Տիգ ջան, մեկը մյուսին չի բացառում, ու ոչ էլ հակասում ա.....Tig-ի խոսքերից
մի կես ժամով դուրս եմ գալիս, գամ կշարունակենք
Տիգ ջան, մեկը մյուսին չի բացառում, ու ոչ էլ հակասում ա.....
մի կես ժամով դուրս եմ գալիս, գամ կշարունակենք
Tig (18.05.2010)
Այ շատ ճիշտա չի կարելի գեղացիացնելԷդ սավան տանելու ու աշխարհին ցուցադրելու տհաճ սովորույթից խուսափելու ամենաճիշտ տարբերակը անուսնության առաջին իսկ օրվանից առանձին բնակարանում ապրել է: Հարսանիքից անմիջապես հետո նորապսակները թող գնան իրենց բնակարան, ու գիշերը ինչով ուզում են զբաղվեն... (սիրով զբաղվելու հավես չունեն, հոգնած են, թող չինգ-ա-չունգ խաղան...): Իսկ հաջորդ առավոտյան, տղայի տնեցիներին, բացի մի սիրուն սարքած ստուտեղով (հայերեն` սինի) հարսի տուն գնալուց, այլ բան չի մնում: Իսկ մոր քիթ խոթելը տղայի անկողնու մեջ ընդամենը տղայի ղզիկության ու չհասած "գյադա" լինելու արդյունք ա: Եթե տղեն էնքան ապուշ ա, որ մինչև ամուսնանալը չի իմանում իր կնոջ չկույս լինելու մասին, ուրեմ նրան հասնումա:
Ժողովուրդ ջան, ավանդույթը վատ բան չի, ընդհակառակը, շաաատ գեղեցիկ բանա, բայց չի կարելի այն գեղացիացնել:
Չնայած 77 տարեկան եմ, բայց դեռ կյանքս առջևում է, ասեմ, էլիԼավ այս անգամ փորձեմ թեմայի շրջանակում փոքր-ինչ ձևակերպել մտքերս: Որքան էլ մեր սերունդը ցանկանա արմատախիլ անել կարմիր խնձոր հասկացությունը, մեկ է, մեծահասակների շրջանում դա բացասական երևույթ է դիտվելու: Համոզված եմ` նրանցից շատերը երիտասարդ տարիքում, եթե ոչ այսպիսի մակարդակով , բայց գոնե մտքներում դեմ են եղել ավանդույթին: Մենք էլ հասնենք 40-50 տարեկան, առավել ևս երբ ծնող դառնանք, կողմ ենք լինելու ավանդույթի պաշտպանմանը: Դա մի շղթա է, որի վերջը բացառապես չի երևում, չի էլ երևա: Քանի որ մեծին լսող-հարգող ազգ ենք, որքան էլ տհաճ թվա երևույթի առկայությունը, երբ բազում անգամ լսում ես ավանդույթի պահպանման մասին խոսակցություններ, շրջանառվող ասեկոսներ, փաստը ակամայից ուղեղիդ ինչ-որ հատվածում ինքաբերաբար կարծրանում, դառնում է անբաժան մի մաս:
Հիրավի, շատ դժվար է արմատախիլ անելը, քննարկման հարց չդարձնել:
Մի հատ զավեշտալի օրինակ բերեմ: Երբ սկեսուրները հարս են բերում, որքան էլ ժամանակակից թվան, որքան էլ արտերկրում ապրած լինեն, կամ թե հարազատներից հեռու գտնվեն, մեկ է, հարցը քննարկման առարկա է դառնում: Հեչ որ չլինի, ամենաքիչը 10-20 հոգի հարցնող կլինեն, կզանգեն, ֆաքս կուղարկեն ծայրահեղ դեպքում: «Հ՞մ մի բան կա՞... Բան ման չե՞ղավ... գմփցրե՞ց մեր տղեն... հլա չէ՞, վայ քու արա... աղջի կաաաարո՞ղա......ուշադրություն դարձրել ե՞ս հարսիկիդ քայլելուն, նայե՞լ ես դեմքին, հո շատ վստահ ման չի գալիս...Դե խեղճ ժամանակաից սկեսուր, արի ու ուշադրություն մի դաձրու, անտեսիր: Ախր հարցնողը նրա մայրն է, քույրը, հազար տարվա տունը ամեն առավոտ սուրճ խմած ընկերուհի-հարևանը ու էլ ով ասես: Նույն բան վաղը քեզ հետ է կատարվելու, իմ ասած շղթան վերջ չունի, որքան էլ ուզենանս հետաքրքրասերների դեմն առնել, մեկը կգտնվի ավելի համառ, տեղի կտանս, ու կմտածենս՝ արդյո՞ք...ակամայից, ենթագիտակցորեն մոտդ ցանկություն աառաջանա տեսնելու կարմրժռած սավանը:
Հին ավանդույթները մեկ է, շարունակվելու են...
