Ողջ, բայց մեռած...

[VisTolog]

արժե,որ ես գնամ նեւրոզնեի կլինիկա Քասախի?ես ասեմ իմ հետ ինչա կատարվում,շատ հաչախ ունենում եմ վախի զգացմունք,առանց պատճառ,կնետրոնացումս շատա թուլացել,շատ անկապ բաներ եմ մտածում(ասենք փողոցով կարողա քայլելուց լինեմ ու մտածեմ վայ մարդիկ աչքեր ունեն բերան,խոսում են քայլում են,հետո մտածում եմ ես ինչ էշ էշ բաներ եմ մտածում ու վախ եմ զգում,բայց չեմ հասկանում ինչ կա վախենալու,կամ խի եմ նման ապուշ բաներ մտածում,այդ ժամանակ էլ շատ ուժեղ վախենում եմ ,որ ես խելագառվում եմ)բայց հենց սկսում եմ հանկարծ,ինձ թետեւ ու հանգիստ զգալ հասկանում եմ,որ իմ հետ ինչ որ աննորմալ բանա կատարվում........ունենում եմ շատ հաճախ նաեւ քնի եւ ախորժակի պրոբլեմներ,օրինակ այսօր ես ընդամենը մի հատ քյաբաբ եմ կերել ու մի բաժակ էլ տաք շոկոլադ եմ խմել,........

Հայկ, քեզ դու՞ր է գալիս չէ անընդհատ ուշադրության կենտրոնում լինել:
Ու դու ամեն անգամ ավելի մեծ «դոզայով» ուշադրություն, հոգատարություն ես ուզում չէ՞:
Քեզ դու՞ր է գալիս չէ, ինչ-որ բանից տուժված լինելու զգացմունքը:
Քեզ դու՞ր է գալիս «զոհի» դերում լինել:
Քեզ դու՞ր է գալիս մտածել, թե ունես լիքը պրոբլեմներ:

ՀԳ Կարող ես չպատասխանել

[Չամիչ]

Հայկ, քեզ դու՞ր է գալիս չէ անընդհատ ուշադրության կենտրոնում լինել:
Ու դու ամեն անգամ ավելի մեծ «դոզայով» ուշադրություն, հոգատարություն ես ուզում չէ՞:
Քեզ դու՞ր է գալիս չէ, ինչ-որ բանից տուժված լինելու զգացմունքը:
Քեզ դու՞ր է գալիս «զոհի» դերում լինել:
Քեզ դու՞ր է գալիս մտածել, թե ունես լիքը պրոբլեմներ:

ՀԳ Կարող ես չպատասխանել

VisTolog ջան, կներես իհարկե, բայց պետք չէ այդպես մեծ-մեծ խոսել, նախ, տարիքով դու բավականին փոքր ես, կյանքում կան բավականին դաժան բաներ, որոնց ավելի լավ է երբեք չառնչվել: Մի լավ խոսք կա, յուրաքանչյուր մարդ դիմացինին իր արշինով է չափում, հնարավոր է դու կարող ես ինչ որ հարցերցում կեղծել ուշադրություն գրավելու համար, բայց մի կարծի, որ բոլորն են էտպես վարվում: Հայկոն աջակցության, այլ ոչ թե քննադատության եւ դաստիարակության կարիք ունի

[VisTolog]

VisTolog ջան, կներես իհարկե, բայց պետք չէ այդպես մեծ-մեծ խոսել, նախ, տարիքով դու բավականին փոքր ես, կյանքում կան բավականին դաժան բաներ, որոնց ավելի լավ է երբեք չառնչվել: Մի լավ խոսք կա, յուրաքանչյուր մարդ դիմացինին իր արշինով է չափում, հնարավոր է դու կարող ես ինչ որ հարցերցում կեղծել ուշադրություն գրավելու համար, բայց մի կարծի, որ բոլորն են էտպես վարվում: Հայկոն աջակցության, այլ ոչ թե քննադատության եւ դաստիարակության կարիք ունի

Ահա, աջակցության կարիք, բայց էտ կարիքը պետքա չափերի մեջ լինի ու չդառնա ապրելաձև, կյանքի իմաստ, կյանքից «բան հասկանալու» միջոց...

[*e}|{uka*]

Ահա, աջակցության կարիք, բայց էտ կարիքը պետքա չափերի մեջ լինի ու չդառնա ապրելաձև, կյանքի իմաստ, կյանքից «բան հասկանալու» միջոց...

