Օրինակ ես չեմ հասկանում , թե ոնց կարող է մարդ ներդաշնակ գտնվել թե՛ մարմնի, թե՛ հոգու հետ: ես միշտ հակասության մեջ եմ գտնվում ինքս ինձ հետ…ոչ թե եսաճանաշման պատճառով այլ հենց հոգու և մարմնի…Առհասարակ ի՞նչ է հոգին, դա այն է ի՞նչի միջոցով մենք սիրում ենք, զգում ենք, վայելում ենք…
Իսկ մարմինը մեր դեմքը հա՞, մի բան, որի միջոցով մենք երևում ենք շրջապատում ու առանձնանում ենք մնացածի՞ց…
չեմ կարծում, որ մարդը հողից է ստեղծված, իհարկե հետո քայքայվելով հող է դառնում ու հողի միջոցով է ապրում, բայց դե մարմինը հող չէ այն ավելի մեծ բան է: Չգիտեմ ինչքանով եմ սխալվում, բայց ըստ իս մարմինը և հոգին նույն բանն են ու մենք են նրանց փոխանջատում, որպեսզի մեր արած սխալները բարդենք նրանց վրա ու ինչ-որ չափով ինքնաներշնչման միջոց է, մարմինը կա դու այն զգում ես, բայց հոգին վերջերս իմ մոտ վերացական ու մութ հասկացություն է առաջացրել…իսկ եթե սխալվում եմ, ապա այդ դեպքում կասեմ, որ իմ "ես"-ը թե՛ իմ մարմինն է, թե՛ իմ հոգին, բայց դեռևս նրանք իրար հետ չեն ու երկու առանձին բևեռներ են ու շատ հաճախ նրանք իրար խանգարում եմ ու ըստ իս կխանգարեն
Մեջբերել
Էջանիշներ