սենսորալ-կոգնիտի՞վըամբողջ գրառումն ինքս ինձ ասում էի՝ նայի, էդ բառերը չօգտագործես, գրի՝ զգայական-մտավոր, բայց ոնց որ թե մի տեղ բաց թողեցի:
Սենսորալ-զգայական, կոգնիտիվ-մտածողական, մտավոր:
սենսորալ-կոգնիտի՞վը
Սենսորալ-զգայական, կոգնիտիվ-մտածողական, մտավոր:
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
E-la Via (06.05.2010), My World My Space (06.05.2010), Tig (06.05.2010)
Վահան Տերյանի պահով չեմ կարա ասեմ, երևի Հայազնը ավելի կոնկրետ կասի…Rhayader-ի խոսքերից
Իսկ համոզվածության պահով ասեմ, ես ասում եմ այն, ինչ զգում ու մտածում եմ, բայց երբեք չեմ բացառում, որ կարող է սխալվեմ: Նենց որ հաշվի եմ առնում ցանկացած կարծիք: Ու հենց դա էլ ինձ առավել մեծ ազատությունա տալիս դիմացինիս լսելու և հասկանալու համար: Իսկ դու համոզված ես որ քո ասածը բացարձակ ճշմարտությունա:
Հա, հույզն է լոկ մնայունը՝
Մնացյալը անցողիկ…
Մութ տեղեր չեն կարող չլինելՉէ, ընդհանուր առմամբ հասկացա ինչ ես ուզում ասես, բայց մութ տեղեր մնացին…ու եթե ինչ-որ մեկը կարող է վստահորեն պնդումներ անել այս թեմայով, ապա դա ես չեմ, որովհետև չունեմ անմիջական փաստեր կամ համապատասխան փորձի մասին հիշողություններ:
Ու էլի գիտակցություն))) մարդն ինքն իրեն ու շրջակա աշխարհն ընկալում է գիտակցության միջոցով: Դրա համար էլ այդքան կարևորում է գիտակցությունը: Իսկ ինչու՞ նյութական ու ոչ նյութական: Միգուցե մարդկանց մեծ մասը պարզապես աշխարհը միայն նյութական կողմից է կարողանում ընկալել: Իսկ միջուցե ընկալման ու գոյության ուրիշ փուլ անցնելիս կամ փուլերի արանքում մարդ կարիք չունի՞ որևէ բան գիտակցել)))Ընդհանուր առմամբ համամիտ եմ քեզ հետ, որ մարդը չի գիտակցում իր նախորդ ով լինելը, բայց կարծում եմ դա միայն այս նյութական աշխարհում, դրանից դուրս մարդ գիտակցում է ամեն ինչ…չնայած մի քիչ բարդա դա պատկերացնելը, քանի որ մեզ համար խորդա էդ վիճակը…
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
E-la Via (06.05.2010), My World My Space (06.05.2010), Tig (06.05.2010), Դատարկություն (06.05.2010)
Միգուցե…
Գիտակցության համար շատ կարևոր է նաև ճիշտ ժամանակին, ճիշտ հարցադրում անելը, կամ ճիշտ հարցադրում ստանալը…
Հա, հույզն է լոկ մնայունը՝
Մնացյալը անցողիկ…
յոգի (07.05.2010)
Սա իհարկե իմ կարծիքն է , ես այսպես պետք է մեկնաբանեմ , որովհետև փաստեր չեմ կարող բերել , ես այս եզրակացությանն եմ հանգել ինքս ինձ համար որոշ երեվույթներ բացատրելիս և աշխատել եմ գտնել թե այլոք էլ այսպիսի մտքեր ունեն , իսկ այստեղ ես ուղղակի այն կիսվում եմ ձեզ հետ , այլ կերպ ասած համախոհներ եմ փնտրում : Ինչ վերաբերում է « եգո » ին ապա դա մարդու ինքնադրսեվորումն է , որը սկսում է ձևավորվել հենց առաջին վարկյանից երբ որ մարդը ծնվում է : Այս առիթով ես անհրաժեշտ եմ համարում շարունակել Վահան Տերյանի բանաստեղծությունը հետո տամ բացատրությունը :Հայազն ջան, ճիշտն ասած ես նշել եմ, որ մարդը բաղկացած է 2 բաղադրիչներից մարմին և հոգի, իսկ «ես» ասելով՝ ինկատի եմ ունեցել այդ երկու բաղադրիչների միավորումը, ոչ թե 3-րդ բաղադրիչը: Ինչոր չեմ կարողանում հասկանամ քո ասած «էգո» բաղադրիչը որնա…
Ազատն ԱՍՏՎԱԾ այն օրից
Երբ հաճեցավ շունչ փչել
Իմ հողանյութ շինվացքին
Կենդանություն պարգևել
Ես անբառաբառ մի մանուկ
Երկու ձեռքս պարզեցի
ԵՎ իմ անզոր թևերով
Ազատություն գրկեցի
Իմ կարծիքով բանաստեղծը առաջին քառյակում Խոսում է մարմնի մասին « հաղանյութ շինվածք » և հոգու մասին « կենդանություն պարքևել » իսկ երկրորդ քառյակում նա նշում է « էգոի - էության - ես »-ի ձևավորման մասին ասելով « ես անբառբառ - ազատություն գրկեցի » և այսպիսով ես համարում եմ , որ արդեն ունեմ մեկ համախոհ :
Աղքատը ցանկանում է ապրել գոնե մեկ օր ավելի երկար , իսկ հարուստը ցանկանում է ապրել գոնե մեկ օր ավելի լավ :
Ոչ մի դեպքումՎահան Տերյանի պահով չեմ կարա ասեմ, երևի Հայազնը ավելի կոնկրետ կասի…
Իսկ համոզվածության պահով ասեմ, ես ասում եմ այն, ինչ զգում ու մտածում եմ, բայց երբեք չեմ բացառում, որ կարող է սխալվեմ: Նենց որ հաշվի եմ առնում ցանկացած կարծիք: Ու հենց դա էլ ինձ առավել մեծ ազատությունա տալիս դիմացինիս լսելու և հասկանալու համար: Իսկ դու համոզված ես որ քո ասածը բացարձակ ճշմարտությունա:
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
Հայազն, կարծում եմ, որ մենք հոգու ու մարմնի հարցում արդեն եկանք այն ընդհանուր կարծիքին, որ ազատ աստվածը կենդանություն է պարգևել ոչ թե Վահան Տերյանի, այլ Միքայել Նալբանդյանի հողանյութ շինվածքին
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
Ariadna (06.05.2010), E-la Via (06.05.2010), My World My Space (06.05.2010), Tig (06.05.2010), Դատարկություն (06.05.2010)
Ի՞նչ կարևորա թե ովա գրել, կարևորը որ գրվելա…Հայազն, կարծում եմ, որ մենք հոգու ու մարմնի հարցում արդեն եկանք այն ընդհանուր կարծիքին, որ ազատ աստվածը կենդանություն է պարգևել ոչ թե Վահան Տերյանի, այլ Միքայել Նալբանդյանի հողանյութ շինվածքին
Հա մի բան էլ, մի քիչ համամիտ չեմ «հողանյութ» բառի հետ: Ախր մեզ սնումա ողջ բնությունը՝ հողը, ջուրը, արևը… նենց որ մենք ոչ թե հողանյութ ենք, այլ բնանյութ
Հա, հույզն է լոկ մնայունը՝
Մնացյալը անցողիկ…
Դուք ցորենը արևի վրա էք ցանում :Ի՞նչ կարևորա թե ովա գրել, կարևորը որ գրվելա…
Հա մի բան էլ, մի քիչ համամիտ չեմ «հողանյութ» բառի հետ: Ախր մեզ սնումա ողջ բնությունը՝ հողը, ջուրը, արևը… նենց որ մենք ոչ թե հողանյութ ենք, այլ բնանյութ
Աղքատը ցանկանում է ապրել գոնե մեկ օր ավելի երկար , իսկ հարուստը ցանկանում է ապրել գոնե մեկ օր ավելի լավ :
My World My Space (16.06.2010)
Այդ բանաստեղծությունը վերջին անգամ կարդալուց հետո 40 տարի է անցել , բայց եթե ասեմ « Վահան Տերյանը » կարդալ « Միքաել Նալբանդյան » կարանք առաջ անցնենք :Հայազն, կարծում եմ, որ մենք հոգու ու մարմնի հարցում արդեն եկանք այն ընդհանուր կարծիքին, որ ազատ աստվածը կենդանություն է պարգևել ոչ թե Վահան Տերյանի, այլ Միքայել Նալբանդյանի հողանյութ շինվածքին
Աղքատը ցանկանում է ապրել գոնե մեկ օր ավելի երկար , իսկ հարուստը ցանկանում է ապրել գոնե մեկ օր ավելի լավ :
յոգի (07.05.2010)
Անկեղծ ասած բոլոր գրառումնեերը չեմ տեսել,հնարավոր է կրկնվեմ...
Մեկն առանց մյուսի չի կարող լիարժեք լինել ըստ իս...եթե հաշտ չլինես մարմնիդ հետ ապա հոգևորդ էլ այն վիճակում չի լինի,և հակառակը ...ամեն ինչ փոխկապակցված է...
կարծում եմ հոգու հավերժական և մնայուն լինելու գաղափարները նախապայման չեն կարող հանդիսանալ մարմինն անտեսելու համար...
Եթե շները խոսել իմանային, մենք կկորցնեինք մեր միակ բարեկամներին...
Չէ, հողի, բայց որ չենք ջրում ու արևն էլ չի ջերմացնում ու չի լուսավորում, ոչ մի բերք էլ չենք ստանում: Իսկ դուք ո՞նց եք անում, որ առանձ արևի ու ջրի բերք եք ստանում, ասեք մենք էլ իմանանք էլի…
Թեմայից շեղվում ենք, բայց սա կարևոր հարցա «եսը» բացահայտելու համար: Միայն հողից կառչելով «Եսը» այնքան էլ հզոր չի լինում: Ես բնավ հողին չեմ ցածրացնում, բայց ոչ էլ պիտի անտեսենք ջրի ու արևի դերը… Ողջ բնություննա մեր մարմնի ստեղծողը, ոչ թե լոկ հողը:
Հա, հույզն է լոկ մնայունը՝
Մնացյալը անցողիկ…
Չեի կարծում , որ պետք է գրեի թե ցորենը ցանելուց հետո քանի անգամ պետք է ջրել , ինքստինքյան հասկանալի է , հա բա պարարտանյութը , այդ էլ է կարևոր չէ :
Աղքատը ցանկանում է ապրել գոնե մեկ օր ավելի երկար , իսկ հարուստը ցանկանում է ապրել գոնե մեկ օր ավելի լավ :
Հիմա ի՞նչ ես ուզում սրանով ասես: Համաձայն չե՞ս որ մենք ոչ թե հողանյութ ենք այլ բնանյութ… Համաձայն չե՞ս, որ մենք ողջ բնությանն ենք պարտական մեր մարմնի ստեղծման, զարգացման ու գոյատևման համար…
Ես հասկանում եմ որ դու «հող» ասելով ինկատի ունես բնությունը, բայց շատերը դա բառացի են հասկանում, դրա համար ասեցի ճշտում մտցնեմ…
Հա, հույզն է լոկ մնայունը՝
Մնացյալը անցողիկ…
Hayazn (06.05.2010)
Մի հստակեցում եմ ուզում անել:
Երբ ասվում է մարդը հողից պատրաստվեց, դա մետաֆորա է:
Այսինքը, մարդը Երկիր մոլորակի ծնունդ է, նրա ամբողջ բաղադրությունը մի միայն այս մոլորակի քիմիական էլեմենտներից, տարրերից է բաղկացած:
Այսինքը մարդու մեջ չկա, ասենք՝ Օրիոնի կամ Սիրիուս «Ա» մոլորակի քիմիական նյութերի բաղադրությունը:
Այսպիսով՝ մենք, կրում ենք Երկիր մոլորակի տված «հագուստը» մարմինը, իր իսկ ունեցած բոլոր քիմիական նյութերով հանդերձ:
Դրա համար էլ ասվում է հողից պատրաստվեց մարդը, քանզի այս մոլորակը, հողագունդ է:
Մենք իրար սեր ենք պարտք մարդիկ:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