դուք կենտրոնացած եք ինչ որ բանի վրա, կապ չունի թե ինչի ուղղությամբ, դուք դարձնում եք այն իրականություն:

Դուք հորինում եք ձեր կյանքը եւ այն դառնում է իրականություն:

Դուք ունեք ընտրելու հնարավորություն: Դուք ուզում ե՞ք հավատալ , որ ձեր կյանքում ամեն բան պատահականության արդյունք է եւ ցանկացած վատ բան կարող է ցանկացապ պահի տեղի ունենալ: Դուք ուզու՞մ եք հավատալ, որ հանգամանքների վրա չունեք իշխանություն, թե ուզում եք հավատալ, որ ամեն բան ձեր ձեռքերում է: Դուք ունեք ընտրելու հնարավորություն, ինչ էլ որ ընտրեք, կդառնա ձեր կյանքի փորձառությունը:

Ապացուցում ես իմ պնդումը: Ես հիմնավորում եմ պահանջում, դու հերթական բառերի հեղեղն ես գրում, որոնք իմ հարցի հետ կապ չունեն:
Նույնիսկ չեմ պատրաստվում կարդալ

---------- Ավելացվել է՝ 07:27 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 07:24 ----------

Հարգելիս, ես նոր չէ, որ բացահայտում եմ, պարզապես թեման փորձում եմ լրացնել ըստ էության:
Ամեն ինչ էլի ծայրահեղացնում եք, ո՞վ ասեց, որ ձեռքերը ծալած, հայացքը երկնքին հառած անշարժ պետք է նստել եւ ձմեռ պապիկի նվերին սպասել: Իհարկե պետք է գործել, չարչարվել, բայց սխալ մտածելու դեպքում քրթնաջան չարչարանքները ջուրը կլցվեն, հետո էլ կասենք էս ո՞նց եղավ:

Իսկ եթե ամենաճիշտ մտածելու դեպքում էլ փողոցում գլխիդ դաշնամուր ընկնի, «Գաղտնիքը» կօգնի՞

---------- Ավելացվել է՝ 07:33 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 07:27 ----------

Պարզ բան ասեմ. «դրական մտածիր», «լավատես եղիր»՝ դա մի խորհուրդ է, որ ոչ գաղտնիք է, ոչ էլ բան, հաճախ ենք իրար տալիս: Դրական մտածողությունն այն չի, ինչի մասին կարելի է նման զիբիլ գիրք գրել: Չէ, բազմաթիվ գրքեր: Չամիչը գիտի՝ թե ինքը միակ «սիքրեթի վկան» է: Թող թեմայում մի քիչ վերև կարդա, տեսնի, թե ինչպես է Ֆոտոնը գաղտնիքի շնորհիվ հարևաններից պատրք ստանում ու ավտոբուսում տեղ ազատում: Ու թող դրանից հետո կրկնի, թե ծայրահեղացնում եմ:
Հետո, Չամիչ ջան, հաջողության ու փողերի մագնիս դառնալու փոխարեն կարող էիր թե սեփական, թե ուրիշների նյարդերը խնայել, եթե հավաստի գիտելիքների մագնիս դառնայիր: Ոչ թե կարդայիր սատանան գիտի ինչ գրքեր:

[Անահիտ]

մարդիկ կան, որոնց ֆիլմը ներշնչումա, ու սկսում են աշխատել իրենց վրա՝ ԻՐԱԿԱՆ բաների հասնելու համար, իսկ «գաղտնիք» անվանումը խորհրդավորությունա տալիս ֆիլմին ու ստիպում նայել գոնե մեկ անգամ

եթե մարդը թափթված ա, երբեմն գռեհիկ դիտողություններ անելու հակումներ ունի ասելիքի բացակայության պատճառով ու շանսեր չունի հակառակ բնութագիր ունեցող և իր իդեալը հանդիսացող ԾԱՆՈԹ աղջկա սիրտը նվաճել, նա կփոխվի և միգուցե կհասնի իր երազանքին

այսպիսի՝ քոմենթներ չպահանջող մտորումներ․․

[Անահիտ]

ասում եմ․․․ լավ ֆիլմա

[Rhayader]

Ասում եմ ախմախ ֆիլմ ա իսկ թե ինչու՝ կարող եք կարդալ թեմայի 9 էջերում:

[Չամիչ]

Ապացուցում ես իմ պնդումը: Ես հիմնավորում եմ պահանջում, դու հերթական բառերի հեղեղն ես գրում, որոնք իմ հարցի հետ կապ չունեն:
Նույնիսկ չեմ պատրաստվում կարդալ

Ախր դու լրիվ օյին ես: Համ ասում ես չեմ պատրաստվում կարդալ, համ էլ ասում ես հիմնավորում բեր, դու նախապես տրամադրված ես, որ իմ գրառումների մեջ հիմնավորում չես գտնելու, էլ ինչի՞ ես իզուր հիմնավորում պահանջում

Պարզ բան ասեմ. «դրական մտածիր», «լավատես եղիր»՝ դա մի խորհուրդ է, որ ոչ գաղտնիք է, ոչ էլ բան, հաճախ ենք իրար տալիս: Դրական մտածողությունն այն չի, ինչի մասին կարելի է նման զիբիլ գիրք գրել: Չէ, բազմաթիվ գրքեր: Չամիչը գիտի՝ թե ինքը միակ «սիքրեթի վկան» է: Թող թեմայում մի քիչ վերև կարդա, տեսնի, թե ինչպես է Ֆոտոնը գաղտնիքի շնորհիվ հարևաններից պատրք ստանում ու ավտոբուսում տեղ ազատում: Ու թող դրանից հետո կրկնի, թե ծայրահեղացնում եմ:

Իսկ ո՞վ ասեց, որ գաղտնիք չէ: Մարդկանց մեծ մասը տառապալից դեպքով հաջողություն է ակնկալում: Ամբողջ օրը միայն լացելով հաջողության է սպասում: Հայ ազգը բողոքի գրքի մարմնացում է դարձել, բոլորը մի գլուխ բողոքում են, որ տուն մտնում ես՝ պետության, ազգի, գործատուի ֆլանի, ֆստանի հասցեին հայհոյանքից բացի ուրիշ բան չես լսում: Գաղտնիքը մեր դեպքում շատ տեղի է ասված, ինչպես երեում է շատերի համար այն գաղտնիք եղել է, կա եվ ամենայն հավանականությամբ կմնա:

Հետո, Չամիչ ջան, հաջողության ու փողերի մագնիս դառնալու փոխարեն կարող էիր թե սեփական, թե ուրիշների նյարդերը խնայել, եթե հավաստի գիտելիքների մագնիս դառնայիր: Ոչ թե կարդայիր սատանան գիտի ինչ գրքեր:

Արի կլինի դու սատանային քիչ հիշիր թե չէ սատանան գիտի, թե ինչեր ես կարդում, հետո էլ ուրիշներին ես վերագրում: