Ասեմ իմ սեփական պատկերացումը: Ինչպես սիրում են ասել բուդդիստները, «ես»-ը իլյուզիա է: Այն մեր մարմնականի, հոգևորի ու մտավորի ընկալումն է մեր կողմից: Իլյուզիա ասելով, ի նկատի չունեմ, թե այն գոյություն չունի: Պարզապես մեր մարմինը, հոգևորն ու միտքը ստատիկ, անփոփոխ բաներ չեն, ու մենք ոչ միշտ ենք ի վիճակի գիտակցել նրանց մեջ տեղի ունեցող փոփոխությունները: Գիտակցումն էլ ին հերթին բավականին բարդ է, շատ բաներ մենք գիտակցում ենք, բայց ժխտում, ուռճացնում և այլն: Ուրեմն՝ «ես»-ը մեր միրաժային արտացոլումն է, որը կարելի է ընդարձակել վերոհիշյալ երեք ասպեկտները ճանաչելով: Բայց կապվել «ես»-ին՝ նշանակում է կախվածություն ունենալ իլյուզիայից:
Հետո ավելի շատ կգրեմ:
Մեջբերել
Էջանիշներ