Նիկոլ Փաշինյանի դատավարությունը

[Բիձա]

Ոնց հասկանում եմ, սրոկը զապասով են տվել, որ վերաքննինչը /որպես արդար դատարան/ մի 1-2 տարի էլ կրճատի, բայց համաներման տակ չընկնի:
Այսինքն մինչև սերժի երկրորդ սրոկով անցնելը Նիկոլը նստած է մնալու:
Կարծում եմ, որ իրենց ծրագիրը մոտավորապես այսպիսին է: Իսկ ավելի երկար ժամկետի առումով իրենց հարազատ տրամաբանությունն է աշխատելու- յա էշը կսատկի, յա իշատերը:
Լավ չի: Քաղաքական ասպարեզի հիմնական ֆիգուրին ու իսկապես կարգին տղուն միացյալ ջանքերով վարի ենք տալիս:

[REAL_ist]

Վարի են տալի ու արդեն տվել են բացառապես ընդդիմության ղեկվարները, որոնք ղեկավարում և հետևաբար ողջ պատասխանատվությունն են կրում ընդդիմության գործողությունների համար և դրանց հետևանքների համար: Իսկ պարտվող քաղաքական ուժի համար միշտ մեղավորը հասարակ ժողովուրդնա:

[Վիշապ]

Իմ համեստ կարծիքով Կոնգրեսի մեջքը ջարդվեց: Ուրախ կլինեմ, եթե սխալվեմ:

Մոտ ապագայում Կոնգրեսի միակ գործը համարում եմ խորհրդարանում հնարավորինս չափ շատ տեղեր ապահովելն ու ժողովրդի շահերի համար պայքարելն օրենսդիր մարմնում:

ՀԱԿ–ի մեջքը դեռ ջարդվեց 2008 թվի հունիսյան հանրահավաքից հետո, երբ հայտարարվեց «հուժկու դադարի» մասին, իսկ դրանից հետո սեպտեմբերին հանրահավաքները ձգձգվեցին կրկին կեղծ մահանաներով։ ՀԱԿ–ը դեմագոգիայի միջոցով ժողովդրին արգելեց իրականացնել իր իրավունքները պաշտպանելու սահմանադրական ու օրինական գործողությունները՝ այն է ցույցեր, պիկետներ, քաղաքացիական անհնազանդություն և այլն, արդյունքում կոտրվեց ժողովդրի ընդվզման բնական ցանկությունը։ Նիկոլի թռած ման գալը, դրանից հետո սերժանտներին ուշացած ներկայանալն ու դեռ անմեղանալն էլ անիմաստ գործողությունների շարան էր, որը միայն խորացրեց համակիրների մեջ ընդվզման ցանկության անկումը։ Ու էսքան բանից հետո այս ժողովդրին մեղադրելը քաղաքացիական պասիվության համար շատ կներեք, բայց տապոռություն է։ ՀԱԿ–ը քաղում է իր վարած քաղաքականության պտուղները։

Հ.Գ. Ինձ թվում է, եթե արտառոց ոչինչ տեղի չունենա (հողերի զիջում, պատերազմ) մինչև խորհրդարանի ընտրությունները, ապա ընտրողները կլինեն խայտառակ սակավաթիվ, ու եթե ՀԱԿ–ից մարդիկ անցնեն խորհրդարան, ապա միայն դհոլացած ու ախքացած։

[Բիձա]

Վարի են տալի ու արդեն տվել են բացառապես ընդդիմության ղեկվարները, որոնք ղեկավարում և հետևաբար ողջ պատասխանատվությունն են կրում ընդդիմության գործողությունների համար և դրանց հետևանքների համար: Իսկ պարտվող քաղաքական ուժի համար միշտ մեղավորը հասարակ ժողովուրդնա:

Գրել էի, որ հենց մենք, այսինքն ընդիմությանը սատարող ժողովուրդն էլ է մասնակցել վարի տալու պրոցեսին, ու հավասարաչափ պատասխանատու է: Ստորև կփորձեմ հիմավորել այն:
1- Ամեն ժողովուրդ արժանի է թե իր իշխանությանը և թե իր ընդիմությանը:
2- 20 տարվա քաղաքական խայտառակ փորձը դաս չեղավ մեզ համար, որ հասկանայինք հայաստանյան քաղաքական պրոցեսի այբուբենը:
3- Մենք ինքներս անառողջ վերաբերմունք ունենք ցանկացած ինքնաքննադատության հանդեպ: ԼՏՊ-ի հասցեին որևէ քննադատություն դեմ էր առնում պատի: Բազմաթիվ ինդիկատորներ վաղուց ցույց էին տալիս, որ ինքն այլևս լիդերը չէ, յան է տալու, քանի որ ուժն այդքանին պատեց: Սիրահարված համակիրները ԼՏՊ-ի մեջ տեսնում էին /են/ ամենազորին: Դա նույնն է, որ ասենք շտանգիստից պահանջես, որ իր հնարավորից 10 անգամ ավելի ծանրը բարձրացնի: Շտանգիստի հարցում բոլորը կհամաձայնեն, որ դա բնական է, բայց չգիտես ինչու, քաղաքական հարցերում դա անտեսվում է և անհնարը հնարավոր համարվում:
4-Ընդիմադիր հատվածի մեծամասնությունը չի ընդունում, որ ընդիմության մեթոդոլոգիան ոչ ադեկվատ է: Քրեկականին իրեն հասկանալի ձևերով պատասխան տալը ոչ միայն մտածելակերպում գոյություն չունի, այլև արգելված է որպես ոչ ավել- ոչ պակաս -ազգակործան: Փոխարեն այս հատվածը գոնե ձայնը կտրի, ասի լավ, մի գուցե մենք սխալ ենք, ընդունեն իրենց սխալները և նոր մտածելակերպին պաշտոնապես ճամփա տան, որ բոլորն էլ տեսնեն գործերի վիճակը, հակառակն է արվում: - Վույ աման, զգույշ, վույ աման , սահմանադրականից չշեղվեք, վույ աման հեսա-հեսա հաղթում ենք: Դրանով տետենուսաին իրավիճակ է ստեղծվել մարդկանց ուղեղներում: Մտածում են - եթե մեծ ստրատեգը այդպես է մտածում, ուրեմն մի բան գիտի: Մենք ով ենք, որ մեր գլխից սխալ բաներ հնարենք:
Ուրեմն անհատ չեչենը գիտի ինչ անել, մուսուլմանը գիտի ինչ անել ու հաղթում է, բայց անհատ հայը անընդունակ է դա հասկանալու՞: Իհարկե դա այդպես է, որովհետև մենք մեր գլխին ոչ միայն "հայրենասեր" դաշնակ, ԲՏ սափրագլուխ, ոստիկան ու իշխանություններ էնք ստեղծել, այլ նաև փալաս ընդիմություն, որը քաղաքական Ա-ն Բ-ից չի տարբերում: Ստեղծել ենք, հանդուրժում ենք ու ենթարկվում:
5-Հիմա էլ, արդեն գրանցված պարտությանը չհավատալը դա արդեն ոչ թե ԼՏՊ-ի, կամ ՀԱԿ-ի այլ հենց նրանց սատարողների մեղքն է: Ոչ ոք չի ասում, թե ՀԱԿ-ը պետք հենց հիմա դիտավորյալ կործանել, հետո օդից նորը կգոյանա: Ոչ, բայց պետք է հենց ՀԱԿ-ի ներսում լուրջ քննարկում լինի, ու նոր գիծ ընդունվի: Եթե դա չկատարվի ու մնան հին տրամաբանությունն ու մոտեցումները, այդ դեպքում այն հանգիստ առանց որևէ միջնորդության կինքնաքանդվի ինչպես նախկինում մյուսները քանդվեցին:
6-Թող ՀԱԿ-ը չկարծի, թե ինքն այլ է, քան ՍԻՄ-ը, քան ԱԺՄ-ն, քան մյուս քանդվածները: Կուսակցություններն էլ, գործիչներն էլ, պետությունները և նույնիսկ կայսրություններն են վարի գնում ոչ ադեկվատ լինելու պատճառով: ՀԱԿ-ը ոչ առաջինն է, ոչ էլ վերջինն է լինելու:
7-Նիկոլն է ափսոս: Նիկոլը ոչ թե քաղաքական գործիչ է, /հայաստանում այդպիսիք չկան/ այլ նորովի մտածող, իսկապես ազգային մասշտաբի երևույթ: Իրեն վարի տալը դա ոչ թե ընդիմության, այլ հենց մեր բոլորի խղճին է ծանրանալու:

[Norton]

Նիկոլ Փաշինյանի հայտարարությունը

«Երեւանի Կենտրոն եւ Նորք-Մարաշ համայնքների առաջին ատյանի դատարանի դատավոր Մնացական Մարտիրոսյանը 2010 թվականի հունվարի 19-ին իմ դեմ հարուցված քրեական գործով մի այնպիսի դատավճիռ կայացրեց, որն արտառոց է նույնիսկ Հայաստանի Հանրապետության կոռումպացված եւ խամաճիկային դատական համակարգի համար:

Մասնավորապես`

- մեղադրող կողմը դատարանին միջնորդել էր ՀՀ Քրեական օրենսգրքի 316-րդ հոդվածի առաջին մասով («Իշխանության ներկայացուցչի կամ նրա մերձավոր ազգականի նկատմամբ կյանքի կամ առողջության համար ոչ վտանգավոր բռնություն գործադրելը կամ դա գործադրելու սպառնալիքը») ինձ դատապարտել 2.5 տարվա ազատազրկման: Դատավոր Մնացական Մարտիրոսյանը այս հոդվածով ինձ արդարացրեց` հռչակելով իմ անմեղությունը:

- մեղադրող կողմը դատարանին միջնորդել էր ՀՀ Քրեական օրենսգրքի 225-րդ հոդվածի առաջին մասով («Զանգվածային անկարգություններ կազմակերպելը») ինձ դատապարտել 6 տարվա ազատազրկման: Դատավոր Մնացական Մարտիրոսյանը այս հոդվածով ինձ դատապարտեց 7 տարվա ազատազրկման: Այսինքն, 225-րդ հոդվածով ինձ մեղավոր ճանաչելով, Մնացական Մարտիրոսյանը ավելի խիստ պատիժ նշանակեց, քան նույնիսկ միջնորդել էր մեղադրող Կորյուն Փիլոյանը, մի գործելակերպ, որ հայաստանյան դատաիրավական պրակտիկայում հազվադեպ է:

Մնացական Մարտիրոսյանի կայացրած դատավճիռը հերթական անգամ ապացուցում է իմ դեմ հարուցված քրեական հետապնդման քաղաքական բնույթը: Խամաճիկային դատարանը, հանցագործ դատախազությունը, ապօրինի իշխանությունները, ի սկզբանե որոշելով ինձ բանտում պահելու մասին, չեն կարողացել համաձայնության գալ դա իրականացնելու մեթոդաբանության հարցում: 316-րդ հոդվածով դատարանն ինձ արդարացրել է միմիայն արդարադատության իմիտացիա ստեղծելու նկատառումով:

Մնացական Մարտիրոսյանի կայացրած դատավճռի անբարո եւ ապօրինի բնույթը հիմնավորվում է նաեւ հետեւյալ զուտ իրավական հանգամանքներով, որոնք հիշատակում եմ ընդամենը արձանագրելու համար.

- դատարանում չի հետազոտվել որեւէ փաստ, որն ապացուցեր 225-րդ հոդվածի առաջին մասով իմ մեղավորությունը: Մեղադրող կողմի ներկայացրած առանց բացառության բոլոր «ապացույցները» եղել են շինծու, մտացածին, եւ այս հանգամանքը բացահայտվել է դատաքննության ընթացքում: Եւ չնայած ՀՀ Սահմանադրության հոդված 21-ը սահմանում է, որ «մեղադրյալը պարտավոր չէ ապացուցել իր անմեղությունը: Չփարատված կասկածները մեկնաբանվում են հօգուտ մեղադրյալի», իմ պաշտպանները եւ ես դատարանին ենք ներկայացրել իմ անմեղությունն ապացուցող բազմաթիվ ապացույցներ, որոնք, փաստորեն, արհամարհվել են դատարանի կողմից:

- դատարանը հաշվի չի առել ՀՀ Քրեական դատավարության օրենսգրքով ամրագրված նախադեպային իրավունքը. Մարտի 1-ի դեպքերի առնչությամբ հարուցված քրեական գործի շրջանակներում 225-րդ հոդվածի առաջին մասով խամաճիկային դատարանի կողմից մեղավոր ճանաչված բոլոր քաղաքական հալածյալները դատապարտվել են առավելագույնը 5 տարվա ազատազրկման:

- Մնացական Մարտիրոսյանը զլացել է նույնիսկ դատավճռով արձանագրել ինձ համար նշանակված պատժաչափի կիսով չափ կրճատումը, որը սահմանված է ավազակապետական ԱԺ-ի կողմից ընդունված տխրահռչակ համաներմամբ, որն իրավական պարտադիր ուժ ունի դատարանի համար, եւ որի կատարումը տվյալ դեպքում դրված է հենց դատարանի վրա:

Ելնելով վերը նշվածից, հայտարարում եմ`

1. Իմ նկատմամբ ծայր առած հետապնդումը պատվիրված է ՀՀ-ում իշխանությունը բռնազավթած ավազակախմբի եւ անձամբ նախագահի պաշտոնը յուրացրած Սերժ Սարգսյանի կողմից եւ զուրկ է որեւէ իրավական հիմնավորումից:

2. Որեւէ սպառնալիքի ներքո չեմ ընկրկի հանցավոր իշխանության, բեսպրեդելի եւ լկտիության առաջ. հանուն արդարության, օրինականության, ժողովրդի իշխանության հաստատման, խոսքի ազատության, մարդու իրավունքների` պայքարելու եմ մինչեւ վերջ, անկախ նրանից` բանտում կլինեմ, թե ազատության մեջ:

Հայաստանի Հանրապետության ազատասեր քաղաքացիներին կոչ եմ անում հետեւողականորեն շարունակել պայքարը` Հայաստանի Հանրապետությունը բռնազավթած ապօրինի քրեաօլիգարխիկ իշխանությունների հեռացման եւ Հայաստանում օրինական իշխանության հաստատման համար:

Մեր Շարժումը անկասելի է, մեր հաղթանակը անխուսափելի է. պայքար, պայքար մինչեւ վերջ»:

ՆԻԿՈԼ ՓԱՇԻՆՅԱՆ

Քաղբանտարկյալ

«Երեւան-Կենտրոն» ՔԿՀ-ից

[REAL_ist]

Գրել էի, որ հենց մենք, այսինքն ընդիմությանը սատարող ժողովուրդն էլ է մասնակցել վարի տալու պրոցեսին, ու հավասարաչափ պատասխանատու է: Ստորև կփորձեմ հիմավորել այն:

Մասնակցելը մեկ այլ բան է, պատասխանատու լինելը ուրիշ:

Բիձա ջան, ճիշտն ասած ցանկություն չունեմ մանրանալու, քո փիլիսոփայական մտքերը ինձ շատ ծանոթ են: Բայց կա մի պարզ ճշմարտություն, որը միշտ եղելա, կա ու կմնա: Ղեկավարները հաղթանակի դեպքում տիրանում են ամբողջ ավարին, իսկ պարտության դեպքում կրում են ամբողջ պատասխանատվությունը:

Պետք չի հուսահատվել, պայքարի գլխավոր հերոսները դեռ բազմաթիվ անգամ կփոփոխվեն, անփոփոխ կմնա միայն մեկ հերոս` հասարակ ժողովուրդը, որը պարտավոր չէ հասկանալ քաղաքական այբուբենը և որին միշտ կքննադատեն թույլերը:

Ամեն ժողովուրդ արժանի է թե իր իշխանությանը և թե իր ընդիմությանը:

Համաձայն եմ, սակայն պատասխանատվությանը այս միտքը ոչ մի կերպ չի առնչվում: Այո արժանի է, բայց ոչ մի կերպ պատասխանատու չէ նրա գործունեության համար:

[Rammer]

Ժող ախր զարմանում եմ ուրդուց ձեզ էդքան ցեխ?
Հա լավ մի քանի էջ էլ ջան ասենք ջան լսենք թքենք մրենք և մխիթարվենք, ասենք` մեղավոր են այո: Բա հեդյով?
Գոնե հետաքրքրության և բազմազանության համար գրառումնների մեջ եկեք ՀԱԿ-ի տեղը կամ ընդիմություն բառի տեղը դնենք մութ ուժեր, ազգայանակնները, բան մասոն մուսոն, եսիմ ըստ ֆանտազիայի: Կդզվի չէ? Գոնե տենց տրամաբանական կլինի էլի:
Վաբշե պալիտ եմ արել էս Հաիթիի երկրաշարժի համար էլ ա ընդիմությունը մեղավոր: Իսկ ավելի կոնկրետ Լևոնի ձախ ականջը, որ չի լսում ձեր հորդորները:

[Բիձա]

Մասնակցելը մեկ այլ բան է, պատասխանատու լինելը ուրիշ:

Բիձա ջան, ճիշտն ասած ցանկություն չունեմ մանրանալու, քո փիլիսոփայական մտքերը ինձ շատ ծանոթ են: Բայց կա մի պարզ ճշմարտություն, որը միշտ եղելա, կա ու կմնա: Ղեկավարները հաղթանակի դեպքում տիրանում են ամբողջ ավարին, իսկ պարտության դեպքում կրում են ամբողջ պատասխանատվությունը:

Պետք չի հուսահատվել, պայքարի գլխավոր հերոսները դեռ բազմաթիվ անգամ կփոփոխվեն, անփոփոխ կմնա միայն մեկ հերոս` հասարակ ժողովուրդը, որը պարտավոր չէ հասկանալ քաղաքական այբուբենը և որին միշտ կքննադատեն թույլերը:

Համաձայն եմ, սակայն պատասխանատվությանը այս միտքը ոչ մի կերպ չի առնչվում: Այո արժանի է, բայց ոչ մի կերպ պատասխանատու չէ նրա գործունեության համար:

Ռեալիստ ջան, բա հավես ունես թույլի գրածին պատասխանելու՞:
Ոչ միայն դու ես ծանոթ իմ մտքերին, այլ բոլորս էլ մեկս մյուսի մտքերին ծանոթ ենք ու թույլ-թույլ ջուր ենք ծեծում:
Այ ուրիշ բան է, երբ գալիս է ուժեղը ու ասում - գյադեք- դեսը կանգնեք:
Ինչևէ, մի քիչ քիչ էլ խուրդվեմ իմ ասածի մեջ քեզ հակասական թվացածին: Դե թույլիկը բա էլ ինչ կարա անի՞:- Ռեալիստ ջան:
Եթե մենք-քաղաքացիներս, ժողովուրդը, մարդիկ, /ցանկացած հասարակական միավոր պատկերացրու/ եկել ենք հրապարակ ու ասել ենք ՀԱԿ ջան ԼՏՊ- ջան, ձեր ցավը տանեմ, դուք մեզ առաջնորդեք, անկախ ամեն ամեն ինչից, մենք գալիս ենք ձեր հետևից: Ապա այդ անժամկետ նվիրվածության, հավատարմության ու ենթարկվելու ժողովրդական երաշխիքը պատասխանատվություն չի ենթադրում՞:
Օրինակ եթե մեկը նստի մի բացահայտ հարբածի մեքենա ու էդ վարորդի հետ ընկնի ձորը ու մահկանացուն կնքի-ինքը մեղավոր չի՞:
Կամ եթե մեկը խելքը տա մի խաղամոլի, նրա խորհրդով ու հորդորանքով գնա խաղատուն ու ունեցվածքը կրվի- ինքը մեղավոր չի՞:
Կամ եթե մի ավանտյուրիստ մի հարիֆից 1000 պարտք է վերցնում խոստանալով, որ մի ամսից 1200-ը ետ կտա ու վաաբշե ոչ մի կոպեկ հետ չի տալիս- էդ հարիֆը հեչ մեղավոր չի՞:
Նիկոլի ընտրություններին 5000-ը գնացին էն հույսով, որ ՀԱԿ-ը մի բան կանի: Այդ մարդիկ արժանի են դրվատանքի որպես Նիկոլին սատարողներ, որպես քաղաքացիներ, բայց նաև իրենք էլ են պատասխանատու կատարվածի համար: Նրանք վստահել ու հավատացել են փուչիկ հովանավորների ու ուժերի: Եվ հենց այդքանով են պատասխանատու: Գնացել են ընտրության առանց թիկունքի ու նոր մեծ պարտություն գրանցել թե իրենց և թե ողջ քաղաքական պրոցեսի համար: Հաղթելու հավանականությունը զերո էր, բայց խաղացվեց այդ հիմարագույն խաղը ու իշխանությունները ժողովրդի հարիֆության հերթական ապացույցները ստացան: Սրանից հետո ավելի են հաբռգելու: Բա էդ գնացող-ընտրողները գոնե էսքանի համար մեղավոր չեն՞:
Եվ վաղը մյուս օրը, հերթական նման ապուշ քայլի գնալիս, հենց իրենք են պատասխանատու լինելու, որովհետև լսում, հանդուրժում ու ենթարկվում են նախապես պարտության տանող միջոցառումների:
Ներող կլինես Ռեալսիտ ջան, իմ թույլիկ ուղեղն էլ էսքանի էր ընդունակ:
Բայց և ուրախ եմ որ բանի տեղ չես դնելու:

[Բիձա]

Ժող ախր զարմանում եմ ուրդուց ձեզ էդքան ցեխ?
Հա լավ մի քանի էջ էլ ջան ասենք ջան լսենք թքենք մրենք և մխիթարվենք, ասենք` մեղավոր են այո: Բա հեդյով?
Գոնե հետաքրքրության և բազմազանության համար գրառումնների մեջ եկեք ՀԱԿ-ի տեղը կամ ընդիմություն բառի տեղը դնենք մութ ուժեր, ազգայանակնները, բան մասոն մուսոն, եսիմ ըստ ֆանտազիայի: Կդզվի չէ? Գոնե տենց տրամաբանական կլինի էլի:
Վաբշե պալիտ եմ արել էս Հաիթիի երկրաշարժի համար էլ ա ընդիմությունը մեղավոր: Իսկ ավելի կոնկրետ Լևոնի ձախ ականջը, որ չի լսում ձեր հորդորները:

Ռամեր ջան, ինչն աչքիդ ցեխ երևաց՞:
Ընտրություն է եղել: Ամեն ընտրություն ոչ միայն հաղթող է հռչակում, այլ նաև պարտվող կողմին ստիպում է մտածել- հասկանալ պարտության պատճառները: Դրան ես դեմ՞:
Ես հասկանում եմ, որ ըստ եղած տրամբանության հենց դա է արգելված- ուղեղ չմիացնել- ենթարկվել- սպասել: Նորովի 1984 է կերտվել Հայստանում՞, այս անգամ արդեն հիվանդագին օպտիմիստների, անհոգ քաղաքացիների ու ընդիմության ջանքերով՞
Ռեալիստի կարծիքով քննարկելը թույլիկություն է, քո կարծիքով էլ բայղուշություն՞ Լրիվ պատկերացնում ես քո դիրքորոշման հետևանքները՞

[Rammer]