Իսկ չափերը ո՞վ ա սահմանում:

Հայկոլո, բժիշկիդ անունը կասե՞ս, եթե ոչ ստեղ, ապա փմ:

[VisTolog]

Իսկ չափերը ո՞վ ա սահմանում:

Հայկոլո, բժիշկիդ անունը կասե՞ս, եթե ոչ ստեղ, ապա փմ:

Էս դեպքում, Հայկոն «ավտոմատ» կերպով պետք է կանգ առներ, որ չկարողանար մտածել նևրոզների կլինիկա գնալու մասին:

[Չամիչ]

Ահա, աջակցության կարիք, բայց էտ կարիքը պետքա չափերի մեջ լինի ու չդառնա ապրելաձև, կյանքի իմաստ, կյանքից «բան հասկանալու» միջոց...

Չես զգու՞մ, որ քո տարիքը քեզ դեռ թույլ չի տալիս մարդկանց դաստիարակել

Յուրաքանչյուր մարդ առանձնահատուկ է, մերդկանց մոտ նյարդային համակարգը տարբեր կերպ է գործում: Երբեք չես կարող իմանալ թե դիմացինի ներսում ինչեր են կատարվում, իսկ այդ ամենը հենց նյարդային համակարգի կողմից մատուցված անակնկալներն են, հայտնի է, որ մարդու նյարդային համակարգը ձեւավորվում է դեռ նրա զարգացման վաղ շրջանում, նյարդային համակարգի զարգացման հարցում ամենավերջին դերը խաղում է հենց այդ համակարգի կրողը: Նորածին երեխան մինչեւ վաղ պատանեկություն համարյա ոչ մի գործնական մասնակցություն չի կարող ունենալ սեփական եսի կազմավորման հարցում: Ամենամեծ ճգնաժամային տարիքը՝ այսպես կոչված անցումային տարիքը հենց 14-18 տարեկան հասակն է, երբ մարդը արդեն գիտակցաբար հանդիպում է իր եսին, որը նրան ժառանգություն են թողել շրջակա միջավայրը եւ իր ծնողները:

Էնպես, որ հարգելիս, ուրախ եղիր, որ լավ ժառանգություն ես ստացել, եւ շատ մի քննադատիր այն մարդանց ում բախտը այդ հարցում այնքան էլ չի բերել:

[*e}|{uka*]

Էս դեպքում, Հայկոն «ավտոմատ» կերպով պետք է կանգ առներ, որ չկարողանար մտածել նևրոզների կլինիկա գնալու մասին:

Փաստորեն չափերը դու էիր սահմանում:

Ուֆ: Հայկոլո կարդաս փմ գրի:

[VisTolog]

Չես զգու՞մ, որ քո տարիքը քեզ դեռ թույլ չի տալիս մարդկանց դաստիարակել

Յուրաքանչյուր մարդ առանձնահատուկ է, մերդկանց մոտ նյարդային համակարգը տարբեր կերպ է գործում: Երբեք չես կարող իմանալ թե դիմացինի ներսում ինչեր են կատարվում, իսկ այդ ամենը հենց նյարդային համակարգի կողմից մատուցված անակնկալներն են, հայտնի է, որ մարդու նյարդային համակարգը ձեւավորվում է դեռ նրա զարգացման վաղ շրջանում, նյարդային համակարգի զարգացման հարցում ամենավերջին դերը խաղում է հենց այդ համակարգի կրողը: Նորածին երեխան մինչեւ վաղ պատանեկություն համարյա ոչ մի գործնական մասնակցություն չի կարող ունենալ սեփական եսի կազմավորման հարցում: Ամենամեծ ճգնաժամային տարիքը՝ այսպես կոչված անցումային տարիքը հենց 14-18 տարեկան հասակն է, երբ մարդը արդեն գիտակցաբար հանդիպում է իր եսին, որը նրան ժառանգություն են թողել շրջակա միջավայրը եւ իր ծնողները:

Էնպես, որ հարգելիս, ուրախ եղիր, որ լավ ժառանգություն ես ստացել, եւ շատ մի քննադատիր այն մարդանց ում բախտը այդ հարցում այնքան էլ չի բերել:

Էդպես որ նայենք, իմ տարիքը ինձ կարող է կինոյի քննադատում էլ թույլ չտալ, որովհետև ես դեռ ոչինչ չեմ հասկանում կյանքից: Իսկ ո՞վ է որոշել, որ 17 տարեկանում, մարդ չի կարող հասկանալ այն, ինչը 50 տարեկանն է հասկանում, կամ նույնիսկ չի էլ հասկանում:

Կարող ես իմանալ թե ինչ է կատարվում, եթե նա ինքը քեզ դրա մասին ասի (բնականաբար ամբողջը չես կարող իմանալ, որովհետև նույնիսկ քեզ ասողը դա չգիտի):

Խնդրեմ, մեծերով շարունակեք դաստիարակել ու քննադատել, ես էլ կնայեմ ու կսովորեմ...

Փաստորեն չափերը դու էիր սահմանում:

Ես չեմ ուզում և չեմ էլ կարող ինչ-որ մեկի «վրա» չափիչներ դնել, ես ուղղակի ասում եմ այն, ինչի դեպքում նևրոզների կլինիկա գնալը կարող էր չլինել:


ՀԳ Իսկ ես գիտեմ նրա հոգեբանն ով է, և լիովին վստահում եմ նրան:

[Whyspher Whisper]

արժե,որ ես գնամ նեւրոզնեի կլինիկա Քասախի?ես ասեմ իմ հետ ինչա կատարվում,շատ հաչախ ունենում եմ վախի զգացմունք,առանց պատճառ,կնետրոնացումս շատա թուլացել,շատ անկապ բաներ եմ մտածում(ասենք փողոցով կարողա քայլելուց լինեմ ու մտածեմ վայ մարդիկ աչքեր ունեն բերան,խոսում են քայլում են,հետո մտածում եմ ես ինչ էշ էշ բաներ եմ մտածում ու վախ եմ զգում,բայց չեմ հասկանում ինչ կա վախենալու,կամ խի եմ նման ապուշ բաներ մտածում,այդ ժամանակ էլ շատ ուժեղ վախենում եմ ,որ ես խելագառվում եմ)բայց հենց սկսում եմ հանկարծ,ինձ թետեւ ու հանգիստ զգալ հասկանում եմ,որ իմ հետ ինչ որ աննորմալ բանա կատարվում........ունենում եմ շատ հաճախ նաեւ քնի եւ ախորժակի պրոբլեմներ,օրինակ այսօր ես ընդամենը մի հատ քյաբաբ եմ կերել ու մի բաժակ էլ տաք շոկոլադ եմ խմել,........

Կարծում եմ, էս ամեն ինչը կարող է թե զուտ հոգեբանական, թե հոգեբուժական միջամտության կարիգ ունենալ: Մի հարց. իսկ հոգեբանի հետ, բացի դեղեր նշանակելուց, ինչ որ բան քննարկո՞ւմ եք, ու ինչքանո՞վ է դա խորքային:

[Ungrateful]

Չես զգու՞մ, որ քո տարիքը քեզ դեռ թույլ չի տալիս մարդկանց դաստիարակել

Չես զգու՞մ, որ տարիք հիշացնելը, ուրիշ "պատասխան" չգտնելու արդյունք է...
Շատ հաճախ, տարիքը ոչ մի նշանակություն չունի:

[dvgray]

արժե,որ ես գնամ նեւրոզնեի կլինիկա Քասախի?ես ասեմ իմ հետ ինչա կատարվում,շատ հաչախ ունենում եմ վախի զգացմունք,առանց պատճառ,կնետրոնացումս շատա թուլացել,շատ անկապ բաներ եմ մտածում(ասենք փողոցով կարողա քայլելուց լինեմ ու մտածեմ վայ մարդիկ աչքեր ունեն բերան,խոսում են քայլում են,հետո մտածում եմ ես ինչ էշ էշ բաներ եմ մտածում ու վախ եմ զգում,բայց չեմ հասկանում ինչ կա վախենալու,կամ խի եմ նման ապուշ բաներ մտածում,այդ ժամանակ էլ շատ ուժեղ վախենում եմ ,որ ես խելագառվում եմ)բայց հենց սկսում եմ հանկարծ,ինձ թետեւ ու հանգիստ զգալ հասկանում եմ,որ իմ հետ ինչ որ աննորմալ բանա կատարվում........ունենում եմ շատ հաճախ նաեւ քնի եւ ախորժակի պրոբլեմներ,օրինակ այսօր ես ընդամենը մի հատ քյաբաբ եմ կերել ու մի բաժակ էլ տաք շոկոլադ եմ խմել,........