Եթե տղաս ամուսնանա, թող հարսիս ընտանիքը մտքով անգամ չանցկացնի, թե ինչ-որ քննարկում է լինելու կամ որ էս խնձորիկը ուղևորվելու է իրենց տուն: Եթե աղջիկս ամուսնանա, փորձվեն ու խնձորիկ ուղարկենՈչ ոք չի համարձակվի ինչ-որ բան բացահայտ խոսել. դա հաստատ: Իսկ թե իրար մեջ ինչ կխոսեն, դա ինձ բացարձակ չի հետաքրքրում:
Հայրենիքի պահը մի խառնի էս թեմային, էլի: Ադաթների պահպանումը երբեք չպետք է հավասարեցվի հայրենիքը սիրելուն կամ չսիրելուն: Եվ դա միայն հողը չի, ինքը ուրիշ գաղափար ա:
Հայերիս էլ խորհուրդ կտամ Ուկրաինայի հարցին նայել Հայաստանի պետականության տեսանկյունից, ոչ թե պրո- կամ հակառուսական տեսանկյունից… (c) Mephistopheles
Մենակ վատը գիտես որնա,էն,որ շատ դեպքերում տղամարդը էնքան տղամարդ չի գտնվում,որ հաստատ համոզված լինելով իրա կնոջ ազնվության վրա,մամայի տեսակետովա առաջ շարժվում:
Ինչքան ուզում եմ էս թեմայում գրառում չանեմ, չի ստացվում, անընդհատ նայում եմ, ամենաակտիվ վիճակում ա։ Վերջը բացեցի կարդացի։ Ողբալի ա մեր վիճակը, էրեխեք ջան։ Կամաց–կամաց հետ ենք գնում, սենց որ շարունակվի, երևի մեր էրեխեքի սերունդը նորից սավանի գեղեցիկ ավանդույթը կհիշի։ Ախր էս էն թեման ա, որ քաղաքակիրթ մարդը ընդհանրապես պետք ա չշոշափի։ Հա, շատ որ ավանդույթ ա եղել, հետո ինչ անենք, էնքան արժեքներ ունենք, որ պետք են պահել ու պահպանել, դուք դրել ու էս վերին աստիճանի տգիտությունը համարում եք նորմալ բան, ու ըստ ձեզ էստեղ միակ աննորմալ բանը էն ա, որ տղայի մայրը քիթը խոթում ա ննջարան։ Իսկ եթե ընդամենը տղան ասում ա՝ մամ ջան, լավ ենք, ուրեմն կարելի ա վերցնել սինի կոչեցյալը ու գնալ աղջկա տուն հաջորդ օրը։ Ու դա նորմալ է փաստորեն մեր ջահելների 80%-ի համար։ Չգիտեմ, ինձ համար դրանից սարսափելի բան չկա, մեր ընտանիքում, ամեն դեպքում վերջին 100 տարում էդպիսի բան չի եղել, որ մենք մեր հարսներից որևէ մեկին տանենք կարմիր խնձոր, կամ էլ մեր աղջիկներից որևէ մեկի համար բերեն։ Մամաս էդ երևույթի մասին առաջին անգամ լսեց, երբ նոր էինք տեղափոխվել մեր բնակարան, 94-թվին, ու հարևանուհին պատուհանից գոռալով մամային հրավիրեց կարմիր խնձորի
When life gives you lemons, make lemonade
Աստղ, ես չեմ հավասարացնում: Բայց թեմայում մի երկու խաչմերուկ վերև մարդամեկը քիչ էր մնում ասեր, որ եթե կարմիր խնձորից հրաժարվենք, կդադարենք հայ լինել: Չես հավատում՝ բարձրացի, ինքդ ստուգի: Ես եմ կակռազ դեմ, որ եթե չես կարողանում մեկի կյանքի մեջ խցկվես, ծնող-կրոն-հայրենիք-բարոյականություն ես սկսում շոշափել, որ մարդկանց վրա ազդես: Եթե ուշադիր կարդայիր, հենց գրածիս սարկազմը դրա մեջ էր:
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
Շատ համաձայն եմ այս մտքի մեջ ու բազմիցս նշել եմ դա: Բայց երբ տեսնում եմ, որ շոշափվում է, այն էլ հակառակ ուղղությամբ, ստիպված եմ հակակշիռ ներկայացնել
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