Ռեալիստ ջան, բա հավես ունես թույլի գրածին պատասխանելու՞:
Ոչ միայն դու ես ծանոթ իմ մտքերին, այլ բոլորս էլ մեկս մյուսի մտքերին ծանոթ ենք ու թույլ-թույլ ջուր ենք ծեծում:
Այ ուրիշ բան է, երբ գալիս է ուժեղը ու ասում - գյադեք- դեսը կանգնեք:
Ինչևէ, մի քիչ քիչ էլ խուրդվեմ իմ ասածի մեջ քեզ հակասական թվացածին: Դե թույլիկը բա էլ ինչ կարա անի՞:- Ռեալիստ ջան:
Եթե մենք-քաղաքացիներս, ժողովուրդը, մարդիկ, /ցանկացած հասարակական միավոր պատկերացրու/ եկել ենք հրապարակ ու ասել ենք ՀԱԿ ջան ԼՏՊ- ջան, ձեր ցավը տանեմ, դուք մեզ առաջնորդեք, անկախ ամեն ամեն ինչից, մենք գալիս ենք ձեր հետևից: Ապա այդ անժամկետ նվիրվածության, հավատարմության ու ենթարկվելու ժողովրդական երաշխիքը պատասխանատվություն չի ենթադրում՞:
Օրինակ եթե մեկը նստի մի բացահայտ հարբածի մեքենա ու էդ վարորդի հետ ընկնի ձորը ու մահկանացուն կնքի-ինքը մեղավոր չի՞:
Կամ եթե մեկը խելքը տա մի խաղամոլի, նրա խորհրդով ու հորդորանքով գնա խաղատուն ու ունեցվածքը կրվի- ինքը մեղավոր չի՞:
Կամ եթե մի ավանտյուրիստ մի հարիֆից 1000 պարտք է վերցնում խոստանալով, որ մի ամսից 1200-ը ետ կտա ու վաաբշե ոչ մի կոպեկ հետ չի տալիս- էդ հարիֆը հեչ մեղավոր չի՞:
Նիկոլի ընտրություններին 5000-ը գնացին էն հույսով, որ ՀԱԿ-ը մի բան կանի: Այդ մարդիկ արժանի են դրվատանքի որպես Նիկոլին սատարողներ, որպես քաղաքացիներ, բայց նաև իրենք էլ են պատասխանատու կատարվածի համար: Նրանք վստահել ու հավատացել են փուչիկ հովանավորների ու ուժերի: Եվ հենց այդքանով են պատասխանատու: Գնացել են ընտրության առանց թիկունքի ու նոր մեծ պարտություն գրանցել թե իրենց և թե ողջ քաղաքական պրոցեսի համար: Հաղթելու հավանականությունը զերո էր, բայց խաղացվեց այդ հիմարագույն խաղը ու իշխանությունները ժողովրդի հարիֆության հերթական ապացույցները ստացան: Սրանից հետո ավելի են հաբռգելու: Բա էդ գնացող-ընտրողները գոնե էսքանի համար մեղավոր չեն՞:
Եվ վաղը մյուս օրը, հերթական նման ապուշ քայլի գնալիս, հենց իրենք են պատասխանատու լինելու, որովհետև լսում, հանդուրժում ու ենթարկվում են նախապես պարտության տանող միջոցառումների:
Ներող կլինես Ռեալսիտ ջան, իմ թույլիկ ուղեղն էլ էսքանի էր ընդունակ:
Բայց և ուրախ եմ որ բանի տեղ չես դնելու:

Ուրեմն մեր Տուն ներխուժում են լպրիշ, լկտի, տակաքնների, ավազակնների մի խումբ: Գերի են վերցնում իմ բարեկամններին: Ես իմ համակիրների հետ պայքարում եմ այդ խմբի դեմ, փորձում եմ դուրս վռնդել դրանց: Դրանք ինձ և իմ համակրիններին ծեծում են և դիմում են ամեն տեսակ ստորությունների: Հիմա Բիձ ջան դու ասում ես որ ես եմ մեղավոր որ պայքարում եմ, լավ են անում այդ տակաքնները մեզ հասնում է: Դու կոնկրետ լուրջ վիրավորանք ես հասցնում: Ինչու?

[REAL_ist]

Ապա այդ անժամկետ նվիրվածության, հավատարմության ու ենթարկվելու ժողովրդական երաշխիքը պատասխանատվություն չի ենթադրում՞:

Ոչ:

Հակառակ պարագայում ժողովուրդը ՄԻՇՏ և ԱՄԵՆ ԻՆՉԻ համար պատասխանատու է: Անկախ այդ ամեն ինչի ինչ լինելուց: Եկեք թարգենք դեմագոգիան:

[Rammer]

Ռամեր ջան, ինչն աչքիդ ցեխ երևաց՞:
Ընտրություն է եղել: Ամեն ընտրություն ոչ միայն հաղթող է հռչակում, այլ նաև պարտվող կողմին ստիպում է մտածել- հասկանալ պարտության պատճառները: Դրան ես դեմ՞:
Ես հասկանում եմ, որ ըստ եղած տրամբանության հենց դա է արգելված- ուղեղ չմիացնել- ենթարկվել- սպասել: Նորովի 1984 է կերտվել Հայստանում՞, այս անգամ արդեն հիվանդագին օպտիմիստների, անհոգ քաղաքացիների ու ընդիմության ջանքերով՞
Ռեալիստի կարծիքով քննարկելը թույլիկություն է, քո կարծիքով էլ բայղուշություն՞ Լրիվ պատկերացնում ես քո դիրքորոշման հետևանքները՞