ճիշտը որ ասեմ, կարծում եմ ամենանորմալը դու էս
շատ քիչ մարդ կա, որ երբևէ մտածում ա քո ասած

մարդիկ աչքեր ունեն բերան,խոսում են քայլում են

ու սրանք որ ուզում ես իմանալ, իսկապես խորը մտածելու ու զգալու բաներ են:

իսկապես ինչ հրաշք է չէ՞, որ այդ ամենը կա

[Magic-Mushroom]

արժե,որ ես գնամ նեւրոզնեի կլինիկա Քասախի?ես ասեմ իմ հետ ինչա կատարվում,շատ հաչախ ունենում եմ վախի զգացմունք,առանց պատճառ,կնետրոնացումս շատա թուլացել,շատ անկապ բաներ եմ մտածում(ասենք փողոցով կարողա քայլելուց լինեմ ու մտածեմ վայ մարդիկ աչքեր ունեն բերան,խոսում են քայլում են,հետո մտածում եմ ես ինչ էշ էշ բաներ եմ մտածում ու վախ եմ զգում,բայց չեմ հասկանում ինչ կա վախենալու,կամ խի եմ նման ապուշ բաներ մտածում,այդ ժամանակ էլ շատ ուժեղ վախենում եմ ,որ ես խելագառվում եմ)բայց հենց սկսում եմ հանկարծ,ինձ թետեւ ու հանգիստ զգալ հասկանում եմ,որ իմ հետ ինչ որ աննորմալ բանա կատարվում........ունենում եմ շատ հաճախ նաեւ քնի եւ ախորժակի պրոբլեմներ,օրինակ այսօր ես ընդամենը մի հատ քյաբաբ եմ կերել ու մի բաժակ էլ տաք շոկոլադ եմ խմել,........

Հա-ՀԱ-ՀԱ գիտես 100% Կախարդական սնկերի էֆֆեկտներն ես նկարագրում,դա շատ սովորական է նման բաներ մտածելը,իսկ չես փորձել մեդիտացիյա անես,օրինակ կարող ես Ինտերնետից Բնության ձայները քաշես,գնաս որեւե հանգիստ տեղ որտեղ շատ մարդ չկա ու լավ բնություն կա,մտածես կյանքիդ մասին,վերլուծես անցած կյանքդ,իսկ քո նկարագրած վախը 100% պանիկ ատակներ են,կամ պետք է քո մեջ ուժ հավաքես լուծես այդ խնդիրը,հիշի կյանքի իմաստը մենք ենք հորինում ու ցանկացած պահին կարող ենք փոխել այն,ընդունիր քո վախը,մի դիմադրի,եթե դիմադրես վախը ավելի կուժեղանա,վախը գալիս է նրան դիմադրելուց ու այն չընդունելուց,եթե ընդունես քո վախը ու տրվես նրան,նա ձեռքերը թափ տալով կհեռանա ու չի վերադառնա,վախը մեզանից միշտ ինչ որ բան է ուզում ստանա ու մինչեւ չստանա ուզածը չի հեռանա,եթե չէ,ապա Տրանկվիլիզատորները քեզ օգնական,Դիազեպամ,Լորազեպամ,Նիտրոզեպամ,նրաք նաեւ քունն են կարգավորում ու հարթեցնում են բոլոր վախերը,քեզ դարձնում են անվախ ու մի քիչ էլ գորոզ,վերացնում են բոլոր կոմպլեկսները,գիտես ամենինչ գալիս է ստերիոտիպներից,վերացրու քո մեջ ստերիոտիպները,թող քեզ ուրիշի կարծիքները չհետաքրքրեն,միակ մարդը ով կարող է վնասել քեզ դա դու ես,բայց դու չես ուզում վնաս ես չէ քեզ!!

P.S.Իրականում վատ տրամադրության պատճառները շատ քիչ են,ուղղակի ամեն օր դրանք տարբեր են

[Ariadna]

Մոդերատորական. վերջին, թեմայից դուրս մի քանի գրառումները ջնջված են։ Մնացեք թեմայի շրջանակներում, եթե կարող եք ինչ որ բանով օգնել թեմայի հեղինակին, օգնե՛ք, եթե ոչ՝ թեման զրուցարանի մի վերածեք։