Գիտեմ, որ դեմ ես. ուշադիր կարդացել եմ: Մենակ էդ հայրենիքի համար արյուն թափելը ուզում էի ասել, որ էդ հեգնականների մեջ գոնե մի մտցրու: Էն մյուս ասածներիդ հետ համաձայն եմ:
Հայերիս էլ խորհուրդ կտամ Ուկրաինայի հարցին նայել Հայաստանի պետականության տեսանկյունից, ոչ թե պրո- կամ հակառուսական տեսանկյունից… (c) Mephistopheles
Ժող, կարո՞ղ ա նենց լինել, որ աղջիկը ծնվի ոչ կույս։ Զուտ բժշկական տեսանկյունից։
Վաաաաաաաաայ, աման մենակ Հայաստանում չէԱրտ ջան, որ տենց լինի հայերը թաքուն կպահեն էդ հանգամանքը ու մուղամով կամուսնացնեն հետո էլ, որ ասեն բա կույս չէր կասեն վատ ես նկատել: Հլա մի լավ մտածի:
Հա, հնարավոր ա, հենց նոր Ինտերնետում նայեցի:
/http://www.domotvetov.ru/medicine/a/40086_100.html/Существует врожденное отсутствие девственной плевы (так называемая аплазия) или плева может быть настолько неразвитой, что выявить ее можно только при гинекологическом обследовании.
/http://ru.wikipedia.org/wiki/Hymen/Аплазия — врождённое отсутствие девственной плевы
Rhayader (18.05.2010)
Ես ինչքան գրքեր կարդացել եմ նման հարցերին վերաբերող, միշտ ասված է եղել, որ այօ: Շատ չի լինում, բայց լինում է: Կուսաթաղանթը համարվում է ռուդիմենտ, այսինքն` նախնիներից մնացած, մմմ, մարմնի կտոր, որ կենսաբանական տեսանկյունից իր նշանակությունն արդեն կորցրել է: Էվոլյուցիայի ընթացքում դրանք ընդհանրապես վերանում են, ինչպես օրինակ վերացել է պոչը մարդու մոտ, առկա է միայն սաղմի մոտ, իսկ հասուն մարդու մոտ պահպանված է պոչուկային ոսկորի տեսքով, եթե իհարկե չեմ սխալվում: (Երբ կլինի էդ օրը վրա հասնի նաև կուսաթաղանթի առումով)
«Ճիշտ և սխալ արարքների մասին պատկերացումներից այն կողմ մի դաշտ կա: Ես քեզ այնտեղ կհանդիպեմ»:
Էդ ի՜նչ անգրագետ գրքեր ես կարդացել, Վիլվետ ջան
Այսինքն, էդ աղջիկները պո դեֆոլտու ոչ առաքինի են ու որոշ սկեսուրների հարս ի ծննդո չեն կարող լինել։
Կուսաթաղանթ (hymen) իրենից ներկայացնում է շարակցահյուսվածքային խտրոց, որը ներսից և արտաքինից պատված է բազմաշերտ տափակ էպիթելով: Նրա հաստությամբ անցնում են էլաստիկ թելեր, մկանային խրձեր: Նրա ձևը կարող է լինել բազմազան` օղակաձև (hymen annularis), կիսալուսնաձև (hymen semi lunaris), ծվենավոր (hymen fimbriatus), ծակոտկեն – ցանցանման (hymen cribrosus):
Կուսաթաղանթը պատռվում է (բայց ոչ միշտ) առաջին սեռական հարաբերության ժամանակ և վերջնականապես վերանում է ծննդաբերության ժամանակ: Նրա տեղում մնում է անկանոն ձևի գոյացություններ` նման պտկիկների (carunculae hymeales):
Ավելացնեմ,որ կա կիսալուսնաձև կոչվողը,որը չի պատռվում ...ծանոթ աղջիկ գիտեմ,ով երկու երեխա է ունեցել կեսարյան հատումով և մինչև հիմա կույս է ,քանի որ նրա մոտ հենց այդպիսին էր
հ.գ.
հանգիստ կարելիա տուն տանել,ինքը կույս ա
Եթե շները խոսել իմանային, մենք կկորցնեինք մեր միակ բարեկամներին...
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