Լավ ընդհանրապես դեմ եմ սենց լայն բացված տեսքով խոսելու բայց դե...
Ես կողմ եմ իհարկե քննարկելուն: Բայց ինչի մասին?
Ուզում ես իմանաս ինչ եղավ? Ով պարտվեց? Պարտվում է նա ով չի հասնւոմ իր նպատակին: Իսկ նպատակը Նիկոլի պատգամավոր դառնակլը չէր: Նրանք ովքեր մասնկացում են պայքարին միանշանակ չեն պարտվել, գիտես ինչու, քանի որ իրականացվել է այն մարտավարակ քայլը որը ի սկզբանե դրված էր ընիդմության խոհեմ լիդերների կողմից: Իսկ որն էր այդ քայլը, նպատակը? Ասեմ: Նպատակը Նիկոլին հերոսացնելն էր, որը տեղի ունեցավ և դրա շարունակությունը էլի կտեսնես...Էտ կուտը կերան իշխանությունները և սխալ քայլ արեցին ընդիմութայնը հերոս տալով:Իսկ հերոսի նշանակությունը ջոկում ես չէ?

[REAL_ist]

Ռեալիստի կարծիքով քննարկելը թույլիկություն է

Սկսում եմ լուրջ կասկածնել ունենալ, որ ինձ չեն հասկանում այս թեմայում:

Եղբայր, ասածս նա է, որ եթե ընդունենք, որ ժողովուրդը պատասխանատու է, կարող ենք արձանագրել, որ ժողովուրդը մեղավոր էր և՛ մարտի 1-ին, և՛ նախագահական ընտրություններին, և՛ հոկտեմբերի 27-ին, և՛ 387 թվականի Հայաստանի առաջին բաժանման ժամանակ, և ընդհանրապես պատմության մեջ կատարված բոլոր չարիքների և աղետների համար:

Ձեզ հետաքրքիր քննարկումներ եմ մաղթում: Հուսով եմ այլևս չեմ մեղադրվի դիմացինին բանի տեղ չդնելու մեջ:

[Բիձա]

Լավ ընդհանրապես դեմ եմ սենց լայն բացված տեսքով խոսելու բայց դե...
Ես կողմ եմ իհարկե քննարկելուն: Բայց ինչի մասին?
Ուզում ես իմանաս ինչ եղավ? Ով պարտվեց? Պարտվում է նա ով չի հասնւոմ իր նպատակին: Իսկ նպատակը Նիկոլի պատգամավոր դառնակլը չէր: Նրանք ովքեր մասնկացում են պայքարին միանշանակ չեն պարտվել, գիտես ինչու, քանի որ իրականացվել է այն մարտավարակ քայլը որը ի սկզբանե դրված էր ընիդմության խոհեմ լիդերների կողմից: Իսկ որն էր այդ քայլը, նպատակը? Ասեմ: Նպատակը Նիկոլին հերոսացնելն էր, որը տեղի ունեցավ և դրա շարունակությունը էլի կտեսնես...Էտ կուտը կերան իշխանությունները և սխալ քայլ արեցին ընդիմութայնը հերոս տալով:Իսկ հերոսի նշանակությունը ջոկում ես չէ?

Ջոգում եմ:

[Բիձա]

Ուրեմն մեր Տուն ներխուժում են լպրիշ, լկտի, տակաքնների, ավազակնների մի խումբ: Գերի են վերցնում իմ բարեկամններին: Ես իմ համակիրների հետ պայքարում եմ այդ խմբի դեմ, փորձում եմ դուրս վռնդել դրանց: Դրանք ինձ և իմ համակրիններին ծեծում են և դիմում են ամեն տեսակ ստորությունների: Հիմա Բիձ ջան դու ասում ես որ ես եմ մեղավոր որ պայքարում եմ, լավ են անում այդ տակաքնները մեզ հասնում է: Դու կոնկրետ լուրջ վիրավորանք ես հասցնում: Ինչու?

Ռամմեր ջան, ես ներողություն, որ այդպես եմ ընկալվել:
Պայքարի եղբայր, ես փաս: