Ինչ մեկնաբանություն տալ մի արտահայտության, որը գրվածա չգիտես թե ում կողմից:Գրվածա մի գրքի մեջ որտեղ ոչ մի բառ ապացուցված չի, բայց ամբողջ ժողովուրդը հավատումա ետ գրքին այնպես կարծես իրանց աջքի առաջ տեղի ունենա այն ամենը ինչ գրվածա այնտեղ:Մարդը անկախ իրենից հավատումա նրան ինչին հավատում են իր կողքինները, վախենումա արտահայտել իր սեփական կարծիքը:Այսօր եկեղեցին դարձելա բիզնես, ու դրա մասին ոչ ոք տեղյակ չի, ավելի ճիշտ ոչ ոքի մտքով չի անցնում ետ փաստը:
Որովհետև ինչին հավատաս, էդ էլ քո կոնտեքստում ճիշտ կլինիKarlen1980-ի խոսքերից
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
Որովհետև եթե աստծուն հավատում ես, ավելի հեշտ ու հանգիստ ես ապրում:
Ես համաձայն եմ քո հետ, բայց չի կարելի որ մարդ ինքն իրեն խաբի անընդհատ:չի կարելի մարդկանց քարոզել, համոզել մի բան որը ապացուցված չի:
Ով հավատում է, իր համար ապացուցված է, ով չի հավատում իր համար ապացուցված չի:
քո ասածը լուրջ չի: մի բանը պետքա սկզբից ապացուցել հետո նոր հավատալ, իսկ դու ասում ես սկզբից հավատանք հետո նոր կամ կապացուցվի կամել չէ
Աստված ընդամենը պատրա՞նքմարդու կյանքը հեշտացնելու համար:
Աստված ընդամենը պատրա՞նք
Ես կարծում եմ, եթե քննարկվում է զուտ Աստծուն հավատալու գաղափարը, ապա ավելի լավ չէ՞ր լինի կրոնի բաժին տեղափոխվեր թեման… Եթե թեման այստեղ է, ես ավելի հավատքի մասին կարտահայտվեմ…Կարծում եմ դա ներքին պահանջմունք է ունենալ հավատ, անկախ նրանից կլինի Աստված կամ հավատ դեպի գերբնական, տիեզերական որևէ երևույթի նկատմաբ… Մի ուժ, որը ի վերուստ կօգնի մեզ լինելու ուժեղ, կիսվելու մեր երազանքներով ու նպատակներով ու հավատալով, որ նա մեզ կօգնի… "Ես մենակ չեմ, նա ինձ հետ է" գաղափարն է այստեղ…
ԱՄԵՆԱԿԱՐԵՎՈՐԸ ԱՉՔՈՎ ՉԵՍ ՏԵՍՆԻ, ԱՄԵՆԱԿԱՐԵՎՈՐԸ ԶԳՈՒՄ ԵՆ...
Vook (02.03.2010), Yevuk (03.03.2010), Դատարկություն (02.03.2010)
Դու մենակ ես, քո աստվածներն էլ դու ես)
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
կրոնի բաժին մտնում են հավատացյալները, իսկ նրանց հետ լուրջ խոսալ հնարավոր չի, նրանց ինչել ասես մեկա իրանցնեն առաջ տանելու:իսկ ես ուզում եմ որ թեման շոշափվի որպես մարդու հոգեբանություն
յոգի (02.03.2010)
Այո, աստված ընդամենը պատրանք է մարդու կյանքը հեշտացնելու համարԱստված ընդամենը պատրա՞նք
Դա դու ես էդպես մտածում, իսկ հավատող մարդը այդպես չի մտածում…
ԱՄԵՆԱԿԱՐԵՎՈՐԸ ԱՉՔՈՎ ՉԵՍ ՏԵՍՆԻ, ԱՄԵՆԱԿԱՐԵՎՈՐԸ ԶԳՈՒՄ ԵՆ...
Rhayader (02.03.2010)
Խնդիրը էն ա, որ ցանկացած բան ապացուցելու համար, պետք ա նախ ինչ-որ այլ բանի հավատալ: Գիտական տերմիններով ասած, ցանկացած տեսություն հիմնված ա որոշակի աքսիոմների վրա, որոնք ընդունվում են որպես ճշմարտություն ու չեն քննարկվում: Հետո նոր այդ աքսիոմներին հավատալով, ապացուցում են նոր բաներ: Հետևաբար, ցանկացած բան շրջապատող աշխարհի հետ կապված իր հիմքում ունի կույր հավատ: Օրինակ, որպեսզի կարողանանք ապացուցել, որ ցանկացած մարմին օժտված է կշիռով, պետք ա "հավատանք", որ Նյուտոնի տիեզերական ձգողության օրենքը ճիշտ ա: Իսկ այդ օրենքի ճշտությունը ոչ մեկը տեսականորեն չի ապացուցել ու այն հիմնված ա ուղղակի փորձերի վրա:
Հուսով եմ հասկանալի բացատրեցի, որ իրականում նախ ինչ-որ բանի հավատում են, հետո ինչ-որ բան ապացուցում:
Հիմա նույն գիտական տերմիններով խոսելով, աստված մի գաղափար է, մտացածին օբյեկտ, որը մարդկանց կողմից ներմուծված ա դատողություններ ու պնդումներ անելու համար: Դա աբստրակցիա է ուղղակի: Ինչպես որ աբստրակցիա է ֆիզիկայում օրինակ էլեկտրական դաշտի հասկացությունը: Դրա գոյությունը ոչ թե ապացուցում են այլ ուղղակի ընդունում են:
Whyspher Whisper (02.03.2010), Yevuk (03.03.2010)
Աստծու հանդեպ հավատն էլ չլիներ, վապշե կգժվեինք էս անտերության մեջ, գոնե էլի մեզ հույս ենք ներշնչում:
Я не высокомерна - я просто не считаю нужным улыбаться всем.
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Էջանիշներ