Նայած–նայած… Մեզ սովորաբար հեծնել են։ Եղել են և տանողներ։ Օրինակ Հիտլերը մեծարել է իր ժողովդրին ու իր երկիրը։ Ու հակառակ տարածված կարծիքի, թե իբր կործանել է իր ազգը, ճիշտ հակառակը՝ գերմանացիները հիմա հարգանքի արժանի ազգ են։ Ջհանդամ թե Սովետից պարտություն չեն կրել, փոխարենը պատերազմից 10 տարի հետո արդեն Սովետից առաջ անցան իրենց զարգացվածությամբ։
Si vis pacem, para bellum
Հիտլերի մասին լավ բան ասելը շատ դժվար գործ ա: Ու որ գերմանացիք հիմա հարգանքի են արժանի, ոչ թե Հիտլերի շնորհքն ա, այլ շարքային գերմանացիների: Ու նաև այն բանի, որ ի տարբերություն մեզ, իրենք կարողացան արթնանալ իրենց ահավոր մեծ կեղտի մեջ գցած լիդերի հիպնոզից ու երկիր սարքեցին: Հույսները չդրեցին ոչ առնետավազքերի, ոչ ախոռ մաքրողների ու ոչ էլ այլ հրաշքների վրա: Ամեն մարդ իր արժանապատվությունը գնահատելով սկզբում վերակագնվեց որպես մարդ, հետո արդեն որպես գերմանացի, քաղաքակիրթ եվրոպացի ու ժողովրդավար հասարակություն:
Կարծիք ունենալը սխալ չի անկախ նրանից թե ում վրով ես գնում… դիրքորոշումն ա որ օգտագործվում ա տարբեր ուժերի կողմից ու դրա մեջ ոչ մի հակադեմոկրատական բան չկա Դիվ… եթե դու ընդդիմությանը դեմ ես ու չես մասնակցում նրա հանրահավաքներին, դա լրիվ ադարացված ա, բայց իշխանություններին էլ դա ձեռնտու ա որովհետև ընդդիմությունը թուլանում ա, անկախ նրանից թե դու ինչքան ես ատում իշխանություններին… դու տվյալ դեպքում օգտագործվում ես… ու սա լրիվ օրինական ու բարոյական ա… սա քաղաքական լծակներից մեկն ա
…ինչ վերաբերվում ա ՕԵԿ-ին ապա նա ոչ թե Բիձուն ա օգտագործել այլ իրա ընտրողներին…
Chuk (02.05.2010)
Վիշապ, ասի գրեմ… չգրեմ… բայց որոշեցի գրեմ:
Հիտլերը շիզոֆրենիկի մեկն էր, որը ոչ միայն կործանեց գերմանացուն որպես մարդկանց ամբողջություն, այլ նաև շատ ու շատ ժողովուրդների: ինքը բռնակալ էր, ու իսկական գերմանացին օրինակ Էյնշտեյնն էր, որ թողեց փախավ էտ շիզո երկրից ու շիզո դառած ժողովրդից:
ու ես թքած ունեմ են մարդու/ազգի վրա, ով հարգանքի է արժանանում Հիտլերի ու իրա չարագործությունների հիման վրա: ու թքած ունեմ էն զարգացվածության վրա, որը արդյունք է Հիտլերի/ Ստալինի/ … տոտալիտարիզմի/բռնատիրության:
իսկ սովետը/Ռուսաստանը նույն ֆաշիզմ/Գերմանիան էր: ոչ մի էական տարբերություն: երկուսն էլ մարդկանց ոսկոռների վրա համաշխարհային տիրապետություն էին հաստատում:
Վերջին խմբագրող՝ dvgray: 02.05.2010, 07:52:
Էս խնդիրը ոչ թե տրամաբանության օրենքներով է պետք քննարկել, այլ հոգեբանության:
Հայաստանյան ընդիմության ներկա, ռելսովի /հաշվարկելի/ գործելակերպի մեթոդաբանությանն այն է, որ հայաստանի 2- միլոն ժողովուրդն էլ հավաքվի հրապարակում, տներում էլ ոչ մեկը չմնա: Տրամաբանորեն, այդ դեպքում իշխանության կողմնակիցների թիվը կդառնա 0 ու ընդիմությունը ավտոմատ կմտնի իշխանական շենքերը ու կվերցնի իշխանությունը:
Իշխանությունը տեղյակ է այս մանկապարտեզ/առաջին դասարանցու խնդրին ու լավ էլ միջոցներ է ձեռք առնում սրա դեմ:
