Իսկ ո՞վ ասեց, որ հայ լինելը վատ բան ա (ներող, ես գռեհիկ ոճից զերծ կմնամ):
Բայց պրագմատիկ մոտեցումը չի խանգարի: Հա, մենք էնքան կանք, որ էսքան ժամանակ բանակցությունները ձգել ենք, որ հանձնվող տարածքների տեղը մեզ ձեռ տվողը ստանանք, ու նաև էնքան ենք եղել, որ էսօրվա վիճակով բանակցությունները տապալել ենք, խոսքը տարածքներից անցել ա ամբողջ Ղարաբաղի ստատուսի հարցին: Էնպես որ ուղղակի դիր ու էմոցաներդ մոռացած վերլուծիր: Նենց չի էլի որ նստենքու երազենք. «ուզում եմ Բաքուն էլ մերը լինի...»
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Գիտե՞ս խի չեն հարցնում: Որովհետև չաթ..ախ երկիր ենք: Որտև մեր պրեզիդենտը Սերժոն ա ԱԺ նախագահն էլ Մուգը: Այ դրա համար էլ մենք բան չենք որոշում, քանի որ մեր որոշողները մենակ որոշում են, թե որտեղից երկու մենաթ ավել պոկեն, որ ղումար խաղան ու քաշեն քթները: Այ դրա համար էլ չեն հարցնում: Որ մեզանից բան ներկայացնեինք, կհարցնեին: Ինչի՞ չենք ներկայացնում: Որովհետեև ընկել ենք Լևոնի խելքին ու էտ քիթը քաշող թալանչիների հետ սահմանադրական ֆուֆլո ենք խաղում: Ու դուրսն էլ տեսնում են, որ սրանք ոչ իշխանություն ունեն, ոչ ընդդիմություն ունեն, ոչ էլ ցանկություն ունեն իշխանություն ու ընդդիմություն ունենալու: Ով էլ լինի բանի տեղ չի դնի էլի:
Askalaf (17.04.2010), Mephistopheles (02.04.2010), Բիձա (02.04.2010)
Էլ ի՞նչ Սերժի աթոռ Վիշապ ջան, սոցիալակն բունտ էլ անարխիա էլ, պերեվառոտ էլ ամեն ինչ էլ կլինի… Հյուսիսային Կորեան ուրիշ ա Վիշապ ջան… նրանց նախ սովետն էր կերակրում, հիմա էլ Չինաստանն ա կերակրում, չհաշված նաև Հարավային Կորեան… նրանք 22.5 մլն են, ունեն ծով երկու կողմից, բավականին մեծ տարածք ու միջուկային տեխնոլոգիաներ… վերջիվերջո սրանք էլ են վարի գնալու…
Չուկ, առանց էմոցիաների հիշիր Լևոնի հրաժարականի պատճառը ու դրանից հետո աշխարհի ռեակցիան ու թե ինչ եղավ դրանից հետո Հայաստանի հետ։ Լրիվ նույն բազարները, ինչ հիմա է։ Էսպես երկար շարունակվել չի կարո՞ղ, ապա խնդրեմ, պատրաստվեք պատերազմի, որովհետև այլընտրանքը ևս պատերազմն է արդեն թուլացրած դիրքերով։ Անձամբ ես չեմ երազում, երազները մնացել են իմ մանկական հուշերում։ Երազում են նրանք, ովքեր այս խնդրի լուծումը պատկերացնում են հեշտ ու չգիտեմ ինչ «փոխզիջումներով»։
Si vis pacem, para bellum
Ով ա ասում չեն անի, էն էլ ոնց կանեն Ռամ ջան: Բա մենք էլ հայվան չենք, մարդ ենք, չենք ուզում որ մեր անվտանգությունը փոխվի Լասվեգասի ֆիշկեքի հետ:
Բռատ, կարճ ասած միդքս հեդևալն է.
- Եթե Ղարաբաղը մերն ա, բայց Սերոժանմանները մնում են իշխանության - իմ համար մեկ ա Ղարաբաղը մերն ա, թե չէ
- Եթե Ղարաբաղը մերը չի, իսկ իշխանության խոսքի Լևոնն ա, կամ ուրիշ մի հատ գժական դզող-դեմոկրատական կերպա - իմ համար մեկ ա, Սերոժն ա, թե Լևոնը
Հիմա, եթե ուզում ենք որ համ Ղարաբաղը մերը լինի, համ էլ իշխանության չլինեն Սերոժանմանները, պետք ա սկսել երկրորդից: Պետք ա թագել համաշխարհայինագիագանտաքաղաքագիտական դոկտորի դերակատարումը ու երկիրը ներսից, ոնց ուզում են փոխեն: Դաժե եթե ռուսական սաղ սպեցնազը ամերիկյան ավիանոսեցներով գա Հայաստան, Հայաստանի քաղաքացիները պիտի բունտով իշխանություն փոխեն: Եթե սա չեղավ, ոչ մի բան էլ չի լինելու - համ ղարաբաղն ա ձեռներիցս գնալու, համ թուրքերին ենք խնդրվելու որ չճանաչեն թուրքաց ցեղասպանությունը ու հողային պահանջներ չներկայացնեն, համ էլ Լֆիկը վարչապետ ա լինելու:
Վիշ ձյա, էս խնդրի լուծումը ոչ մեկն էլ հեշտ չի պատկերացնում: Մանավանդ հիմա խայտառակ բարդ ա:
Իսկ երազների պահով... թույլ տուր ասել, որ ամեն մի գրառումովդ ինձ հակառակն ես ապացուցում:
Տրիբուն ձյա, դավայծի, եկեք փոխենք: Մեկը ես՝ համաձայն եմ: Ուղղակի ցավոք էդ ասածդ էլ ա խոսքեր, երազ, ոչ ավելին: Վարյանտ լինի, չկասկածես, առաջին շարքում եմ: Բայց ու՞ր ա զվարայնտն քո երազալի:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Վիշ, "փոխզիջումը" քաղաքականության հիմքն ա, ինչպես նաև "լծակը" … եթե էս էլեմենտները հանում ենք երկրի գործունեության մենյուից,մնում ա պատերազմը… էն ինչ որ 12 տարի առաջ ասվել ա մնում ա ուժի մեջ… թող չթվա թե "կոշտ" նստենք պատերազմ չի լինի…
Կոշտ նստենք ապեր, սահմաններն էլ փակենք հայաստանը սարքենք "Եդեմական բոստան" մեջն ապրենք… եթե մարդ մնաց… տնտեսությունն էլ զաօդնօ կծաղկի ու մեր "տարածքներն" էլ կվերաբնակեցնենք… հայաստանի գյուղերն ինկատի ունեմ
Այս պահին թեմայում են 2 հոգի. (0 անդամ և 2 հյուր)
Էջանիշներ