Մեֆ ջան, իհարկե այսպիսի տրամաբանության մեջ դու ճիշտ ես, ու ես իհարկե քաշում եմ ընդիմությանը և օգնում իշխանություններին:
Բայց խնդիրը դա չի, չէ՞: Ու աշխարհի պատմության մեջ այդպիսի խնդիր գոյություն չի ունեցել: Միջընտրական ժամանակահատվածներում ակտիվ քաղականությամբ նորմալ երկրներում զբաղվում է հասարակության 1-2 տոկոսը: Ընտրության նախաշեմին դրանց ավելանում են բարեկամ ծանոթներն ու այդ թիվը դառնում է, 5-6 տոկոս: Իսկ ընտրություններին արդեն մասնակցում է 50-60 տոկոսը:
Մեզ մոտ սրված վիճակ է, ու մի 10 տոկոսը մշտապես են ակտիվ: Ընտրություններին էլ այդ ակտիվը դառնում է մի 20 տոկոս ու արդյունքում մի 70-80-ն էլ մասնակցում են ընտրությունների: Էդ 20 տոկոսի դեմ իշխանությունները աշխատեցնում են մի 1000 ԲՏ ու հարցերը լուծվում են արդեն ուղիղ 16 տարի:
Հետևաբար ընդիմության կողմից նույնիսկ 1000 բիձա ավել / պակասը ընդամենը +/- մի ԲՏ հարց է:
Մարդկությունը գնացել է այլ ճանապարհով: Հասկացել է, որ եթե 10 անգամ նույն ելքով փոցխի վրա էս կանգնում, ապա պետք է այլ ճամփով գնալ:
Այլ ճամփեն էլ ստեղծվում է նրանով, որ մի բիձա ասում է - էլ հավես չունեմ էդ հիմարությամբ զբաղվել, կգնամ նրա հետևից, ով այլ ճանապարհով կտանի: Այսինքն հասունանում է հոգեբանական նոր իրավիճակ, երբ հինը չի աշխատում, նորն էլ դեռ չկա:
Էս բիձուն լսում են կողքի կանգնածները: Կեսը քրֆում էն, թե այ բիձա, խելռել ես, բա մեր ասլան շեֆը տեսնում ես ինչ լավ, տեղը տեղին ա խոսում՞: Մյուս կեսն էլ ասում ա, հա լավ բիձա, ենթադրենք թե դու ճիշտ ես, բայց այլ տանողը նաղդ չկա: Դե եթե տղամարդ ես, դու տար առաջ: Բիձեն էլ ասում է, լսեք, ես ոչ թե տանող եմ, այլ հետևից եկող: Ընդամենը դեմի էծին եմ ուզում փոխեմ: Էս հին էծի հետևից էլ էկողը չեմ:
Եթե մյուսներն էլ են ընդունում այս հոգեբանական փոփոխությունը, ապա ավտոմատ նոր էծի կոլեկտիվ զայավկա ա ստացվում:
Կգտնվի, թե չէ, էդ նոր էծը, դա մեր բոլորիս լուծելիք հարց է: Այն կախված է նրանից, թե նոր էծի զայավկեն քանի հոգի կստորագրի: Կստորագրենք ղրղզական էծի զայավկա, -դրանից կստանանք, կստորագրենք ախքի զայավկա, ախկ կստանանաք: Էծ լիքն է, հարցը նոր էծի զայավկեն գրել-լրացնելն է:
Չենք գրի այն, չենք ստանա նոր էծ:
Ոնց իշխանությունն եկավ ու մի քանի տարվա մեջ 1000-ներով ԲՏ բուծեց՞: Դա էլ էր զայավկա, տղերքը լրացրին զայավկեն, գցին մեյդան, տես ԲՏ-եքի ինչ բերք ստացան:
Ընդիմությունը էս հարցը չի հասկացել ու հրաժարվում է հասկանալ:
Կարծում է, թե ԲՏ-ուն հավասարակշռելու համար պտի սաղին քաղաքացի սարքի: Վարիանտ չկա, պրոցեսը մի քանի հազար մարդու մեջ է, ոչ թե ամբողջ բնակչության: "Բիձեքը" էդ գործում չկան, փոփոխությունը միայն երիտասարդ ակտիվ հատվածին է վերաբերում:
ԲՏ-ու դեմ պետք է ձեր կողմից «համբալ» հռչակված Արշակի բիլակակռվի պատրաստ թասիբով երիտասարդություն դուրս գա: Ինտելիգենտիկ, կամ օրվա հացի կարոտ քաղաքացին էս հարցում անելիք չունի: Ոչ թե քաղաքացի է պետք բուծել, այլ ԲՏ-ու դեմ ֆիզիկապես ու նոր մեթոդաբանութամբ դուրս գալու պատրաստ թասիբով ջահելություն: Օրինակ մինչև էսօր կարելի էր ամեն մի ԲՏ-ու հասցեով 1 նամակ ուղարկել, որ ախպեր, դու հերթի դրված ասենք համար 1521 –րդ ԲՏ- ես, քեզ սատկացնելու հարցը արդեն օրակարգում է ու սատկելու ես:
Տո հոգեբանական ու իրական ահաբեկչության միլիոն ձև կա: Ընդիմություն ասածը մի հատը չկարողացավ մտաբերել ու իրագործել: Ձեր կողմից դեբիլ հռչակված իշխանությունները միլիոն գլուխ ձեզնից բազմազան ու մանևրող դուրս եկան:
Հայկական ընդիմության ոչ ադեկվատությունը արդեն կլինիկական դեպք է ու աշխարհի համար խորաթայի առարկա:
Ամոթ է վերջապես![]()
Վերջին խմբագրող՝ Բիձա: 02.05.2010, 18:31:
Բիձա: մի հատ արի ռեալ նայենք իրավիճակին: ես դար փորձը անեմ, ու եթե սխալ եմ, ինձ ուղղեք:
Աշխարհում քաղաքականությամբ զբաղվում են քաղաքական օրգանները:Դեմոկրատական երկրներում դրանք կուսակցություններն են: Հայաստանում կուսակցությունը , դա Լյուի դե Ֆյունեսի ՞մարդ նվագախմբերն են՞, կամ մարդ-կուսակցությունները կամ որ նունն է ՝ թայֆեքը /արաշ չափով ՝ դաշնակներին մեջից հանած /:
հիմա, գանք մեր ընդիմությանը, որն է ըստ վերևի ասածի Լևոնը /լևոն-կուսակցոսւթյունը/ ու իրա թայֆեն: այդ ընդիմությունը - Լևոնը, մի 1000 գլուխ շատ ավելի ուժեղ է այդ քաղաքական խաղից, քան էին հիմիկվա իշխանութունները , որև է ՝ Քոչը + Սերոժը:
քո համար տարօրիան չէ՞ որ էտ Լևոնը, որ քաղաքական դաշտում հայերից երևի ամենագրագետն , շուստրրին, նաև փողատերն ու աշխարհի կողմից ճանաչվածն ա, պարտվում ա էնպեսի քաղաքական թուլեքի, ինչպիսին ա Քոչը ու Սերոժը:
ինչ՞ աբսուրդ ա դա: աշխարհում, մանավանդ քաղաքական դաշտում հրաշքներ չեն լինում:
ու որն՞ ա ըստ ձեզ այս ֆենոմենի պատճառը, այս աբսուրդի իրական պատկերը:
խնդրեմ՝ առաջարկեք վերսիաներ, եթե իհարկե համաձայն եք վերևինի հետ![]()
Բիձ, խի ես սար ու ձոր ընկնում… էսօր իշխանություններին չի հետաքրքրում թե դու ինչքան ես իրան ատում… իրանք քո սիրո պակասը չունեն… իրանց էսօր լրիվ հերիք ա որ դու ընդդիմությունից զզվես ու չաջակցես… սա հատուկ ա կրիմինալին… եթե հանցագործին չես բռնում ու նրա արած հանցագործությունների համար ձեն չես հանում, դա նարանց լրիվ բավարար ա, նրանց քո սերը պետք չի
Մեր պարագայում եթե ոչինչ չես անում ապա իշխանությունները միանշանակ շահում են անկախ նրանից թե ինչքան ես ատում իրենց, իսկ ընդդիմությունը միանշանակ տանուլ ա տալիս անկախ նրանից թե ինչքան ես սիրում կամ համակրում…
…դեմոկրատական երկրներում ոչինչ չանելուց երկուսն էլ տուժում են և՛ ընդդիմությունը և՛ իշխանությունները…
Մեֆ ախպեր, նախ ես իշխանությունների հանդեպ սիրո, կամ ատելության խնդիր չեմ բարձրացրել:
Բացի դա էլ, ես կարծում եմ, որ հենց " սար ու ձորից" հեռու, այսինքն մակերեսային մտածելակերպն ա մեզ բերել էս օրի: Խորը կեղտի մեջ ենք: Եթե ամեն ինչ էդքան պարզ ու թափանցիկ էր, միշտ քո ասած պրիմիտիվ -քյասարով ենք գնացել, դե թող մի անգամ հարց լուծվեր:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